Microsoft hoeft de politie geen geld terug te betalen voor ongebruikte Office-licenties. Dat stelt een Haagse rechter. De politie-organisatie betaalde miljoenen euro's voor ongebruikte licenties en wil dat Microsoft hen compenseert voor een fout in de aanschaf van die licenties. Volgens de rechtbank valt Microsoft niets te verwijten. De fout is gemaakt door gebrekkige controle binnen de politie-organisatie, stelt de rechter.
De rechter oordeelt dat de vordering van de politie wordt afgewezen. Volgens de rechtbank is geen sprake van onverschuldigde betaling dan wel ongerechtvaardigde verrijking. De rechtbank stelt dat de politie een grote professionele wederpartij is, waarbij het besteltraject van de licenties naar buiten kennelijk over verschillende ‘schijven’ liep. ‘Elke opgave werd dus door verschillende functionarissen binnen de politie gezien voordat deze werd gedaan’, staat in de samenvatting van het vonnis.
Niet voor het eerst
Eerder eiste de politie bijna 3 miljoen euro terug voor ongebruikte Office-licenties. Volgens haar is er sprake van een administratieve fout. Microsoft zou willens en wetens het bedrag voor die ongebruikte software geïncasseerd hebben.
In een eerder geval in 2005 stortte Microsoft wel geld terug. Toen kreeg de politie na een administratieve fout 765.00 euro retour. De rechter stelt dat Microsoft niet opnieuw coulant hoeft te zijn. Zeker omdat er nog via e-mail door Microsoft is gecheckt of het aantal bestelde licenties klopte. Op die mail is nooit een reactie gekomen. De politie wijdt dat aan organisatorische problemen door de herstructurering van de landelijke politie-organisatie.
Zie ook de zéér uitgebreide discussie op Tweakers
* https://tweakers.net/nieuws/120779/politie-nederland-sleept-microsoft-voor-rechter-voor-verkeerde-office-licentie.html
* https://tweakers.net/nieuws/122553/politie-heeft-geen-recht-op-terugbetaling-3-miljoen-euro-aan-office-licenties.html
met veel zinnige – en ook minder zinnige – bijdragen.
Daar kan iedereen die met softwarelicenties en/of MS te maken heeft zijn/haar voordeel mee doen.
Als je naar de beoordeling en beslissing kijkt valt er wel e.e.a. op de uitspraak af te dingen, ook gelet op eerdere berichtgevingsdetails. Zelfs een hoger beroep lijkt aannemelijk.
Maar ik vermoed dat de rechtbank met deze uitspraak een signaal heeft willen afgeven.
Nl. dat professionele partijen hun zaakjes op orde moeten hebben en als professionals moeten opletten bij de uitvoering van hun werk.
En als dat niet het geval is niet achteraf bij de rechter moeten komen klagen.
Want dan is het eind zoek en zou men voor elke kleine vergissing of majeure stupiditeit naar de rechter kunnen stappen. Dan is het eind zoek.
Pikant is overigens dat een woordvoerder van de korpsleiding van de politie zegt dat een vergelijkbare adminstratieblunder in 2017 niet meer zou kunnen voorkomen. Want met de reorganisatie van de Nederlandse politie is de ICT gecentraliseerd en is een Expertisecentrum Licenties opgericht, dat “te allen tijde over de juiste gebruikscijfers” beschikt.
Daarmee kan de huidige casus dus probleemloos nogmaals gebeuren. Maar weet je óók dat je daarmee niet bij de rechter hoeft aan te kloppen.
Je vraagt je af waarom er überhaupt een discussie is ontstaan met Microsoft. Het lijkt mij voor Microsoft niet echt iets om trots op te zijn, je zou verwachten dat de relatie tussen de overheid als grootste gebruiker van Microsoft licenties ervoor zou moeten zorgen dat het correcties van aantallen gebruikers in contracten opneemt op basis van standaard afspraken over hoe het aantal gebruikers wordt vastgesteld.
In veel gevallen doet Microsoft een licentie audit (of laat dit uitvoeren) en corrigeert dan de licenties achteraf…kennelijk zijn de afspraken vanuit de politie nog niet op het niveau dat er volwassen kan worden onderhandeld over licenties. Veel overheidsorgansiaties maken gebruik van software assetmanagement en hebben het licentiebeheer uitbesteed bij een partij die de is afgestudeerd op de door harvard juristen opgesteld contracten en regeltjes die zeer moeilijk te doorgronden zijn. Andere optie is overschakelen op pay per use…maar daarover meer verwacht ik in een volgende episode
@Willem : vergeet niet dat er nog een tussenpersoon (Insight) tussen zit/zat.
In het vonnis kun je lezen dat vtsPN jaarlijks verzamelopgaven stuurde aan Insight.
En Harvard-juristen waren zéker niet betrokken.
Met de jaarlijkse ’true up’ heeft MS wel degelijk de licenties achteraf gecorrigeerd.
Gecorrigeerd nl. met de door Insight aangeleverde aantallen gebruikers.
Dat het daarbij fout is gegaan heeft in feite alles en niets te maken met Licentie Management, maar alles met het simpel bijhouden van gebruikersaantallen per jaar. Dan was de trendbreuk ook duidelijk geweest.
En daarover hadden MS en Insight méér en duidelijker moeten doorvragen. Kleine moeite.
En er is dan ook nogal een verschil of je licenties vooraf koopt, en vervolgens niet gebruikt. Of dat je het feitelijk aantal gebruikers achteraf factureert, zoals hier is gebeurd.
Iets waaraan de rechtbank voorbij gaat.
Dat daargelaten zit de crux van het vonnis in punt 4.2
Alle partijen hebben kortom (forse) steken laten vallen.
In dat opzicht is de uitspraak wél typisch Harvard; ‘als elke partij fouten maakt blijft de schade waar hij ligt’.
En de reputatieschade voor Microsoft en Insight is enorm.
Alleen al het hele beheer van de licenties blijkt een probleem voor de politie. Door het gebruik van vrije opensourcesoftware krijgt de gebruiker (hier dus de politie) de vrijheid om de software te gebruiken, aan te passen, te bestuderen en te verspreiden. De politie trapt hier in dezelfde valkuil als veel overheidsorganisaties. Zoals bijvoorbeeld Nederlandse gemeenten die soms volledig afhankelijk van bepaalde leveranciers zijn geworden. Lees hier meer achtergrondinformatie over het gebruik van vrije opensourcesoftware: http://janvlug.org/blog/doorbreek-de-leveranciersafhankelijkheid-van-gemeenten-met-vrije-en-opensourcesoftware/
Talloze partners hebben het licentiebeheer gratis en zeer adequaat uitgevoerd voor allerlei overheidsinstanties. Met name de laatste jaren had dat enorme besparingen kunnen opleveren met Open Source, SPLA-licentievormen, Azure en Office365. Veel instanties werden van bovenaf gedwongen dingen te gaan bundelen en aanbesteden. De toenmalige gang van zaken was meestal tot volle tevredenheid van de uitvoerende echelons. Die echelons hebben zich vaak doodgelachen om het latere geklungel en de ongelooflijke verspilling. Kostenbesparingen pakten altijd averechts uit en goede interconnectiviteit werd er niet mee gerealiseerd maar een soort van overbodig mee verklaard. Was allemaal niet meer nodig omdat iedereen toch met hetzelfde werkte. Met alle gevolgen van dien. Het zelflerend vermogen werd compleet uit iedere organisatie geslagen en daar zitten nu juist de voorstanders van opensource en openstandaards mee (terwijl ze inderdaad juist dachten Microsoft een hak te kunnen zetten met voor schaalvergroting zijn). Het kan zich niet meer van onderop ontwikkelen. Overigens denken mensen als Jan Vlug altijd maar weer dat ze het veel beter weten dan al die uitvoerende echelons. Volgens hen zijn dat allemaal maar simpele idioten, maar helaas is beeld maar al te vaak gestoeld op salonkamerbedenksels.
Rob Koelmans schrijft: Overigens denken mensen als Jan Vlug altijd maar weer dat ze het veel beter weten dan al die uitvoerende echelons.
Het kan nooit kwaad om mensen aan het denken te zetten, zeker over dingen die velen als vanzelfsprekend zien.
Daarbij zitten veel van die “echelons” vastgeroest in een bepaald stramien, zonder met de tijd mee te zijn gegaan.
@Ron, daarom moeten die respectievelijke echelons zich intrinsiek laten selecteren op beleids- en uitvoeringskwaliteit. Gebruikers/opdrachtgevers moeten kunnen stemmen met hun portemonnee en voeten, zeg maar. Kwaliteit moet steeds meer capaciteit op kunnen bouwen om zich meer of beter te kunnen manifesteren en om meer resources naar zich toe te kunnen trekken. Slecht presterende echelons moeten weg kunnen kwijnen. Bij de Nederlandse overheden werkt het precies andersom. Het werkte bij de overheden prima tot dat de ‘lekker makkelijk’ collectivisatie-golf zich bij de ict ging voordoen. PvdA-salonkamerslimheid. Als je de verzamelde accountants laat kiezen, komen ze echt niet tot de conclusie dat de Vereniging van Accountants het best maar één accountantspakket namens hen in opdracht kan geven. Zo stom zijn ze niet. Mensen die nergens zicht op hebben, denken altijd dat alles hetzelfde laken een pak is, en dat secundaire overwegingen en effecten niet relevant zijn, zelfs al zijn ze niet lineair. Bijzonder kwaaltje van Nederlandse beslissers is dat ze niet alleen niets van ict weten maar ook al helemaal niets van organisatiesystemen. Mijn fiscalist of radioloog is wellicht ook vastgeroest, maar ik ga er niet bij voorbaat van uit dat ie debiel is en ik wel even kan vertellen wat ie moet doen of laten. Temeer, als ik de cliënt in kwestie al helemaal niet ken.
@Ron, het allerbelangrijkste: Als het zo was geweest (is helaas niet zo) dat Nederlandse radiologen onafhankelijk hun eigen beleid uitstippelden (inclusief samenwerkingsverbanden en ontbindingen daarvan waar door hen gewenst, zien wat bij anderen en henzelf succesvol is, enz.) had ik in beleidskwaliteit tegen hen als groep gemiddeld geen enkele kans gehad, zelfs al waren ze voor 80% of meer volkomen vastgeroest. Maar ik zou natuurlijk gerust wel eens een wapenfeitje van mezelf vinden (of mislukking van de groep) en daar voorgoed op kunnen wijzen. Helaas zou mij ontgaan welke informatie-details mij allemaal ontbraken of – indien geconfronteerd – zou ik aanvoeren dat ik niet mee kan nemen wat ik niet weet. Besluitvorming moet je zo goed mogelijk over de informatieverspreiding heen leggen en je moet niet denken te weten waarom iets zich zo ontwikkelt als het uiteindelijk doet. Die informatie ontbreekt je. Een groep van experts heeft statistisch geen schijn van kans tegen een goed opgezette groep van onafhankelijke beslissers. Dat valt zeer eenvoudig aan te tonen en is ook al talloze malen aangetoond. Begin 1800 al met de koe en het (spijker)bord van Francis Galton. Hij toonde onder andere aan dat vrijwel alle praktijkincidenten te weinig informatie bevatten om conclusies aan te verbinden, maar dat herhaalbare soortgelijke incidentuitkomsten over elkaar heen leggen vrijwel altijd dezelfde Gaussverdeling produceerden (waar je meer dan uitstekend beleidsconclusies aan kon verbinden).
Rob Koelmans, ik denk dat wij het (in grote lijnen) eens zijn.
Zo ken ik een wethouder, die ict in zijn portefeuille had, maar thuis geen pc heeft en op zijn werk niet weet waar de aan/uit schakelaar zit.
Ooit heb ik het bij de VNG gehad over besparingen op ict, door het rijk als provider te laten werken en zoveel mogelijk overheden met dezelfde pakketten te laten werken.
Hierdoor kan je mogelijk eigenaar worden (of zijn) van de ontwikkelde software, wordt het makkelijker om personeel te lenen tijdens drukte, enz.
Geef dan ook alle websites dezelfde structuur, dan hoeft de burger ook niet zolang te zoeken en iedere webmaster kan een andere vervangen in geval van personeelstekort.
Volgens mij gaan we nu behoorlijk OffTopic !