Ict-beheerders die voor de opgave staan om een storage-systeem uit te kiezen, hebben het niet gemakkelijk. De storage-markt puilt uit van de oplossingen en modewoorden: hypergeconvergeerd, sdd, open source, sds, hybride en flash. Maar ondanks de belofte van hogere iops en verbeterde opslagprestaties hebben bedrijven nog altijd de grootste moeite om hun ict-omgevingen aan te passen aan de groeiende gevirtualiseerde workloads.
Conventionele storage-systemen zijn ontwikkeld met het oog op fysieke workloads. Ze bieden hierdoor onvoldoende ondersteuning voor moderne, gevirtualiseerde ict-omgevingen. Bedrijven hebben een storage-oplossing nodig die naadloos functioneert en een einde maakt aan traditionele beperkingen. Vm-bewuste opslagtechnologie voorziet hierin door op het niveau van virtuele machines te werken en de kloof tussen virtualisatie en legacy ict-opslag te dichten.
Het is geen sinecure om het verschil tussen vm-bewuste en conventionele opslag uit te leggen. De twee verschillen als dag en nacht. Of bedrijven nu behoefte hebben aan prestatievermogen, stabiliteit, snelheid of flexibele prijzen, het belangrijkste is om te kiezen voor een storage-oplossing die op het niveau van virtuele machines werkt. Als zij met lun’s en volumes werken lopen ze het risico dat hun omgeving onder trage prestaties gebukt gaat. Bovendien zal het lastig zijn om de opslag te beheren en de oorzaak van latency te achterhalen.
De selectie van een nieuw storage-systeem is vaak een complex en slepend proces. Toch is het belangrijk dat ict-beheerders precies weten wat ze van elk systeem kunnen verwachten voordat ze de knoop doorhakken. Helaas denken veel organisaties dat zij geen keuze hebben qua ict-opslag. Leveranciers van storage-oplossingen wuiven met prachtige brochures met hoogwaardig fotomateriaal waarin de opslagcapaciteit, kosten per gigabyte en iops in koeienletters worden vermeld. De vraag is wat er in werkelijkheid onder de motorkap van deze systemen schuilt. Als uw geliefde virtuele machines samen met andere ict-bronnen in lun’s en volumes worden gepropt, zullen ze het niet makkelijk hebben. Je zou kunnen zeggen dat ict-beheerders denken dat ze een vijfsterrenhotel hebben geboekt, en pas achteraf merken dat zij in een jeugdherberg zijn beland.
Grootste storage-nachtmerrie
Bij elke inkoopbeslissing is het belangrijk om grondig marktonderzoek te doen. Als u dit nalaat, bestaat de kans dat u voor een luxueuze en ruime hotelkamer betaalt, maar in een vochtige en overvolle jeugdherberg komt te zitten waar uw vm’s de beperkte ruimte moeten delen met tientallen andere bezoekers. Hoe gelikt oplossingen voor flash-opslag er ook uit mogen zien, alleen storage-technologie die voor virtuele machines is ontwikkeld kan de opslagprestaties bieden die elke afzonderlijke vm nodig heeft. In tegenstelling tot traditionele ict-opslag is een vm-bewuste architectuur in staat om aan elke virtuele machine een eigen i/o-traject en pool van opslagbronnen toe te kennen.
Legacy ict-opslag werd meer dan twintig jaar geleden ontwikkeld met het oog op fysieke omgevingen. Maar nu veel ict-beheerders overgaan tot virtualisatie om voor meer ruimte, prestatievermogen en capaciteit te zorgen, moeten zij hun storage-omgeving overeenkomstig aanpassen. Deze moet net als een hotel van tijd tot tijd worden opgewaardeerd om niet te vervallen tot het niveau van een goedkope jeugdherberg.
De twee belangrijkste bottlenecks op het gebied van gegevensopslag zijn de opslagprestaties en beheercomplexiteit. De grootste problemen voor beheerders van virtualisatie- en storage-omgevingen zijn de applicatieprestaties en random i/o. Gevirtualiseerde omgevingen genereren aanzienlijk meer willekeurige i/o-patronen dan fysieke omgevingen. Naarmate het virtualisatiegehalte groeit zullen ict-beheerders die met conventionele storage-oplossingen werken de grootste moeite hebben om de ontwikkelingen bij te benen. Traditionele fysieke storage-systemen zijn niet in staat om de duizenden i/o-streams op te vangen die elke gevirtualiseerde workload met zich meebrengt.
Toevoeging flash drives
Er zijn weliswaar legacy storage-oplossingen die snellere prestaties bieden dankzij de toevoeging van flash drives, maar deze lijden nog altijd aan een fundamentele beperking: hun aanpak is op conventionele lun’s en volumes gebaseerd. Flash-opslag kan organisaties krachtige iops bieden, maar het systeem moet wel weten waar de flash-capaciteit precies moet worden ingezet. Bedrijven kunnen wel meer geld neertellen om de snelheid en iops op te voeren, maar de opslagbeheerder moet ook in staat zijn om de prestaties van elke afzonderlijke virtuele machine te raadplegen om inefficiëntie binnen het datacenter op te sporen. Bedrijven die klauwen vol geld aan flash uitgeven om de snelheden en prestaties te verbeteren, zullen niet de gewenste resultaten kunnen boeken als het storage-systeem niet op het niveau van vm’s werkt. Opslagbeheerders moeten inzicht worden geboden in het gedragspatroon van elke individuele virtuele machine.
De ict-omgeving zal onder steeds grotere druk komen te staan met elke nieuwe workload die wordt gevirtualiseerd. Organisaties moeten daarom zorgen voor een infrastructuur die prestatievermogen, flexibiliteit en beheereenvoud kan bieden. Door verder te kijken dan leveranciers van traditionele storage-systemen en beweringen van krachtiger prestaties en iops met een korreltje zout te nemen kunnen ict-beheerders voorkomen dat ze een rad voor ogen worden gedraaid. Alvorens een inkoopbeslissing te nemen moeten zij op nuchtere wijze in kaart brengen welke capaciteit, functionaliteit en prestaties er precies nodig zijn binnen hun ict-omgeving. Vervolgens moeten zij naar een oplossing zoeken die niet alleen aan deze eisen voldoet, maar ook gedetailleerd inzicht in de opslagprestaties biedt tot op het niveau van virtuele machines.
Het belangrijkste is om te onthouden dat een peperduur storage-systeem dat een hogere iops belooft niet per definitie een vijfsterrenhotel is. Het laatste dat u wilt is dat u na een dure investering merkt dat de opslagprestaties er in werkelijkheid op achteruit zijn gegaan. Zorg er daarom voor dat u precies weet hoe elke oplossing precies in elkaar steekt, zodat u er zeker van bent dat elke virtuele machine zijn eigen ruimte, prestaties en i/o-bronnen krijgt toebedeeld.
