Telewerken blijkt toch modegevoelig en lijdt nu onder besparingsdriften. Dit is de discussiestelling die Computable-lezers vandaag krijgen voorgelegd.
De gouden tijden lijken voorbij voor werken vanuit huis en vanuit flexibele locaties zoals kantoren-op-afstand. IBM heeft in de Verenigde Staten nieuwe hr-beleid aangekondigd die het eigen personeel in wezen een ban op telewerken geeft. Het is begonnen met de marketingafdeling van de ictde-reus, die nu al 19 opeenvolgende kwartalen met dalende verkoop kampt.
De interne aankondiging door kersvers cmo (chief marketing officer) Michelle Peluso spreekt van de noodzaak om ‘schouder aan schouder’ en echt samen te werken. Dus niet langer verspreid en ineffectief. Werknemers die niet mee willen of kunnen gaan in deze consolidatie naar zes stedelijke vestigingen moeten binnen dertig dagen hun biezen pakken. Vervolgens is gebleken dat deze ont-telewerkenoperatie bedrijfsbreed geldt, voor meer soorten werknemers én ook voor Europa. Telewerken is dus toch een luxe. Wat vind jij?
Telewerken… doet met denken aan Telex.. voor mijn gevoel een echt ouderwets woord.
Op kantoor en in het zicht werken betekent gewoon dat er of geen goede sturing is of te weinig vertrouwen. Lijken mij al problemen op zichzelf.
Wij zouden als organisatie niet kunnen bestaan. Wij werken veel met freelancers die veelal vanuit huis werken, maar ook eigen ontwikkelaars die echt niet op kantoor zitten. De prikkels van collega’s werken vaak juist contraproductief.
Gewoon helder communiceren via de diverse tools en een juiste visie en sturing. Iedereen blij en tegen lagere kosten.
Haha Henri.
Helemaal gelijk heb je. Veel organisaties blijven steken in technologie. Samenwerken betekent samen werken en als er lieden zijn die niet mee doen, dan moet je je biezen pakken.
IBM (met name ingegeven door een grote mate van hun Angelsaksische inborst en misschien Trumpisme) doet er verstandig aan, een grondige analyse te maken van de werkelijke reden van de terugval van de omzet en winst.
Het hangt heel erg af van het soort werk wat je doet zo is mijn ervaring
Wanneer je een duidelijk afgebakende opdracht hebt, niet aan pair programming hoeft te doen en ongestoord wil kunnen werken is thuis werken heel praktisch
Maar op het moment dat er veel interactie nodig is tussen jou en je collega’s (brainstorm sessies, technisch inhoudelijke sessies waarbij het whiteboard veelvuldig gebruikt wordt) dan is on site werken een stuk praktischer.
Ik ben het overigens wel eens met Henri dat “in het zicht werken” een verkeerd argument is om thuis werken te verbieden. Waar veel managers echter moeite mee hebben is dat ze geen idee hebben waarop ze moeten sturen en hoe ze de productiviteit moeten meten van hun mensen. Is dat het aantal regels code wat ze per dag kloppen, het aantal bugs dat ze op weten te lossen, het aantal mails of powerpoint sheets wat per dag gegenereerd wordt?
Het geeft ze dan blijkbaar een beter gevoel als ze zien dat iemand aan het werk is, dan hebben ze nog een beetje het gevoel van “in control” zijn
Als je personeel op kantoor werkt, dan is het heel simpel. Houd bij wie er 40 uur binnen is geweest, en je bent als manager klaar!
Door telewerken op andere locaties van het bedrijf toe te staan wordt het iets lastiger om persoonlijk toezicht te houden, maar houd de logs van de toegangspasjes in de gaten, en je kunt nog steeds controleren wie 40 uur op locatie voor jou aan de slag is geweest.
Maar als je als werkgever thuiswerken toestaat, dan moet je je medewerkers op hun blauwe ogen geloven. Want managen op deliverables, dat is iets wat veel bedrijven nog niet onder de knie hebben.
Natuurlijk zoals PaVaKe zegt leent niet iedereen of ieder beroep zich voor werken op afstand (let op! Ik schrijf niet per se thuis werken).
Hoe wij de uitdagingen veelal oplossen is door werk in stukjes op te breken, schattingen te vragen en als die erg gek zijn even peer review op de estimate vragen of details vragen. Tja, dan heb je de inspanningsgedeelte al afgevangen. Als je call center werk aan huis doet, of klantenservice, dan zou je kunnen meten op klant tevredenheid en bijv, aantal acties ten opzichte van collega’s on-premises.
Daarnaast moet je ook wel afspraken maken over tijden waarop je werkt en bereikbaar bent, zeker als deze afwijken van de reguliere kantoortijden en natuurlijk ontstaat daar wel eens spanning.
Soms moeten die dingen gewoon groeien.
Daarnaast heb je ook nog wel wat controle manieren. Tegenwoordig laat alles een audit trail achter, of als je de collega drie keer overdag belt hij loopt net drie keer in de supermarkt, bij de kapper, of neemt niet op… dan wordt het tijd om in te grijpen. Nu heb ik een kleine organisatie, maar ik geloof dat de principes best breed toepasbaar zijn…
Kortom: op output meten, niet op bezigheden.
Als iemand Y per jaar kost en hij levert 2 x Y in dat jaar op, wat interesseert mij dat nu of hij dat in 2 uur of 80 uur per week doet. Mocht hij dat in 2 uur per week kunnen, zou je eens voorzichtig kunnen vragen hoe hij dat doet (anders is hij of zij gewoon weg). Doet jij dat in 80 uur, dan zou je ook moeten ingrijpen, maar dan meer als bezorgde werkgever.
Jasper,
Eén zwaluw maakt nog geen zomer, het lijkt er op dat IBM gewoon een koude sanering doet zoals The Register stelt met:
“By requiring that workers move to hub cities such as San Francisco, Austin, or New York, IBM could both rid itself of older workers and make the jobs more appealing to younger, lower-salaried professionals.”
Telewerken, inderdaad ouderwets, is een mogelijk onderdeel van Het Nieuwe Werken, het maakt dus als het goed is deel uit van een bredere visie over hoe je samen het werk wilt doen. Telewerken is geen luxe, het is een middel dat in dienst moet staan van het behalen van je bedrijfsdoelstellingen. Aansturing op resultaten en niet op aanwezigheid hoort erbij, maar blijkt vaak nog moeilijk. Net als je medewerkers de vrijheid geven om hun doelen te behalen op hun manier.
IBM lijkt mij een bedrijf dat heel goed weet hoe je technische middelen inzet om je doelstellingen te halen. dit lijkt dan ook een snelle en doorzichtige manier om het personeelsbestand te saneren.
Bij een IBM werken was ooit een “luxe”, zowel voor werkgever als voor de werknemer IBM had 24x7x365 een loyale medewerker, de medewerker had 24x7x365 een loyale werkgever. De “bijna symbiose” tussen werkgever en werknemer had alles te maken met vrijheid en verantwoordelijkheid. Van beide zijden. En met technologische ontwikkelingen…
De verandering in technologie, van hardware naar software naar informatie, bleef niet zonder gevolgen voor bedrijfsvoering. Het management is van groot belang. Of dat in staat is de culture verandering te bewerkstelligen?
“Nieuwe wijn in oude zakken” is niet voor niets een spreekwoord geworden.
De oplossingrichting is de samenwerking als uitgangspunt nemen; een nieuwe symbiose tussen IBM en de klanten. Via de medewerkers uiteraard…
(Van 1968 tot 1992 was ik als werknemer ervaringsdeskundige.)
Bij een IBM werken was ooit een “luxe”, zowel voor werkgever als voor de werknemer IBM had 24x7x365 een loyale medewerker, de medewerker had 24x7x365 een loyale werkgever. De “bijna symbiose” tussen werkgever en werknemer had alles te maken met vrijheid en verantwoordelijkheid. Van beide zijden. En met technologische ontwikkelingen…
De verandering in technologie, van hardware naar software naar informatie, bleef niet zonder gevolgen voor bedrijfsvoering. Het management is van groot belang. Of dat in staat is de culture verandering te bewerkstelligen?
“Nieuwe wijn in oude zakken” is niet voor niets een spreekwoord geworden.
De oplossingrichting is de samenwerking als uitgangspunt nemen; een nieuwe symbiose tussen IBM en de klanten. Via de medewerkers uiteraard…
(Van 1968 tot 1992 was ik als werknemer ervaringsdeskundige.)