De consument heeft allang ontdekt dat het hergebruik van apparaten om bijvoorbeeld in huis te klussen een slimme aanpak is. In het datacenter zijn we echter nog niet zover. Daar kopen we vrijwel per definitie nieuwe hardware. En dat is niet terecht. Want het hergebruik van datacenterapparatuur biedt volop kansen – financieel, maar zeker ook als het gaat om duurzaamheid.
De onstuimige groei die websites als Marktplaats en Peerby de afgelopen jaren hebben doorgemaakt, vormen een prima indicatie dat steeds meer consumenten niet meer persé een nieuw product aanschaffen als zij – bijvoorbeeld – in huis gaan klussen. Of het nu gaat om boormachines, haakse slijpers of hogedrukreinigers, in veel gevallen blijkt een tweedehands product net zo goed als een nieuw aangeschaft apparaat. Sterker nog, wie kijkt naar de kosten en baten zou met een tweedehands product wel eens veel beter uit kunnen zijn. Mits het natuurlijk om een kwalitatief goed product gaat.
Hoe anders is tot nu toe de wereld van het datacenter. Want geef toe: de kans dat u voor uw datacenter al eens tweedehands apparatuur heeft gekocht is erg klein. En als u überhaupt al aan de mogelijkheid van refurbished it-hardware heeft gedacht, heeft u dit idee waarschijnlijk al snel terzijde gelegd. Want het valt momenteel niet mee om op een verantwoorde manier dit soort hardware aan te schaffen en in gebruik te nemen.
Daarmee missen we een grote kans. Want refurbished it-hardware kent grote voordelen – financieel, maar natuurlijk ook als we kijken naar duurzaamheid. Maar helaas geldt: onbekend maakt onbemind.
Serieus alternatief
Dat moet veranderen. Want refurbished datacenterapparatuur is wel degelijk een serieus alternatief voor nieuwe it-hardware. Maar het ontbreekt aan awareness, er is onvoldoende duidelijkheid over kosten en kwaliteit, er is nog nauwelijks sprake van ketens van partijen die samenwerken om ‘second user’ apparatuur in te nemen en opnieuw in de markt te zetten en er is bovendien weinig duidelijkheid waar datacenters gebruikte apparatuur kunnen aanbieden of juist aanschaffen.
Een datacenter of it-afdeling die overtollige apparatuur wil afstoten, heeft vaak niet de tijd of expertise om te kijken in welke staat deze apparaten zijn. Waar het ene gebruikte apparaat wellicht al weer ‘als nieuw’ kan worden ingezet na herconfiguratie, heeft een ander systeem mogelijk een wat grondiger check en een hercertificering nodig voordat deze weer kan worden ingezet. Maar wie controleert dit, hoe wordt dit aangepakt en hoe weet u als potentiële koper waar u aan toe bent?
Track & trace
Voor afnemers van tweedehands apparatuur geldt dat zij op een eenvoudige manier toegang moeten krijgen tot een flinke voorraad systemen. Als men 25 switches nodig heeft en er zijn er maar negentien beschikbaar, dan werkt het niet. We hebben dus schaal nodig. Ook moeten afnemers zekerheid krijgen over de geleverde kwaliteit, de serviceverlening en over de kosten. En bij voorkeur wordt de apparatuur niet over de halve wereld verscheept, maar kijkt men – ook in het kader van kosten en duurzaamheid – in eerste instantie vooral naar de regio waarin het datacenter zich bevindt.
De belangstelling om met tweedehands apparatuur te werken is wel aan het groeien. Het begrip ‘circulaire economie’ blijkt bij veel organisaties al duidelijk op de agenda te staan. Het zijn vooral praktische details die daadwerkelijk circulair werken vaak nog in de weg staan. Die moeten eerst worden opgelost. Want gebruikte apparatuur simpelweg afvoeren is kapitaalvernietiging en kan in deze tijd van aandacht voor duurzaamheid absoluut niet meer.
De vergelijking gaat mijns inziens nogal mank
Boormachines evolueren lang niet zo rap (meer) als IT hardware. Het boren van een gat kost al jaren ongeveer evenveel tijd.
Met devops en ci/cd in het achterhoofd, is het belangrijk dat de IT hardware met het product mee evolueert om zo te kunnen zorgen dat je nog steeds korte bouw en integratie-cycli haalt.
goed idee, UWV en belastingdienst, hebben altijd tekort aan ouwe zooi. Want zo maken ze tegenwoordig niet meer, met van die kwaliteits 19 inch rails en die stevige clicktoetsen op de keyboards, om maar wat te noemen. Meegeleverde lekkende aircos en nieuwe NEN certification numbers moet garanderen dat we echt te maken hebben met apparatuur waar V&D groot mee is geworden.
In het kader van vrij economisch verkeer is het verder nuttig om Ghanese zwerfkinderen hier on-site onze e-Waste berg te laten cyclen.
Vreemde reacties, de wet verplicht leveranciers tot een ‘circulaire economie’ van hergebruik. En er is een levendige handel in tweedehands datacenter producten omdat de ontwikkelingen in code uiteindelijk veel minder snel gaan dan PaVaKe denkt. Veel ‘legacy’ wordt grotendeels in de lucht gehouden door de ‘kannabalisatie’ van hergebruik op componenten. Maar ook steeds vaker wordt al gebruikte apparatuur gehuurd om in een tijdelijke behoefte te voorzien, het succes van de cloud wordt bepaald door de flexibiliteit van inzet maar is wel afhankelijk van het netwerk.
@Ewout: mijn ervaringen binnen R&D afdelingen van enkele grote bedrijven in het zuiden des lands zijn anders. Bij producten van 10 miljoen regels code of meer, diverse code analyse tools, uitgebreide test sets enz dan kunnen nieuwe en/of verbeterde technologieën een groot verschil maken in de snelheid waarmee het product gebouwd en getest kan worden. Snelheid van geheugen, CPU en SSD, grootte van SSD en cache maken daar het verschil
PaVaKe,
Software efficiency halves every 18 months, compensating Moore’s law
Dat R&D afdelingen als eerste profiteren van de laatste ontwikkelingen in ICT als het gaat om het compileren van nieuwe code lijkt me logisch. Maar in de transactionele dagelijkse realiteit hebben miljarden regels aan eerdere gecompileerde code weinig aan de parallellisatie van CPU’s. En ook de snelheid van het geheugen bepaalt niet de efficiency maar de invoer van de gebruiker.
An increase in efficiency tends to increase (rather than decrease) the rate of consumption of that resource. – Jevons paradox
Citius, altius, fortius is niet altijd goed, beter en best zoals de Theory of Contraints leert. De juiste afstemming gaat om het beste rendement van de individuele componenten in de keten tegen de laagste kosten en één van de doorslaggevende parameters hierin wordt het stroomverbruik:
https://www.trouw.nl/home/nog-even-en-de-datacenters-raken-van-stroom-verstoken~a40ad6f8/
Het vervangen van de goedwerkende maar stroomslurpende oplossingen lijkt een kapitaalvernieting maar is op termijn een besparing. Het gaat dan niet om het in- maar het uitzetten want uitdaging van ‘Just-In-Time’ zit vaak in de code en het optimaliseren hiervan kan 40% aan stroom schelen als er minder koeling nodig is.
Die Ewout toch.
altijd weer die beteuterde gezichten als de leverancier komt met de vervangingswaarde van het paar jaar geleden geleverde product. Als de boel niet zo zwaar was zou de klant het zelf wel weggooien. Oude apparatuur hergebruiken om het stroomverbruik tegen te gaan ? Wonderlijk. Parallellisatie doe je op VM niveau niet op een hardware CPU. Pool van cores die je toekent aan een VM. En als dat niet kan wil je dat het gewoon snel gaat, en zuinig. Moderne hardware dus.
Wie gaat de developers vertellen dat ze efficienter moeten programmeren en wie gaat de klant de trouwens vertellen dat zijn computers het zo druk hebben met zelf ingevoerde onzin en dattie eerst na moet denken voordattie computers gebruikt ?
Overheid die het bedrijfsleven gaat opleggen welke ICT apparatuur ze moeten gebruiken. Of per referendum dat ze naast zich neer leggen. Nog meer goede ideeen. Krijgen we binnenkort een computerloze zondag ?
Dino,
Eén van de uitdagingen bij ‘software-defined’ oplossingen gaat nog alijd om de afschrijving van de galvanische afhankelijkheden omdat weinig business applicaties OS-agnostic zijn. Paravirtualisatie middels VM’s (Windows XP/2003?) zorgde voor een betere marge per vierkante meter in het DC maar liet de business code ongemoeid wat zorgde voor een Jevons paradox doordat de resources relatief goedkoop werden omdat operationele kosten zoals koeling en stroom niet ten laste kwamen van het IT budget.
Kijkend naar de rack densiteit in DC’s blijkt dus steeds vaker het aantal Amperes een beperking te zijn als het gaat om schaalbaarheid. Cloud evangelisten vergeten dat de lage prijs van steenkool voor’donkere wolken’ in de digitale transformatie zorgt. En – zie link – er komen ondertussen meer organisaties waar diesel aggregaat vol continu staat te draaien omdat de stroomkabels van centrale naar DC niet voldoende capaciteit levert. Oja, onverwachte stroomonderbrekingen zorgde dit jaar al voor een aantal verrassende verstoringen met grote impact.
En ja, de overheid stelt eisen aan de keus van ICT apparatuur middels Europese WEEE-richtlijn die echter niet zoveel bekendheid heeft als GDPR. Het begrip ‘circulaire economie’ is daarom vaak net zo inhoudsloos als privacy maar zalig zijn de onwetenden.