Netwerkaansluitingen horen in elke educatieve omgeving tot de standaard uitrusting van een ruimte waarin lesgegeven wordt. Maar zo heel erg lang zijn ze er nog niet. Pas na de eeuwwisseling kregen onderwijsinstellingen door dat computers en het bieden van connectiviteit naar internet toch best wel belangrijk zijn om leerlingen een goede basis te laten vormen.
Harde bekabeling is anno 2016 nog net zo belangrijk, maar een school zonder Wi-Fi is intussen ook niet meer van deze tijd. Wi-Fi is geen luxe, maar noodzaak. Gelukkig hebben de meeste scholen dat door en bieden ze leerlingen de voorzieningen die nodig zijn om leermiddelen als tablets te laten functioneren.
Het aanbieden van Wi-Fi klinkt eenvoudiger dan het daadwerkelijk is. In tegenstelling tot een bekabeld netwerk, dat afhankelijk van slechts enkele factoren wel of niet functioneert, wordt een Wi-Fi-netwerk door veel meer aspecten beïnvloedt. Zo spelen bij wlan onder meer de plaatsing van access points (ap’s), de configuratie van een controller en het afstemmen van de beveiliging een belangrijke rol. En laten dat nu net de zaken zijn waarvoor de meeste it-beheerders niet opgeleid zijn.
Wi-Fi aanleggen is een vak apart
Met name bij onderwijsinstellingen als basisscholen, zien we dat een partner die weet hoe een draadloos netwerk ingericht moet worden, cruciaal is. Gaat een school zelf aan de slag, dan gebeurt het bijvoorbeeld vaak genoeg dat de beveiliging niet op orde is, de controller vaker verantwoordelijk is voor storingen in plaats van dat het apparaat deze ondervangt en dat organisaties ap’s plaatsen op plekken waar ze naastgelegen ap’s hinderen in plaats van dat ze bereik aan het netwerk toevoegen.
Nu wil ik niet beweren dat Wi-Fi voor iedere it’er hogere wiskunde is. Iedereen kan leren hoe het werkt en hoe een Wi-Fi-omgeving op een effectieve en veilige manier te beheren valt. Maar dat vraagt wel om een investering in training. Daarvoor ontbreken vaak tijd en/of de financiële middelen, vooral in het basisonderwijs. Dus zul je Wi-Fi op een slimmere manier moeten benaderen, want het aantal apparaten dat je via een kabel aan het netwerk koppelt, zal eerder afnemen dan dat het toeneemt.
Tabletonderwijs wordt de norm
De trend is namelijk dat scholieren steeds meer apparaten naar school meenemen. Dat zag je eerder in het hoger en voortgezet onderwijs, maar het komt nu ook duidelijker naar voren in het basisonderwijs. Of je het er mee eens bent of niet, scholen raden leerlingen van groepzes, zeven en acht aan een iPad te kopen of de devices van school te gebruiken, welke per karretje in het lokaal bij bepaalde vakken naar binnen worden gereden.
Met het toenemende gebruik van Wi-Fi neemt ook het belang van security en eenvoudige onboarding toe. Maar wil je dit goed regelen, dan zul je een CA-server, pki-infrastructuur, een Radius-server en een portal moeten inregelen. Ook dit is geen rocket science, maar niet iets waar een doorsnee it-beheerder van de basisschool voor in de wieg is gelegd.
Controle
Scholen die de importantie van security onderschatten of er simpelweg niet aan denken omdat kennis ontbreekt, werken vaak nog met preshared keys. Die kun je met iedere gebruiker (lees: scholier) delen, maar hoe pas je daar controle op toe? Hoe zorg je ervoor dat deze wachtwoordsleutel niet naar lieden buiten de school verspreid wordt? En hoe ga je om met het proces van regelmatig van sleutel wisselen?
Om Wi-Fi-toegangscontrole laagdrempelig te laten zijn en genoemde processen geautomatiseerd te laten verlopen, zijn inmiddels oplossingen die rekening houden met zowel de groei van het aantal apparaten komende jaren als met het gebrek aan middelen voor een organisatie als een basisschool. Voor het basisonderwijs zijn deze systemen een uitkomst. Complexe it-kennis is er niet voor nodig en eenmaal opgezet heb je er weinig omkijken naar. Lastige it hoort niet thuis in het basisonderwijs. Wi-Fi inmiddels wel. Stel de professionals van de toekomst niet in een vroeg stadium al teleur.