Niet iedereen denkt hetzelfde en kijkt op een zelfde manier naar een situatie. Zo weet ik uit eigen ervaring dat stand-up comedians heel anders naar bepaalde dingen kijken dan normale mensen.
Als een hele oude vrouw aan een normaal persoon vertelt dat ze in de hongerwinter bloembollen heeft gegeten om te overleven, dan denkt een normaal persoon: ‘wat erg en wat goed dat u dankzij uw doorzettingsvermogen de oorlog heeft overleefd. Terwijl als ik dat hoor, dan denk ik: ‘waren er midden in de Tweede Wereldoorlog echt nog steeds boeren die tulpen aan het kweken waren? En voor wie deden ze dat?’
Zou een ict’er ook anders denken dan een normaal mens? Ik denk het wel. Sterker nog, ik denk dat binnen de ict zelfs verschillende groepen anders denken. Een projectleider denkt heel anders dan een programmeur en een consultant heel anders dan een tester. Zo denkt een nerd bijvoorbeeld dat alles een game is. Hij denkt ook nooit in problemen maar in mogelijkheden om naar een volgend level te komen.
Projectleiders denken wel vaak in problemen en ook dat is niet erg. Het ergste is namelijk als je iemand in het team hebt zitten die gaat zeggen: ‘dat is geen probleem, dat is een uitdaging’. Als je normale werk een uitdaging voor je is, dan zit je misschien in de verkeerde branche. Daarbij, een probleem los je op. Met een uitdaging ga je ooit, misschien, als de kinderen het huis uit zijn, nog eens aan de slag.
Veel consultancybureaus, en nu ga ik geen namen noemen want Capgemini heeft het al moeilijk genoeg, die denken ook anders. Die denken ook niet in problemen maar in vervolgopdrachten. Ze hebben ook een horloge die niet de uren aangeven maar de bijbehorende tarieven.
Anders denken is goed. Als iedereen hetzelfde zou denken, kom je niet verder. Maar hou er dus wel rekening mee dat niet iedereen hetzelfde denkt wat jij denkt. Je klanten denken dus ook anders dan jij. Je kunt als leverancier wel denken, die opdracht kost slechts 22K, maar je klant denkt gewoon: ‘K? Wat is K nou weer? Kun je ook normaal praten?’ Pas als het project af is, komt de klant er achter dat er achter de K nog ‘met peren’ had moeten staan.
Belangrijkste is niet dat je anders denkt, maar dat je allemaal hetzelfde doel hebt. En dat doel is meestal dat we met z’n allen aan het einde van de rit wat te eten hebben op ons bord. En dan het liefst geen bloembollen.
Dit artikel is ook gepubliceerd in Computable Magazine 8, 7 oktober 2016
