Mijn vrouw vraagt mij wel eens om mijn mening. En in het begin dacht ik nog ‘wat leuk dat ze ook een keer mij om mijn mening vraagt’. Ik maakte toen ook nog de fout ook echt mijn mening te geven. Maar dat is niet de bedoeling. Nee, als je vrouw je om jouw mening vraagt, dan is het eigenlijk een soort Noord-Koreaans referendum: er is maar één antwoord goed.
Het enige goede antwoord is: ‘Natuurlijk lieverd, je hebt helemaal gelijk, dat sloeg ook helemaal nergens op hoe die collega naar jou keek.’ Want dat zijn de dingen waar mijn vrouw een mening over heeft. Het is nooit: ‘Wat vind jij van het Turks Syrisch grensconflict?’ Nee, het gaat altijd over iets wat iemand heeft gezegd, en dan niet eens wat diegene heeft gezegd maar over de manier waarop diegene het zei. Daarom zijn vrouwen ook zo slecht in e-mailtjes. Ze zitten drie kwartier naar een mailtje te staren: ‘Hoe zou zij dit bedoelen?’ Daarom vinden vrouwen het ook prettig als je achter elke zin een paar emoticons zet… 😉
Zodra iets digitaal wordt, dan moet je de emotie raden. Of nog erger, dan gaat de emotie eraf. Dit is ook een probleem van ict. We automatiseren wel iets, maar het wordt emotieloos. Kijk maar eens naar datingsites. De partner wordt uitgekozen op basis van ingetypte kenmerken. Niks geen aantrekkingskracht. Natuurlijk, je kunt opgewonden raken van haar fot,o maar wacht maar tot je haar in het echt ziet.
In de zorg heb je nu de zorgrobot. Deze helpt ouderen onder meer met hun eenzaamheid. De robot kan praten als een mens, zoekt contact, kan de ogen heen en weer bewegen, kan lopen, dansen en je kan ze een knuffel geven. Kortom, het is gewoon een barbiepop op batterijen.
Nu kan het ook een voordeel zijn als iets emotieloos wordt. Zo gaan steeds meer bedrijven hun helpdesk digitaliseren. Je kunt dan niet meer je emotie kwijt aan een helpdeskmedewerker, maar via een zoekboom wordt je medegedeeld dat je niet wordt geholpen. Dit scheelt een hoop gescheld. Ik heb weleens van een helpdeskmedewerker gehoord dat ze uitgescholden werd voor een eerstelijns prutser die eerst maar eens de Moedermavo af moest maken. Maar daar heb ik dan ook netjes mijn excuses voor aangeboden.
Ook de Amerikaanse verkiezingen zouden een stuk beschaafder worden als de campagne slechts digitaal zou zijn. Al dat modder gooien tijdens de debatten kun je achterwege laten als je de kiezers gewoon laat beslissen via een soort Kieswijzer-achtige website. Ze hoeven dan alleen maar vragen te beantwoorden als ‘wil je een president die vrouwen in hun kruis grijpt of wil je een president die getrouwd is met een man die vrouwen in hun kruis grijpt?’. En mocht een antwoord van slechts ja of nee niet genoeg zijn, dan mag men er ook nog een paar emoticons achter zetten.
Dit artikel is ook gepubliceerd in Computable Magazine 9 van november 2016
