De Vereniging van Detacheerders Nederland (VvDN) voelt zich door de commissie-Borstlap ten onrechte in het verdomhoekje gezet. Zij vindt dat de commissie detachering op één hoop gooit met flexwerk. Voorzitter Maikel Pals waarschuwt voor schade aan de economie en de arbeidsmarkt mocht detachering onmogelijk worden gemaakt.
De Commissie Regulering van werk, onder leiding van oud-topambtenaar Hans Borstlap, heeft op aanvraag van minister Wouter Koolmees van Sociale Zaken & Werkgelegenheid een analyse gemaakt van de huidige wet- en regelgeving voor werk. In haar adviesrapport constateert de commissie dat de verhoudingen op de arbeidsmarkt zo ernstig zijn scheefgegroeid dat ze dringend rechtgetrokken moeten worden. De kern van het advies is dat alle werkenden in Nederland dezelfde rechten en plichten moeten krijgen.
Volgens de commissie-Borstlap zouden er slechts drie contractvormen geldig moeten zijn: voor vaste werknemers, zzp’er en uitzendkrachten. Flexibele contracten zijn daarbij ongewenst; tijdelijk werk moet echt tijdelijk zijn.
De VvDN stelt dat de commissie detachering daarmee op één hoop gooit met flexwerk. Detachering zou tot grote onzekerheid leiden voor de werknemer. Dat is onterecht, stelt voorzitter Maikel Pals. ‘Wat wij doen heeft met klassiek uitzenden niets te maken, maar heeft wél grote waarde. Als je dat werk onmogelijk maakt, is dat schadelijk voor hoger opgeleiden, de arbeidsmarkt en het bedrijfsleven.’
Detachering is geen flexwerk
De commissie beschouwt flexibilisering en de daarmee verbonden onzekerheid voor werkenden, als de kern van het probleem op de arbeidsmarkt. Maar, zo stelt de VvDN, de werknemers van detacheringsondernemingen kiezen bewust voor die positie, om vanuit één vaste werkgever meerdere bedrijven te bedienen of te leren kennen. Starters worden daarmee in staat gesteld hun positie op de arbeidsmarkt te verbeteren en voor meer ervaren werknemers vergroot detachering de uitdaging en afwisseling die zij in hun werk vinden. Door detacheerders wordt bovendien bovengemiddeld geïnvesteerd in opleiding, wat de duurzame inzetbaarheid van hun werknemers verhoogt, aldus de vereniging.
Een van de doelen van de VvDN is om detachering als werkvorm wettelijk verankerd te krijgen. Borstlap & co doen in haar ogen met hun beoogde voorstellen weer een stap terug in de tijd. De vereniging staat op het standpunt dat juist detachering een goede invulling van flexwerk is. Pals: ‘Wat straks overblijft, is de klassieke uitzendrelatie en zelfs die mag alleen worden gebruikt als er echt sprake is van tijdelijk werk. Onze leden opereren in een driehoeksrelatie en worden al om die reden met uitzendbureaus in één adem genoemd. Wat wij doen heeft met klassiek uitzenden niets te maken, maar heeft wél grote waarde. Sterker nog, als er één bedrijfstak is waar de nieuwe waarden van Borstlap al sinds jaar en dag centraal staan, is dat de detacheringsbranche. Als je dat werk onmogelijk maakt, gooit de commissie haar eigen glazen in.’
Schadelijk
Er is naar schatting zo’n 1,6 procent van de Nederlandse beroepsbevolking werkzaam als gedetacheerde. De voorzitter wijst op het belang van detachering voor de economie. Detacheerders zijn werkgevers die voorzien in het efficiënt inzetten van de steeds schaarser wordende specialisten. ‘Daarmee vervullen wij reeds lange tijd een cruciale rol in de wendbaarheid van het Nederlandse bedrijfsleven. Detachering afschaffen is schadelijk voor het bedrijfsleven.’
De komende tijd zal de vereniging in bijeenkomsten met leden verder van gedachten wisselen over de voorgestelde adviezen van de commissie-Borstlap. Daarnaast vormt de VvDN een alliantie met andere ‘flexwerk-organisaties’, zoals de ABU (Algemene Bond Uitzendondernemingen) en Platform Zelfstandige Ondernemers, om in politiek Den Haag te lobbyen.
Vvdn
De Vereniging van Detacheerders Nederland (VvDN) is begin 2019 opgericht. Leden van de vereniging zijn organisaties of zelfstandige labels die detacheren tot hun kernactiviteit rekenen en in Nederland actief zijn. Van het aantal leden is circa een kwart afkomstig uit de ict-branche.
De VvDN heeft naar aanleiding van het adviesrapport van de commissie Borstlap een verklaring op haar website gezet.
Ik snap het niet, gedetacheerden zijn toch in dienst van de detacheerder? en de zelfstandigen zijn zzp-er (die dan vaak ook weer via een detacheerder binnenkomen bij de klant).
“Detachering is geen flexwerk”
Helaas vaak wel.
Ik kreeg een keer letterlijk te horen “want we willen er niet al te lang aan vastzitten”.
Het zal niet voor alle detacheerders het geval zijn maar ze moeten wel kritisch naar zich zelf kijken.
Hier ontstaat een interessante discussie. Voor veel kenniswerkende zzp-ers zijn de detacheerders de directe concurrent. Als gedetacheerden lang mogen blijven zitten terwijl zzp’ers dit maar maximaal 1 jaar mogen, dan creëer je een ongelijk speelveld.
Detacheren is gewoon uitzendwerk, kan gewoon op één hoop. Je kunt er dan wel een ander vlaggetje op planten, het blijft dezelfde hoop.
Als detacheerders het zo goed bedoelen, dan hadden ze dat eerder kunnen laten blijken. Nu vullen ze alleen hun zakken. Die lucratieve praktijk gaat ze ontnomen worden. Dáár zijn ze boos over!
@Hens Baltesen: niet helemaal mee eens, als een uitzendklus is afgelopen dan zit je zonder werk en inkomen. Na een detacheringsklus blijf je nog gewoon in dienst van de detacheerder. Waarvan de slechte detacheerders overigens wel snel gaan mopperen en dreigen als je geen klus meer hebt.
Als je de arbeidsmarkt echt wilt hervormen, dan voer je gewoon het (minimale) basisinkomen in, schaf je alle uitkeringen af, en laat je iedereen feitelijk ZZP-er worden. Gewoon 1 grote pool met mensen, CV’s in een centrale database, inhuren voor uurtje factuurtje. Als werkgevers mensen willen houden dan zorgen ze dat het leuk is, slechte werkgevers worden afgestraft omdat niemand er meer voor wil werken. Iedereen heeft het basisinkomen om op terug te vallen.
Met de huidige maatregelen wordt het steeds alleen maar makkelijker gemaakt voor de werkgevers, maar er wordt onvoldoende aan de werkwillende werknemers gedacht.
Dit is een klassiek conflict tussen twee partijen waarbij kosten een hoofdrol spelen. De commissie pleit voor het versimpelen en daarmee indirect voor het omlaag brengen voor loonkosten voor bedrijven of instellingen die tijdelijk mensen nodig heeft. De Vvdn komt op voor de detacheerders die juist meer verdienen aan deze in hun ogen andere werkvorm.
De uitkomst zal naar alle waarschijnlijkheid zijn welke van deze twee kampen de sterkste lobby invloed heeft.
Zelf ben ik na een ruime eigen ervaring overigens van mening dat een detacheerder in de praktijk een duurdere vorm van een uitzendbureau is.
@Johan: die laatste opmerking is natuurlijk alleen waar vanuit de klant gezien. De gedetacheerde heeft een iets betere baanbescherming dan de uitzendkracht.
Rapport Commissie Regulering Werk gelezen en daaruit krijg ik de indruk dat vooral de externe flexibiliteit geremd moet worden en een interne wendbaarheid gestimuleerd door wederzijdse investeringen om zodoende de productiviteit en innovatie te vergroten. Ik sluit me dus deels aan bij de reactie van Herman Leenders omdat detachering niet zo zwart-wit is als sommige deze zien, zoals je slechte en goede werkgevers hebt geldt dit ook voor de detacheringsbranche.
Maikel Pals heeft dan ook een valide punt aangaande de investeringen in personeel, kennis als vlottende activa op de balans zetten beperkt als organisatie nu eenmaal je innovatieve vermogen. Hoewel het me hier beter lijkt om over een initiatief vermogen te spreken want innovatie kent uiteindelijk twee kleuren. Vernieuwing en verandering zijn nu eenmaal niet altijd een verbetering en veel organisaties zijn dan ook een omgekeerde pyramide omdat managers niet snel zichzelf weg zullen automatiseren, too many chiefs and not enough indians…..
Maikel Pals kan klagen over een verandering van de regels of zich hierop aanpassen, adviezen van de commissie zijn leuk maar de arbeidsmarkt laat zich uiteindelijk niet zo eenvoudig reguleren. Topambtenaren zijn geen ondernemers en ze missen dan ook nog weleens de realiteit van de werkvloer, de praktijk is namelijk nog weleens weerbarstiger dan de theorie waardoor sommigen voor de muziek uit gaan lopen.