De hoop van opleiders is dat deelnemers aan een training zich maanden later de leerstof nog zullen herinneren. Dat de kennisoverdracht zelfs tot gedragsverandering leidt en de deelnemers daardoor beter gaan presteren. Een naïeve gedachte. De Duitse psycholoog Hermann Ebbinghaus (1850-1909) ontdekte al in 1885 dat we een maand na het volgen van een training nog maar twintig procent van de opgedane kennis kunnen reproduceren.
Toch stoppen veel trainers en docenten 130 jaar later nog steeds mensen in klasjes. Sommigen denken zelfs dat trainen en opleiden een essentieel onderdeel van ons bestaan is, dat we niet zonder kunnen. Maar dat is niet zo.
Een voorbeeld.
Dit jaar is het zeven jaar geleden dat de iPad geïntroduceerd werd. Ik ken echter in mijn omgeving niemand die ooit de cursus Werken met een iPad gevolgd heeft. Toch kan iedereen met een tablet overweg – als gebruiker hebben we dat onszelf blijkbaar aangeleerd. En als we het even niet weten, vinden we online binnen enkele klikken het antwoord op onze vraag.
Trainen is dus misschien ouderwets, leren doen we echter nog steeds. Maar dan op een andere manier. We moeten nú (beter) presteren en daarom hebben we deze specifieke kennis nú nodig. Dat betekent dat we nú willen leren. En bij voorkeur op de locatie waar we ons nú bevinden, niet over een halfjaar op een open-rooster-training ‘op een centrale locatie in Nederland’.
De oplossing om beter te presteren, is performance support: leermodules in de juiste context en passend bij jouw rol. Een simulatie van een bepaalde handeling in een erp-systeem, een quick reference card met belangrijke functietoetsen, of een procesbeschrijving die nu eens niet een lijvig document is dat alleen uit tekst en flowcharts bestaat, maar verschillende niveaus kent. Je krijgt een stuk algemene informatie als je alleen de hoofdlijnen van het proces wilt weten en specifieke informatie als je verdieping zoekt.
De praktijk
Ik geef drie voorbeelden.
Stel dat je orderpicker bent bij een grote logistieke dienstverlener. Wat heb je aan alleen een mbo-opleiding logistiek medewerker 1 als je daarna in de praktijk niet de beschikking hebt over performance support voor de specifieke logistieke situatie waarin je terechtkomt?
Nog een voorbeeld.
Je start in je nieuwe baan als beleidsmedewerker bij een overheidsinstelling en wilt weten hoe het proces van reiskostendeclaraties eruitziet. Hoe word je het best geholpen? Door een klassikale instructie als onderdeel van je introductiedag? Aangevuld met een uitgebreide papieren procesbeschrijving van dertig pagina’s, waarin alles tot op het kleinste detail is uitgeschreven? Of door een filmpje dat in vijf minuten de hoofdlijnen van het proces uitlegt en je per processtap doorverwijst naar andere bronnen voor verdere verdieping? Tien tegen één dat op je eerste werkdag het filmpje voldoende is en de verdieping vanzelf komt als je de taak daadwerkelijk moet uitvoeren.
Een laatste voorbeeld.
Na een succesvol implementatietraject gaat de organisatie waar je werkt live met een nieuw erp-systeem. Wat gaat je het best helpen als je volgende week je eerste inkoopcontract moet vastleggen? Een klassikale training waarin je vier weken voor de livegang de standaardsituatie hebt kunnen oefenen? Of een simulatie van de betreffende handeling in het erp-systeem die je veld voor veld de handeling uitlegt op het moment dat je deze moet uitvoeren, afhankelijk van de gekozen procesvariant en van jouw rol in het proces?
Als Ebbinghaus nog zou leven, zou hij trots op ons zijn. Dat we 130 jaar na zijn onderzoek eindelijk een oplossing hebben bedacht voor zijn vergeetcurve. En ook voor al die organisaties die de juiste, gekwalificeerde werknemers niet kunnen vinden is dit goed nieuws. Je hoeft ze niet meer te vinden, want jij hebt performance support om medewerkers beter te laten presteren.
Past wel in deze tijd.
Snel leveren en de verdieping komt vanzelf.
In iteratieve processen enzo.
On demand.
Opzij opzij opzij
want ik ben haast te laat.
Ik heb maar een paar minuten tijd.
Waarom ik dit nog kan opdreunen ?
Performance support bestond nog niet, op elke steiger klonk een lied.
Leuk artikel en grotendeels eens,
Al kom ik dit in de praktijk nog vrij weinig tegen en waar bedrijven er wel aan willen blijkt het knap ingewikkeld om het voor elkaar te krijgen.
Om een relevant voorbeeld te geven op basis van jouw quote:
“Dit jaar is het zeven jaar geleden dat de iPad geïntroduceerd werd. Ik ken echter in mijn omgeving niemand die ooit de cursus Werken met een iPad gevolgd heeft. Toch kan iedereen met een tablet overweg – als gebruiker hebben we dat onszelf blijkbaar aangeleerd. En als we het even niet weten, vinden we online binnen enkele klikken het antwoord op onze vraag.”
Dit betekent niet dat er heel goed gewerkt wordt met de iPad. Nog regelmatig moet ik anderen helpen met eenvoudige zaken zoals het of uit zetten van restricties, is het uitleggen hoe je nu goed om gaat met foto’s en back-up nog steeds een drama en was de iPad zeven jaar geleden nog “simpel” tegenwoordig zoek ik zelf nog wel eens best lang om simpele dingen mogelijk te maken. En als je dan een organisatie wilt helpen om de Ipad zakelijk in te zetten wordt het al snel complexer dan je van te voren had kunnen bedenken 🙂
Nog werk genoeg!
Ik maak graag onderscheid in leren werken met iets, en begrijpen wat het apparaat doet. Toen mijn dochter een ipod-touch kocht heb ik dat apparaat behoorlijk vervloekt, omdat het aan de praat krijgen van de ipod alles behalve logisch was (iets met kip-ei probleem met netwerkinstellingen en aanmaken accounts). Vervolgens ook nog i-tunes van alles verwenst, omdat deze allerlei dingen ging downloaden van de ipod naar laptop wat ik helemaal niet wilde
Maar … dochterlief kon (destijds jaar of 10 oud geloof ik) wel uit de voeten met de ipod
Iets vergelijkbaars zie je met sommige tool-suites die mensen aangeboden krijgen. De cursus behandelt alle onderwerpen, terwijl je in de praktijk maar met één specifiek onderdeel werkt. Ik vergelijk het altijd met het aanbieden van een Zwitsers zakmes aan iemand die alleen maar zijn nagels schoon wil maken.
Zelf zou ik het liefst zien dat mensen 2 keer training krijgen. De 1e om bekend te raken met het tool. Vervolgens ga je er een tijdje mee werken, en zodoende leer je gaandeweg op welke gebieden je nog additionele training behoeft.
Een 2e training kan zich dan toespitsen op deze onderwerpen.
Wat mij betreft gewoon een vorm van gezond boerenverstand, waarvoor ik geen Duitse psychologen nodig heb
@PaVaKe
Jij zat met 30 jaar IT kennis op die iPod Touch te werken, het leek niet op DOS / Windows / Unix / OS400 / …
Jouw dochter gebruikte de iPod zonder al die bagage, en kon er meteen mee overweg.
En wat trainingen betreft: je hebt helemaal gelijk!
Van origine ben ik een Microsofty… .NET, MS SQL , Visual Studio, Windows, maar binnen mijn bedrijf zijn we volledig overgestapt op open source. Voor mij is dat best pittig en om toch goed feeling te houden leer ik me te pletter.
Hierin herken ik wel een patroon.
In het begin lees ik het, maar snap er weinig van en kan het niet toepassen, maar leer wel het concept. Dan doe ik andere dingen die er een beetje mee te maken hebben en eenvoudiger zijn, dan kom ik weer bij het grotere geheel terecht wat ik eerst niet snapte maar waar het kwartje ineens begint te vallen en lees ik eenzelfde stuk en haal er ineens hele andere informatie uit. Dan denk ik “Waarom heb ik dit de eerste keer niet zo gelezen?”.
Er zijn geen shortcuts. Iets door krijgen gaat gewoon heel veel uren overheen. Of dit nu Javascript (frameworks) zijn, machine learning of wat dan ook. De leerling moet wel zelf gemotiveerd zijn. Digitaal leren is maar een onderdeel van het proces.
Interessant artikel en zeer herkenbaar 🙂
Iets wat ik bij mijn huidige werkgever constant mee bezig ben. Diverse soorten leercontent direct in de context van de uit te voeren activiteit op een informatiesysteem brengen. Via guides of informatie notes binnen de applicaties zelf, kortom minder traditioneel classroom en meer performance support (in-applicatie). Waardoor je tevens meer tijd vrij maakt in de classrooms, zodat deze kunnen worden ingezet waarvoor ze bedoeld zijn (het in de ogen kijken van de mensen en begeleiden van verandertraject of cultuuromslag).
@Frank: maar als ik niets gedaan had, had zij ook niet verder gekund
Veel mensen kopen een pc, en zijn zo op het netwerk thuis, omdat Windows met allerlei drivers etc. al voorgeïnstalleerd is.
Geef die mensen een blanco pc, waar de disk nog geformatteerd moet worden, os geïnstalleerd en drivers bij de hardware gezocht dan zullen velen niet ver komen.
Dat is wat ik bedoel met werken met een apparaat of (enigszins) begrijpen hoe iets werkt en weten wat je doet in plaats van klakkeloos copy-pasten van een willekeurige hit die Google je geeft (met alle mogelijke ellende van dien)
Leuk artikel en reacties. Om een effectieve kennisoverdracht te realiseren, zal een organisatie de best bij haar passende methode van kennisoverdracht dienen te kiezen. Het type cultuur en werkmethoden in de organisatie bepalen of een organisatie de nadruk moet leggen op indirecte dan wel directe kennisoverdracht.
Indien er continu nieuwe ideeën en concepten worden ontwikkeld, is het van groot belang nadruk te leggen op directe kennisoverdracht. Het type innovatieve kennis die voor dit type producten benodigd is, kan moeilijk expliciet worden gemaakt. Zelfs als men daarin slaagt, zullen slechts weinig medewerkers deze kennis later begrijpen als ze het van het kennissysteem halen.