Nou, Maarten van der Weijden, je wordt bedankt! Je hebt in je eentje de hele Elfstedentochtmythe naar de Filistijnen geholpen. Het was altijd een barre tocht. Het was de tocht der Tochten! De hel van het Noorden.
Heb je enig idee wat er straks gebeurt als er weer eens een echte Elfstedentocht komt? Dan gaan mensen tegen me zeggen: ‘Ik ga de Elfstedentocht rijden.’
En dan vraag ik: ‘Hoe? Op schaatsen? Dat is toch zo’n acht uurtjes schaatsen? Ik ken iemand en die zwom dat hele stuk. Hij heeft vier dagen in het water gelegen! Toen hij bij finish was, moesten ze hem met drie man uit het water takelen en stond hij er als een verschrompeld theezakje bij. Daarna hebben ze hem drie weken in de tuin gelegd om te laten drogen. Maar jij doet het dus op de schaats? Nou, dat is toch ook knap.’
Zo gaat het ook zo vaak in de ict, Maarten. Iets is geweldig totdat iemand dat volledig overklast en dat vorige wat je zo geweldig vond, vind je ineens gewoon of nog erger hopeloos achterhaald. Je 5-kb modem werd overklast door ISDN en die vervolgens door de kabel en glasvezel.
Autootjes op Mars
Als je ooit eens hebt gezien wat ook mogelijk is, ben je ineens niet meer zo blij met wat je hebt. Dat is ook vaak de grote frustratie bij ict-systemen. Je ziet je zoontje de meest geavanceerde online-spellen spelen en jij zit te klooien in Excel. Je weet, er rijden autootjes op Mars die alle bodeminformatie binnen een halve seconde naar de NASA sturen en het lukt jou niet eens beetje data uit je systeem te krijgen.
En daarom, Maarten, moeten we in de ict ook goed naar jouw wijze woorden luisteren die je sprak nadat je de tocht volbracht had: ‘Als je iets heel graag wit en de eerste keer lukt het niet, dan mag je het best nog een tweede keer proberen’.
Dankjewel, Maarten. Vooral namens alle kankerpatiënten.
