Wederom hebben bedrijven minder geïnvesteerd in onderzoek en ontwikkeling. De investeringen in r&d in Nederland namen het afgelopen jaar af tot 2,4 procent van de omzet, terwijl dit vorig jaar nog 4,2 procent was. It vormt hierin geen uitzondering en daalde zelfs nog iets harder (naar 2,2 procent), zo blijkt uit de jaarlijkse Erasmus Concurrentie en Innovatie Monitor. Dat baart zorgen.
Innovatie is geen proces dat van zichzelf in goede banen wordt geleid. Toevalstreffers kunnen altijd plaatsvinden, maar vaak komen vernieuwende projecten niet van de grond omdat gewoonweg de middelen hiervoor ontbreken. Onderzoek van Forrester Research toont dit ook aan: 72 procent van it-budgetten gaat op aan reguliere operations en onderhoud, terwijl slechts 28 procent aan innovatie besteed wordt.
Hierin een verandering forceren is mogelijk, maar dan zal de it-afdeling op een andere manier moeten gaan werken. Negeren van het innoverend vermogen van it leidt ertoe dat informatietechnologie gezien wordt als een kostenpost en niet als een enabler. De voornaamste projecten binnen een organisatie horen niet te draaien rond it zonder duidelijke meerwaarde voor de organisatie; of het nu gaat om het implementeren van een vervangend netwerk, het patchen van software, het bijplaatsen van extra storagecapaciteit of het upgraden van het erp-systeem.
Stilstaan leidt vanzelf tot achteruitgang
Als it een echte enabler wil worden, gaat innovatie voor die meerwaarde zorgen. Alleen projecten die gericht zijn op added value voor de business, denk aan het werken met software-defined innovaties, gebruikmaken van cloudtechnologie en oplossingen die inhaken op het aanstaande internet-of-things, zorgen ervoor dat een bedrijf in de toekomst ook echt nieuwe producten en/of diensten kan gaan ontwikkelen. Blijven doen wat altijd gedaan werd is hét recept om door concurrenten voorbijgestreefd te worden.
In antwoord op het rondzingende stagnatiespook dat it-afdelingen wereldwijd schrik aanjaagt, introduceerde onderzoeksbureau Gartner vorig jaar hun theorie rond Bimodal IT. Kortgezegd definieert dit duale model dat de it-organisatie wordt opgesplitst in twee afzonderlijke afdelingen die Gartners analisten definiëren als Mode 1 en Mode 2. Waar Mode 1 zich bezighoudt met bestaande it en stabiliteit beoogt, richt Mode 2 zich op innovatie; op technologie die op termijn een vaste plek zou kunnen krijgen in het technologisch portfolio.
Blik op vandaag én morgen
Mode 2 forceert dat bedrijven van innovatie een vastomlijnd proces maken met duidelijke doelstellingen en afgekaderde resources. Bimodal IT neemt de focus weg van de legacywereld (waarin toch zelden iets verandert) en stelt de it-afdeling, waaraan nu al enorm door de business wordt getrokken, in staat om tegelijkertijd zowel langzaam (Mode 1) als snel (Mode 2) te gaan. Vastzitten in het verleden hoeft niet. Bestaande it draait soepel door, terwijl de rest van de aandacht van personeel zich richt op de moderne, op innovatie gerichte afdeling die het niet alleen wenst te zijn, maar die de veeleisende business it het ook opdraagt te zijn.
Hoe werkt het in de praktijk? Het Mode 2-team van een organisatie onderzoekt bijvoorbeeld hoe een nieuwe technologie als software-defined storage voor een organisatie zou kunnen werken en hoe methodologieën als Agile en DevOps in de processen kunnen worden ingepast. Ook krijgt het Mode 2-team ruimte om bedreigingen als ‘schaduw it’ aan te pakken en ervoor te zorgen dat zaken die nu buiten de it-afdeling gebeuren compliant worden en tot Mode 1-it gaan behoren.
Een technologie als software-defined storage (sds) doorloopt hetzelfde proces naar volwassenheid als bijvoorbeeld virtualisatie dat tien jaar geleden deed. Toen bedrijven als VMware en Citrix nog niet bestonden, vormde x86-virtualisatie voor it nog een luchtkasteel. Van de efficiencyslag die middels virtualisatie in de mainframewereld werd behaald, kon alleen gedroomd worden. Inmiddels heeft x86-virtualisatie de hypecycle doorlopen en is het binnen de meeste organisaties vertrouwde Mode 1-it.
Projecten die echte waarde genereren
Het kan natuurlijk zo zijn dat servervirtualisatie jouw it-landschap nog niet helemaal veroverd heeft. Geen nood! Non-sexy onderwerpen als standaardisering van Wi-Fi en datacenterconsolidatie zouden voor veel bedrijven ook Mode 1 horen te zijn, maar vallen in de praktijk in het Mode 2-domein, zo merken we in de dagelijkse praktijk.
Mode 2 is niet bedoeld om zelf het wiel opnieuw uit te vinden. Bij r&d hoort vallen en opstaan, maar het is een misvatting te denken dat je er als it-afdeling alleen voor staat. Onlangs kwam een klant naar ons toe met de vraag of zij voor HP VSA of toch beter voor een ander product van een kleinere tier 2 sds-vendor konden kiezen. Voor de usecase van de organisatie zat het HP-product aan de limiet wat geboden kon worden. Om een goede afweging te maken, hebben wij een derde product aan de evaluatie toegevoegd en met dit drietal verschillende tests gedaan. Als zij eerder puur op prijs een besluit hadden genomen, was de keuze op HP gevallen, met alle spijtige gevolgen van dien.
Zonder hulp van buiten had deze klant niet drie producten kunnen evalueren. Beperkingen aan hun Mode 2-organisatie boden daar geen ruimte voor. Dankzij inzet van onze labs en kennis hebben ze nu alsnog de beschikking over een software-defined storage-oplossing die voor hun specifieke situatie tegen minimale kosten gerealiseerd kon worden. Eenmaal draaiend en bewezen, kan technologie als sds daarmee vanzelf straks Mode 1-it worden.
Van los zand naar railverbinding
Werken met Bimodal IT plaatst it in een positie waarin het niet alleen ruimte heeft om te experimenteren en innoveren, maar waarin met it bezig zijn voor professionals ook leuker en minder saai wordt. Wil jij aan de slag met social platforms om productiviteit te verbeteren, inhaken op de volgende grote trend in virtualisatie of het bouwen van een private cloud? Mode 2 is het antwoord, zeker als je benodigde resources kunt vrijmaken door Mode 1 waar mogelijk verder te automatiseren en/of uit te besteden, al dan niet door gebruik te maken van een ervaren services-organisatie. Nu is het moment in te zetten op echte innovatie met keiharde resultaten.
Gartner citeren, zoveel mogelijk. Das innovatief. De meneer met de bolle wangen gaat ons uitleggen wat sexy is. Traditioneel heb je beheer van applicaties met hoogstens standaard changes en daarnaast projecten. Als we die nou respectievelijk mode1 en mode2 noemen ?
Je moet er maar op komen.
Gartner die de mode bepaalt.
Old news.
Het nadeel van Gartner modellen is dat hiermee de werkelijkheid versimpeld wordt, bimodal IT gaat voorbij aan de lagen die in de architectuur zitten. Als je het over tier-2 oplossingen hebt dan vermoed ik dat er nog meer lagen zijn.
Of productiviteit in de Systems of Record van enterprise systemen of de Systems of Engagement van edge systemen ligt is een andere discussie. Deze bipolaire IT houdt mode 1 en 2 oplossingen in stand door van de streep in het zand een muur te maken.
Wat gisteren binnen de dienst viel is morgen ineens een service die niet gecontracteerd is. Zeker ligt volgende trend in virtualisatie op de datalaag maar verlies van een low-cost CPU heeft een hele andere impact op de business dan het verlies van de financiële administratie.
Zeker is SDS de belofte van morgen maar I/O stack even ombuigen naar de cloud gaat om een flinke wijziging in protocollen, van FC naar IP heeft impact op de Resiliency. Van de NACK in een LAN IP-netwerken naar de KNOCk-OUT in de data service gaat om de Availability.
jajoh, van model naar polair is maar kleine stap. Versimpeling van werkelijkheid, is een model toch altijd, om het managebaar te houden. Of je het nou over heerbaar of heersbaar hebt, moeilijk is nou eemaal niet leuk. Dat stem je weg. Wie niet slim is moet met velen zijn. Wel zo veilig. Met z’n allen in laag 8 een dikke NACK. Daarna elkaar verveeld aankijken 😛 wat nu ?