De Nationale Politie moet stoppen met de ontwikkeling van een eigen it-platform, omgedoopt tot Operationeel Politie Platform (OPP). Daartoe roept het Bureau ICT-toetsing (BIT) op.
BIT acht de kans klein dat de volledige vervanging van het bestaande systeem lukt en adviseert daarom de stekker uit dit zelfontwikkelde it-systeem te trekken, dat inmiddels 44 miljoen euro heeft gekost. De toezichthouder adviseert de politie om over te stappen op bestaande technologie.
De Nationale Politie wil het inefficiënte en gebruiksonvriendelijke proces rond winkeldiefstal verbeteren. Dit gebeurt als onderdeel van het Programma Vernieuwend Registreren (PVR), waarin een eigen it-platform wordt ontwikkeld onder de naam Operationeel Politie Platform (OPP). Dit systeem moet het huidige systeem Basisvoorziening Handhaving (BVH) vervangen.
BIT onderzocht het project Winkeldiefstal (PVR-WD) tussen december 2018 en juni 2019 en komt nu met een adviesrapport. ‘De politie investeert terecht in haar registratieve systemen, opdat deze aansluiten bij de behoeften van de operatie. De politie wil ook met goede redenen het proces winkeldiefstal als eerste verbeteren’, concludeert BIT in het rapport.
‘We achten de kans echter zeer klein dat het lukt met de gekozen aanpak: volledige vervanging van de bestaande systemen is te risicovol en de keuze voor het eigen, nog te weinig beproefde OPP als fundament is dat ook. We adviseren om die keuzes te heroverwegen en de aanpak op die twee gebieden fundamenteel aan te passen’, aldus de toezichthouder.
Te ambitieus en risicovol
In totaal moet de politie twaalf bestaande systemen in vijf tot zeven jaar tijd veranderen. BIT betitelt dit als zeer ambitieus en risicovol. ‘De kans is zeer groot dat het bereiken van dat resultaat veel meer tijd en geld gaat kosten dan voorzien, als het al lukt.’ Daarnaast is de opzet en de configuratie van het OPP uniek en maakt de politie gebruik van nieuwe, deels zelf ontwikkelde, technologieën. De toezichthouder vindt het om die reden het ‘onnodig riskant’ om volledig op dit platform in te zetten.
BIT adviseert wil dat de politie het programma op twee fundamentele onderdelen herziet. Zo denkt de toezichthouder dat het verstandig is de ambitieuze plannen om het volledige systeem te vervangen los te laten. ‘Werk in plaats daarvan aan een landschap met kleinere meer ontkoppelde systemen die samenwerken op basis van services.’
Ten tweede pleit BIT voor een stop van het OPP. De toezichthouder stelt dat de ontwikkeling van een eigen it-platform een complexe uitgave is en vraagt zich af of de politie zich hierop moet toeleggen. Het wil daarom dat de politie stopt met dit platform en stelt voor om te kiezen voor ‘bewezen, marktconforme technologie voor het ontwikkelen van mobiele systemen’.
Tot slot adviseert BIT de politie om in te zetten op concrete, beheersbare vernieuwingen die direct waarde toevoegen. Hierbij spreekt het onder meer over nieuwe functionaliteiten die mobiel werken ondersteunen.
44 miljoen
Dat intern ontwikkelde OPP is een product van het Aanvalsprogramma ICT Politie, dat al vanaf 2012 in ontwikkeling is. De kosten van systeem bedragen tot en met eind 2018 44 miljoen euro. En de ontwikkeling van de twee toepassingen die op het platform draaien, hebben in totaal 16 miljoen euro gekost.
Het PVR is 1 juli 2018 gestart en loopt tot en met 2024. De benodigde capaciteit is begroot op 1.860.000 uur en de projectkosten op 191 miljoen euro. Het PVR-WD heeft geen eigen deelbegroting. Wel wordt uitgegaan van 157.000 uur aan benodigde capaciteit. PVR-WD moet eind tweede kwartaal 2020 gereed zijn. In juni 2019 werkten acht ontwikkelteams aan PVR-WD en OPP.
Het rapport van BIT is openbaar, hierin beschreven problematiek is herkenbaar want alle klassieken fouten zijn weer eens gemaakt. Zo lees ik in het rapport dat er niet alleen voor een obscure ontwikkeltaal is gekozen maar ook voor een obscuur datamodel. BIT heeft dan ook ernstige twijfels of hiermee de data-integriteit gewaarborgd kan worden wat voor dit soort systemen toch wel essentieel is.
En het voorstel van BIT om ontkoppelde systemen met elkaar samen te laten werken middels een soort van broker service lijkt me dan ook meer te passen bij een privacy-by-design opzet waarbij niet alleen de integriteit van de data beter gewaarborgd is maar ook het data stewardship organisatorisch beter ingeregeld kan worden. Helaas is het niet de logica die regeert op het ministerie maar de angst en dus wordt er vrolijk doorgemodderd op een doodlopende weg.
Codegeneratoren … in 2019 … waar heb ik dat toch eerder gezien?