Ik kom bijna dagelijks bij financiële instellingen over de vloer die nog steeds de befaamde IBM AS/400 server uit 1988 gebruiken. Voor hen is het meestal ondoenlijk om deze bedrijfskritische systemen compleet te vervangen zonder langdurige, kostbare migraties en significante downtime. Dat kunnen ze zich simpelweg niet veroorloven. Zou er dan echt geen uitweg zijn uit deze patstelling?
In de financiële sector barst het van de organisaties die in de loop der jaren, mede door overnames, ontzettend complexe it-infrastructuren hebben opgebouwd. Hun klantgegevens en transacties worden vaak verwerkt op diverse legacy databases en mainframes, die via allerlei maatwerk en middleware communiceren met hun modernere applicaties. Dit resulteert in een forse beperking wanneer getracht wordt de dienstverlening te verbeteren. Daarbij is realtime toegang tot bedrijfsdata namelijk een harde eis. Maar het kan soms jaren duren totdat architecten de structuur naar wens hebben herschikt. En dat is niet het enige. Realtime en 24/7 inzicht hebben in je bedrijfsgegevens is niet alleen noodzakelijk voor zaken als innovatie, het is ook in toenemende mate van belang om aan de groeiende wet- en regeldruk te voldoen. De naderende invoering van de AVG/GDPR is voor veel bedrijven dan ook reden om een oplossing te zoeken voor hun legacy-probleem.
Veel van hen kiezen voor een operationele datahub als tussenoplossing. Daarmee kunnen ze hun legacy in stand houden, maar ondertussen wel mee met de nieuwste technologische ontwikkelingen. Dat zorgt er onder andere voor dat kan worden voldaan aan wetgeving, door bedrijfsdata op een moderne manier met de bedrijfsprocessen te integreren. Een operationele datahub kun je zien als een distributiecentrum voor moderne applicaties. De complete, complexe legacy infrastructuur wordt hierin samengebracht, geharmoniseerd, en fungeert vervolgens als de centrale bron van waarheid waaruit geput kan worden. Dat is handig, bijvoorbeeld wanneer je als bedrijf straks verplicht bent aan te tonen dat je alle klantdata uit alle systemen hebt verwijderd, als een klant dit vraagt.
Legacy met pensioen?
Organisaties die voor hun primaire bedrijfsprocessen afhankelijk zijn van legacy-systemen hebben een dubbele uitdaging. Ze moeten enerzijds verouderde technologie operationeel houden en daarnaast een continu proces van data-integratie en -transformatie ondersteunen. Een operationele datahub biedt een uiterst flexibele oplossing voor dit probleem door de mogelijkheid om gegevens uit zowel legacy-systemen als moderne systemen één-op- één naast elkaar op te kunnen slaan. De onderliggende technologie is namelijk een moderne NoSQL-database, die daar uitermate geschikt voor is. Eenmaal geïmplementeerd kan de operationele datahub vervolgens precies dezelfde gegevens leveren en verwerken als de legacy-systemen, maar dan in realtime.
Dit betekent overigens niet dat de legacy-databases meteen vervangen kunnen worden, aangezien er meestal nog talloze applicaties mee verbonden zijn. Het biedt echter wel een veel eenvoudiger pad om geleidelijk steeds meer applicaties direct naar de operationele datahub te migreren, totdat het uiteindelijk mogelijk is om je legacy (al dan niet gefaseerd) definitief met pensioen te sturen. Maar voor de meeste bedrijven is dat aanvankelijk niet het hoofddoel. Zij willen in de eerste plaats hun informatiehuishouding moderniseren zodat zij in staat zijn beter te voldoen aan de steeds sneller veranderende wettelijke rapportage-eisen.
Interne en externe data
De kosten voor de aanschaf en implementatie van een operationele datahub hoeven niet allemaal afgeschreven te worden op wetgeving en reporting. Integendeel zelfs. Een operationele datahub is namelijk zowel geschikt voor het integreren van bedrijfsgegevens uit legacy-systemen, als van data uit allerlei andere interne en externe systemen. Hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan gegevens van de Kamer van Koophandel en de Belastingdienst of van social media- en marketingactiviteiten. Dit opent dus tal van nieuwe mogelijkheden voor innovatie, waarmee je de dienstverlening aan klanten kunt verbeteren, de interne – en externe processen kunt optimaliseren, of snel compleet nieuwe digitale diensten kunt ontwikkelen.
Digitalisering is een belangrijk thema voor bedrijven in de financiële sector, ik zie dat veel van hen momenteel de opkomende GDPR aangrijpen om daar een grote strategische stap in te maken. Met een operationele datahub kunnen ze een volledig inzicht in al hun bedrijfsdata creëren. Dat is nuttig om aan wetgeving te voldoen, maar ook voor zaken als risk management, het ontwikkelen van nieuwe business-apps voor klanten, of het verbeteren van de samenwerking met externe partijen.
En ten slotte nog een laatste voordeel van een operationele datahub: in dit model kunnen de beheerders van de oude AS400-systemen gewoon hun werk blijven doen. In principe worden die systemen in stand gehouden, terwijl de gegevens op een modernere manier worden ontsloten. Zo kunnen zij hun kennis en ervaring blijven gebruiken, en zelfs een belangrijke rol spelen bij het moderniseren van de informatiehuishouding en het realiseren van innovatieve nieuwe projecten.
Het niet kunnen ontsluiten van data uit een legacy systeem heeft niets te maken met het legacy systeem an sich. Eén van de klanten waar ik gedetacheerd ben geweest had al in 2001 de AS/400 ontsloten, waardoor data real-time was te benaderen vanaf het internet. De architectuur die daarvoor was gebruikt lijkt op de huidige architectuur die wordt gebruikt om data real-time te ontsluiten (controller, DTO, services, repositories, etc.).
Daarnaast hebben de ontwikkelaars door de jaren heen veel van de procedurele programmatuur vervangen door service programma’s waardoor de programmatuur goed is te onderhouden.
Ik wil hier niet zeggen dat er geen problemen zijn met legacy systemen, maar wel dat deze problemen niet altijd liggen aan het systeem maar aan de wijze waarop dit systeem in de loop van de jaren is onderhouden (lees aangepast aan de veranderende omgeving).
Het is niet onwaarschijnlijk dat dit probleem zal blijven voortbestaan. Bij veel bedrijven ligt de nadruk op het ontwikkelen van nieuwe technologieën. Dit is begrijpelijk en ook nodig want, de markt/consument vraagt hierom. Niet meedoen met de nieuwe ontwikkelingen kan van invloed zijn op de continuïteit van de organisatie.
Maar als recent ontwikkelde programmatuur voor kritische bedrijfsapplicaties niet goed wordt onderhouden en gemoderniseerd is deze programmatuur de legacy van de toekomst.
Legacy ligt in veel gevallen niet aan het systeem, maar aan het onderhoud van de software op het systeem.