Nederland staat op de twaalfde plaats in een internationale index voor de digitale kwaliteit van leven. Dit blijkt uit een onderzoek van vpn-provider Surfshark. Ons land dankt die positie aan de goede scores op internetsnelheid en internetvrijheid, maar laat punten liggen door de hoge prijzen voor mobiel- en breedbandinternet.
In de algemene rangschikking van de DQL-index (Digital Quality of Life) is de eerste plaats voor Australië, gevolgd door Frankrijk, Singapore, Noorwegen en Japan. Nederland neemt de twaalfde positie in. België komt op plaats eenentwintig en moet daarmee Nieuw-Zeeland, Italië, Spanje en IJsland voor zich dulden. Helemaal onderaan de lijst vinden we Egypte, Irak en Ethiopië. Hekkensluiter is Algerije.
In Nederland tikt een mobiele internetverbinding volgens het rapport nu gemiddeld af op 59,41 Mbps. In België is dat 49,21 Mbps. Voor vast internet is dat respectievelijk 90,46 en 62,98 Mbps. Een Nederlander moet wel iets langer werken dan een Belg om het goedkoopste breedbandinternet te kunnen betalen. Op de cybersecurity-index scoren beide landen ongeveer gelijk (0,885 voor Nederland tegen 0,814 voor België), maar Nederland neemt wel duidelijk de leiding in e-governement (0,93 tegen 0,78).
Zowel Nederland als België scoren zeer goed voor databeschermingswetten en de aanwezigheid van alle soorten online-content.
65 verschillende landen
Het onderzoek is uitgevoerd door vpn-provider Surfshark in samenwerking met enkele lokale partijen. In het onderzoek wordt gekeken naar hoe inwoners van 65 verschillende landen de online-voorzieningen in hun land ervaren. Het onderzoeksteam heeft de gegevens geanalyseerd van meer dan 5,5 miljard mensen, uit de databases van onder meer de Verenigde Naties, de Wereldbank, de Amerikaanse waakhond Freedom House en de standaardenorganisatie Internationale Telecommunicatie-unie (ITU).
Daarnaast kregen ruim vijfduizend respondenten uit verschillende landen stellingen en vragenlijsten voorgelegd. In het onderzoek worden landen gerangschikt op basis van de snelheid van de (mobiele en vaste) internetverbinding, prijs, cyberbeveiliging, aanwezigheid van wetgeving voor gegevensbescherming, online-overheidsvoorzieningen en diens meer.
De DQL-index heeft ook aandacht voor de online-vrijheden van de inwoners. Landen als Egypte, Ethiopië, Indonesië, Maleisië, Nepal, Pakistan, Thailand, Qatar, en de Verenigde Arabische Emiraten leveren punten in vanwege de censuur van bijvoorbeeld YouTube Premium, Netflix en 18+-websites.
Het volledige rapport is samen met een interactieve tool voor het vergelijken van landen hier te vinden.
Frankrijk op de 2e plaats, laat me niet lachen. 2 Mb verbinding vast en mobiel vaak niet en anders max 2,5 G. Ook in Zweden is niet alles koek en ei heb ik van diverse mensen gehoord. Lijkt mij een onbetrouwbaar onderzoek.
Who The Fuck is Surfshark, de meetlat in de vorm van DQL-index is namelijk gewoon een verkooppraatje welke nogal suggestief ingevuld is. Zo wordt de prijs van internet toegang vergeleken met de salarissen in een land wat een hoogst discutabele vergelijking is. Bijna 2 uur werken voor de goedkoopste breedband internet verbinding betekent namelijk een uurloon dat onder het wettelijke minimum ligt. En hetzelfde geldt voor mobile internet waar opeens de inspanning in seconden uitgedrukt wordt. Ik krijg dan ook een déjà vu naar de nogal aggressieve marketing van CompuServe aangaande internet toegang met de CD’s die ongevraagd overal bij geleverd werden.
Een wc-eend onderzoekje wat weer voor leuke content zorgt.
Dat bijv. Google zakelijke en politieke censuur pleegt is niet relevant voor een ICT blog site.