‘Geachte heer Wiebes, trek de DBA-wet alstublieft in en maak tijdelijke inzet van zelfstandigen toegankelijk, duurzaam en eenvoudig.’ Dat schrijft oprichter van it-detacheerder De Staffing Groep, Wessel van Alphen sr, in een open brief aan staatssecretaris van Financiën Eric Wiebes. Aan de andere kant stelt it-detacheerder Source Group dat de wet juist een positieve invloed heeft op de onderneming.
‘Met de invoering van de WDBA (Wet Deregulering Beoordeling Arbeidsrelaties) heeft u veel onrust veroorzaakt bij zzp’ers en bij ondernemingen die zzp’ers inzetten op hun projecten. Ik schrijf u deze brief met het dringende verzoek deze wet in te trekken’, aldus Van Alphen.
Volgens hem heeft de wet nadelige gevolgen. De Staffing Groep-oprichter: ‘Uw bedoeling is om met deze wet schijnconstructies te voorkomen, maar helaas heeft de wet ook onbedoelde neveneffecten. Zo blijkt uit onderzoek – uitgevoerd in opdracht van de ABU/Bovib – dat na invoering van de wet 58 procent van de opdrachtgevers minder vaak een zzp’er inhuurde. Het neveneffect is dus dat zelfstandigen hun werk kwijtraken, doordat een individuele zelfstandige nauwelijks aan de gestelde voorwaarden uit het modelcontract kan voldoen. Daarnaast is de WDBA voor meerdere uitleg vatbaar, de wet brengt meer administratieve lasten met zich mee en ze verhoogt het risico op naheffingen. Opdrachtgevers zullen daardoor hun toevlucht zoeken in payrollconstructies en nulurencontracten.’
Alternatieven
Volgens Van Alphen zijn er voldoende alternatieven voor de wet. ‘Ik wil me graag hard maken voor de aanbevelingen uit het rapport van de onafhankelijke ambtelijke Studiegroep Duurzame Groei. De studiegroep pleit voor ‘een duurzame arbeidsmarkt met meerdere contractvormen, keuzevrijheid en bescherming van kwetsbare groepen’. Om dat te bereiken moet een wettelijk kader barrières om personeel in dienst te nemen verlagen, de mobiliteit op de arbeidsmarkt verhogen en werken buiten loondienst mogelijk maken.’
In een telefonisch gesprek benadrukt Van Alphen dat hij op persoonlijke titel de brief heeft verstuurd en niet als eigenaar van De Staffing Groep. ‘Ik ben zelf al vanaf 1978 freelancer en ben een groot voorstander van een flexibele arbeidsmarkt. Zo vind ik dat er een nieuwe juridische en fiscale entiteit moet worden gecreëerd; de zelfstandig opdrachtnemer. Deze entiteit bevindt zich tussen de werknemer in loondienst aan de ene kant en de ondernemer (bijvoorbeeld een eigenaar van een groot bedrijf) aan de andere kant. Dit maakt een dynamische arbeidsmarkt mogelijk, die er nu nog bepaald niet is.’
De brief, die overigens ook als advertentie in De Telegraaf is gepubliceerd, heeft volgens de pleitbezorger voor (keuze)vrijheid voor werkenden al tot veel respons geleid. ‘Ik heb veel reacties in de vorm van steunbetuigingen gekregen via social media. Een reactie van Wiebes zelf, of van een woordvoerder, heb ik helaas nog niet gekregen. Eigenlijk verwacht ik die ook niet, maar ik ben een idealist en vind het belangrijk om deze problematiek aan de kaak te stellen.’
Kansen door DBA-wet
De Source Groep, een it-detacheerder gevestigd in Culemborg, stelt juist dat de DBA-wet kansen biedt. Het bedrijf meldt dit bij het publiceren van de halfjaarcijfers.
‘Source Group heeft een goed eerste halfjaar 2016 achter de rug. De omzet steeg met 4 procent tot 96,5 miljoen euro. De daarbij gerealiseerde marge (bruto-omzet resultaat) van 3,1 miljoen euro steeg in diezelfde periode met 20 procent ten opzichte van 2015. Op 1 mei 2016 is de Wet DBA (Deregulering Beoordeling Arbeidsrelaties) ingevoerd. De verwachting is dat de door de Wet DBA veroorzaakte onrust voor Source uiteindelijk een positieve uitwerking zal hebben omdat het ons bedrijf ook de mogelijkheid biedt om professionals middels arbeidsovereenkomsten te contracteren. De verwachting is dat zowel bestaande als ook nieuwe opdrachtgevers in de toekomst meer van deze vorm van dienstverlening gebruik zullen maken.’
Wat de organisatie precies met de dienstverlening bedoelt wordt, na navraag bij de Source Group, niet duidelijk. Immers, bij de DBA-wet mag er juist geen sprake zijn van een arbeidsovereenkomst, maar moet het gaan om een opdracht. Emmy van den Eshof, marketingspecialist bij Source Group, geeft in een latere reactie het volgende aan: ‘Source wenst een opdrachtnemer en opdrachtgever te ontzorgen, ongeacht de manier van contracteren. Wij regelen dat opdrachtnemer voor opdrachtgever aan de slag kan als zelfstandige dan wel indien de professional dit wenst via onze eigen payroll-diensten in dienstbetrekking. Door de onduidelijkheid als gevolg van de DBA-wet ervaren wij een grotere behoefte aan ondersteuning met onze expertise.’
Van Alphen stelt dat ook De Staffing Groep zzp’ers die niet aan de voorwaarden van de DBA-wet voldoen (zelfstandigen die bijvoorbeeld geen kvk-registratie of btw-nummer hebben) een contract aanbiedt. ‘Op deze manier is het technisch mogelijk om deze mensen te verlonen. In feite zijn ze dan dus bij ons in dienst. Ik vind deze oplossing echter niet bij de huidige maatschappij passen en dus ook niet wenselijk. Als samenleving moeten we anders omgaan met werkenden’, besluit hij.
We moeten als NL er voor zorgen dat we tijdelijk werk (en dit geld voor alle branches) faciliteren.
Een clausule voor misbruik met daaraan gekoppelde sancties, hoort daarbij, zodat allerlei rare constructies uitbannen.
Werkgevers zijn creatief en als ze risico van een vaste werknemer niet willen/kunnen nemen, dan moeten tijdelijke contracten gewoon kunnen. Zo blijven mensen aan het werk voor een langere periode.
Het lijkt mij een taak voor het UWV om te zorgen dat mensen weten waar ze aan beginnen met tijdelijk werk en kunnen vragen of ze niet voor een te laag tarief werken bijvoorbeeld en de BTW niet vergeten af te dragen. Voor de niet ontvangen BTW versus uitkering is volgens mij ook wel een business case te maken.
Met andere woorden: maak de arbeidsmarkt waar die om vraagt, maar voorkom excessen.
Een opmerkelijke draai van IT-Staffing. Deze grote speler in de markt trachtte tot voor kort nog munt te slaan uit de Wet DBA door te adverteren met “Huurt u freelance IT-ers in? Dan geldt de Wet DBA”. Het zou IT-Staffing sieren nu te stoppen met het verspreiden van deze desinformatie.
De innovatiekracht van ondernemingen is in hoge mate afhankelijk van de intern beschikbare kennis en competenties. In “Exponential Organizations” (Ismail, Malone, Van Geest, 2014) is vrij helder uitgelegd dat een van de belangrijkste assets van ondernemingen juist betrekking heeft op het dynamisch beschikbaar hebben van (arbeids-)capaciteit.
Veranderingen gaan steeds sneller, mede door de enorme vooruitgang in AI, Robotica, Nano-/biotechnologie en vooral de combinatie ervan (“We’re on the second half of the chessboard”). Alleen maar vast personeel werkt dan simpelweg niet meer om te kunnen blijven innoveren. Idealisten en naïevelingen zetten misschien het liefste een hek om bedrijven, hun vaste werknemers, en het land maar daarmee lost het ‘probleem’ van een onzekere en inflexibele arbeidsmarkt niet op. Op bijgaande link uit 2014 wordt het enigszins luchtig uitgelegd waar de uitdaging ligt (https://www.youtube.com/watch?v=7Pq-S557XQU). En hoewel er best wel vraagtekens bij deze weergave mogen worden geplaatst laat het wel zien dat ons denken over arbeid (en misschien ook inkomen) fundamenteel zal moeten wijzigen.
Helaas hebben de politici ter linker- en rechterzijde van het politieke spectrum dit onvoldoende op het netvlies. En met onvolledige wet- en regelgeving lost men dit niet op. Een WDBA kan eigenlijk niet los worden beschouwd van bijvoorbeeld de WWZ, en de verschillende wetgeving spreekt elkaar ook nogal eens tegen. Het is daarom ook jammer dat er geen integraal beleid wordt gevoerd op dit dossier waarbij bijvoorbeeld Economische Zaken, Sociale Zaken én Financiën tot gezamenlijke en gelijktijdige wetsvoorstellen komen. De aanleiding voor de WDBA is zeker niet verkeerd, maar de uitwerking mist helaas elke nuance en visie.
Het idee ZZP is onder bepaalde voorwaarden bedacht. Voldoe je daaraan kom je in aanmerking voor subsidies en aftrek.
Vervolgens wordt de VAR afgegeven zonder de voorwaarden van ZZP te handhaven. Dat creëert lekker goedkope arbeidskrachten. De werkgevers storten zich massaal op de schijnconstructie en voilá daar is de uitgeknepen ZZP’r . Geen premies afdragen , uurlonen worden verlaagd en vervolgens mag de maatschappij, lees u en ik de bijstand verzorgen. De belasting en premieinkomsten nemen af waardoor een steeds kleiner contingent belastingbetalers het e.e.a. mag ophoesten. De niet klagende goedverdienende ZZP’r zal je niet horen totdat blijkt dat ook zij van schijnconstructies gebruik maken. Die blijken opeens geen opdrachten meer te krijgen. Och en Wee de regering neemt ons het vrije ondernemerschap af. Dames en heren dit noemen we van twee walletjes eten. De belastingaftrek in ontvangst nemen en geen premies afdragen. Verder worden er vaste contracten om zeep geholpen.
Door de nieuwe regeling en daarbij alle constructies genadeloos afkappen zullen werkgevers vanzelf weer mensen voor langere tijd in dienst gaan nemen.
Het is gewoon even slikken en de incubatietijd afwachten.
Hoezo vrije ondernemerschap, contracten van meerdere jaren zijn geen uitzondering.
De werkelijk vrije ondernemer wens ik veel succes.
De innovatiekracht van ondernemingen is in hoge mate afhankelijk van de intern beschikbare kennis en competenties. In “Exponential Organizations” (Ismail, Malone, Van Geest, 2014) is vrij helder uitgelegd dat een van de belangrijkste assets van ondernemingen juist betrekking heeft op het dynamisch beschikbaar hebben van (arbeids-)capaciteit.
Veranderingen gaan steeds sneller, mede door de enorme vooruitgang in AI, Robotica, Nano-/biotechnologie en vooral de combinatie ervan (“We’re on the second half of the chessboard”). Alleen maar vast personeel werkt dan simpelweg niet meer om te kunnen blijven innoveren. Idealisten en naïevelingen zetten misschien het liefste een hek om bedrijven, hun vaste werknemers, en het land maar daarmee lost het ‘probleem’ van een onzekere en inflexibele arbeidsmarkt niet op. Op bijgaande link uit 2014 wordt het enigszins luchtig uitgelegd waar de uitdaging ligt (https://www.youtube.com/watch?v=7Pq-S557XQU). En hoewel er best wel vraagtekens bij deze weergave mogen worden geplaatst laat het wel zien dat ons denken over arbeid (en misschien ook inkomen) fundamenteel zal moeten wijzigen.
Helaas hebben de politici ter linker- en rechterzijde van het politieke spectrum dit onvoldoende op het netvlies. En met onvolledige wet- en regelgeving lost men dit niet op. Een WDBA kan eigenlijk niet los worden beschouwd van bijvoorbeeld de WWZ, en de verschillende wetgeving spreekt elkaar ook nogal eens tegen. Het is daarom ook jammer dat er geen integraal beleid wordt gevoerd op dit dossier waarbij bijvoorbeeld Economische Zaken, Sociale Zaken én Financiën tot gezamenlijke en gelijktijdige wetsvoorstellen komen. De aanleiding voor de WDBA is zeker niet verkeerd, maar de uitwerking mist helaas elke nuance en visie.
Beste Wessel,
‘onbedoelde neveneffecten….’
Kom kom, wees oprecht, zeg gewoon ambtelijke en politiek incompetent. Immers, als je een plan maakt, je toetst een plan, dan moet je of de gevolgen daarvan gewoon goed in kunnen schatten of totaal iets anders gaan doen. Het hele DBA grossiert van weeffouten waarbij van enige zinnige toevoegende waarde al geen enkele sprake meer kan zijn.
Overigens, als ambtenaren gaan schermen met bizarre termen als Deregulering Beoordeling Arbeidsrelaties dan kun je gewoon wachten op een staaltje ambtelijke en politiek idiotie.
Soit, van de huidige generatie politici en ambtenaren die je op veel constructieve zaken kunt betrappen edoch niet toevoegende waarde laat staan enige competentie de laatste decade.
Commercie
Laten we oprecht zijn, zeg gewoon,’ zWiebertje, we hebben last van je laatste misser en we derven omzet. Want uiteindelijk gaat het gewoon om de hard cold cash. Zeg het dan ook gewoon zo. De slaa…. ehee sorry, zelfstandige zonder personeel, is gewoon vet de klos. Uit puur winstbejag, niet omdat men de zzp-er nu zo’n warm hart toe draagt, immers, de zzp-er is niet meer dan de eigentijdse slaaf die je zo nu en dan een zakje geld mee geeft.
Haalt die de opdracht niet binnen omdat, tarieven dusdanig door organisaties als die van u zijn uitgeknepen, zodat er van gezond ondernemerschap vaak niet eens meer echt sprake is, dan ligt dat natuurlijk weer aan de onderhandelingsgeest en kunnen van de betreffende zzp-er.
Maar er zijn mogelijkheden voor de zzp-er.
Als de zzp-er goed inzichtelijk weet te maken dat raamcontracten feitelijk niet meer zijn dan gelegitimeerde commerciële afpersing, nu vooruit, in sommige gevallen dan, ander heb ik dadelijk een kort geding aan mijn broek, dan zou het kunnen dat een opdrachtgever bedenkt, hela, ik kan voor een beetje minder, want ik snij de tussenhandelaar eruit, dezelfde professional inhuren en zelf met die professional een model opzetten.
Dit zonder tussenkomst van ene zWiebertje want je kunt, ik denk nu hardop natuurlijk, ook gewoon payrollen. Daar heb je de tussenhandel nu niet echt voor nodig en laten we wel zijn, als je dan van de zzp’er af wil kan dat net zo eenvoudig. Want laten we wel zijn, een zzp-er weet doorgaans bet goed wat die kan of niet kan, en zal in de regel geen zaken beloven die gewoonweg in IT land bij overheden zo vaak niet kunnen worden nagekomen zoals bij raamcontracten.
Kort en goed mijn beste zzp-er
Er zijn nog steeds mogelijkheden zonder gebruik te hoeven maken van iets totaal incompetent als een modelcontract bedacht door de overheid die je ergens down kunt loaden. Over voor vol worden aangezien gesproken.
Best begrijpelijk, zowel de actie als de reactie, gezien vanuit de gevestigde belangen van overheid en intermediairs. Wel eens van IT nomaden gehoord? Die werken vanaf een warm of anderszins leuk (ei)land met lage kosten van levensonderhoud en verdienen hun geld overal ter wereld, liefst met een lage bruto-netto wig ertussen (via cyprus, bahamas, gibraltar, colombia, thailand oid) De NL modelovereenkomsten waarvan uitsluitend een aantal Nederlandstalige versies en functiegebieden goedgekeurd en beschikbaar zijn lopeN weer hopeloos achter de feiten aan. Achterdocht,wantrouwen en geïnstitutionaliseerde hebzucht hebben ook hier een avechtse werking en de echte vrije ondernemers gaan naar andere wegen zoeken. Ook detacheerders, payrollers, staffers, matchers, recruiters en andere intermediairs gaan steeds meer de gevolgen ondervinden van de echte globalisering
Een schijnzelfstandige wil zich het liefst een paar weken per jaar ziek melden en bij wisseling van tijdelijke baas lekker ff 3 a 4 maanden de WW in. Een droom werkelijk waar en die gaat uitkomen ook. Jammer van de zaak en de opgebouwde oudedagsreserve, want dat is klaar, dus tja dat wordt houtje bijten over 10 jaar. BV opdoeken en ja hoor weer veel geld richting fiscus. Goed bezig meneer de vvd’er kwiebes
Op het moment dat de wet DBA in de maak was wist iedereen wat er zou gebeuren, namelijk precies wat we nu zien en waar Wessel van Alphen tegen ageert. De manier waarop Wiebes het blijft verkopen is erg doorzichtig. Eén van de belangrijkste doelen van de wet was het terugdringen van het aantal mensen dat niet (meer) in loondienst werkt. Dat is namelijk wat lastiger voor een overheid qua belastinginkomsten. In plaats van simpelweg premies innen moet je verschillende belastingen gaan heffen. Het argument van het voorkomen van de schijnconstructies (en mogelijk uitbuiting) is uiteraard terecht was wel ook wel erg handig voor de framing.
Het probleem dat we een fiscus hebben die niet kon (en wilde) handhaven omdat ze de eigen processen niet op orde heeft is voor het gemak maar verschoven naar de ondernemer die zich nu moet voegen in een bureaucratisch circus. Het is natuurlijk compleet van de zotte dat een zzp-er gebruik moet maken van een modelcontract wat alleen maar bedoeld is om ambtenaren – die vaak geen idee hebben wat deze ondernemer doet – vinkjes te laten zetten terwijl als hij exact dezelfde werkzaamheden uitvoert in een constructie met een partij als Source Group ertussen het ineens wel OK is. Dat is de omgekeerde wereld, een ondernemer wil helemaal geen partij ertussen, die wil gewoon zijn klanten bedienen.
Wat er nu gebeurt is dat partijen als de Source Group binnenlopen op non added value, te gek voor woorden. Als ik dit aan zakenvrienden in het buitenland uitleg vallen ze echt van hun stoel. Een andere vriend met al 20 jaar een eigen BV (en altijd keurig zijn belasting betaalt) heeft zijn vrouw en twee kinderen nu maar op de loonlijst gezet voor 1 uur per week. Voila, geen ZZP-er meer… Waar zijn we in dit land mee bezig.
Ik begrijp weinig van de inhoud van deze open brief. Ook de beweerde status is vaag: een privé persoon, die het briefpapier van een onderneming gebruikt? En die tevens als advertentie plaatst?
Argumenten.
Vreemde ruwe cijfers worden gehanteerd. Ook voor mij niet begrijpelijke aannames, veronderstellingen, redeneringen en zelfs vergelijkingen met Amerika. Veel relevantere landen zijn dichterbij te vinden.
Verwarrend ook ‘zelfstandige kiest voor ondernemerschap’. Wat is het verschil? Je bent o.g.v. de feiten immers ’ondernemer’, ‘werknemer’ of ‘resultaatgenieter’. Dat is aardig duidelijk geregeld in onze wetten, nu de VAR-mist is verdwenen.
De wet DBA heeft de VAR-bescherming afgeschaft, niet meer, niet minder. Een modelovereen-komst/-contract is niet verplicht en alleen handig – dus niet nodig – als er redelijke twijfel is. Als een ondernemer feitelijk als ondernemer zaken doet met een andere ondernemer is er toch niets aan de hand? Wie twijfelt dan waarom? En waarom moet dhr. Wiebes dat oplossen? Wie heeft er behoefte aan nog meer wetten?
Ik vermoed dat ‘zijn onderneming’ ‘De staffing groep’ minder omzet heeft. En dat is nogal voorspelbaar, omdat een schijnzelfstandige sedert 1 mei zonder VAR-bescherming in de openbaarheid komt. Het werk is er nog, maar dan moet het risico herverdeeld worden. Een andere oplossing gevonden. En daar kan tijd, aandacht en energie voor nodig zijn.
Zorg bijvoorbeeld dat er feitelijk sprake is van aanneming van werk. Of echte opdrachtaanvaarding, mits het geen aanneming van werk is en evenmin een arbeidsovereenkomst. Los het als ondernemers samen op, zo’n uitdaging is toch onderdeel van ondernemen? Ook de markt kan ‘kwetsbare groepen’ zakelijk transformeren naar moedige en creatieve groepen. Die hun eigen broek ophouden. En risico accepteren als onderdeel van zaken-doen.
Hij stelt zich m.i. afhankelijk op en wil het risico van de werkverschaffers en de werkenden compenseren door mensen de keus te geven NIET in dienstbetrekking te werken. Feit: Het arbeidsrecht, sociaal verzekeringsrecht en de wet op de loonbelasting bieden die vrije keuze – ‘opting-out’ – al ongeveer 80 jaar niet. Immers de feiten prevaleren. Waarom nu – vijf maanden na vervallen van de VAR-bescherming – met deze redenen de handdoek in de ring en vragen om andere spelregels? Commercie: omzet-/winstbejag?
Een jaar lang kan er zorgvuldig gezocht worden naar een oplossing, zo is in Den Haag democratisch afgesproken. Afgesproken is voort eind van het jaar te evalueren.
Ter info. ‘Opting-in’ kan overigens wel en is een heel logische en legitieme oplossing.
I.p.v. verantwoordelijkheid verschuiven…… en Wiebes gebruiken als Klaagmuur. Integer open praten en schrijven kan de zaak verduidelijken. Echter daadkracht, innovatie en zelf de handen uit de mouwen lijkt me zinvoller. Dat hoeft niet alleen in R’dam. En dan de feiten realiseren die je ondernemer doen ZIJN.