Van alle zorgverleners in Nederland heeft bijna de helft, 43 procent, ervaring met kritieke situaties die ontstaan door falende ict-voorzieningen. Bij drie op de tien blijft het zelfs niet bij één keer. Deze kritieke situaties kunnen flink uiteenlopen: van het toedienen van verkeerde medicatie tot te laat ingrijpen bij noodgevallen.
Dit blijkt uit onderzoek van Ictivity, specialist in het automatiseren van zorgwerkplekken. Aan het onderzoek hebben ruim vijfhonderd mensen deelgenomen die werkzaam zijn binnen de gehandicapten-, jeugd-, thuis-, ouderen- en geestelijke gezondheidszorg in Nederland.
Systemen niet beschikbaar
In de meeste gevallen is het niet beschikbaar zijn van ict-systemen aan te wijzen als oorzaak (37 procent). Maar met enige regelmaat is ook de juiste cliëntinformatie niet direct voorhanden (19 procent), die onder andere essentieel is voor het kiezen van de juiste behandeling en het toedienen van de juiste medicijnen. Daarnaast vinden zorgverleners dat de communicatie tussen collega’s en ketenpartners veel te traag verloopt (19 procent).
Reno van der Looij, segmentmanager Zorg bij Ictivity: ‘Het falen van ict levert veel onnodige stress op voor zorgverleners. Het huidige systeem is erop gericht dat cliënten vaker en langer thuis kunnen blijven wonen. Om thuis goede zorg aan te kunnen bieden, dienen de ict-faciliteiten van zorgverleners daar klaar voor te zijn. Dit vraagt om systemen die intuïtief zijn voor de gebruiker en dus flexibel en mobiel te gebruiken zijn. Hierbij is het belangrijk dat gegevens direct, gemakkelijk en aan de bron inzichtelijk zijn, geregistreerd en uitgewisseld kunnen worden. Deze systemen bestaan, maar moeten hun weg nog beter gaan vinden binnen de zorg om zo de zorgverlener meer rust en ondersteuning te bieden.’
Ictivity, opgericht in 1998, ontwerpt, implementeert en beheert ict-omgevingen. Bij de firma, die vestigingen heeft in Eindhoven en Vianen, werken zo’n 120 medewerkers.
Als ik kijk naar medische industrie, zie ik heel zware verificatie en validatie procedures en pittige certificeringstrajecten, allen gericht op het voorkomen van kritieke situaties tijdens een behandeling.
In hoeverre zijn omgevingen zoals geschetst worden in het artikel ook onderheving aan zulke wet- en regelgevingen?
De zorg om toepassingen in de zorg is niet veel anders dan vrijwel overal. Alleen in de industrie staan de primaire processen centraal. De koppeling tussen deze, SCADA systemen, en de ’traditionele’ automatisering is dikwijls (zeer) problematisch. Oorzaak? De automatiseringscultuur: procedureel, administratief en financieel gericht. Ook noodzakelijk, maar alleen in voorwaardenscheppende zin, niet voor directe besturing van het primaire proces.
Niet om het even maar als ik naar de partij kijk die het onderzoek heeft uitgevoerd dan kan ik daar zeer weinig onafhankelijkheid bespeuren. In die zin is dit volgens mij weer een van die onderzoeken waarbij de uitkomst al bij voorbaat gekleurd verwacht kan worden en derhalve met een blok zout genomen dient te worden.
Hoe prachtig ook verwoord door mijn voorgangers, het mes snijd hier een beetje aan twee kanten. Niet alleen falen de IT leveranciers maar ook is er sprake vaak van onwetendheid bij medisch personeel die door enorme werkdruk vaak niet fatsoenlijk tot kennis opname komt van apparatuur en programmatuur. In de basis is automatiseren een zaak van exact zijn en blijven en niet denken dat je, zoals zo vaak, pleistertjes kunt plakken door patches uit te brengen vor zaken die gewoon al gemeengoed had moeten zijn.
Intuitief moeten de systemen niet zijn. Fail en Foolproof en daar schort het wel heel erg vaak aan, is mijn bescheiden ervaren met zorg en IT.
@René … een leuke woordkeuze … pleistertjes plakken in de zorg bij ict problemen 😉
Kijk ik naar bijv. een röntgen- of mri-apparaat, dan heb je een gesloten systeem, wat je als leverancier end-to-end kunt aftesten. Koppelingen naar buiten zijn vooral voor het opslaan van gegevens.
Maar kijk ik nu naar de voorbeelden uit het artikel, dan zijn er een aantal factoren waarop je als leverancier geen grip hebt (bijv. de cloud, lokale netwerken bij mensen thuis, device wat gebruikt wordt). Als hierdoor kritische situaties kunnen ontstaan, klopt er mijns inziens iets niet in de hele aanpak (of misschien is datgeen wat men wel wel gewoon niet realiseerbaar (een tijds- en bedrijfkritisch systeem gebaseerd op deze technologieën))
Over beveiliging en privacy bij zorgsystemen zullen we het maar niet hebben.
Dat komt volgend jaar mei vanzelf als Privacy-by-Design en Security-by-Default blijken te ontbreken.
Maar “In de meeste gevallen is het niet beschikbaar zijn van ict-systemen aan te wijzen als oorzaak” vind ik wel leuk.
Zoals die snuggert die IT-systeemruimten in de kelder van een ziekenhuis (we noemen geen namen) positioneert. Welke ruimten vervolgens vol water komen te staan tengevolge van een waterleidingbreuk. Hoezo, ‘Continuity Management’? En een verzekeringsmaatschappij die die schade nog vergoedt óók!
Algemeen belang en gemeenschapsgeld zijn slechts bijzaak.
Gents,
Laten we toch eens vooral toegevn dat je in gevallen als deze, crucial en kritische systemen, anders moet omgaan als de huis/tuin/keuken mentaliteit die men vandaag de dag in IT land ten tonnspreid. Ja ik weet het, elke IT professional is een succesvolle genie. ;O)
Ik weet nog dat in het begin van de cardio opnamen dit vanuit huis kon gebeuren met een bijzonder modem, ik heb ze namelijk zelf nog geinstalleerd. Zeer eenvoudig systeem dat alleen end-to-end werkte lees, uniek telefoonnummer, callback functie. Daar er verder niemand iets aan een dergelijk systeem had dan een patient n een cardioloog, was het voor geen enkele hacker interessant.
Nu zijn we beland in een commercieel IT moeras en….. legio hackers die al die koppelingen geweldig vinden. Zegt de wetmatigheid ‘Verdeel en heers…’ jullie misschien iets. It proofs my point. Breng hetzelfde gewoon weer terug naar het exclusieve technisch en je bent klaar. We hadden twintig jaar geleden een volledig betaalde infrastructuur om heel exclusief een EPD te formeren. Alle standaarden waren er. Maar nee, technische en vooral commerciele genies en politiek hadden het over iets nieuws.
Re-Vo-Lu-Tio-Nair
Een vrijwel onbeheersbaar EPD, door vele partije geschreven, gemaakt, onderhouden, op kosten van belastingbetaler enerzijds en verzekerde, door wet en regel afgeperst anderzijds en …. een Amerikaanse supplier die hier In Nederland de data mag gaan bestieren. Wat klopt er hier niet?
Verwijs ik alleen maar naar deze publicatie en vooral, falende commercie en politiek die gewoon en domweg niet weten dat eenvoud en minder componenten bijdragen aan een sterker product en vooral, beheer(s)baar. Wanneer wij toestaan dat wij commercie de mars laten bepalen, dan zullen we nog minstens de komende jaren, 100% voorspeld en te verwachten, enorme toename van idiotie, waanzin, falen en toenemende keten consequenties tegemoet zien. Daar hoef je dan weer geen visionair voor te zijn.
Have fun …
Er zijn een legio factoren aan te wijzen wat de oorzaak is van falende ICT op de primaire zorgprocessen. In de eerder geposte reacties staan al een aantal punten genoemd.
Applicatie life cycle management is er een die ontbreekt en als die er wel is, dan worden niet alle noodzakelijke kwaliteitsacties uitgevoerd. Zo wordt het merendeel van de nieuwe EPD implementaties alleen functioneel getest, er worden weinig tot geen performance testen gedaan. En als ze gedaan worden, dan worden ze door de EPD leverancier gedaan (slager keurt zijn eigen vlees). Een EPD leverancier is in staat om ziekenhuizen op te dragen dat ze het gehele IT landschap onderste boven moeten halen en in the end blijkt dat het niet aan gelegen heeft. Inzicht in de applicatie code zou in deze een factor 1000 schelen in oplostijd.
Kortom, er is geen performance keten awareness binnen ziekenhuizen. Beschikbaarheidseisen zijn veelal technisch gerelateerd terwijl het om de eindgebruikers gaat. Performance eisen? Synthetische monitoring komt wat meer in place, maar het duidt niet wat de oorzaak is van onbeschikbare of niet presterende ketens. Validatie van performance eisen? Doen ziekenhuizen niet, een EPD moet functioneel live gaan zodat de RvB met de eer kan strijken. Het beheerpersoneel mag de technische puinhoop opruimen.
Nog wat snippets waar ik op wil reageren: Je kunt wel degelijk grip en controle hebben op applicaties in de Cloud. Vele bedrijven zijn immers al lang aan de slag met Application Performance Monitoring in de Cloud. Het punt is echter dat bij het beoordelen van een applicatie bij aanschaf (POC) er geen acceptatie criteria staat of het gemonitord kan worden door het ziekenhuis zelf, of er een diagnostische agent op geïnstalleerd kan worden. Een EPD leverancier zou sowieso al door de mand zakken……….
Vele ziekenhuizen hebben tal van monitoring tooling in huis. Dit veroorzaakt fragmentatie in het applicatie ketenoverzicht, het ondersteunt de silo georganiseerde IT beheer organisatie nog steeds. Een snelle probleem correlatie blijft uit, de semantiek ontbreekt, alle context ontbreekt van de problemen. Het CMDB loopt hopeloos achter op de actualiteit, in de Control Room hangen 16 schermen met monitoring metrieken en men heeft nog steeds incidenten. Hoe kan dat? Dat komt omdat monitoring altijd ergens bij hangt, het is nooit core business geweest en leveranciers vinden het al te gemakkelijk om weer wat geld uit de tas te kloppen. Keten monitoring maakt geen onderdeel uit van een business strategie om de primaire bedrijfsprocessen gezond te houden. En dat is raar in een organisatie waar het gaat om mensenlevens te redden, waar snelheid geboden is om goede betrouwbare diagnoses te kunnen stellen. Het ziekenhuis heeft nog steeds niet door dat het moet kijken naar de vliegtuigindustrie waar fouten niet geoorloofd zijn, waar fouten tot grote gevolgen leiden.