De digitale transformatie voltrekt zich op het snijvlak van finance, it en business en de ‘chief digital officer’ doet zijn intrede bij bedrijven waar de digitale transformatie hoog op de agenda staat. We kunnen dus spreken van het volwassen worden van de digitale transformatie. Maar deze ontwikkeling gaat nog niet snel genoeg, want de jeugd van nu is allang daar waar bedrijven naartoe werken.
En dat is precies de reden waarom it en finance nu samen om tafel moeten om plannen en budgetten in werking te stellen voor een daadwerkelijke digitale transformatie. Bedrijven hebben een digitale langetermijnstrategie nodig en programma’s die het businessmodel of de bedrijfsprocessen aanpassen voor deze tijd. Morgen is het te laat.
Mijn zoon behoort tot de generatie die zich volledig anders gedraagt dan wij gewend zijn. Generatie Y stelt hele andere eisen aan technologie en de samenleving en leeft de toekomst nu. Het duurt niet lang meer voor zij zich zelfstandig op zowel de arbeids- als consumentenmarkt begeven. Deze generatie is straks voor een groot deel verantwoordelijk voor de realisatie van de trends die we nu zien opkomen. De vraag is wel of het bedrijfsleven net zo snel volwassen is, als de komende generatie werknemers en consumenten.
Als Fransman die in Nederland woont, vind ik het prettig om op de hoogte te blijven via televisiezenders in mijn moedertaal. Tot voor kort had ik een kabelabonnement bij Ziggo, omdat Ziggo Franstalige televisiekanalen in haar pakket had. Onlangs besloten zij echter te stoppen met het aanbieden van deze kanalen, wat mij deed besluiten om van provider te wisselen. Ik legde mijn vijftienjarige zoon een aantal opties voor van verschillende providers en vroeg hem naar welk pakket zijn voorkeur uitging. Zijn antwoord: ‘Ik kijk geen tv, pa. Als ik iets wil zien dan kijk ik Youtube of Netflix.’ Ik realiseerde me dat dit essentieel is voor de televisienorm over pakweg vijf jaar. Als de generatie van mijn zoon uit huis gaat, dan bezit misschien maximaal twintig procent nog een televisie. De rest vergaart zijn informatie via de kanalen die beschikbaar zijn op hun as a service-device.
Einde van bezit
De jongeren van nu krijgen het over niet al te lang tijd voor het zeggen binnen bedrijven. Zij gaan richting bepalen en beslissingen nemen die onze huidige wereld ingrijpend zullen veranderen. Het bezit van producten gaat grotendeels tot het verleden behoren. Deze generatie heeft hun ouders zien zwoegen om huizen, auto’s, wasmachines en koelkasten te kunnen betalen en wordt nu geconfronteerd met een markt die de mogelijkheid biedt om dit te vermijden. Alles is immers als ‘dienst’ verkrijgbaar, dus waarom je nog druk maken over het bezit? Niet het product zelf is belangrijk, maar de beschikbaarheid ervan en wat je ermee doet.
Apple ontwerpt zijn telefoons voor een gebruiksperiode van maximaal drie jaar en daarna verkopen ze je een nieuwe. In dit businessmodel ligt de verantwoordelijkheid voor het recyclen van de oude telefoon bij de gebruiker. Wanneer we echter verschuiven naar een model waarin de fabrikant eigenaar van het product blijft en de consument alleen de functionaliteit afneemt, dan wordt het recyclen van verouderde producten ook de verantwoordelijkheid van de fabrikant. Vanuit kosten efficiëntie zal de fabrikant zijn producten zo milieuvriendelijk mogelijk ontwerpen en zo de recycle-cyclus maximaliseren. Dat is natuurlijk goed nieuws voor het milieu en de fabrikant kan ook, op basis van de ontvangen klantendata over het gebruik en de slijtage, de productcyclus waar nodig verbeteren.
Dit mes snijdt aan twee kanten; ook de consument plukt er de vruchten van. We zien nu al dat de meest succesvolle businessmodellen klantendata verzamelen via apps die bij deze producten horen, om zo klanten toegevoegde waarde te kunnen bieden. Je slimme thermostaat registreert je gedrag en past zich aan op basis van je routine. De webshops die je regelmatig bezoekt, begrijpen je aankoopproces en doen gerichte aanbiedingen op basis van je voorkeuren. De apps verzamelen jouw data en verrijken je klantervaring en dit is nog maar het begin van de revolutie die ons te wachten staat.
De super-app
De toenemende connectiviteit heeft een behoefte in consumenten aangewakkerd, die de ontwikkelingen van het internet of things en de digitale transformatie nog verder versnelt. De wens ontstaat naar connectiviteit tussen al die verschillende apps die we gebruiken en dat is de bron voor een nieuwe trend: de super-app. De super-app, of meta-app, zal zoveel mogelijk apps met elkaar gaan verbinden, om nog meer functionaliteit te bieden.
Stel je bijvoorbeeld voor dat de wekker op je telefoon kan communiceren met een app die de actuele verkeerssituatie monitort. Als er een lange file staat op de weg naar kantoor, dan besluit je wekker om je een uur eerder op te laten staan. Als deze wekker ook nog in contact met je thermostaat staat, dan zal ’s winters je huis ook een uur eerder op temperatuur worden gebracht. Zo bewegen we richting in wereld waarin ieder apparaat gemonitord en verbonden kan worden met alle andere apparaten, om zo naadloos beslissingen te nemen aan de hand van de context die de verzamelde data oplevert.
Collaboratieve economie bepaalt zakelijke wereld
Dankzij dergelijke super-apps, zijn we in staat om nog meer voordeel en functionaliteit uit de digitale transformatie te halen. De collaboratieve economie, die gebaseerd is op gedistribueerde bronnen en bouwt op de kracht van communities, tiert al welig op de consumentenmarkt en breidt zich ook verder uit naar de zakelijke wereld. Zo staat Uber op het punt om goederen te transporteren en er is geen enkele reden waarom deze ontwikkeling zich tot deze schaal beperkt. Uiteindelijk zullen hele logistieke ketens worden ingericht op basis van het collaboratieve principe dat voortvloeit uit de digitale transformatie.
De ontwikkelingen gaan nog wel even door. Daarom moet elk bedrijf een digitale langetermijnstrategie hebben en nu nadenken over het financiële plaatje van nieuwe business die uit de digitale transformatie voortvloeit, zodat ze dit over een paar jaar geperfectioneerd hebben en het gewoongoed is geworden. Als een bedrijf niet in staat is om de digitale strategie bij te benen, dan zal ze ook niet in staat zijn de juiste beslissingen te nemen om de concurrent voor te blijven. Of belangrijker nog; nieuwe markten aan te boren voor nieuwe businessmodellen!
En als je je zoon doorvraagt waarom deze geen TV kijkt dan zal het waarschijnlijk ook duidelijk worden dat deze geen zin heeft om opgedrongen zaken te bekijken en zelf wil beslissen wat hij wat en vooral wanneer wil bekijken.
Ander voorbeeld is bijv dat het TV journaal in vergelijk met internet nieuws altijd achter loopt en vaak nog eens de feiten niet goed voor elkaar heeft.
Als je dus jezelf voorbereid op deze generatie zul je dus ook bijzonder goed moeten letten op de gewenning van keuzevrijheid en kwaliteit van de aangeboden zaken die generatie Y verwacht.
If you are not a socialist at 25, you have no heart. If you are not conservative at 35 you have no brains.
Jongeren van nu zijn de ouderen van straks en veranderende wetgeving wereldwijd zet de rol van CDO onder druk, het ‘Just do IT’ levert een probleem op met het digitale residu waar DPO naar kijkt. Hardlopers blijken doodlopers te zijn als we kijken naar verhouding tussen krijgen en bewaren, onderzoek in 2013 naar de nalevingskosten in de verzekeringsbranche becijferd dat de financiële impact van de Europese General Data Protection Regulation voor het Nederlandse bedrijfsleven €4 miljard is. Gezien snelheid waarmee de ‘databerg’ groeit door het digitale optimisme is het niet onwaarschijnlijk dat dit in 2018 wanneer de wet van kracht wordt wel aanzienlijk meer zal zijn door het digitale optimisme.
@WRM De GDPR zal niet in staat blijken de werkelijkheid te kunnen volgen. Duizenden bedrijven per dag worden gehackt op industriele wijze. Persoonlijk denk ik niet dat ambtenaren werkende voor de AP de administratieve afhandeling van al die data breaches kunnen bijbenen.
Uiteindelijk zal de GDPR de zoveelste zinloze EU-wet blijken te zijn.
Digitale strategie moet.. Melk ook, melk doet je goed. 3 glazen witte motor per dag.
Inmiddels weten we beter, nou ja. We weten het ook niet. Net als toen zeiden we maar wat.
Je zoon als excuus voor je eigen zenuwachtig digitale hyperventilatie. Eerst over gemak en kracht van simpele apps en voor je het weet kun je alweer stressen over de super-app omdat het natuurlijk echt niet serieus werken is met die mini silo’s. “Is dit beleid of is hierover nagedacht ?” (Jan Schaefer, tweede kamer, typische generatie X baby boomer overigens).
Het einde van bezit ? Zelf had ik nooit studieschuld. De staat betaalde de beurs. Nu heb ik eigen huis. Scheelt hoop vergeleken de pay per use huur. Een huis met zonnecellen op dak. Dat electriciteit commodity is geworden, maakt het nl nog niet gratis. Wat zei Jan hier ook alweer over ? “In gelul kun je niet wonen.”
Dat gezeur over toegevoegde waardes bieden tijdens digitale transformaties nieuwe markten aan te boren voor nieuwe businessmodellen.. hijg..
Doe ons en je gezin een plezier en vier je tweede jeugd met een Harley. Morgen is het te laat. Hahaha
Goeie reis.
Bezit verplicht, tot onderhoud bij voorbeeld.
Dat loslaten en alleen op basis pay per use leven zorgt voor waanzinnige bergen afval.
Ook in de digitale wereld is dat al volop aan de gang, zodat we uiteindelijk stikken in de overvloed of door zoiets als ons klimaat terecht gewezen worden.
KJ,
Zeker, maar vanuit mijn optiek is de DPO gewoon de oude EDP-auditor die weer terugkeert na het digitale optimisme van de CDO dat zo wringt met de maatschappelijke onvrede over bescherming van de privacy. Grootste deel (90%) van de datalekken komt tenslotte voort uit procedurele fouten. Harde schijf vol met medische data die in een kofferbak slingerde heeft nu eenmaal weinig met het industriële hacken te maken.
Bescherming van privacy is net zoiets als “the war on drugs”. Zolang er stevig geld mee te verdienen is, heeft de ethiek niet echt een kans hoeveel debatten D66 er ook aan denkt te gaan wijden.
Een meer fundamentele vraag betreffende privacy: “ben jij de eigenaar van de voetstappen die je nalaat in de sneeuw?”. ..
Een data lek volgt net als een waterleiding de weg van de minste weerstand en zal juist daar plaatsvinden waar de opbrengsten het hoogst zijn, pakkans gering en de gelegenheid groot. Als het om medische gegevens gaat, hebben de insiders in ziekenhuizen alleen nog maar een motief nodig. Er kon op dit moment wel eens veel meer data verhandeld worden dan wij denken.
Verder worden DPO’s betaald door de bedrijven zelf, iets dat toch fundamenteel verschilt met de klassieke (uit de boekhoudwereld afkomstige) EDP-auditor die eenmaal per jaar langskwam, wat steekproefjes nam en daarna een handtekening zette.
Wat de oorzaak van data lekken betreft denk ik toch dat je ongelijk hebt:
https://securityintelligence.com/cost-of-a-data-breach-2016/
Netflix heeft een vrij groot aanbod, toch staan niet alle films erop. Youtube is een hele rijke bron qua informatie, maar je moet al weten waar je naar wilt zoeken anders krijg je suggesties zoals “EnzoKnol” en die filmpjes gaan werkelijk nergens over.
Ik ben een tijdje lid geweest bij Netflix en gebruik Youtube erg regelmatig. Toch luister in ik de auto graag naar BNR en heb thuis mijn TV thuis vaak op RTL-Z staan om geen nieuwtjes te missen. Daar komen ook programma’s als BrightTV langs die je weer attent maken wat er nog meer in tech land speelt.
Om het in vergelijking met de schijf van vijf te stellen, ik denk dat zoonlief wat digitale vitamientjes misloopt. 😉