Ik wou van de week bij de Albert Heijn betalen toen er opeens tegen mij werd gezegd ‘Meneer, ik ben een pin-kassa’. Ik zei ‘Oh sorry, ik dacht dat je een kassière was’. De kassière vond het een raar gesprek en de mensen achter me dachten dat ik niet helemaal goed bij mijn hoofd was.
Zelf vond ik het niet zo raar. Het had gekund. Ik raak er namelijk steeds meer aan gewend dat apparaten tegen me praten. Vroeger was ik in De Efteling helemaal verbaasd dat een dikke prullenbak ‘Papier hier’ naar me riep. Nu niet meer. Het vervelende is, je gelooft apparaten. Als een apparaat tegen je zegt ‘Sla links af’, dan doe je dat.
Weiland
Nu heb ik sinds kort een nieuwe auto en daar zit ook een nieuw navigatiesysteem in. Zo nieuw zelfs dat hij me over wegen wil laten rijden die nog moeten worden aangelegd, met als gevolg dat ik al twee keer voor een hek van een weiland heb gestaan terwijl mijn TomTom luid door de auto riep ‘Ga rechtdoor over de rotonde’.
Apparaten kunnen natuurlijk niet echt praten, maar die zeggen alleen maar teksten op van anderen. Teksten die meestal niet door vrouwen zijn geschreven, anders werden er wel meer woorden gebruikt.
Mind your step
Het moet ook kort want vaak zijn het instructies of waarschuwingen zoals het hoogst irritante ‘Mind your step’ op Schiphol. Deze waarschuwing op de loopband van het vliegveld hoor je zo vaak dat je op den duur niet meer oplet en halverwege al struikelend met je koffers van de ene naar de andere loopband gaat.
Doordat we overal voor gewaarschuwd worden, zijn we nergens meer alert op. We volgen slaafs de instructies van wat automatiseerders voor ons hebben bedacht. Je hoort nog wel eens de angst dat robots het van ons gaan overnemen. Ik denk dat het nog verder gaat: we veranderen zelf langzaam in een robot. Of nog erger, in een pin-kassa.
Misschien is “Barking Bob” geschikter dan “Bitching Betty” voor jou, Jacob. 🙂
Volgens mij is dit trouwens ook ooit een grap geweest van Youp van ’t hek. Hij had een goedkoop Duits navigatie systeem. “Jetzt, Rechts!!”