Techbedrijven hebben wel degelijk een verantwoordelijkheid rondom nepnieuws. Dit is de discussiestelling die Computable-lezers vandaag krijgen voorgelegd.
Apple pleit openlijk voor maatregelen door techbedrijven om nepnieuws tegen te gaan. Er ligt een verantwoordelijkheid die genomen moet worden, aldus topmanagers van het succesvolle bedrijf. Ceo Tim Cook waarschuwt voor het maatschappelijke en psychologische gevaar van nieuws dat ronduit niet waar is, maar ook van nieuws dat niet strookt met de voorkeuren of overtuigingen van consumenten. Laatstgenoemde is al openlijk van toepassing verklaard door de regering Trump op peilingen en nieuwsberichten die de Amerikaanse president niet bevallen.
Cook zegt dat nepnieuws dodelijk is voor de menselijke geest: ‘it is killing people’s minds‘. Terwijl contentplatform Facebook altijd heeft gesteld dat het geen uitgever is maar slechts faciliteerder, slaat Apple dus een hele andere toon aan. De maker van smartphones – en ook van de eigen nieuws-app Apple News – wil tegengas geven aan nepnieuws. Dit zou niet alleen Apple moeten doen, maar eigenlijk alle techbedrijven. Maar hoe dan? Wat vind jij?
Iedereen is verantwoordelijk voor “de waarheid”. In de vorige eeuw bestond er zelfs een NL pendant van de “Pravda”. Je kunt dus “iedere waarheid” liegen. Dat is geen technisch probleem maar een moreel kwestie.
Ook Apple of welk ander tech bedrijf, inclusief Facebook, heeft wel een technische verantwoordelijkheid voor een correctie van “onwaarheid¨. Maar om ze de morele verantwoordelijkheid over “de waarheid” te geven gaat mij twee bruggen te ver. De “kleine lettertjes” in hun leverings/gebruiksvoorwaarden is daarvan één brug…
“De waarheid” blijft de verantwoordelijkheid van de samenleving. Niet van de door die samenleving gebruikte technologie. Daar worden we ons – gelukkig – steeds meer van bewust.
Het is te makkelijk om techbedrijven van tegenwoordig als neutrale doorgevers te zien: ze verdienen hun geld (ook) met content, ze plaatsen door, en gebruiken algoritmes om te bepalen wie wat ziet. Ze zijn geen neutrale leveranciers van stencilmachines. Dat betekent dat ze ook (voor een deel) verantwoordelijk worden voor die content. Waar de grens aan verantwoordelijkheid zit, moeten we als maatschappij uitzoeken, maar dat er een verantwoordelijkheid is, is duidelijk.
In welke categorie vallen de advertorials op deze site eigenlijk ?
P.S. Deze reactie is van een externe troller, De inhoud vertegenwoordigt dus niet noodzakelijk het redactionele gedachtegoed van de redactie.
Als er een markt voor is, ontstaat er vanzelf een centrale instantie die nieuwsitems gaat verifieren en van een keurmerk voorzien. Vroeger deden journalisten dat zelf en werden ze impliciet vertrouwd door hun lezers. Helaas is het verdienmodel van advertenties veranderd in clicks en dat is de kwaliteit van het nieuws niet ten goede gekomen.
Iedereen is verantwoordelijk voor “de waarheid”. In de vorige eeuw bestond er zelfs een NL pendant van de “Pravda”. Je kunt dus “iedere waarheid” liegen. Dat is geen technisch probleem maar een moreel kwestie.
Ook Apple of welk ander tech bedrijf, inclusief Facebook, heeft wel een technische verantwoordelijkheid voor een correctie van “onwaarheid¨. Maar om ze de morele verantwoordelijkheid over “de waarheid” te geven gaat mij twee bruggen te ver. De “kleine lettertjes” in hun leverings/gebruiksvoorwaarden is daarvan één brug…
“De waarheid” blijft de verantwoordelijkheid van de samenleving. Niet van de door die samenleving gebruikte technologie. Daar worden we ons – gelukkig – steeds meer van bewust.
Jasper,
Wat is nieuws?
Een roddel is nieuws, een advertorial is nieuws en zo kan ik nog wel even doorgaan over een begrip waaraan opeens de kwalificatie van waarheid gehangen wordt nu blijkt dat de leugen sneller is door allerlei sociale mediakanalen. Ik kan me een opinie herinneren die ik hierover geschreven heb want vice versa werkt het namelijk ook, de waarheid achter het nieuws is het voortschrijdende inzicht.
Betreffende het voorstschrijdende inzicht van Arabische lente tot Republikeinse herfst blijkt dat de meeste journalisten gewoon broodschrijvers zijn. Zoals KJ stelt is het verdienmodel veranderd, de waarheid heeft een commercieël tintje gekregen. ‘De communicatieoorlog’ van F. Bloemendaal liet al zien hoe de politiek stilletjes de pers in haar greep krijgt. De waarheid achter veel nieuws blijkt opmerkelijk vaak niets meer dan een mooi opgepoetste leugen.
Term ‘agitprop’ is in de vergetelheid geraaakt maar heel toepasselijk voor wat er nu gebeurt. FUD over de content van een concurrerend platform is als liegen met provisie. En deze psychologische polarisatie is dan ook niet nieuw(s) als we kijken naar de onafhankelijkheid van veel nieuws welke overduidelijk als propaganda gebracht wordt. Uiteraard met de commerciële agitatie van buzzwords die voor een snelle verspreiding zorgen middels de SEO optimalisatie.
Iedereen is verantwoordelijk voor “de waarheid”. In de vorige eeuw bestond er zelfs een NL pendant van de “Pravda”. Je kunt dus “iedere waarheid” liegen. Dat is geen technisch probleem maar een moreel kwestie.
Ook Apple of welk ander tech bedrijf, inclusief Facebook, heeft wel een technische verantwoordelijkheid voor een correctie van “onwaarheid¨. Maar om ze de morele verantwoordelijkheid over “de waarheid” te geven gaat mij twee bruggen te ver. De “kleine lettertjes” in hun leverings/gebruiksvoorwaarden is daarvan één brug…
“De waarheid” blijft de verantwoordelijkheid van de samenleving. Niet van de door die samenleving gebruikte technologie. Daar worden we ons – gelukkig – steeds meer van bewust.
Iedereen is verantwoordelijk voor “de waarheid”. In de vorige eeuw bestond er zelfs een NL pendant van de “Pravda”. Je kunt dus “iedere waarheid” liegen. Dat is geen technisch probleem maar een moreel kwestie.
Ook Apple of welk ander tech bedrijf, inclusief Facebook, heeft wel een technische verantwoordelijkheid voor een correctie van “onwaarheid¨. Maar om ze de morele verantwoordelijkheid over “de waarheid” te geven gaat mij twee bruggen te ver. De “kleine lettertjes” in hun leverings/gebruiksvoorwaarden is daarvan één brug…
“De waarheid” blijft de verantwoordelijkheid van de samenleving. Niet van de door die samenleving gebruikte technologie. Daar worden we ons – gelukkig – steeds meer van bewust.