De van fraude verdachte ict-inkoper Peter J. bij Drechtsteden heeft volgens de rechtbank in Rotterdam niet kunnen aantonen dat hij de aanbestedingsregels niet heeft geschonden. Volgens de rechtbank heeft hij samengespannen met tussenleverancier Benelux Soft. Inkoper J is veroordeeld tot het betalen van ruim vijf ton aan het gemeentelijk samenwerkingsverband.
De Gemeenschappelijke Regeling Drechtsteden is een samenwerkingsverband tussen zes buurgemeenten: Dordrecht, Zwijndrecht, Papendrecht, Hendrik-Ido-Ambacht, Sliedrecht en Alblasserdam.
Drechtsteden huurde vdi (virtuele desktop infrastructuur)-specialist Peter J. via uitzendbureau Aston Carter in voor onder meer het regelen van serverapparatuur en softwarelicenties. Hij spande voor de apparatuur samen met leverancier Benelux Soft die in 2013 serversystemen van Nutanix via manipulatieve kortingen verhandelde aan het gemeentelijk samenwerkingsverband. De ingehuurde specialist zou samen met tussenhandelaar Benelux Soft, waar hij eerder had gewerkt, tonnen in eigen zak hebben gestoken; hijzelf zo’n twee ton.
In de aanbestedingsprocedure voor nieuwe servers speelde de it-specialist een adviserende rol. Hij beval Drechtsteden aan om servers van fabrikant Nutanix aan te schaffen en deze in een proefopstelling te laten testen. Benelux Soft, een van de drie Nutanix-wederverkopers in Nederland, zou dit organiseren.
De inkoopadviseur bleek echter de twee andere Nederlandse Nutanix-resellers, te weten WeSecure en Telindus, niet te hebben benaderd. Dat is in strijd met de mededingingsregels die behoren bij een aanbestedingsprocedure. Het resultaat van deze ‘proof of concept’ leidde er toe geleid dat Drechtsteden op voorstel van Peter J. vervolgens de keuze maakte voor serverhardware van Nutanix.
Mistgordijn
Benelux Soft kocht de servers van Nutanix vervolgens in bij distributeur Terach die de spullen weer bij de fabrikant bestelde. Inkoopadviseur J. wist, door te schermen met het feit dat er nog andere fabrikanten in de race waren, zowel bij Nutanix als bij Terach grote kortingen te bedingen. Die kortingen zijn nooit ten goede gekomen aan Drechtsteden.
Bij het mistgordijn dat J. wist op te hangen, speelde tevens mee dat Drechtsteden er zich hoe had laten overhalen om alleen Nutanix-servers aan te schaffen. De serverapparatuur zou namelijk uiteindelijk via een minicompetitie tussen drie hardwaredienstverleners worden geleverd aan en geïnstalleerd worden bij het gemeentelijk samenwerkingsverband.
Weeffout
In een eerdere aanbesteding had Drechtsteden hiervoor de partijen Centric, SSC (tegenwoordig Misco Services) en Scholten Awater geselecteerd. Alle drie waren HP/Cisco-partners, maar geen Nutanix-partners en hadden ook geen plannen om dit te worden. Drechtsteden had toen kunnen besluiten om de aanbesteding over te doen maar liet dat achterwege ( ‘een weeffout’, volgens de rechter). Na een minicompetitie bleek uiteindelijk Centric economisch het meest gunstige voorstel te hebben gedaan en die partij kocht daarna de Nutanix-servers in bij Benelux Soft. Daarbij had het bedrijf natuurlijk geen kennis of er realistisch gehanteerde kortingspercentages waren gebruikt.
Drechtsteden kwam er via klokkenluiders toch achter dat er sprake was van belangenverstrengeling en stapte naar de rechter. Die oordeelt nu dat de inkoopadviseur onrechtmatig heeft gehandeld en dat dit tot schade heeft geleid voor Drechtsteden. De it-specialist moet een schadevergoeding betalen van 491.254,89 euro (te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de dag van de dagvaarding tot de dag van de algehele voldoening), plus nog bijna veertigduizend euro aan onderzoeks- en proceskosten (te vermeerderen met de wettelijke rente).
Fraude met licenties onbestraft
Extra opmerkelijk aan deze zaak is dat inkoper J. ook onderhands zaken regelde voor de andere aanbesteding waarbij softwarelicenties moesten worden geregeld voor Drechtsteden. Uit een tussenvonnis bleek hij handjeklap te hebben gespeeld met twee medewerkers van Comparex. Daarbij hebben zij de inkoopprijs van licenties van VMware, die aan Drechtsteden werden geleverd, fors verhoogd en de extra marge onderling verdeeld.
Comparex stelde toen in een reactie zeer geschokt te zijn en interne maatregelen te hebben genomen. Ook zou het bedrijf de schade aan het samenwerkingsverband hebben vergoed. Omdat Drechtsteden al een zaak had aangespannen over de fraude met de inkoop van Nutanix-servers ondernam het geen juridische stappen tegen Peter J. in deze zaak.
Helder artikel dat weer eens laat zien hoe schadelijk het kan zijn tegenwoordig als je op deze manier zaken bedrijft. Los even van de uitspraak van de rechter is het bijzonder pijnlijk voor de hier genoemde namen van bedrijven die mogelijk ter goeder trouw zakelijk hebben gehandeld.
Persoonlijk heb ik helemaal niets tegen tussenhandel en financiële douceurtjes. Dat is altijd een onderdeel van het zaken doen geweest en ja, soms worden individuen hierdoor in eniger maten bevoordeeld. Dat je door regelgeving deze manier van zaken doen de kop in wil drukken, lokt dan weer tal van andere scenario’s uit.
Er zijn in ieder geval zeer veel kosten en naam en reputatieschade mee gemoeid.