Digitale transformatie verzandt met alleen een chief digital officer (cdo). Dit is de discussie-stelling die Computable-lezers vandaag krijgen voorgelegd.
Voor sommigen zal het een open deur zijn, maar voor te veel anderen lijkt de benoeming van een chief digital officer (cdo) een goede stap om de digitale transformatie in gang te zetten. Ceo’s, raden van bestuur, aandeelhouders, analisten en ook wel de markt zien nut en noodzaak van digitale herziening wel in. Achterblijvers op dit gebied zouden gedoemd zijn; op de lange of zelfs al de korte termijn.
Budgetten bereiken dus grote hoogten, waarbij echter te vaak de basale fout wordt gemaakt van simpelweg en alleen een cdo-benoeming. De eindverantwoordelijkheid is dan ‘uitbesteed’ lager in de organisatie en de uitvoering ligt ook lekker elders. Terwijl digitale transformatie juist een bedrijfsbrede cultuurkwestie is: dus zaak voor iedereen. Hierdoor dreigt het een zaak van niemand te worden, waar de functie van cdo een oplossing voor lijkt te zijn. Het kan dan echter een excuusfunctie zijn; een vinkje op de to-do van innovatie en transformatie. De cdo staat er dan alleen voor, een digitale leider zonder stevig mandaat en zonder benodigd organisatiebreed draagvlak. Wat vind jij?
Een onderscheid in technologie rechtvaardigt mi. geen executive functie. De informatie blijft gelijk, de informatiedrager is nieuw (basis is al 50 jaar oud) waardoor ook de informatiecommunicatie wordt versneld. Zo simpel zou het kunnen en moeten(!) zijn.
Het creëren van een CDO geeft echter aan dat de digitale hulpmiddelen, meestal door gebrek aan kennis bij de overige executives, overgewaardeerd worden.