Wie had dat gedacht dat de presidentsverkiezingen in Amerika beslist zouden worden door een paar e-mailtjes? De Amerikanen staan voor de keuze om te kiezen voor een racistische, seksistische, populistische, narcistische, fascistische man of een vrouw die niet met e-mail over weg kan.
Clinton maakte bij haar werk voor Buitenlandse Zaken gebruik van haar eigen server omdat ze niet twee verschillende telefoons wilde gebruiken, eentje voor haar werk- en eentje voor haar privémail. Boze republikeinse tongen beweren dat ze dit deed om zo e-mails te kunnen verwijderen. Dit heeft ze ook gedaan. Meer dan dertigduizend e-mails heeft ze maar liefst verwijderd. Clinton heeft waarschijnlijk gedacht, ik ga niet dezelfde fout begaan als de maîtresse van mijn man. Monica Lowinski had een jurk bewaard. Ik bewaar niks. Zelfs geen e-mailtjes.
Spamfilter
Dertigduizend mailtjes. Had ze geen spamfilter? Of nog erger: had ze geen ict-afdeling? Dit is toch de enige reden waarom we nog een ict-afdeling hebben: voor de veiligheid. Zodat iedereen zich een beetje netjes gedraagt. Het zijn de uitsmijters van de it. Ze zouden eigenlijk ook een kale kop en een zwart pak met zo’n ‘v’ van veilig internet moeten hebben. Iemand die je te vriend moet houden anders komt je het internet niet op.
Waarom heeft ze niet gewoon gezegd: ‘joh ik ben 68 en ik weet allemaal niet hoe dat elektrisch verkeer werkt. Ik dacht dat ik aan het faxen was’. Bij mij zelf gaat het ook zo vaak mis met dat elektrisch verkeer. Niet alleen met de e-mail. Eigenlijk met elke app waarbij automatisch woorden worden aangevuld. Zo is Whattsapp een hele gevaarlijke app voor mensen zoals ik die veel te snel op verzenden klikken. Ik stuurde laatst een Whattsapp bericht aan mijn vrouw en ik wilde haar ‘Ik hou ook van jou, dikke kus’ sturen maar in plaats daarvan werd het ‘ik hou ook van jou, dikke kont’. Daarmee win je de verkiezingen thuis ook niet. Daarom is Snapchat ook zo populair. Daar verdwijnen je berichten na een aantal seconden voorgoed. Tenminste dat denken we nog allemaal. Tot we president willen worden.
Voor een ieder die zich afvraagt waarom deze verkiezingen toch zo rommelig verlopen kan ik van harte aanbevelen om eens zelf wat dieper in dit onderwerp te verdiepen en verder te kijken wat de Nederlandse media hierover berichten. De verslaggeving van deze verkiezingen is namelijk even zo rommelig.
Zo te horen is in huize Spoelstra er niet echt sprake van ‘verkiezingen’. Desondanks wordt er wel (onbedoeld?) met modder gegooid.