Bij iets meer dan de helft van de Amerikaanse techies is een geestesziekte vastgesteld. Liefst 51 procent heeft ooit een medisch onderzoek ondergaan waarbij dit naar voren komt. Dat is ruim twee keer het gemiddelde in de VS, waar een kleine twintig procent van de volwassen onder een mentale stoornis lijdt.
Dit blijkt uit een onderzoek van de non-profitorganisatie OSMI (Open Sourcing Mental Illness).
Stemmingsstoornissen zoals depressies en bipolaire stoornissen komen bij werkers in de tech-industrie het meest voor. Van de groep met een geestesziekte, heeft 73 procent daar last van. Een andere veelvoorkomende diagnose (61 procent) is een angststoornis. Dat kan bijvoorbeeld een fobie zijn. Ook ADHD (negentien procent), post-traumatische stress (twaalf procent) en een obsessief compulsieve stoornis (acht procent) zijn wijd verbreid.
Dr. Jennifer Akullian, directeur/oprichter van het Growth Coaching Institute (GCI), presenteerde genoemde studie tijdens de conferentie Kubecon/CloudNativeCon in Barcelona. Ongeveer 1.550 mensen deden aan het onderzoek mee. In het algemeen is het slecht gesteld met de geestelijke gezondheid in de tech. Maar een mentaal probleem hoeft niet per se iemands functioneren op het werk te beïnvloeden. 21 procent zegt altijd gewoon door te kunnen blijven werken, terwijl dit bij zeventien procent zelden het geval is. 47 procent zegt soms minder te kunnen presteren. Vijftien procent ziet vaak negatieve gevolgen op het werk.
Stigma
Organisatiepsycholoog Akullian probeert het stigma dat in de tech-industrie rust op psychiatrische aandoeningen weg te nemen. Het wordt tijd hier iets aan te doen. Dat mentale problemen in de tech tweeënhalf keer zo vaak voorkomen als gemiddeld in Amerika, geeft te denken. Daar komt nog bij dat veel tech-werkers het risico lopen op een burn-out, een geestesgesteldheid die vaak lijkt op een mentale ziekte. Akullian: ‘Terwijl velen in de tech met psychische problemen kampen, wordt hier nauwelijks onderzoek naar gedaan. Ook de aandacht hiervoor is volstrekt beneden de maat.’
Op de werkplek rust een taboe op dit onderwerp. Er wordt zelden openlijk over gesproken. En dat terwijl organisaties zich hier veel bewuster van zouden moeten zijn. Want werknemers die zich lekker voelen, zijn productiever. Bovendien is de kans kleiner dat ze van baan wisselen. Het aantal werkdagen dat in de VS verloren gaat door de depressies, bedraagt tweehonderd miljoen per jaar. De kosten hiervan worden geraamd op zeventien á 44 miljard dollar, aldus het Center for Disease Control and Prevention.
Tot Akullians klantenkring behoren werknemers van onder meer Facebook, Slack, Github en Apple. Ook helpt ze bedrijven als Heroku, Keen IO, Customer.io en Django.
Zo’n stevige claim vraagt om meer dan alleen wat getalletjes strooien. Depressies en bipolaire stoornissen op één hoop gooien lijkt een beetje op de rapportage waardoor een staatssecretaris vandaag moest aftreden.
Het artikel start met de vaststelling dat 51% van de techies een geestesziekte heeft. Gezien de omvang van de doelgroep, de omvang van het onderzoek (1.550 deelnemers) had op z’n minst vermeld mogen worden dat in de onderzochte groep dit geldt, waardoor de verwachting is dat dit in een veel grotere groep geldt.
Maar is dat wel zo? Bij 791 mensen is dus een geestesziekte vastgesteld. En bij 73% daarvan: depressies en bipolaire stoornissen. Dat zijn 577 mensen. Vertaal dat door naar de Amerikaanse techies (hoeveel zijn dat er, wie valt daar binnen, …) en over hoeveel mensen gaat het dan? Op grond van deze getallen vind ik de extrapolatie naar de gehele groep Amerikaanse techies te eenvoudig.
Ik kan niet beweren dat het onwaar is. Maar mijn gevoel zegt dat hier een extrapolatie wordt gebruikt die ‘overdrijft’. Ik ben reuze benieuwd naar een betere onderbouwing!
Wie dit leest, is gek.
Goede vragen, Martin. De crux zit hem hier vooral in de manier waarop respondenten worden geworven. Doordat niet willekeurige techwerkers worden ondervraagd, maar de werving lijkt te gebeuren via het instituut zelf, valt het al mee dat niet alle respondenten een geestesziekte hebben (die zullen immers sneller hun weg naar de vragenlijst weten te vinden). De survey geeft vast interessante resultaten, maar kan dan inderdaad niet zomaar geëtrapoleerd worden.
Is depressie ook onderzocht of dit komt door een mentale aandoening (zeg maar – chronische depressie) of is het eerder richting een burn-out vanwege de zo fijne cultuur in Amerika. (Right-to-work staten – waar ze je al kunnen ontslaan omdat het dinsdag is)?