Het personeelstekort in de zorg is een nijpend probleem. In het actieprogramma Werken in de Zorg van de Rijksoverheid staat de doelstelling om in de toekomst goede zorg en welzijn te blijven bieden, maar hiervoor zijn wel genoeg medewerkers nodig. Als er echter niets aan de huidige situatie verandert, zal het personeelstekort de komende jaren alleen maar toenemen en kan de kwaliteit niet gewaarborgd blijven.
In 2022 dreigt er namelijk een tekort van 100 tot 125 duizend zorgmedewerkers. Willen we dit veranderen, dan moet de zorg anders ingericht worden.
Een gebied waar nog veel winst te behalen valt, is de administratie van de zorg. Medewerkers besteden momenteel ongeveer een dagdeel per week aan administratie. Hierbij zijn ze gemiddeld 3,2 uur extra kwijt omdat ze onvoldoende knowhow van de ict hebben, zo blijkt uit ons onderzoek. Een groot deel van de administratie vindt online plaats en niet iedere zorgverlener kan deze digitalisering bijbenen. Deze ‘verloren’ tijd besteden ze natuurlijk veel liever aan het leveren van goede zorg. Dus waarom zorgen we er niet voor dat de adoptie naar nieuwe technologieën gemakkelijk gaat, zodat we het tijdverlies kunnen verminderen? Want wanneer zorgmedewerkers meer tijd in cliënten kunnen stoppen, helpt dit ook bij het tekort aan medewerkers in de zorg. Zo zijn er met één uur minder administratie per medewerker per week twintigduizend minder zorgmedewerkers nodig!
Digitalisering in de zorg
Minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, gaf bij de presentatie van het actieprogramma aan dat een verdere digitalisering in de zorg kan helpen met het verminderen van de administratielast. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het monitoren van chronisch zieken op afstand, camera’s en sensoren inzetten tijdens nachtdiensten of ouderen zelf hun bloeddruk of hartslag laten meten. Deze handelingen kunnen natuurlijk veel tijd besparen, maar enkel wanneer medewerkers ze goed weten in te zetten. Uit ons onderzoek blijkt echter dat de ict-adoptie lang niet zo vlekkeloos verloopt als organisaties vaak denken. Zo vindt meer dan de helft van de zorgverleners dat ze onvoldoende kennis van de ict heeft om werkzaamheden goed uit te voeren. Het is dus belangrijker dan ooit om hier concrete stappen in te nemen, zeker gezien de plannen van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport om de zorg nog verder te digitaliseren.
Maak medewerkers digiveilig en digivaardig
Een werkgever kan vandaag de dag niet simpelweg de technologie beschikbaar stellen en verwachten dat iedere werknemer digivaardig en digiveilig handelt. Medewerkers moeten dan ook een adoptieprogramma aangeboden krijgen om nieuwe ict-vormen snel onder de knie te hebben. Dit programma moet individueel worden ingericht en afgestemd op het kennisniveau en de behoeften van verschillende werknemers. Hierdoor wordt de adoptie vergemakkelijkt en kan er in de toekomst productiever en efficiënter gewerkt worden. Tevens kan het adoptieprogramma opnieuw worden ingezet op het moment dat er nieuwe technologieën ontstaan. Zo blijven medewerkers altijd op de hoogte in tijden van snelle digitalisering. In 2022 is het tekort dan hopelijk opgelost. Twintigduizend werkplekken winnen was nog nooit zo makkelijk.
Zorg & ICT 2018
Wilt u alles weten over de laatste digitale ontwikkelingen voor de zorg? Breng dan een bezoek aan Zorg & ICT 2018! Naast ruim 180 exposanten vindt u op de beursvloer ook theaters waar sprekers u op de hoogte brengen van actuele onderwerpen zoals GDPR, digitale transformatie en cybersecurity in de zorg. De beurs vindt plaats in Jaarbeurs Utrecht van 17 tot en met 19 april. Registreren kan via de site.
Voordat men met het EPD begon, is er al eens een heel eenvoudige whitepaper geschreven over het digitaliseren van de gezondheidszorg. Reden: Het terugdringen van fouten, het voorkomen van fouten, het ontzorgen en verlichten van personeel, zodat die meer tijd en handen aan het bed zouden hebben, het terugdringen van kosten en … het tegengaan en voorkomen van fraude.
We hebben het over een eenvoudige whitepaper van bijna 20 jaar geleden, de tijd van Borst/Hoogervorst. Beiden bleken er een totaal andere agenda op na te houden namelijk het privatiseren van iets, dat niet kan. De verzekeringen van de ziektekosten. Na de implementatie hiervan door Hoogervorst en de miljardenfarce van ene Ab Klink, u weet wel, die nu puissant bij de VGZ de zakken vult, zien we de voorspelde debacles.
Een toenemende premie en exploderende kosten in de gezondheidszorg en …. een gelegaliseerd afpersingsmodel. Want, als je weet dat je de kosten van zorg van de menselijke gezondheid nooit kunt betalen, uit een verzekering, maar je dwingt mensen met wet en regelgeving toch tot het opleggen van die oplopende verzekering, dan is er eenvoudig sprake van gelegaliseerde afpersing. De verzekerde in Nederland heeft namelijk geen enkele keuze mogelijkheid of vrijheid maar weet, 100 procent gegarandeerd, dat zij/hij, op enig moment, afhankelijk zal gaan worden van zorg en apotheek.
EPD en automatiseren
Waarom zijn er toch nog steeds die toenemende incidenten met exploderende impact, waar het automatisering in en met de zorg betreft? Eenvoudig. twee virussen: politiek en commercie. Politiek die de verzekerden, zorgverzekering en de uitvoering zaken oplegt die helemaal niet kunnen en gezondheid probeert te vermaken tot een financiële commodity, vaak zonder enige kennis van zaken.
Commercie omdat die een financieel belang heeft bij hetgeen er nu is ontstaan en als enige doel heeft, de premieopbrengsten zoveel mogelijk binnen te harken. Saillant detail: in menig commercieel bedrijf dat zich bezighoudt met zorg, zitten zeer veel ex-politici en (top) ambtenaren, dus geloof, hoop en common sense is hier allerminst te verwachten.
Men had allang, zeventien, achttien jaar geleden met, pak hem beet eenmalig een euro een eenvoudig middel gehad dat een rol zou kunnen spelen in het gehele zorgproces, begin tot eind, die levens had kunnen besparen, die fouten kon voorkomen, die miljarden op jaarbasis kan besparen en bovendien en fraude in de zorg met meteen 90 procent gereduceerd.
Reden dat dit er nooit van is gekomen? Niet commercieel en niet politiek genoeg. Want kosten besparen is namelijk allerminst interessant in de ogen van al die politici en ambtenaren die nu, heel incompetent, menig strategisch pluche bij zorgverzekeraars, ziekenhuizen en commissies bezetten. Een ongewenste kruisbestuiving die uiteindelijk de betalende burger, belastingbetaler en verzekerde, miljarden teveel kost.
Dit artikel, is een prachtig, vooral commercieel, voorbeeld van wat de gevolgen van politieke incompetentie betreft.
Dat moge duidelijk zijn.
Personeelstekort in de zorg los je niet op met ICT, maar met een aantrekkelijker salaris
(dito voor bijv. onderwijs).
Onderwijs en zorg zijn sectoren waarin je gaat werken vanuit een soort idealisme, de wens om mensen te kunnen helpen met iets. Je weet dat, wanneer je daarin gaat werken, de salarisen niet al te hoog zijn (in tegenstelling tot de ICT consultants die met dit soort oplossingen komen bijvoorbeeld).
Op het moment dat deze sectoren ook financieel aantrekkelijk worden om in te werken, zullen ze vanzelf meer mensen trekken en zullen de tekorten teruglopen.
Misschien moeten we gewoon wat werkloze ICT-ers omscholen?
“Naast ruim 180 exposanten vindt u op de beursvloer ook theaters waar…”
Precies, moderne ICT: theaters en exposanten.
Ik word een beetje oud …
En langs het tuinpad van m’n vader
zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
dan dat nooit voorbij zou gaan.
@Rene
U spreekt van politieke incompetentie.
Ik spreek van moedwillig kwaadaardig handelen. Immers ik ben van mening dat de beleidsmakers van toen terdege wisten dat wat ze als beleid uit stippelden nooit kon gaan werken. We zien steeds vaker dat de politiek als springplank misbruikt wordt om hoog in het commerciële bedrijfsleven te landen.
Laten we hopen dat nederland niet zo wordt als Duitsland of Oostenrijk waar het nog vele malen erger is.
De ziekenhuis hygiene in duitsland is zo bedroevend dat er jaarlijks naar schatting enkele duizenden sterven aan infekties.
In Oostenrijk wordt regelmatig onder de tafel zwart betaald om een afspraak te krijgen.