We zijn er allemaal zo blij mee, die innovaties van de consumententechnologie reuzen als Google, Facebook en Apple. Zelfrijdende auto’s, apps die vrienden voor je maken en dingen die jou vinden in plaats van andersom. Je gaat haast denken dat ze het beste met je voor hebben.
Het leuke is dat het ook echt handige toepassingen zijn! Wie wil er niet achterin zijn eigen auto zitten werken of andere fijne dingen doen, terwijl je lekker relaxed op je bestemming aankomt? En hoe handig is het als het niet meer zoveel tijd kost om dat leuke plekje te reserveren?
Jij bent het onderwerp van je dingen
Zonder dat we het echter beseffen, zijn we een steeds kleiner onderdeel aan het worden van onze “device experience”, maar we zijn nog wel steeds het belangrijkste onderwerp. Want laten we wel wezen: die zelfrijdende auto is gewoon een IoT device. Een sensor. Een heleboel sensors. Een soort Google Maps autootje, maar dan eentje die data verzamelt over jou en je gedrag en alles om je heen. Een opt-out is hier niet mogelijk. Of je geniet van je zelfrijdende auto en neemt voor lief dat alles over je verzameld wordt en vervolgens gebruikt wordt om de beste deals aan jou te verkopen, of je rijdt gewoon lekker zelf.
Singularity is al bereikt
Anoniem data verzamelen klinkt leuk, maar bestaat dat eigenlijk wel? Met de correlatiemogelijkheden van de huidige big data oplossingen is het een peulenschil om geanonimiseerde data weer te de-anonimiseren. Daar is nauwelijks ontkomen aan. Dat betekent dat als de data op één of andere manier ontsloten wordt door deze technologie reuzen, het heel makkelijk is om er nóg meer informatie uit te halen. En het te herleiden naar personen. Informatie die weer door anderen te gelde kan worden gemaakt. De API Economy vaart er wel bij.
De singularity is dichter bij dan we denken. We hebben het eigenlijk al gewoon bereikt: We kunnen niet meer bestaan zonder onze technologie, maar de grote jongens weten ondertussen steeds meer over ons. Meer nog dan we zelf weten. Zo lang ze het te goeder trouw gebruiken is het prima, want we vinden dat eigenlijk wel fijn. Maar als het gehackt kan worden en vervolgens misbruikt wordt door niet zulke fijne organisaties moeten we op gaan passen. Of als het gebruikt wordt door overheidsinstanties die zichzelf dat recht geven. De opt-out knop voor de smart city heeft grote gevolgen… Nowhere to hide.
Gijs, Geweldige weergave!
Wie nu nog durft te zeggen iets te doen met anonieme data, of daar zelfs nog in durft te geloven, bedonderd hoogstens zichzelf. Geanonimiseerde data is allang niet goed genoeg meer voor om het even welk verdien model. Vendorslock en personified data is wat de clock slaat. Immers, er is niets mooiers dan de klant te laten denken dat die vrij is in het maken van keuze maar subconcious gewoon word gestuurd. Tenminste, dat is defacto ultimo het doel van elke verkoper en basis voor elk verdienmodel.
De enige tegenwerping die ik hier graag maak Gijs, ik kan bijzonder goed bestaan zonder al die technologie en zal dan echt niet terugvallen naar de welbekende spreekwoordelijke grotten. Dat is het hele grote voordeel als je gewend bent gewoon voor jezelf te denken en techniek te zien als toevoegende waarde, geen vervangende waarde. Iets wat met de generaties aan het uitsterven (b)lijkt.
Dank. :O)
Er is nog een mooie uitdaging qua data. Grote organisaties worden steeds machtiger, ze vallen ook niet meer onder één enkele overheid en zijn dus ook niet echt controleerbaar. Per geografisch gebied kunnen binnen de plaatselijke wetgeving gegevens worden verzameld. Deze kunnen binnen alle regels worden verrijkt met informatie die via andere geografische routes slim is verzameld. Via toegestane routes, of via routes waar de boetes voor overtreding het laagst is of de kans dat het ontdekt wordt het kleinst is.
Er is wel degelijk een opt-out. Volgens Europese regels mag je van bedrijven eisen dat gegevens over jouw verzameld zijn verwijderen.
Hopelijk dat er een ITer komt die een app/webapp maakt waarmee je relatief makkelijk bij heel veel bedrijven gestandaardiseerde aanvragen kan doen om jouw gegevens te verwijderen.
Als mensen mij om mijn email vragen dan antwoord ik altijd dat ze het kunnen kopen voor 50 of 100 euro. Als mensen mij lastig vallen met Facebook dan lach ik ze recht in hun gezicht uit. Ik heb absoluut geen respect voor een bedrijf dat zich als een parasiet in de samenleving heeft genesteld en dat zich als een informatie dictator gedraagt.
Een paar vragen Gijs.
Als je geen Google voor zoeken gebruikt, Facebook meidt als de pest en geen enkel Apple apparaat bezit uit principe.
Je dropbox door een eigen owncloud vervangt, Linux als desktop gebruikt, firefox mat 10 addons tegen tracken, e-mail allen over de eigen server doet.
Rijdt in een auto met weinig elektronika, wat ouder maar komfortabel en hij slaat niks op behalve de kodes van motorstoringen als die er zijn.
Ben je dan toch het ontwerp van je “dingen”?
Het gaat uiteindlijk om keuzes, wil je slaaf zijn of niet?
Okee, daar gaan we weer.
Het nadeel van dit soort profetieën is dat ze te simpel gesteld worden en daarmee missen we de kern van de dingen.
De vraag die ik altijd stel als ik requirements probeer op te stellen is dit:
“Wat is je probleem?”
Want de wereld verandert (die draait door) en het tegenhouden houden of proberen te hacken levert je weinig op.
En wat is je probleem nu precies? Je internet provider weet welke sites je bezoekt, je bank kent een groot deel van je uitgaven, de supermarkt weet wat je eet en daarmee wie of wat je bent en je situatie is (zoek op Target Privacy Pregnant), je zorgverzekeraar wat je gezondheid is. Je telecom provider waar je bent geweest, de belastingdienst weet nog veel meer, dus wat is je probleem? Privacy? Privacy in zichzelf kan geen probleem zijn. Is gebrek aan privacy een probleem? Hoe uit zich dat dan?
Mensen zeggen dat Google heel slecht omgaat met privacy en ik zeg dat dat onzin is. Verkoopt Google je data? Nee. Gebruiken mensen tools van bijv. Google om data over je te verzamelen? Ja. Maar zelfs daar zijn best veel grenzen in die er komen omdat er tegengewicht geleverd word in de vorm van regels die veranderen als de techniek aan het veranderen is.
Tesla verandert de specificaties van je auto nadat deze is goedgekeurd door de regels in wetten. Dat is een probleem waar de wet nu nog geen oplossing voor heeft. Het is een samenspel van actie en reactie.
Nu is veel IoT nog onveilig, maar je ziet overal initiatieven om het steeds veiliger te maken.
Een gebrek aan privacy ontstaat vooral als data gedeeld word met partijen die dit tegen je kunnen gebruiken. Hiervoor zijn twee partijen: Criminelen en Overheid. Beide zijn je grootste gevaar als het gaat om privacy.
Hier kun je op twee manieren tegen bewaken: Goede beveiliging en gewoontes EN het recht om te kunnen stemmen en protesteren.
Dat overheden zich data toe eigenenen uit allerlei bronnen en deze combineren steeds vaker zonder tussenkomst van een rechter. Dat is een probleem. Phising emails en de onervarenheid van medewerkers, dat is een probleem.
Maar ben ik het onderwerp van IoT? Nee, het is wel voor mij. Niet per se tegen mij.
Gemak versus privacy discussie gaat helaas wat verder dan Jan denkt als we kijken naar de vele mogelijkheden van profilering op basis van al snel zo’n 60 technische identifiers. Als we kijken naar metafysische dualisme van pseudo-anonimiseren middels technische identifiers dan zijn mensen als mechanische eenden teruggebracht in te herkennen nummers.
De vraag of we zonder het gemak van al deze technologie niet meer kunnen bestaan duidt dan ook eerder op een filosofisch monisme dan een technologische singulariteit welke nog vaak ingevuld wordt met de verdor-lock van associatieverdragen:
“Wij zijn de Borg. Wij zullen uw biologische en technologische eigenschappen aan de onze toevoegen. Uw samenleving wordt aangepast om de onze te dienen. Verzet is zinloos.”
En of zelfrijdende auto’s hierin als bemande ‘drones’ het paard van Troje zijn is uiteindelijk het duivelsdilemma van de opt-in, de API economie is tenslotte gewoon de jaren 90 belofte van Internet welke gebaseerd is op een eindeloze stroom ‘rapport-generatoren’ welke een bewijs uit het ongerijmde vindt met de cognitieve wetenschap van het reductionisme.
Goede feedback allemaal. Waarvoor dank 🙂
De kern van deze opinie is: Je kunt wel “technisch” opt-out doen, maar kun je dan nog wel volwaardig functioneren in deze maatschappij?
@ Gijs
ik functioneer prima! Dank je.
Tor – Swisscows.ch kun je ook op internet zoeken.