Voor een it’er is het onderscheid tussen internet en ethernet een vast gegeven. Maar de gemiddelde manager heeft soms toch wat extra toelichting nodig. Nu steeds meer bedrijven een glasvezelverbinding hebben, komt het regelmatig voor dat ik bij klanten de functionele verschillen tussen internet en ethernet moet uitleggen. Dus waarom ook niet in dit blog?
Vroeger waren de keuzes voor bedrijven beperkt qua internetconnectiviteit. Er was een aantal varianten met verschillende snelheden (isdn, kabel, adsl), maar die waren allemaal vele malen trager dan de netwerkbekabeling op kantoor, ofwel het ethernet. Inmiddels is glasvezel heel betaalbaar worden, zowel voor particulieren als bedrijven. Daar komt bij dat glasvezel geen snelheidsbeperkingen heeft zoals kabel of adsl. Sterker nog: een glasvezel biedt snelheden tot een gigabit, en is daarmee veel sneller dan de netwerkbekabeling in de meeste bedrijfspanden. Er is dus een interessante verandering gaande, waarbij de verbinding naar de buitenwereld in feite sneller is dan wat er binnen de organisatie verwerkt kan worden. Maar welke gevolgen heeft dat voor een bedrijf?
Internet is slechts een dienst
Een glasvezelverbinding wordt meestal in de eerste plaats aangelegd voor snel internet. Dat is ook logisch. Maar wat wel eens wordt vergeten, is dat internetconnectiviteit slechts een van de vele diensten is die over deze glasvezel geleverd kunnen worden. Er wordt verbonden met een internetprovider, die vervolgens met een bepaalde snelheid toegang verschaft tot het internet. Daarmee heeft het bedrijf toegang tot het world wide web, maar uiteraard ook met alle cloud- en SaaS-diensten die de organisatie nodig heeft. Maar er zijn ook nadelen. Al dit netwerkverkeer gaat over het grote boze web, en bovendien blijft veel van de beschikbare netwerkcapaciteit onbenut. Het is namelijk ook mogelijk om via glasvezel direct, en met de volle snelheid, verbinding te leggen met een nabijgelegen datacenter. Dat opent een volledig nieuwe wereld van mogelijkheden voor bedrijven.
IT naar het datacenter
Als ik bij klanten uitleg dat het met een glasvezelverbinding mogelijk is om zonder snelheidsbeperkingen alle interne it-oplossingen naar het datacenter te verhuizen, valt men meestal even stil. Is dat echt zo? Ja, zo simpel is het in feite. Voor bedrijven die tegen de vervanging van hun bestaande serverpark aanhikken, komt dit inzicht vaak precies op het juiste moment. Het biedt ook veel voordelen om je eigen hardware in het datacenter te plaatsten, of om bijvoorbeeld een nieuwe it-omgeving op te bouwen met IaaS- of cloud-diensten. Je hebt immers geen zorgen meer over het beheer of de veiligheid. En vanuit het datacenter kun je vervolgens natuurlijk ook internetconnectiviteit afnemen. Dat is een stuk sneller, maar met name ook een stuk veiliger. Kortom: bedrijven kunnen met glasvezel de beperkingen van een traditionele internetverbinding achter zich laten, en hun fysieke it-oplossingen vol vertrouwen naar het datacenter verhuizen.
Wat is “een glasvezelverbinding”? Blijkbaar wordt hier gedoeld op een dark fiber, oftewel een glasvezel die niet verbonden is met enige apparatuur van een provider. Dat is leuk natuurlijk, maar hoe kom je daar aan? Laten aanleggen is mogelijk, maar prijzig. En je hebt er eigenlijk ook twee nodig, als een graafmachine een hapje uit de ene neemt, dan wil je graag over de ander verder kunnen.
Binnen je eigen gebouw heb je altijd beheer nodig, iemand moet de PC’s en printers etc. inrichten. Als je gebruikt maakt van eigen specifieke programmatuur, dan blijf je ook beheer houden bij je servers.
Ja, er is veel mogelijk, maar dit verhaal is wel erg kort door de bocht.
Een typisch mooi weer verhaal dat een eenzijdig beeld geeft terwijl er ook nadelen zitten om je hele serverpark buiten de deur te zetten. Dat die niet worden verteld heeft uiteraard een reden.
Neemt niet weg dat de suggestie een goede oplossing kan zijn in bepaalde situaties. Maar dan is het zeer sterk aan te raden dat alle voordelen en nadelen in kaart gebracht worden en dat met die inventarisatie een afgewogen beleid wordt gehanteerd.
@Dirk: onder “glasvezelverbinding” wordt hier niet alleen een darkfiber bedoeld, maar juist ook Ethernet-over-glasvezel. Met name dit type is tegenwoordig heel betaalbaar. Redundatie over een tweede glasvezelverbinding is mogelijk, maar niet altijd noodzakelijk. Een goedkopere manier is om die redundatie met een fallback op basis van xDSL of 4G te realiseren.
Binnen je kantoor blijf je inderdaad wel beheer nodig hebben. Maar de operationele kosten voor een in-house datacenter of serverruimte worden wel (veel) lager.
Met alle respect, maar ethernet over glasvezel is werkelijk niets bijzonders. Dat heb ik zo’n 25 jaar geleden al toegepast toen 100Mb ethernet nog niet eens bestond. Toen had ik 10Mb over zowel multi-mode als over single-mode glasvezel in gebruik.
Redundantie met xDSL? Dan moet je wel erg weinig bandbreedte nodig hebben. Als je al met dark fiber gaat werken, dan zul je ook een 10Gb (of beter) verbinding opzetten. Dat soort verbindingen zijn tegenwoordig al verkrijgbaar op SOHO switches. Daar is xDSL echt geen goede backup voor.