Microsoft heeft alle geldstromen van een zakenpartner platgelegd. De onderneming heeft zeer waarschijnlijk te veel geld aan de gigant betaald en dat is nu gestopt. Ook een zusterbedrijf dat helemaal geen Microsoft-producten gebruikt maar het concurrerende Linux levert, is getroffen door een beslaglegging.
Dat blijkt uit een vonnis waar de Amerikaanse gigant de pijlen richt op Wipa Nederland B.V. Een onbekende mkb-onderneming, die online werkplekken op basis van Microsoft-producten aanbiedt. Klanten loggen in op de server van dit bedrijf en werken zo in de cloud. In 2008 sluiten Microsoft en Wipa een zogenaamde SPLA-licentieovereenkomst af. Om sjoemelen tegen te gaan, kan er een audit op de boeken worden gedaan.
Geen audit
Zo’n audit naar de administratie komt er volgens Wipa en het vonnis nooit. Wel belt een persoon en doet hij alsof hij een nieuwe klant wil worden. Op basis van zo’n verkoopgesprek handelt Microsoft alsof ze een deugdelijke audit hebben uitgevoerd. Wat ontbreekt, is cruciale informatie of klanten zelf al beschikken over licenties, of het salespraatje correcte cijfers geeft of dat de medewerker slechts heeft geschat en welke klanten nu welke licenties nodig hebben.
Wat Microsoft niet doet, doe ik wel: de feiten controleren en kijken in de licentie-administratie. Als de mij getoonde informatie correct is dan kom ik tot een opmerkelijke conclusie: het mkb-bedrijf betaalt zeer waarschijnlijk duizenden euro’s teveel aan licenties. Wipa Nederland B.V. meldt niet altijd een licentie na gebruik af en voor sommige klanten met eigen licenties wordt soms uit voorzorg toch een licentie geregeld. De malversaties die Microsoft beschrijft, zie ik niet.
Ex-parte
Met flarden van het verkoopgesprek in de hand start Microsoft op 14 februari 2017 een procedure bij de rechtbank Amsterdam. Het gaat om een ex-parte zaak. Om geen slapende honden wakker te maken, mag de gedaagde partij zich niet verweren en gebeurt zo’n procedure in het geheim. De eis: leg beslag op de administratie, computers, servers en alle financiële middelen van het bedrijf, het moederbedrijf en een zusterbedrijf dat werkplekken levert op basis van open-sourcesoftware.
Volgens Microsoft draait de zaak om 170.000 euro niet-betaalde licenties. Dit gebaseerd op basis van een verkoopgesprek. Het komt een tikkeltje agressief over om zonder inhoudelijke verificatie vervolgens beslag op alle bezittingen te leggen en dit zes maanden te laten duren voor de inhoudelijke gronden worden aangeleverd. Je weet dat je daarmee een hostingbedrijf uiteindelijk naar een faillissement stuurt.
Dreigen
Natuurlijk heb ik Microsoft herhaaldelijk om uitleg gevraagd, maar ondanks herhaalde beloftes en een duidelijke deadline is daarop niet gereageerd. Nogal onder de gordel volgde wel een vraag ‘uit persoonlijke interesse’ of ik bij Wipa betrokkenheid heb. Opmerkelijk voor een bedrijf dat net beslag heeft gelegd op de administratie van dat bedrijf en dat zelf zou moeten kunnen ontkrachten.
In het verzoekschrift om een beslag is de advocaat helder. In punt 15 legt hij uit dat er eerst beslag moet liggen om dan na het beslag Wipa uit te nodigen voor overleg. Dat had dezelfde dag nog gekund, maar anderhalve week heeft de reus uit Redmond die belofte niet waargemaakt. Dat zou kunnen duiden op een tactiek: intimideren tot een bedrijf zo onder druk staat dat ze alles wel tekenen om maar niet ten onder gegaan.
Wat deze Valentijnsdag mij heeft geleerd, is dat partners zo’n dag heel verschillend vieren. Waar ik mijn vrouw bloemen en een dinertje gaf, koos Microsoft als een femme fatale voor zijn partner voor een beslag. Ongeacht je eigen trouw kun je sommige relaties beter niet aangaan.
Dat ex parte een gedrocht is is wel bekend.
Dat MS een belang heeft bij bewijsbeslag en dat dit dringend is ligt tamelijk voor de hand.
Opvallend vind ik wel dat onder punt 12 van het beroepschrift een overschrijding wordt gemeld van het aantal licenties met 65%. In plaats van 212 worden 350 ‘werkplekken’ geconstateerd. Maar dat MS voor die extra 65% een schade raamt van 182% aan gederfde vergoedingen?
Het maken van een afslag van de voorhanden CMDB en andere DB’s van WIPA moet niet al te moeilijk zijn. Zeker niet indien WIPRA daar zélf vaart achter zet en bovendien een kort geding aanspant om te zorgen dat de belangenafweging wordt rechtgetrokken. Als WIPA zijn administratie op orde heeft moet ook dát niet te moeilijk zijn. Iets waarop de voorzieningenrechter vermoedelijk heeft geanticipeerd.
En alles alles kosjer blijkt te zijn gaat dit nog een stevige staart krijgen voor MS.