We zitten in een buitengewoon bijzondere periode. Naast de bedreiging voor de gezondheid en de grote onzekerheid die het coronavirus met zich brengt zijn er ook veel mooie initiatieven die loskomen. Het is niet verrassend dat ondernemend Nederland met allerlei creatieve aanbiedingen komt om het ongemak enigszins te verlichten. Hoe goed bedoeld ook, het maakt keuzes maken niet makkelijker.
Er is veel aanbod van software-oplossingen, al dan niet tijdelijk gratis, die de communicatie op afstand ondersteunen nu wij noodgedwongen veelal thuis moeten werken.
In korte tijd is iedereen gewend aan videocalling via één van de vele tools die hiervoor zijn. Door de tientallen tips & tricks gaat dit op het oog wonderbaarlijk goed. Ja, er zijn wat technische uitdagingen te overwinnen maar het werkt allemaal wel. Op deze manier is het mogelijk om met veel mensen tegelijk online te werken. Dat hebben ze niet overal in de wereld zo goed voor elkaar. Als bedrijven het nog niet in de gaten hadden dat de digitale ontwikkelingen veel te bieden hebben, komt dat door deze crisis wel in een versnelling. Naast communicatie op het werk is er ook veel aandacht voor online leren en in het bijzonder online academies.
Wat is een online academy?
Het is niet eenvoudig de verschillende termen en begrippen die hier gebruikt worden te vergelijken of te begrijpen. Een ‘online academy’ bijvoorbeeld, wat is dat nu eigenlijk?
Online lijkt duidelijk, je kunt er via een internetverbinding bij met je telefoon, tablet of laptop/pc. Academy is al lastiger, dat is een plek waar je ‘iets’ zou moeten kunnen leren of doen. Als het goed is betreft het een digitaal af te sluiten deel van een beschikbare eigen omgeving waar je passende content (aanbod) kan vinden. In het geval van een academy betreft het veelal een leeromgeving of lms (leer management systeem).
Toch is het vaak niet veel meer dan een landingpage waar je een training of opleiding kan vinden en vervolgens kan doorklikken. Als het meezit kom je dan direct bij de inhoud die je zoekt en kan je ook de training/opleiding boeken. Veel vaker is dit slechts de start van een proces.
Hoe divers is het opleidingsaanbod?
Een ander belangrijk aandachtspunt is wat het aanbod qua opleidingen nu precies is, voor wie het bedoeld is en waar het vandaan komt. Maakt de aanbieder zelf content of acteren ze als een ‘broker’ waarbij er slechts sprake is van een rol als doorgeefluik?
Het is cruciaal om vooraf te bedenken of je content wil voor het echt opleiden van je professionals op vakinhoudelijk gebied of dat het aanbod gericht is op ‘zelfontwikkeling en vermaak’. Met dit laatste is niets mis, maar dat maakt wel veel uit bij de selectie van de juiste aanbieder. Ik maak een duidelijk onderscheid naar vakinhoudelijke (diepgaande) content en vrij verkrijgbare content via de zoekfunctie in je browser. Voor het eerste zou ik wel willen betalen, voor de tweede naar alle waarschijnlijkheid niet.
De ene training voor zelfontwikkeling is de andere ook niet. Er zijn vele onderwerpen, neem bijvoorbeeld time management, waar een breed aanbod in te vinden is. Kwaliteit en consistentie zijn belangrijk, maar ook lastig te beoordelen. Er is geen uniform rating systeem om op inhoud te vergelijken. De beste garantie is om te kijken naar de achtergrond van de partij die het aanbod verzorgd. Hoe groot zijn zij, welke gebieden en markten dekken zij af en welk niveau bieden ze? Wat is het track record ten aanzien van het bijhouden en vernieuwen van het aanbod en welke afspraken kun je hierover maken?
Smaken verschillen
Ten slotte, zo veel mensen zoveel smaken. Zorg ervoor dat het aanbod dat je kiest zo divers mogelijk is in de digitale vorm. Er zijn veel verschillende leervormen te vinden in een digitaal format, e-learning, video’s, e-books, samenvattingen, virtuele oefenomgevingen, testen, proefexamens en (virtuele) bootcamps of opgenomen webinars. Iedereen heeft zo zijn of haar eigen voorkeuren. Probeer niet iedereen te pleasen, er is vast een grote gemene deler te ontdekken binnen de doelgroep. Focus daarop en vooral op een volledig geïntegreerd aanbod. Hiermee bedoel ik dat je passende content kan zoeken en vinden maar ook direct kan starten (eventueel na een goedkeuringsflow of betaling) vanuit hetzelfde platform.
Dat vraagt wel het een en ander van de oplossing, maar dat is het verschil tussen selfsupporting of dat je aan de achterkant een administratief circus moet optuigen om alles te coördineren en uit te zoeken. Daar gaan veel verborgen kosten in zitten die je eenvoudig kunt vermijden door aan de voorkant iets meer te investeren.
De keus van een online academy kent voor veel organisaties de beperkingen van een budget, niet alleen voor scholen die nu opeens met een nieuwe realiteit geconfronteerd worden. Maar er zijn een heleboel (F)OSS Leer Management Systemen te vinden die redelijk snel opgetuigd kunnen worden om zodoende in de nieuwe realiteit van online training een betere ’track & trace’ te hebben aangaande de opgelegde leerdoelen. Ik neem aan dat bovenschoolse besturen (en het ministerie zelf) in het primaire onderwijs hun verantwoordelijkheid nemen door facilitair op te treden want uiteindelijk is de content voor alle basisscholen min of meer gelijk. Never waste a good crisis zei Winston Churchill want dit is het moment om het monopolie in het onderwijs te breken als we het over mooie initiatieven in crisistijd willen hebben.
Met commercieel directeur als experts, lijkt het me wel duidelijk uit wiens hand men eet.
Ict-lentes zijn nog pril als je kijkt wat het verdeelde proletariaat daartegenover stelt.
De parallel met de kussentjesverkoop gaat aan beide kanten op, want naar wie doen en denken oudleden eigenlijk ? En welk overtuigend antwoord komt er op de vraag : Maar heeft u nu gelijk of niet ?
“Nou, we hebben wel gelijk maar we krijgen het nooit” 😉
Dino,
Ik lever geen overtuigende antwoorden maar nieuwe vragen. Want krijgen we straks, net als de verkooptraining van V&D over groene kussentjes, op soortgelijke wijze als de gebruikelijk integriteits- en veiligheidstrainingen een training voor de 1,5 meter regel? Moeten we straks via een LMS een ‘kruisje’ halen voordat we terug mogen keren op de werkvloer? Of mag dit alleen na een verplichte vaccinatie? Een vraag waar de politiek nog over struikelde toen we een mazelen epedimie hadden onder niet gevaccineerde, orthodox-protestante schoolkinderen.
Gelijk of niet, ik zie al enige jaren bepaalde trends. Of de huidige crisis tot culturele veranderingen bij het management zal leiden weet ik niet maar ik denk wel dat de meesten ondertussen snappen dat een online strategie verder gaat dan thuiswerken. Top-down benadering van LMS gaat om het volgen van de productiviteit en niet om een zelfontplooiing, zoals veel online samenwerkingssystemen ook om het volgen van de voortgang van projecten gaan.
Betreffende een parallel met de verkoop van kussentjes heeft de middenstand vaak geen online strategie aangaande de verkoop van DIENSTEN. Ondanks dat ik ondertussen wel steeds meer filmpjes voor ‘zelfkappers’ zie en daarmee mogelijk een revival voor het bloempotkapsel van de Beatles wat altijd populair is gebleven onder de orthodox-protestante groepen. Nadeel van teveel zelfredzaamheid is dat het slecht is voor de diensteneconomie, een teveel aan zelfontplooiing is dus ook weer niet wenselijk want dan zou je weleens kunnen gaan denken dat je het beter zelf kunt doen dan voor een baas.