Regelmatig krijg ik de vraag waarom een zakelijke glasvezelaansluiting veel duurder is dan een aansluiting thuis? Het is toch allebei glasvezel? Mijn korte antwoord luidt dan: 'Ja, het is allebei glasvezel, maar niet hetzelfde'. Omdat de zaak daarmee natuurlijk niet afgedaan is, heb ik besloten in deze blog de verschillen uit de doeken te doen.
In de grotere steden zijn meestal meerdere infrastructuren beschikbaar die consumenten en bedrijven kunnen voorzien in hun bandbreedtebehoefte. In de dorpen en buitengebieden is dit brede aanbod niet voorhanden en is er sprake van een toenemende digitale achterstand. Commerciële partijen zoals CIF zijn sinds enkele jaren met wisselend succes in deze buitengebieden actief. Ondanks dat men met geduldige financiers werkt, heeft CIF begin 2017 de vastrechtvergoeding moeten ophogen met tientallen procenten. Gebleken is dat de vereiste deelname van vijftig à zestig procent, veroorzaakt door de hoge aanloopinvesteringen in de business case voor glasvezel in het buitengebied, lang niet altijd gehaald wordt.
Nederland loopt achter
KPN/Reggefiber heeft de uitrol voor glasvezel het afgelopen jaar in de ijskast gezet en is juist weer gaan investeren in het ophogen van de bandbreedte van het oude telefonie netwerk (koper). Dit naar aanleiding van het feit dat de investeringen voor de glasvezel in de woonkamer niet snel genoeg rendeerden. Ziggo investeert ook niet of nauwelijks in last-mile glasvezel en probeert zijn eigen kabelnetwerk (coax) met behulp van nieuwe technieken geschikter te maken voor hogere bandbreedtes.
Nederland liep tien jaar geleden voorop in de adoptie van breedband, maar uit een recente analyse van adviesbureau Stratix blijkt dat Nederland qua introductie van glasvezel inmiddels ver achter loopt op vele andere landen. Terwijl de aanleg van glasvezelnetwerken in onze rivierendelta relatief goedkoop is, en ondanks de ambitie vanuit Den Haag om ook in de digitale wereld een mainport functie in te nemen.
De schoen wringt
De twee telecom grootmachten pakken de handschoen dus niet op en bevechten liever elkaars marktaandeel op hun huidige netwerken. Ondanks geduldige financiers en tariefsverhogingen blijken commerciële partijen veelal moeite te hebben om de business case voor bijvoorbeeld glasvezel in het buitengebied rond te krijgen.
Uit frustratie en gebrek aan voortgang trekken burgers daarom soms zelf het initiatief naar zich toe. Deze initiatieven zijn gestoeld op lokale inzet, solidariteit en het werken zonder winstoogmerk waardoor vaak een iets minder hoog percentage deelnemers benodigd is. Maar zelfs dan blijkt het in de praktijk toch moeilijk om tot aanleg te komen. En waar dat uiteindelijk wel lukt, blijkt de praktijk soms tegen te vallen met alle gevolgen van dien, zoals blijkt uit het ‘schoolvoorbeeld’ Heeze-Leende, dat van een faillissement gered moest worden door commerciële partijen. Derhalve zoeken dit soort lokale initiatieven vaak maar weer naar aansluiting bij commerciële partners zoals CIF. Zo is de cirkel weer rond.
Appels en peren en ander fruit
‘One size fits all’ gaat helaas niet op in glasvezelland. Buiten kijf staat dat alle gebruikers in de toekomst steeds hogere eisen gaan stellen aan hun verbinding. Glasvezel heeft een zeer lange technische levensduur van minimaal 25 jaar, en dus moet men proberen (nu al) met deze zwaardere toekomstige toepassingen en eisen rekening te houden. Later opnieuw gaan graven is meestal geen serieuze optie.
Waar zitten dan de verschillen in?
Keuzevrijheid versus koppelverkoop.
Het aanbod van telecomcarriers zoals KPN en Ziggo is ‘gesloten’: bovenop de fysieke toegang tot het netwerk leveren zij het liefst hun eigen diensten, zoals telefonie, tv en internet access. Deze koppelverkoop beperkt de keuzevrijheid van de klant. De hamvraag is ‘wie is de baas in de (glasvezel)buis?’. Ondernemers en instellingen eisen nu al vrij verkeer van data en diensten, een vrije keuze dus ten aanzien van diensten en dienstverleners. Gedwongen winkelnering wordt niet gewaardeerd c.q. geaccepteerd. Particulieren accepteren de (ouderwetse) beperkte keuzevrijheid, veelal noodgedwongen, nog wel. Men neemt een ‘TriplePlay’-pakket af van één aanbieder. Maar met de komst van nieuwe recreatieve toepassingen alsook toepassingen die belangrijk zijn voor de leefbaarheid wil men deze diensten af kunnen nemen bij welke leverancier dan ook. Dan is een vrije keuze plots wel belangrijk.
Uptime.
Bedrijven of instellingen worden steeds afhankelijker van hun digitale bereikbaarheid. Zij eisen vaak een uptime van 99,9 procent of meer. Voor consumenten is het nu vanwege het beperkte en veelal recreatieve verkeer niet nodig om een (zeer) hoge uptime te hebben. Men is dus niet bereid om hier extra voor te betalen. Als men de beschikking heeft over tv, internet en telefonie is men tevreden. Dit gaat in de toekomst veranderen want door sensoring, zorg op afstand, camera’s, domotica, et cetera zal ook in de woning een hoge uptime steeds belangrijker worden.
Snelheid.
Een bedrijfsmatige glasvezelaansluiting wil dag en nacht kunnen beschikken over zijn eigen bandbreedte en geen vertragingen ondervinden als gevolg van up- of downloaden van anderen. De verwachting is dat organisaties niet alleen veel meer bandbreedte gaan gebruiken (1 Gbps of meer), maar ook steeds minder (>meer dan 10 milliseconden) vertraging (latency) gaan accepteren. Dit zal hogere eisen stellen aan het netwerk en het beheer ervan. Voor consumenten volstaat op dit moment nog een met andere gebruikers gedeelde glasvezelverbinding, maar met de komst van eerder genoemde toepassingen zoals sensoring is dat vaak niet meer afdoende. De buurjongen die een avond lang intensief films download, zorgt dan voor veel irritatie, of zelfs ‘gevaarlijke’ situaties.
Prijs.
Op basis van het bovenstaande is duidelijk dat de eisen van bedrijven momenteel veel hoger liggen dan die van huishoudens. Consumenten zijn dan ook niet bereid te betalen voor een glasvezelaansluiting met zakelijke karakteristieken. De eisen van consumenten zullen wel met de introductie van bijvoorbeeld nieuwe zorgtoepassingen omhoog gaan. De consument zal dan bereid zijn om bovenop het huidige vaste FttH maandtarief van vijftig euro tot 75 euro extra te betalen voor hogere beschikbaarheid, meer bandbreedte en/of extra waardevolle dienst(en) of service(s).
In de zakelijke glasvezelmarkt wordt overigens vaak geschermd met ‘vanaf’ prijzen. Let daarbij goed op dat je appels met appels vergelijkt, het toekomstige gebruiksplaatje als uitgangspunt hanteert en alle extra’s (zoals bijvoorbeeld service level garanties) meeneemt. Zo voorkom je dat je tot in lengte der dagen vastzit aan een ‘knellende’ glasvezelaansluiting.
Toekomstvast.
De oude netwerken (koper, coax) kunnen de groeiende vraag naar snelheid, bandbreedte en beschikbaarheid niet meer aan en zullen de wedstrijd met glasvezel gaan verliezen. Waarom? Omdat glasvezel nog veel meer data kan verstouwen dan nu vaak gebruikelijk: tot 400 Gbps en dit neemt door nieuwe technieken nog steeds verder toe. De ondergrondse fysieke glasvezelkabel blijft hetzelfde, en de nieuwste zend- en ontvangstapparatuur kan steeds grotere hoeveelheden bits per seconde aan. Albert Einstein heeft begin vorige eeuw bewezen dat niets sneller is dan licht.
Overige.
Er zijn nog diverse andere verschillen te benoemen op basis waarvan de ene glasvezel(aansluiting) niet hetzelfde blijkt te zijn als de andere. Hieronder een korte bloemlezing (waarin de reeds hierboven genoemde verschillen ook zijn opgenomen):
- De buizen bij een FttH huisaansluiting zijn direct buried (gesloten). Bij een FttO bedrijfsaansluiting wordt gebruik gemaakt van blown fiber (open)
- De graafdiepte van een FttH aansluiting is 20, 30 of 60 cm. Een FttO dient altijd gelegd te worden op 60 cm diepte
- Een FttH verbinding deelt de glasvezelverbinding met vijf tot tien andere gebruikers. Een FttO verbinding is altijd exclusief, dus één op één.
- De uptime garantie van een FttH aansluiting is 95 procent tot maximaal 98 procent. Een FttO verbinding dient altijd 99,9 procent te zijn
- Reparaties van gebroken glasvezels gebeurt bij FttH op basis van ‘best effort’. Bij FttO is er veelal sprake van garanties van maxilaal enkele uren hersteltijd
- Support wordt bij FttH geleverd op werkdagen tussen 09:00 en 18:00. Bij FttO dient deze tot 7×24 te zijn
- De koppeling van het lokale netwerk met de backbone-verbinding is bij FttH enkel uitgevoerd. Bij FttO dient dit een dubbele aansluiting te zijn
- De diensten die bij FttH worden afgenomen zijn hoofdzakelijk tv en internet. Bij FttO ligt de focus op internet; VoIP, vpn, et cetera.
- Bij FttH is er weer beperkte keuzevrijheid uit het portfolio van de netweriegenaar. Bij FttO dient men de keuze te hebben uit welke dienstverlener en welke dienst dan ook. De netwerkbeheerder dient hier open in te zijn
- De bandbreedte bij FttH is maximaal 100 Mbps up en down waarbij veelal een veel lagere bandbreedte voor up geldt. Bij FttO begin het pas bij 100 Mbps en is er veelal behoefte aan 250, 500 en 1000 Mbps
- De prijs per maand bij FttH, gegeven al het bovenstaande, ligt veelal tussen de veertig en tachtig euro. Bij FttO ligt dit, gegeven al het bovenstaande, tussen de honderd en driehonderd euro.
Bezint eer ge begint!
Ik hoop je als lezer iets meer inzicht te hebben verschaft in de wereld die glasvezel heet. Waar alles hetzelfde lijkt, maar uiteindelijk niet hetzelfde blijkt. Waar men als leek (te) makkelijk en te snel beslissingen neemt voor de lange termijn, maar men niet op de blaren wil zitten. Ik wens je een fruitige glasvezeltoekomst toe!
Een woonhuis in een stad of dorp heeft traditioneel twee koper aansluitingen, de telefoonkabel van de KPN, en de coax aansluiting van (meestal) Ziggo. Beide koper aansluitingen moeten vervangen worden door glasvezel, dat is zo klaar als een klontje. We willen natuurlijk niet twee glasvezel aansluitingen, dat zou kolder zijn. Conclusie: we hebben een onafhankelijke netwerk aanbieder voor glasvezel nodig, net zo als bij elektriciteit en gas. Kan iedereen binnen een minuut bedenken. Dan krijgen we ook aanleg verplichting voor buitengebieden etc. Probleem opgelost. Waarom gebeurt dit niet?
Onze overheid heeft boter op zijn hoofd. Alle lokale overheden (gemeenten) hebben in de jaren 80 van de vorige eeuw, al die kabelbedrijven maar wat graag verkocht. Die zijn uiteindelijk allemaal gefuseerd en is er een monopolistische partij overgebleven (Ziggo). En de rijksoverheid wist in de jaren 90 van de vorige eeuw in het kader van privatisering niet hoe snel ze het voormalige PTT commercieel op eigen benen moest gaan staan (waaruit onder andere KPN is ontstaan).
De netwerken van deze partijen – zoals reeds goed genoemd in dit artikel – zijn archaïsch. De KPN koperen draadjes is een technologie van meer dan 100 jaar oud en bedoeld voor spraak. Met allerlei kunstjes probeert men daar nu IP over heen te sturen. Het netwerk van Ziggo met hun COAX kabels is een technologie van ook al een jaar of 40 en bedoeld om tv/radio signalen over heen te sturen. Dat met allerlei technieken er nu IP over heen te sturen is niet de oplossing. Glasvezel is ontwikkeld als IP transport middel. Daar waar alles naartoe gaat.
Onze overheid heeft de ene monopolist (KPN) als eis meegegeven dat ze andere partijen toegang tot het eigen netwerk te geven, terwijl dat van de andere monopolist (Ziggo) niet wordt geeist. Waarbij overigens allemaal drogredenen worden aangewend om dat wel te eisen.
De enige mogelijkheid is langzamerhand glasvezel als basisinfrastructuur te eisen. De grootste glasvezelpartij (KPN/Reggifibre) en die paar losse initiatieven door het Rijk over te laten nemen. Daarbij de oude IT-Infrastructuur af te laten bouwen. Allemaal wettelijk verankert over een termijn van 10 jaar ofzo. Daarna heb je vergelijkbare situatie als in de energiemarkt, waarbij infrastructuur (Enexis, Stedin en Alliander) van het Rijk is (de netwerkbeheerders zijn in handen van een aantal gemeenten en provincies) en de producten (Eneco, Essent en Nuon) de dienst leveren. Dan kunnen de KPNs en ZIggos alleen een dienst gaan leveren (e-mail, tv, telefonie, etc…) Je betaalt dan een bedrag per maand voor internetconnectivity en je kunt zelf bepalen bij wie je wat wilt afnemen als dienst. Transparanter gaat het hem niet worden.
Veel providers bieden al jaren meer dan 100mbit up/down via het glasvezelnetwerk van Reggefiber/KPN. 500mbit wordt al jaren aangeboden en zelfs 1gb is gewoon al jaren leverbaar op FTTH. De bewering dat FTTH maximaal tot 100mbit komt is dan ook volledig onjuist.
Beetje onzin verhaal, deze journalist heeft het niet helemaal begrepen. Bij glasvezel (of dat nu FttH of FttO is) ligt voor iedere aansluiting een aparte set glasvezel-aders naar de POP, dus delen is onzin (wordt alleen nog door antieke netwerken als coax gebruikt. Mijn Ftth aansluiting betreft gewoon 2 aders en dat is dan ook de standaard. Wel wordt het ethernet signaal via de 802.3B norm verstuurd, d.w.z. up- en download over 1 enkele ader via colorshifting. De andere ader is voor andere zaken te gebruiken zoals bijv. analoog signaal (volledig Ziggo bandbreedte maar dan betrouwbaarder).
@Atilla Vigh
Glasvezels worden al decennia lang gebruikt door kabelmaatschappijen voor lange afstand verbindingen, en glasvezel heeft helemaal niets met IP uit te staan.
Toen de gemeentes hun coax netwerken verkochten kon niemand bevroeden dat die ooit voor internet gebruikt zouden worden, de kabel diende voor analoge TV en radio.
De enige lange afstand verbindingen die je vroeger kon krijgen, waren telefoonlijnen. Dus je gebruikte een modem om data te versturen over een telefoonlijn. Later werden dat DSL verbindingen, allemaal heel logisch.
Het is niet logisch dat de politiek niet inziet dat ieder huis, ieder bedrijf een glasvezel verbinding nodig heeft, en dat daarvoor netwerkbeheerders aangesteld moeten worden. Dat zou de KPN kunnen zijn, tenslotte beheert die ook alle telefoonlijnen, onafhankelijk van de vraag welke provider welke provider je gebruikt over die telefoonlijn. Daarbij komt dat de KPN de enige instantie is die gemachtigd is verbindingen voor gevoelige/geheime data aan te leggen.
Hoe dan ook, het wordt tijd dat de politiek wakker wordt.
@Spooky
Je hebt volkomen gelijk, asymmetrische verbindingen over glasvezel zijn idioot, en volgens mij kun je als particulier al 500/500Mb/sec krijgen.
Helaas staan er erg veel onwaarheden in het artikel en kan men dit beter niet gebruiken als bron bij beslissingskeuzes. Het rapport van Stratix is een goede referentie en dat kan beter gebruikt worden. Het prijsverschil tussen FttH en FttO wordt voornamelijk veroorzaakt door de dichtheid van aansluitingen en de wetgeving rondom FttO vanuit de ACM (opvolger Opta). Alle andere technische of beheer-variabelen zijn ook bij FttO te kiezen. Heldenvan.nu bijvoorbeeld is een goede zakelijke provider op het FttH-netwerk van KPN met ook prima SLA-afspraken.
Ben het eens met enkele reacties dat ieder pand in Nederland (beter: Europa) voorzien zou moeten worden van glasvezel, conform het model van elektriciteit/gas. Echter historische verkopen van netwerken en meer nog de huidige Europese telecom-regelgeving maakt dit onmogelijk. Een enorme rem op de ontwikkeling van diensten en daarmee de Europese economie. EU zou daar echt wat aan kunnen/moeten doen. Kost een paar tientallen miljarden maar op EU-niveau peanuts.
Kortom: verschil tussen FttO en FttH zit anders in elkaar dan in het artikel wordt beschreven.
Ik weet niet wat de Raad van Advies FiberRevolution is, maar dit is m.i. inderdaad een misleidend en tendentieus artikel. Marketing-strategische keuzen worden hier geassocieerd met eigenschappen van data-transport dragers, praat over gedeelde fiber, gedeelde coax (als je coax van 5 Gbit/s deelt met tien afnemers en je geeft iedereen 500 Mbit/s, is dat dan gedeeld? Hoe deel je fiber? Met een optische switch ergens in de straat? Is dat stuk van de switch naar de voordeur dan gedeeld of hebben we het bij gedeeld fiber dan plotseling over verderop gedeeld? Maar het ging toch over de ‘last mile’?). Uptime associëren aan medium is ook larie. Andere factoren zijn veel doorslaggevender. Met een graafmachine door een kabel gaan is voor beide even erg. Verwaterde coax is in tegenstelling tot bij POTS een zeldzaamheid.
Licht wordt heilig verklaard maar aan de beide achterkanten van twee optische transceivers zit gewoon koper! De vraag is nu waar je transceivers moet plaatsen: in de verdeelkast en achter de voordeur? Ergens halverwege onder de straat? (een stukje van een meter optisch overbruggen of zo). De optische transceiver pas in de verdeelkast of zelfs in de wijkkast kan ook een erg goede oplossing zijn. Transceivers hebben nogal wat energieverlies (momenteel vergelijkbaar met circa 120 meter coax). Coax is gemaakt voor hoogfrequent en kan (over 120 meter) momenteel honderden gigabits doen, zelfs al moet het van de wet ook nog analoog doorgeven en DVB-C. Maar dat kan er ook af als Fiber dat ook niet hoeft.
Niet voor niets is er circa 10 jaar geleden in datacenters een hele golf terug geweest van fiber naar koper: de fiber-on-silicon transceiver liet maar op zich wachten. ‘Copper is the way to go’ stond er op allerlei vakbladen. Ze zijn er nu (maar nog met een relatief lage bandbreedte) en daarom is HP met projecten als ‘The Machine’ bezig, een compleet andere architectuur van servers.
Maar goed, mijnheer Steenbergen heeft volgens mij een professionele/commerciële agenda en dan is een inhoudelijke discussie eigenlijk zinloos. Zoals vroeger het MKB belazerd werd met bedrijfstelefonie (netlijnoverdragers met 4 n-mos ic’tjes en 2 reed-relais die je met een eenmalig entreebedrag van 850 gulden voor een tientje per maand in je bedrijfscentrale mocht gaan huren op een contract van 8 jaar. Voor iedere twee buitenlijnen had je zo’n kaart nodig. Leve de staatsmonopolist PTT), moet nu FttO de nieuwe melkkoe worden. Vooral niet gekannibaliseerd laten worden door de concurrentie van coax (waar aanwezig) of van FttH (want die moet concurreren met coax) want ontsluiting van afgelegen bedrijfsterreinen e.d. moet kennelijk gefinancierd worden met makkelijk te realiseren afname elders.
Overigens zagen velen met mij in de negentiger jaren al aankomen dat coax de toekomst had. Daar heb ik UCP, Castel e.d. toen ook bij herhaling op gewezen (die hielden zich wijselijk stil). In augustus 2005 heb ik er in een ingezonden stuk op een artikel van Jaap Doeleman op gewezen in het NRC (https://www.nrc.nl/nieuws/2005/08/13/kabel-moet-dienen-als-alternatief-voor-glasvezel-10602590-a834280). Ad Scheepbouwer had het ook in de gaten toen hij aantrad in de Raad van Bestuur bij KPN. Maar ja, er zijn altijd wel megalomane wethouders die zich maar al te graag voor allerlei karretjes laten spannen. Wie wil er nou geen ontsluiting van achtergestelde gebieden?
@ Dirk Munk
Ik ben het niet eens met je stelling dat de kabelbedrijven (Ziggo en KPN) een compleet verglaasd netwerk hebben. Het artikel gaat over Ftt(Home or Office). Het gaat nu even wel om die laatste meters.
Misschien heb je gelijk als het gaat om die verkoop van voormalige gemeente kabelboeren in de jaren 80, maar zeker niet toen de KPN werd geprivatiseerd. Toen was internet echt in opkomst. We hebben gewoon het kind met het badwater weggegooid.
Wat IP ermee te maken heeft. Nou alles. Over 2 koperen draadjes en COAX kabels IP sturen is veel lastiger dan over een glasvezelkabel. De eerste twee fysieke kabels zijn daar nooit voor gemaakt, de laatste wel. Daarom moet je ook het gehele traject van IP-provider tot huis of kantoor. Dan beïnvloedt je elkaar niet door bandbreedte te delen met je buren of collega bedrijven.
@Atilla Vigh
Ik schreef dat kabelmaatschappijen al decennia glas gebruiken voor lange afstand verbindingen, en dat is volkomen correct. Ik schreef nergens dat ze glas aan huis aanboden.
Internet was inderdaad in opkomst in die tijd, maar in de vorm van point-to-point modemverbindingen over telefoonkabels. Verder was Den Haag verplicht de PTT te privatiseren (EG).
Coax niet gemaakt voor dataverbindingen? Dan heb je de begintijd van Ethernet etc. niet meegemaakt. Hele dikke gele coaxkabels, en ook op allerlei andere plaatsen werd coax ingezet.
UTP kabels zijn gewoon verder ontwikkelde twistet pair telefoonkabels, bij iedere nieuwe Cat versie wordt de twisting nog kleiner.
En nee, het heeft niets met IP uit te staan. IP heeft namelijk niets met de onderste lagen van het ISO model uit te staan. Het is daar bovenop gestapeld, net zo als vele andere netwerk protocollen.
@Dirk
Nou, of die verplichting echt hard is nog maar de vraag, maar dat doet er niet toe. Ze hadden de kabels gewoon uit de ruif kunnen houden. Net zoals ze 10 jaar later in de energiemarkt bij hun “liberalisatie” ook hebben gedaan. En toen waren we in eens het braafste jongetje uit Europa, want wij zo ongeveer het enige land dat dat heeft doorgevoerd.
Mijn eigen ervaring met internet was eind jaren 80/begin jaren 90 (en ja ik werkte toen bij toevallig PTT en HP) en ik mij herinneren dat in-house reeds deels met UTP, maar veel met Tokenring. Ik kan mij geen enkele gele kabel herinneren. Wel koperen natuurlijk, of hele dikke kabels (met heel veel koperen aders).
Toen pas in de jaren 90 internet echt doorbrak, waren er nog legio verschillende kabeltypen en ook protocollen. Volgens mij was IP nog geen markt standaard. Uiteindelijk werd in-house grotendeels UTP de standaard, glas kwam begin deze eeuw steeds meer in beeld, maar is nog in vergelijking duur. En ja ik kan mij voorstellen dat het pas zin heeft om glas over door te voeren als het direct in een server te gebruiken is met de bandbreedte die het beloofd.
Wat ik dan alleen niet begrijp of het kwartje valt bij mij niet, is die enorme toestanden die Ziggo moet uithalen met DOCIS om ook breedband verkeer mogelijk te maken. Ik begrijp het toch goed dat die hele DOCSIS standaard verzonnen is, om ook IP verkeer mogelijk te maken? Maar daarnaast gebruiken ze voor tv/radio DVB-C, dat ze op een ingenieuze wijze met allerlei stukjes bandbreedte aanbieden aan je modem thuis. Zoals ik het begrijp, maar corrigeer me als ik het fout heb, worden tv/radio zenders, spraak en de rest apart aangeboden. Het signaal dat in mijn huis komt, wordt gesplitst, de tv/radio delen (met DVB-C kanalen) gaat direct naar mijn interne COAX kabels en hup de tv in. De digitale decoder in mijn tv haal dat uit elkaar. De rest van het signaal gaat mijn kabelmodem in en daar wordt er telefonie en gewoon internet van gemaakt en op de interne tv kabels en ethernet kabels gezet.
Bij glas heb ik bij Reggifiber begrepen dat je ook een modem krijgt die TV/radio, voice en internet uit elkaar splits, maar dat het transport van de TV/Signalen middels UTP gaat (net zoals internet zelf). Omdat de meeste TV’s vandaag de dag nog geen voorzieningen hebben als een digitale decoder die die DVB-C signalen eruit vist, heb je helaas een decoder bij TV nodig. En het is geen DVB-C wat de glasproviders bieden, maar IP-TV.
Zoals ik de ontwikkeling van DOCSIS lees, en dat is niet veel maar als de nog verwoedere pogingen van KPN om VDSL2+ (en weet ik veel wat nog meer), is dat ze proberen nog zoveel mogelijk bandbreedte eruit te persen.
Glasvezels zijn van meet af aan, heeft een veel potentieel grotere bandbreedte. Daar zijn records gevestigd die COAX en koper voorlopig niet gaan halen. En ik heb het nu alleen nog maar over bandbreedte, er is ook nog zoiets als latency. Dat zal voor nu niet relevant zijn, maar voor later zeker wel.
Ik ben benieuwd hoe jij hier over denkt?