We zijn goed een maand onderweg in 2018 en hebben alles al kunnen lezen over de dingen die we mogen verwachten. Het lijkt me daarom goed, even stil te staan bij de zaken die nog niet gaan gebeuren dit jaar. En waarom niet.
Intent-based networking niet de norm
Intent-based networking groeit niet uit tot de norm.De belofte van abstracte besturing bestaat al sinds de begindagen van sdn, maar kwam pas echt in de belangstelling te staan toen die in 2017 een nieuwe naam kreeg toebedeeld: intent-based networking. Kort gezegd is intent-based networking gebaseerd op het idee dat operators de mogelijkheid hebben om te specificeren welk gedrag zij van hun netwerk willen zien, in plaats van alles tot op de komma te configureren. Bij intent-based networking wordt het gedrag dat je van het netwerk wilt zien, vertaald in apparaatspecifieke opdrachten, die vervolgens worden gedistribueerd naar de systemen binnen de infrastructuur. De achterliggende gedachte is dat niet de netwerkprofessionals zorg dragen voor het complexe beheer van een heterogene omgeving, maar een slim managementsysteem.
Er lijkt weinig twijfel over te bestaan dat geabstraheerde besturing de toekomst is voor iedereen -behalve voor de diehard legacy-fanaten. Is dit het jaar waarin de wereld overstapt op intent based-networking? Dat is nog maar de vraag. Volgens schattingen van Gartner werd eind 2016 zo’n 85 procent van alle interacties met het netwerk aangestuurd via de oude vertrouwde command line interface (cli). Als je denkt dat intent-based networking uitgroeit tot de norm (en traditionele cli’s daarmee achter zich laat), geloof je dus ook dat minimaal 40 procent van alle netwerkactiviteiten in twee jaar tijd de kant van intent-based networking opgaan.
En dat gaat heus niet gebeuren. Want op it-gebied is vertraging een sterke kracht. Veranderingen vertegenwoordigen risico’s. Niet alleen voor bedrijven die voorstander zijn van intent-based networking, maar ook voor mensen die hun huidige baan te danken hebben aan de cli’s waar ze trouw aan zijn.
Conclusie: Intent-based networking gaat zijn opmars voortzetten, maar vervangt niet een, twee, drie de command line interface. Stel deze vraag volgend jaar nog maar eens. En in het jaar daarop, als je realistisch bent.
Sd-wan is niet de kaskraker
Sd-wan is niet de kaskraker waar durfkapitalisten op hopen. Als je de laatste marktrapporten leest, denk je misschien dat sd-wan uitgroeit tot een reusachtige markt. Volgens de prognoses van sommige analisten kan daar in 2021 maar liefst acht miljard dollar in omgaan.
De afgelopen jaren zijn bedrijven op zoek naar mogelijkheden om de kosten van mpls-circuits terug te dringen. Inmiddels is de grootschalige inzet van cloud-verbindingen haalbaarder. Denk bijvoorbeeld aan directe internet breakouts. Om te anticiperen op deze trend en klanten te behouden richten service providers hun pijlen op sd-wan als basis voor het uitbreiden van hun aanbod. Met een dergelijk hoge inzet hebben zich meer dan 35 bedrijven gemeld voor een stuk van de sd-wan-taart. Ook de durfkapitalisten haken hierop in. Zij gokken op een consolidatieslag waarbij de grotere spelers de veelbelovende startups opslokken.
Dit proces is net begonnen. Zowel Cisco als VMware doen prominente overnames in deze markt. De vraag is: Staan we daadwerkelijk aan de vooravond van een grootscheepse marktconsolidatie? Die kans is klein. Zelf als er genoeg gegadigden zijn om een significant aantal van de 35 bedrijven in te lijven, is de vraag welk overnamebedrag ze hiervoor bereid zijn te betalen. Het lijkt namelijk aannemelijk dat toekomstige overnames niet door de publiciteitswaarde worden ingegeven, maar door de werkelijk toegevoegde waarde. De focus ligt daarbij op doordachte integratie en niet zozeer op media-aandacht.
Dat wil overigens niet zeggen dat er in 2018 geen belangrijke rol voor sd-wan weggelegd is. Deze technologie heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan connectiviteit tussen verschillende vestigingen van grote ondernemingen. Het afgelopen jaar hebben we de nodige pilots en proof of concepts bij onze klanten gezien en we verwachten in de tweede helft van 2018 een paar grote implementaties en de resultaten daarvan terug te zien. Net als bij de eerste overnames van sdn-partijen, vormen de vroege sd-wan-acquisities waarschijnlijk niet de aanhef tot een grote consolidatiegolf. Het lijkt er meer op dat de technologie uitgroeit tot een kerncomponent dan een standalone oplossing.
Conclusie: Sd-wan blijft voor disruptie zorgen als het gaat om connectiviteit tussen vestigingskantoren. De opkomst van beheer vanuit de cloud en hybride wan’s lijken echter niet de aanzet te vormen tot de lucratieve consolidatieslagen, die voorspeld worden.
AWS zegeviert niet
AWS zegeviert niet in de strijd tussen de clouds. Het is ontegenzeggelijk waar dat AWS met ongekende snelheid groeit. Amazon rapporteerde een omzet van 4,57 miljard dollar over het derde kwartaal van boekjaar 2017. De totale omzet voor het boekjaar tot dusver ligt daarmee op ruim achttien miljard dollar. En nu steeds meer bedrijven minstens een paar van hun workloads in een publieke cloud onderbrengen, lijkt het erop dat er voldoende vraag is om de steile groeicurve in stand te houden.
Toch is Amazon niet de enige partij die profiteert van de explosieve toename van het aantal workloads in de cloud. Microsoft en Google hebben weliswaar een kleinere klantenkring, maar groeien desondanks met meer dan 70 procent per jaar. Dat zegt niet dat AWS het gevaar loopt om op korte termijn zijn leiderschapspositie te verliezen, maar het betekent wel dat Amazon het spel nog niet heeft gewonnen. Het is belangrijk om hierbij op te merken dat AWS in Europa een minder dominante positie heeft dan in de Verenigde Staten. Volgens cijfers van data-analist BuiltWith.com heeft bijvoorbeeld Microsoft Azure een marktaandeel van 17,82 procent in Nederland en 26,65 procent in het Verenigd Koninkrijk.
Hoewel de meeste bedrijven hun eerste stappen op het gebied van de publieke cloud wagen door in zee te gaan met één partij, lijkt het aannemelijk dat cloud providers uiteindelijk op dezelfde manier worden behandeld als andere leveranciers. Ondernemingen die een potje bij hun leveranciers willen breken, zijn daarom het meest gebaat bij een multi-cloud-infrastructuur.
Als multi-cloud de toekomst is, gaat het niet simpelweg om een gevecht om wie de klant het eerste binnensleept. Het interessantste gevecht berust op wie de sterke tweede wordt. En in deze oorlog is de uitkomst nog allerminst zeker.
Conclusie: AWS heeft nu een veilige voorsprong in de competitie, maar de taart is groot genoeg voor andere spelers. De opkomst van de multi-cloud heeft tot gevolg dat de bekendmaking van de winnaar in de public cloud-arena nog minstens een paar jaar op zich laat wachten.
