Nu het Agile-werken alweer bijna standaard is en veel bedrijven een volgende stap maken (of al hebben gemaakt) naar DevOps en Continuous Integration, dient de volgende uitdaging zich aan. En dat is de integratie van business en ict. Want ik vraag mij af in hoeverre business en ict daadwerkelijk geïntegreerd zijn. Wie is nu eigenlijk leidend: de business of ict? En wat is er nu daadwerkelijk veranderd in de wederzijdse kennisopbouw tussen business en ict?
Het is een bekend gegeven: ict is steeds meer de drijvende kracht achter de producten en diensten van organisaties. En het blijft zich in razendsnel tempo ontwikkelen, met als gevolg dat bedrijven continu bezig zijn met het aanpassen van bestaande en nieuwe informatiesystemen om maar gebruik te kunnen maken van alle ontwikkelingen in de ict. Als de mogelijkheden van ict een stuwende kracht zijn voor innovatie van het product- en dienstenaanbod, wat steeds meer het geval is, dan moet de business in toenemende mate over ict-kennis beschikken.
Maar moet ict niet net zo goed over meer businesskennis (domein en materiekennis betrekking hebbend op de producten en diensten geleverd door de onderneming) beschikken? Ik denk het wel. Je hoort weleens zeggen dat ict leidend is, maar daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat ict eigenlijk niet leidend kán zijn en dat we altijd moeten uitgaan van het businessdoel. Wel zie ik ict als een stuwende kracht, een echte enabler van innovatie in de business.
Maar in plaats van business en ict als afzonderlijke domeinen te beschouwen, moeten we ons focussen op een verregaande integratie van business en ict. De uitdaging is het laten overgaan van de huidige demand- en supply-organisatie (in welke vorm dan ook) naar echte gezamenlijke voortbrenging vanuit gezamenlijke doelen. Daarbij is het raadzaam optimaal gebruik te maken van de mogelijkheden die ict biedt om de businessdoelstellingen te verwezenlijken.
Agile, DevOps, Continuous Integration
Een kenmerk van Agile is dat het de business en ict nauwer bij elkaar brengt. Door deze nauwere samenwerking neemt het kennisniveau, en daarmee het begrip over en weer, toe. De business heeft een duidelijker beeld van de technische (on)mogelijkheden en ict heeft de businesswensen duidelijker op het netvlies.
En toch zie je in veel (Agile-)organisaties nog een traditionele rolverdeling tussen de business en ict. Er wordt dan vaak gewerkt met een product owner als de linking pin tussen de ict en business. Een over het algemeen zeer zware rol, waarbij de uitvoerder kennis van het business- en ict-domein moet integreren. Daarnaast moet hij voldoende mandaat hebben om een juiste balans te kunnen vinden in het afwegen van de verschillende belangen.
Ict professional? Businesskennis vereist!
Naast bovengenoemde ontwikkelingen in teamsamenstelling en samenwerkingsmodellen, zie ik in toenemende mate businesskennis als vereiste in vacatures voor (inhuur van) ict-personeel. Een logische stap in het proces van het dichter bij elkaar brengen van business- en ict-kennis. En daar waar het aanbod van goed gekwalificeerd ict-personeel schaars is, zoeken bedrijven naar andere oplossingen in de vorm van langdurige samenwerking.
Het doel? De professional voldoende tijd geven de vereiste businesskennis op te laten doen. Of het omgekeerde – meer vraag naar ict-kennis in business vacatures – ook van toepassing is, kan ik niet goed beoordelen. Maar het zou wel een logische stap zijn, of niet?
Verdere ontwikkeling vaardigheden
Voor ict-professionals in Agile-omgevingen geldt nu dus meer dan ooit dat ze businesskennis op moeten doen. Dit betekent naast een verdere verbreding en verdieping van de hard skills (product- en dienstenkennis, jargon, wet- en regelgeving et cetera) ook een ontwikkeling van de soft skills. Denk hierbij aan commerciële vaardigheden, omgaan met (tegengestelde) belangen en beïnvloeding van keuzeprocessen.
Kortom, als ict-kennis en -vaardigheden steeds meer een hygiënefactor worden, dan ligt het onderscheidend vermogen van de ict-professional op een ander vlak, namelijk toepasbare businesskennis.
Joeri Broeze, fieldmanager West-Nederland Centric Software
De business mag ook wel wat kennis van ICT hebben hoor.
Want de dagen zijn wel voorbij dat de manager bij de ITers aan komt zetten dat feature X,Y en Z zijn beloofd voor een klant en dat het over 3 maanden klaar moet zijn.
Er is wel een verschil: ict werkt voor de business, de business niet voor ict. Het is logisch dat bij ict kennis aanwezig is over de business. Maar het zou inderdaad goed zijn als ook aan de businesskant mensen zitten die weten wat er komt kijken bij het inzetten van ict voor een businessproces. Misschien moet de mate waarin wel afhangen van de vraag in hoeverre de business kan bestaan zonder ict. Hoe meer verweven die twee zijn, hoe belangrijker het is dat de business weet heeft van hun ict.
ICT vormt de bloedsomloop van alle business. Het voedt de kleinste businessprocessen tot in de haarvaten. Het model waarbij ze naast elkaar worden geplaatst en over en weer van elkaar zouden moeten leren, is dan ook hopeloos verouderd. Ze zijn inmiddels dusdanig met elkaar verweven dat voor alle betrokkenen kennis van beide domeinen noodzakelijk is. Hoogste tijd dus voor een integraal model.
Tja het gaat denk ik toch om krachten van beiden te bundelen. IT heeft de kennis van wat kan. De business hoort te weten waarmee ze op de markt kan scoren.
Echter beiden moeten wel samenwerken. Hiervoor zijn innovatiesessies essentieel. Hierbij legt ICT (of een externe adviseur) uit wat er tegenwoordig allemaal kan, wat er nu hip is en wat er aan komt. De business zal dat moeten vertalen in hoe dat helpt om haar propositie en aanpak naar de markt te verbeteren. Dat is een cirkel; herhalend dus. Bijvoorbeeld elke 3 maanden als je meters wilt maken. of wat minder vaak als het allemaal te snel gaat.
Maar in de kern. Je kunt nog steeds iets maken en verkopen zonder ICT; wellicht niet efficiënt, maar toch. ICT zonder bedrijf er achter stelt niets voor. Dus wie is de baas? Ik denk persoonlijk de organisaties waar deze twee disciplines effectief samenwerken.
Ik denk dat de ICT afdeling leidend hoort te zijn. Het begint bij de techniek en dat bepaalt de mogelijkheden en onmogelijkheden. Ook al is het duidelijk dat ICT afdeling ondersteunend is en moet meedenken. Maar je kan wel van alles willen en opdragen maar je kan geen ijzer met handen breken. Volgens mij is het nu zo dat beslissingen met technische gevolgen niet op het niveau van een ICT afdelingen genomen worden en de processen zo zijn ingericht dat de business kant leidend en bepalend is. Niet verstandig denk ik, de ICT afdeling en de techneuten moeten veel belangrijker gemaakt moeten worden.
Ter ondersteuning van Goos en Luuk, de “Business vs IT” tegenstelling schijnt begin jaren tachtig verzonnen te zijn als makkelijke insteker om een verkooppraatje af te draaien. Natuurlijk zijn er altijd stijlverschillen en wat communicatie problemen maar die zijn er om op te lossen, en vaak kunnen die ook nog eens inspirerend werken. Als de balans echt zoek is bij een organisatie, en deze twee wereld niet met elkaar samenwerken, dan wordt het echt tijd om daar iets aan te doen.
Wanneer je naar bedrijven als Google, Amazon en Netflix kijkt dan zie je dat niet de business of ICT leidend is, maar dat het één en hetzelfde is. ICT=Business. De banksector begint dit te begrijpen, andere sectoren zijn nog niet zo ver.
ICT lost in eerste instantie informatieproblemen en informatiebehoeftes op. ICT bouwt systemen. Bijgevolg zou bij ICT het “engineers thinking” moeten overheersen, dus de focus ligt op het systeem. Terwijl bij de business gemeenschap gaat het denken meer om activiteiten en resultaten, niet op het systeem. Dit is een totaal verschillende wereldbeeld en totaal veschillende manier van redeneren. (Net zoals een poëet, een maatschappelijk werker, enz.. de wereld anders zien en anders denken). Dit bemoeilijkt een samenwerking, maar maakt het niet onmogelijk. Wel moet er op gelet worden dat elk op z’n eigen terrein leidt. En idd, op termijn, naarmate meer “business” in de computer zit zal de businessgemeenschap enkel nog maar businesssturend/adviserend zijn en niet meer de business uitvoeren.
Na een nachtje slapen denk ik toch dat de klant sec burger uiteindelijk leidend is. Maar dan niet in de context dat die geleerd moet worden wat deze nodig zou hebben maar meer vanuit de benadering dat deze hiermee een betere bijdrage aan de samenleving kan geven.
Het probleem waar de schrijver naar wijst is het grijze gebied tussen business en techniek. Daar zul je inderdaad mensen nodig hebben die beide ’talen’ spreken. Daar zul je de teams dan ook zo op moeten inrichten. Daar is een mooi en interessant werkgebied voor parttime vrouwen te ontginnen overigens. Maar je hoeft niet door te schieten door iedere IT’er naar business gerelateerde cursussen te sturen want hoeveel zullen die kennis in de praktijk nou echt nodig hebben?