Blockchain en bedrog liggen dicht bij elkaar. Dat zovelen dat niet zien komt grotendeels doordat het bedrog – vaak zelfbedrog – steeds ergens anders plaatsvindt. Wie dit balletje-balletje spel doorheeft wordt niet snel meer gefopt.
In dit artikel gaan we de belangrijkste misvattingen rond blockchain bespreken en fileren, maar een opmerking vooraf is op zijn plaats: De blockchain hype is een tragedie, geen complot. Geen Illuminati, Bilderberg, Soros of Wijzen van Zion. Blockchain is een samenloop van omstandigheden: magische software en een daarop gebaseerde cryptomunt die beelden oproept van een toekomst van decentralisatie, deeleconomie en gelijkheid tussen mensen. De bloemenkinderen zijn terug en de opvolger van scientology maakt zijn opwachting. Daarna stappen marketeers en overheden in de hype en kunnen adviesbedrijven en zelfs advocatenkantoren niet achterblijven. En dus zitten we nu bergen blockchain pilots en marketingclaims, maar vrijwel zonder werkende applicaties.
Opmerkelijk genoeg zijn het vooral mensen van buiten de ict die een ‘ben ik nou gek?’ gevoel bij blockchain hebben. Binnen de ict bestaat nauwelijks tegenspraak terwijl de scepsis overheerst. Je zal ook maar werken bij IBM, Accenture, KPMG, Deloitte, Capgemini, CGI en al die andere meelifters op de blockchain golf. Gelukkig zijn er buiten de ict wereld journalisten die wel kritische vragen stellen. Dat deed Jesse Frederik van De Correspondent. En, jawel hoor, blockchain toepassingen blijken nauwelijks te vinden. Voor wat betreft de overheid is het artikel zelfs nog te positief, kan ik uit eigen onderzoek melden.
Opsomming
Tijd om eens systematisch aan te geven waarom blockchain zo gemakkelijk ontaardt in (zelf)bedrog. Dit derde artikel in de blockchain debunked serie biedt een checklist waarmee elke blockchain-claim kan worden beoordeeld. Daar gaan we:
1. ‘Blockchain levert nuttige functionaliteit voor eindgebruikers’.
Blockchain is een zeer innovatieve manier van gegevensopslag en -management. Blockchain garandeert dat er niet gerommeld wordt met gegevens. Maar aan een applicatie kun je niet zien of er een blockchain onder ligt, evenmin als je kunt zien of er onder een applicatie een database management systeem ligt of platte bestanden; of dat een applicatie lokaal draait of in de cloud. Dat maakt het verkopen van blockchain aan niet-techneuten heel moeilijk. De oplossing is om applicatie-functionaliteiten te koppelen aan blockchain. Een mooi voorbeeld is dat van die gehypete kraamzorg applicatie die nuttige dingen doet die niets met blockchain te maken hebben. Dit werken onder valse vlag is bijna vaste prik zodra iemand komt aanzetten met een blockchain-toepassing. Zoals we zagen in het voorgaande artikel over Bitcoin en blockchain geschiedt zelfs een groot deel van de Bitcoin transacties al onder valse, non-blockchain vlag. Elke claim dat een applicatie functioneel iets moois doet vanwege de onderliggende blockchain moet een alarmbel doen afgaan.
2. ‘Blockchain valt niet te manipuleren en bevat daarom de waarheid’.
Deze claim is te bizar voor woorden en wordt zelden expliciet gemaakt. Impliciet wordt echter continu een beeld gecreëerd als zou er een soort van magische connectie bestaan tussen de realiteit en de afbeelding daarvan in een blockchain. Op niet-ict’ers heeft dat vaak een effect van “het zal wel aan mij liggen”. Dit effect wordt gekoesterd en geëxploiteerd door de blockchain-pushers. Natuurlijk is een onjuiste of frauduleuze mutatie net zo goed in een blockchain te registreren als in elk ander systeem. Het verschil tussen blockchain en non-blockchain is slechts dat gegevens niet kunnen worden gewijzigd, hooguit logisch [sic] overschreven. Waar de suggestie wordt gewekt dat een blockchain-oplossing garandeert dat de blockchain de waarheid bevat worden mensen misleid – meestal bewust. Waar dat gebeurt kan deze link als tegengif worden toegediend.
3. ‘Blockchain valt niet te manipuleren – zie de Bitcoin’.
Dit is dus wél wat blockchain beweert te bieden: een garantie tegen mutaties van opgeslagen data. Malafide mutaties van opgeslagen data – dus niet onjuiste of malafide transacties – kunnen niet omdat de deelnemende peers elkaar controleren. Probeer de zaak maar eens te flessen bij de Bitcoin met zijn circa 160.000 deelnemers. Maar welke andere blockchain-toepassing heeft zoveel nodes? Hoeveel heeft die kraamzorg applicatie er? Of die Groningse Stadjerspas waarmee wordt geleurd? Of het innovatieve (met ultrahoog valse vlag gehalte) We.trade blockchain handelsplatform van de Rabobank? Hooguit tientallen, heel misschien honderden. En dat is gewoon niet genoeg om beschermd te zijn tegen frauduleuze bestandsmutaties. Sterker, kleinere cryptomunten die werken op basis van blockchain worden gehackt door middel van zogenaamde 51 procent aanvallen, waarbij de eerlijke deelnemers met brute rekenkracht opzij worden geschoven. Een sterke partij – een staat of een criminele organisatie – moet in staat worden geacht om zelfs de Bitcoin om te blazen, zeker als de sterkste bonafide deelnemers worden uitgeschakeld middels een denial of service aanval. En bedenk dat nu al meer dan de helft van de Bitcoin rekenkracht in enkele handen is geconcentreerd. Het is dat een geslaagde 51% aanval op de Bitcoin de munt de nek om zou draaien, anders zou zoiets vermoedelijk al hebben plaatsgevonden.
4. ‘Malafide bestandsmutaties zijn een probleem’.
Door de verwarring tussen blockchain-dus-waarheid en blokchain-dus-onveranderlijkheid stelt niemand zich de vraag of het frauduleus veranderen van data überhaupt wel een probleem is. Ik ken zelf geen enkel voorbeeld en evenmin van horen zeggen. Let wel: op allerlei plekken wordt gerommeld en gefraudeerd met data, maar dat gebeurt via reguliere functionaliteit en hooguit zeer zelden door data in een database direct te muteren. Daarvoor heb je bij een serieuze toepassing namelijk meer en meer specifieke kennis nodig dan waarover hackers beschikken. Om een blockchain te kraken hoef je geen hacker te zijn. Niet alleen zijn de blockchain bestanden naar hun aard toegankelijk, maar ook zijn blockchain databases extreem eenvoudig gestructureerd. Door heel veel CO2 te produceren op heel veel servers wordt het frauduleus manipuleren blockchain bestand bemoeilijkt, maar eigenlijk is er sprake van een oplossing voor een zelf geschapen probleem dat elders nauwelijks voorkomt. En we zagen hiervoor al dat de veiligheid doorgaans schijn is zodra een malafide partij de boel echt wil flessen.
5. ‘Elke applicatie kan naar de blockchain’.
Het omgekeerde is waar. De blockchain is alleen geschikt voor de functioneel meest arme toepassingen, uiteraard met de Bitcoin als archetype van zo’n anorexia applicatie. Het blockchainbestand onder de bitcoin is van een ontwapenende eenvoud: conceptueel niets meer dan een bestand met ‘account van’, ‘account naar’, ‘aantal bitcoin’. Een cursus ‘Gegevensmodellering voor Blockchain’ gaan we alleen rond 1 april tegenkomen. Omgekeerd, zodra er wordt geschermd met een applicatie op de blockchain met meer body dan tante Sidonia weet je dat er wordt gejokt. Reken dan op een applicatie met stukjes blockchain of plat bedrog. Ja, in theorie kun je een crm-applicatie bouwen op basis van blockchain, maar dat is even realistisch als zo’n toepassing bouwen met Excel. Trap er niet in!
6. ‘Blockchain en vertrouwelijkheid gaan best samen’.
Dit is natuurlijk een merkwaardige bewering. De filosofie achter blockchain is doordrenkt vanopenheid. Blockchain kopieën staan overal in cyberspace. Er is geen centrale autoriteit maar een open gemeenschap waarvan de leden op basis van gelijkwaardigheid het werk doen en elkaar controleren. Broncode is volledig open source want anders heb je toch een ongelijk speelveld. Blockchain wordt zelfs gepusht als panacee voor samenwerking tussen partijen in logistieke ketens waarin wantrouwen overheerst. Daar komt dan meteen de blockchain basisleugen weer om de hoek: “De logistiek wordt geregistreerd in de blockchain en dus kan uw juweel geen bloeddiamant zijn.” En uw ei geen fout ei. En geen handelstrucs. Steeds weer wordt er gezwaaid met valse vlaggen met als basis de valse bewering dat wat niet kan worden gewijzigd de waarheid is. Het grappige is dat partijen die samenwerken in een blockchain juist niet blij zullen zijn met de gedachte dat tegenspelers (en buitenstaanders) alles wat er gebeurt kunnen zien. We zien bij geclaimde (logistieke) business toepassingen dus steeds dat er wordt gemorreld aan het beginsel van gelijkheid en openheid. In plaats van data kun je ook een link opnemen naar data in je eigen huis, waarvoor je andere partijen kunt autoriseren en die je dan natuurlijk ook weer kunt wijzigen. Of je kunt data in de blockchain versleutelen en de sleutels alleen delen met vertrouwde partijen. Exit alle blockchain principes.
7. ‘Blockchain en privacy gaan best samen’.
Privacy is een speciale vorm van vertrouwelijkheid waarvoor speciale wetten gelden. Vrij toegankelijke blockchain bestanden, in duizenden kopieën met niet te muteren persoonsgegevens zijn volstrekt onwettig. De reactie van de blockchainers is even typerend als arrogant: ‘geef ons een ontheffing‘. Gelukkig is dit kansloos. Uw en mijn recht om te worden vergeten geldt ook voor blockchain toepassingen. Maar terwijl ik dit schrijf is onze overheid lekker met plannen om uw en mijn biometrische gegevens naar de blockchain te brengen. Meer daarover op een later moment.
INTERMEZZO: van bonafide naar malafide blockchain
Wie het voorgaande op zich laat inwerken kan haast niets anders dan concluderen dan dat het héél moeilijk wordt om serieuze business cases voor blockchain te vinden. In het vorige artikel bleek al dat blockchain hét blok aan het been is bij het opschalen van de Bitcoin. We zien hier dat blockchain voor de eindgebruiker geen interessante functionaliteit biedt. Registreren van onwaarheden is met blockchain even gemakkelijk als met klassieke toepassingen. Gegevens in een kleinschalige blockchain zijn wel degelijk kwetsbaar voor malafide mutaties die in klassieke omgevingen geen probleem vormen. Blockchain is alleen volledig toepasbaar voor functioneel graatmagere applicaties. Volledige openbaarheid van broncode en transactiedata is doorgaans onacceptabel zo niet onwettig. En bovenop deze nare cocktail komt dan nog dat transacties op de blockchain intrinsiek traag zijn en het energieverbruik van de bitcoin-blockchain de grootste aanslag op de planeet is sinds de uitvinding van de stoommachine. Je vraagt je af hoe het zo ver heeft kunnen komen.
Het ‘goede’ nieuws is dat het bedrijfsleven al deze problemen heeft opgelost en wel op de meest ingrijpende wijze: behoud de blockchain technologie en de term blockchain en gooi alle basisbeginselen van blockchain uit het raam. Deze fake en wat mij betreft malafide blockchain, wordt nu snel de norm. Einde intermezzo.
8. ‘Blockchain kan ook achter gesloten deuren: private blockchain’.
Als alle vervelende bijwerkingen van de openheid van blockchain toepassing ervan onmogelijk maken dan is een oplossing natuurlijk om blockchain applicaties niet meer open te laten zijn. Bijna alle hiervoor besproken problemen verdwijnen dan. Zet blockchain achter een firewall en je kunt volstaan met een handvol nodes. Buitenstaanders kunnen niet meer bij de data. De Autoriteit Persoonsgegevens blijft weg. Energieverbruik en performance verbeteren enorm. De broncode kan geheim blijven en je kunt van alles bouwen om ervoor te zorgen dat alleen geautoriseerde personen en partijen nog gegevens kunnen zien en transacties kunnen doorvoeren. Het enige probleem dat nog overblijft is dat alleen de meest simpele applicaties zich lenen voor de blockchain. Maar als alles geheim is en je gebruikt een beetje blockchain dan kun je natuurlijk tegen de buitenwereld roepen dat je werkt met een blockchain toepassing.
Iedereen die er even over nadenkt zal inzien dat private blockchain totaal in strijd is met wat blockchain beloofde te zijn. Voor buitenstaanders geldt dat per definitie. Wat is de waarde voor mij als Rabobank klant dat hun handelsplatform werkt op basis van blockchain. Bieden ze mij iets dat niet zonder blockchain kan? Nee. Kan ik nagaan wat de Rabobank claimt? Nee. Heeft de Rabobank een belang om een beetje blockchain in een complex klassiek ICT ecosysteem op te blazen tot iets groots? Ja. Zijn de transactiedata echt veilig? Geen idee. Is de Rabobank een gelijkwaardige peer in de groep banken die samen het We.trade blockchain handelsplatform voeren? Geen idee. Vind ik het een fijne gedachte als allerlei banken en bankmedewerkers kunnen zien met wie ik handel drijf? Beslist niet. Enzovoorts.
We kunnen dit soort vragen bij elke private blockchain applicatie stellen. De meest fundamentele vraag is natuurlijk of we bij private blockchain als buitenstaanders niet gewoon worden bedrogen. Alles wijst erop dat het antwoord doorgaans ‘ja’ is. En hoe kan het ook anders als het woord ‘blockchain’ alle deuren opent? Blockchain opent zelfs de deuren van het Koninklijk Huis, in het bijzonder die van startup-prins Constantijn.
Blokchain – quo vadis?
Dit artikel is een poging om enigszins systematisch de blockchain-hype te ontleden. Met dit derde artikel is het verhaal niet af. De volgende stap is om echt te kijken naar (geclaimde) blockchain toepassingen en deze te scoren aan de hand van de hier besproken criteria. Ik heb dat gedaan wat is ben tegengekomen is ontluisterend. Het gaat te ver om blockchain gelijk te stellen met list en bedrog, maar waar blockchain is zijn list en bedrog nooit ver weg. Het goede nieuws is dat ik heb gemerkt dat her en der blockchain niet meer serieus wordt genomen en dat ook topbestuurders ondertussen nattigheid zijn gaan voelen. Hopelijk helpt dit artikel om deze gevoelens van onbehagen een steviger basis te geven. En zo niet dan moet het via de weg van het aan de kaak stellen van dubieuze blockchainpilots, -projecten en toepassingen. De belangen zijn groot en het blockchain spel is nog lang niet gespeeld.
Ewout, ik ben heel benieuwd over welke onwaarheden ik dan geschreven heb.
Daarbij heb je een onderscheid tussen opinie en feiten. Bovendien is het mooi om te zien dat een zeer groot deel van de voorspellingen die ik doe over cloud dus uitgekomen zijn. Mijn artikelgeschiedenis is het bewijs.
En wat betreft blockchain. Ga nu eerst eens inlezen wat het verschil is tussen blockchain en blockchain netwerk.
Zelfs je aanname dat een administrator de timestamp kan veranderen is niet relevant als je een een record hash maakt en deze in het opvolgende record deze hash meeneemt. De traditionele database kan dus exact gelijk werken aan de blockchain.
Jij maakt verdraait beweringen, geeft daar een hoop bias aan mee en jij -als pot- verwijt vervolgens de ketel tot hij zwart ziet.
Maar ik heb een leuke oefening voor je: Hoe bewijs je de onweerlegbaarheid van een transactie over iets wat buiten de transactie valt? Dus dat een persoon de transactie heeft gedaan bijvoorbeeld. Want dat is de essentie van mijn betoog. Blockchain kan niet gebruikt worden voor transacties behalve dan die van de eigen ledger waarmee de blockchain verbonden is.
Maar ik ben weer zwaar teleurgesteld in hoe jij jezelf weer manifesteert. Bah.
Bert,
Owh, sure, het kan zijn dat Maersk gebruik maakt van een centraal systeem wat records aan elkaar plakt met hashes. Maar dat heeft niets te maken met decentraal, zaken doen zonder een derde partij te vertrouwen, etc. Een blockchain is in feite slechts een document waarin blokken data opvolgend toegevoegd worden zonder dat deze achteraf gewijzigd kunnen worden of je moet het gehele document geheel opnieuw opbouwen.
Maar daar zit niets vernieuwend in en doen we al jaren. Zo zit GIT (source control) in feite ook al in elkaar. In dat opzicht is blockchain niets anders als de eenvoudige versie van een Merkle Tree.
Ik lees en Google er op los en doe veel onderzoek naar blockchain. Ik ben ook absoluut bewonderaar van bijvoorbeeld Ralph Merkle die het belangrijkste grondwerk verricht heeft voor hashing.
Maar als je kijkt over het revolutionaire van blockchain is dat in de context van decentralisatie, transacties verrichten zonder vertrouwde centrale derde partij ofwel “blockchain network”.
Met blockchain kun je niet de echtheid van de afkomst van cacao bonen achterhalen.
“Ik lees en Google er op los en doe veel onderzoek naar blockchain. ”
Henri, dat kan ik niet geloven als ik jou een reactie eerder dit zie schrijven:
“cryptovaluta is *de* *enige* *toepassing* van blockchain en blockchain network die er op dit moment bestaat”
Ik laat het verder hierbij.
“Maar dat heeft niets te maken met decentraal, zaken doen zonder een derde partij te vertrouwen, etc.”
Avocado’s naar Rotterdamse haven
Een container met avocado’s die van Mombasa naar Rotterdam gaat doet daar 34 dagen over, waarvan in totaal twee weken wachttijden bij verschillende havenautoriteiten die de juiste documentatie moeten goedkeuren. “Hun documenten gaan van de ene douanepost of toezichthouder naar de andere, vaak per koerier. Als ze getekend zijn, worden ze verzonden naar de eindbestemming, waar de Nederlandse douane de documenten valideert en de lading goedkeurt”, geeft White als voorbeeld.
Hij noemde een voorbeeld van één lading van avocado’s die te maken kreeg met maar liefst dertig ambtenaren en autoriserende havenmedewerkers en 200 documenten die werden gedeeld onder 100 mensen. “Je kunt je voorstellen dat als daar ergens vragen zijn over de geldigheid van slechts één van die documenten, het hele proces stokt en de lading vertraagt.”
Henri,
Betreffende je betoog over de cloud verwijs ik naar een uitspraak op Computable-expertsessie in 2012: ‘Blockchain biedt kansen maar geen wonderen’ Het grappige is dat we toen nog onze veren aan het schudden waren na DigiNotar. De controleerbaarheid van een record hash in een geschakelde database heeft namelijk veel overeenkomsten met PKI. De essentie van blockchain gaat dus om de transparantie van de ledger, hoe moeilijk deze te hacken is en hoe kleiner de impact daarvan is bepaalt de toepasbaarheid.
Henri, ik ben niet echt onder de indruk van je mening over mijn visies aangaande blockchain omdat we betreffende de cloud ook al lijnrecht tegenover elkaar stonden. We verschillen van mening over wie er gelijk heeft gekregen in de voorspellingen maar mijn voorspelling van 2012 liep vooruit op de onthullingen van Edward Snowden en einde van ‘Safe Harbor’ omdat ik toen al tussen de regels doorlas. Dit is één van de uitdagingen in de supply chain, als de vertrouwde leverancier in het begin van de keten niet de betrouwbare leverancier blijkt te zijn dan zwijgt dus iedereen in de opvolgende schakels hierover. Het circus van de dompteurs die papieren certificaten proberen te temmen in een wereld die om transparantie schreeuwt hebben een blinde vlek voor de processen.
Uiteindelijk probeert blockchain een eeuwen oud probleem op te lossen, de digitale hash is als een middeleeuws lakzegel. Dat de lakzegels,lees stempels, met moderne technologie relatief eenvoudig na te maken zijn geldt ook voor DigiNotar. De ‘stempel’ van een record hash in een geschakelde database bleek dus nagemaakt zijn. Antwoord op je probleem is de regenworm, je krijgt een ’tamper proof’ systeem als je delen van de keten af kunt hakken’ zonder de gehele keten kwijt te raken.
Bert, je hebt gelijk, we voeren onze discussie niet productief.
“cryptovaluta is *de* *enige* *toepassing* van blockchain en blockchain network die er op dit moment bestaat”
Je hebt gelijk, er zijn al veel toepassingen van hashchains en Merkle trees. Ik bedoelde vooral dat de enige succesvolle toepassing die ik ken van een peer-to-peer systeem gebaseerd op een blockchain met een blockchain network voor consensus cryptovaluta is.
Alle overige projecten, van container tot weet ik wat, zijn centrale systemen werkende met normale software waar hooguit een blockchain sausje overheen is gegaan. Essentie en de briljante toepassing van blockchain (network) is het peer-to-peer gedeelte.
Je zult het niet zeggen, maar ik ben een blockchain fan, bewonderaar van Ralph Merkle, Diffie Hellman, etc.
Ik reageer fanatiek omdat ik vooral claims lees en zie die domweg niet gaan werken met blockchain en vind het systeem van cryptovaluta verpest terwijl het oorspronkelijke idee zo mooi is.
Je ziet overal ter wereld nu hele groepen aanhangers ontstaan die geloven in een decentrale enterprise en ultiem een decentraal geregelde wereld. Ook hier zal de daadwerkelijk implementatie downright evil zijn. Maar dat is slechts mijn opinie.
Als laatste positieve noot: We zullen zien wat er gebeurd. Het mooie van decentrale systemen is dat we uiteindelijk zullen meemaken wat werkt en niet werkt.
“verpest terwijl het oorspronkelijke idee zo mooi is”. Marktwerking heet dat. Op staatsniveau kan de blockchain inzet straks gereguleerd worden met een Blockchain ICT Toetsing instituut, een BIT zegmaar. Daarna kan ons land profiteren van de symbiose tussen overheid en bedrijfsleven, zoals we dat gewend zijn.
“Essentie en de briljante toepassing van blockchain (network) is het peer-to-peer gedeelte. ”
Blockchain zal in de toekomst veel meer betekenis gaan krijgen, juist vanwege die decentralisatie.
Een voorbeeld: Ik ben een voorstander van de PHR (personal health record), zoals dat nu door Microsoft, Google, Amazon, IBM en Apple wordt gepromoot. Dit betekent dat de data in handen zijn van de patient, en dat een zorginstelling geen data mag bewaren. De GDPR is hierbij faciliterend. Dit betekent dat een patient, vanaf dat moment health-consumer genoemd, een zorginstelling uitzoekt, zijn data tijdelijk opent voor de zorginstelling, en die zorginstelling de dingen doet die het goed acht voor de patient. Dit kan een versplintering van zorgaanbieders veroorzaken, en blockchain, via slimme cloud-infrastructuren, zal de zaak op orde houden. Het zal altijd bekend zijn wanneer welke patient welke behandeling heeft gehad, en zelfs inzage zonder data-toevoeging zal een block-chain veroorzaken. De patient is consument, niet alleen van zorg, maar ook de service-providers, zoals PHR-leveranciers, en de health-consumer kan alles altijd wisselen, afgaande op kwaliteit, kosten, dekking door verzekering, etc. De health-consumer kan ook zorg inkopen, zoals een second opinion. Naast gezondheidszorg (wat eigenlijk ziekte zorg is) zullen er ook andere aanbieders data kunnen toevoegen aan het PHR, denk aan yoga, strava, google-fit, dieet-programma’s, van alles, er zal een holistische beeld in de databank over de gezondheid van de health-consumer ontstaan.
De wereld is nog niet zo ver, zorg-instellingen willen dit niet. Ze willen health-consumers binden, maar het is het doel van de grote vijf die ik hierboven noemde, ook zorgverzekeringen in de USA zijn enthousiast, want uiteindelijk zullen de zorgkosten verminderen, en de verantwoordelijkheid van de health-consumer toenemen.
De tijd dat we door een semi-socialistisch zorgstelsel in de watten worden gelegd nadert zijn einde. De markt zal zich uitkristalliseren, en uiteindelijk zullen mensen gezonder worden. Dit klinkt als veraf toekomst muziek, maar het feit dat de grote vijf afspraken hierover maken, en zorgverzekeraars hebben betrokken, alsmede honderden zorgverleners in dienst hebben genomen (niet alleen voor zorgverstrekking, maar ook voor hun onmisbare deskundigheid) geeft aan dat de poppetjes verschuiven.
Blockchain is onmisbaar hierin. Niet als groot leidend concept, maar als belangrijk hulpmiddel. Er zijn vele wegen naar Rome, en blockchain is er een van.
@Bert Verhees: “Het LSP gaat over klinische informatie, niet over logistieke informatie. Blockchain zou beiden met elkaar kunnen verbinden op een veilige manier, en het zou verantwoordelijkheden duidelijk vastleggen.”
Lijkt mij eenvoudiger om het LSP uit te breiden zoals dit al jaren aan de gang is. Gezien de inspanning die het kost om het LSP op te tuigen en uit te breiden zou ik niet graag nog een tweede ontwikkeling er naast zien die ongeveer hetzelfde doet maar dus ook bijgehouden moet worden.
Juist nu er geroepen wordt om vertrouwen te hebben in de professionals en minder administratieve handelingen te verrichten wil jij nu nog meer administratie in het leven roepen. Als een verpleegkundige aangeeft het medicijn verstrekt te hebben weet je nog steeds niet of dat daadwerkelijk is gebeurd.
PHR is een leuk idee wat omarmt wordt door commerciële bedrijven die daar blijkbaar financieel brood in zien. Ik heb liever mijn professionele huisarts die mij in de gaten houdt.
Heel leuk dat mijn dieet of yoga leraar informatie toevoegt maar de medische noodzaak daarvan zie ik niet.
Heeft de patiënt voldoende kennis van de gezondheidszorg om te kunnen bepalen wie de informatie nodig heeft?
Is de patiënt fysiek en geestelijk in staat om toestemming te geven? Denk aan een hartaanval of dementie.
Wel belangrijk is dat als de patiënt bepaalde medicijnen of bijvoorbeeld borstimplantaten heeft gehad de patiënt op te sporen is als blijkt dat er iets mis is. Dit moet je toch echt ook ergens opslaan buiten de patiënt om.
Ik denk verder dat de toegevoegde waarde van alle medische gegevens over een patiënt door je overschat worden.
De werkelijke kosten zitten uiteindelijk in het aantal handen in de zorg en de op dit moment steeds duurder wordende medicijnen waar het nut en noodzaak onlangs nog door de afzwaaiende hoofdredacteur van het geneeskunde tijdschrift (nvtg.nl) werd betwijfeld.
Verder zitten er veel kosten in de laatste paar maanden van een patiënt voor het overlijden. De grote vraag daarvan is niet technisch maar ethisch van aard. Moet je nog zoveel onderzoeken en behandelingen moet doen als de uitkomst eigenlijk al vaststaat?
Kortom allemaal dingen die niets met techniek te maken hebben.
Daarom blijf ik ook van mening dat blockchaintechnologie hier en daar nuttig zal zijn maar niet overal de oplossing voor is.
Corne, de wensen die jij hebt ten opzichte van de zorg worden door het PHR concept volledig ondersteund.
Naast jou leven 7 miljard mensen op de globaliserende wereld. Ook hun wensen zullen ondersteund moeten gaan worden in een vorm waarin democratisering en keuzevrijheid in de zorg een belangrijke rol spelen.
Maar ik zie dat het voor jou geen toegevoegde waarde heeft. Nu, dat is prima toch?