Formele aandacht voor ethiek had ict-fiasco’s bij overheid door organisaties als Capgemini kunnen voorkomen. Dat meent althans Ngi-NGN. De beroepsvereniging pleit voor een register en beroepscode voor ict-professionals, zodat financiële fiasco’s bij bijvoorbeeld de Sociale Verzekeringsbank (SVB) kunnen worden voorkomen.
‘De leiding van de Sociale Verzekeringsbank zou willens en wetens miljoenen te veel hebben betaald aan een automatiseringsproject waarvan al snel duidelijk was dat het gedoemd was te mislukken’, stelt bestuurslid Maarten Emons van ict-beroepsvereniging Ngi-NGN. ‘Uiteindelijk werd het project zelfs na vier jaar gestopt.’ Gevolg: een schadepost van tientallen miljoenen, zo niet ruim honderd miljoen euro.
Het ging hierbij om het Multiregelingensysteem (MRS), dat veertig miljard euro aan uitkeringen voor aow en kinderbijslag moest verwerken. Er zou formeel 43,7 miljoen zijn uitgegeven, maar volgens ex-werknemers van de SVB in het onderzoeksprogramma Zembla is het werkelijke bedrag tientallen miljoenen hoger. Opvallend is dat werknemers die de gang van zaken ter discussie stelden, werden weggehoond.
‘Een register en beroepscode kan echter helpen om een cultuur te creëren waarbij medewerkers elkaar eerder aanspreken op hun ongewenste en onethische gedrag’, vervolgt Emons. De Ngi-NGN is dan ook begonnen met de ontwikkeling van dit register en deze beroepscode. Emons: ‘Ik roep bedrijven dan ook op om zich actief hierbij aan te sluiten.’
Terzijde : outsourcen, offshoren, nearshoren, whatever heeft niets met ICT te maken.
Als dat door de leverancier – i.c. Capgemini – gebeurt valt dat binnen díens verantwoordelijkheid. De Opdrachtgever dient dan wél attent te worden en te zorgen dat de regievoering, het kwaliteitssysteem en het contractmanagement op orde is en afgestemd met de projectaanpak. Dat – ofschoon niet overdreven ingewikkeld – was bij de SVB duidelijk niet het geval.
Als eindklant bij de eindleverancier gaan zitten heeft in de praktijk geen zin – al helemaal niet met India – en maakt het geheel alleen maar ingewikkelder. Bovendien maak je jezelf als eindklant medeverantwoordelijk voor het eindresultaat. En dat ondergraaft weer je regievoering, kwaliteitssysteem, contractmanagement en projectaanpak. Standaard-instinker in dit soort constructies.
@Jan
Dat schrijf je niet!
Wat je wel schrijft is dat je naar klant gewisseld bent, je hebt dus eerst je baantje geregeld en bent vervolgens met kennis uit voorgaande betrekking de onderhandeling aan gegaan waarmee je een grote gelijkenis vertoont met het spel dat beschreven wordt. En gezien de ‘sterrenslag’ lijkt mij al empirisch bewezen dat klokkenluiders niet geliefd zijn;-)
@PJWesterhof Outsourcen, offshoren, nearshoren, gebeurt in vele sectoren en heeft op zich niets met ICT te maken maar het is wel een constructie die gebruikt wordt in ICT projecten. Zoals in dit project. Je kan het heel formeel bekijken en zeggen hoe het uitgevoerd is niet de zaak van de eindklant maar aan de leverancier. Aan de andere kant is een direct contact tussen uitvoerders en de klant (gebruiker) waar je voor werkt eigenlijk een vereiste. Niet voor niets zijn er veel bewegingen gaande die die barrieres proberen te slechten. Als tusesn eindklant SVB en de Indiaase ontwikkelaars een batterij Cap Consultants dan zal dat alleen de ruis ten goede komen en niet de kwaliteit. Net zoals het niet handig is met ontwikkelaar in een ver weg land iets te laten maken voor een complex gebied van de SVB met al die specifieke domeinkennis.
Maar het was natuurlijk een constructie, India, die om geld ging. AaaS, Arbeid As A Service. Zo goedkoop mogelijk inkopen en gebruik naar capaciteit en wegflikkeren indien niet meer nodig. Het arbeidsmodel anno nu.
@Lex: ik vrees echter dat jou voorbeeld zelden de realiteit weerspiegelt. Arbeidsethos of niet, ik kan niet zomaar ontslag nemen als iets tegen mijn ethiek indruist. Ik heb een hypotheek en een gezin van 5 personen te onderhouden.
Dit neemt niet weg dat je als werknemer niet mag protesteren. Heb ik ook ooit geprobeerd. Effect: haaruitval, 12 kilo afgevallen (beiden door stress) en een slechte beoordeling omdat betreffende manager mij terug wilde pakken. Betreffende manager is ondertussen weg, de 12 kilo en haren gelukkig weer terug (alhoewel die kilo’s niet hadden gehoeven, maar dat terzijde). Hier heb ik geen register voor nodig, noch zou zo’n instantie als het NGi-NGN mij iets geholpen hebben hierbij.
Op papier klinkt het allemaal heel mooi, maar in praktijk valt het meestal toch wel tegen
leuk artikel, over ongewenst en onethisch gedrag.
Ngi-NGN die oproept tot betaald lidmaatschap.
En Jan, de ICT-consultant, die blijkbaar revenge-driven (hahaha) werkt. Lean en mean zegmaar.
Dweept ook nogal met zijn wannabe academische achtergrond, omdat die een paar jaar een studie volgde en er toen achter kwam dat het niet “zijn ding” was. Nu wel opgeklommen tot Directieniveau bij een bedrijf van 3 personen. Soort merchandising, niet verkeerd. Maar doet me toch wel een beetje denken aan Willeke met haar liedje over ome Jan. “En niemand leek te weten hoe die aan die centen kwam. Dat kon ons weinig schelen, dus we namen het ervan”.
Ongenuanceerd op de man spelen, we doen het graag. En terecht. Wat is er meer tenenkrommend dan bijv een 20 jarig voetbaljochie die zegt dat zijn succes ondergeschikt is aan het elftal. Dan krijgtie namelijk nog meer geld, zelluf, later, die teamplayer. Houd zoveel van zijn cluppie dat hij zijn graaicarriere daar later wil afbouwen.
Voetbal en automatisering zijn corrupt, maar geeft een hoop pret. FIFA las ICT.
Ewout toont hier waarom het gaat, als je je verzet tegen zaken die niet door de beugel kunnen, wordt je door kollega’s zoals Ewout “klein gemaakt”.
Ten eerste kent hij de gegevens niet en trekt konklusies op basis van aannames.
Ten tweede is dit natuurlijk kenmerkend voor mensen die iedere vorm van risiko meiden, die graag kommentaar leveren maar nooit iets doen.
Als ik een inschatting mag geven dan denk ik dat Ewout van zijn 30ste tot zijn 67ste bij Unisys werkt. Het vereist voldoende ruggegraat om, punt een tegen misstanden te protesteren en punt twee om het roer om te gooien en dan heel wat anders te gaan doen Dat past niet bij couchpotatoes die zich achter de tv of de pc voleten, een paar boeken lezen en dan groot spelen met een paar citaten of taalkonstrukties die wel interessant lijken maar meest lucht bevatten.
Je hebt ballen nodig om misstanden aan de schandpaal te nagelen.
Overigens PaVaKe bij mij waren het 18 kilo, heb er 7 weer bij, dat is genoeg.
@Jan:
Laat Ewout nou net van job gewisseld zijn… 😉
Even serieus: kan/wil je iets meer vertellen over dat stukje geschiedenis? Wat heeft er gespeeld? Ik vat hem namelijk niet helemaal.
Overigens bij mij waren het er een kilo of 10-15… erbij… 🙁
Misschien is een register van mensen die zich NIET ethisch gedragen veel beter. een soort van VOG voor overheids(ICT) projecten. Vooraf expliciet zeggen dat je je netjes zult gedragen zal iedereen doen, ook diegenen die die intentie niet hebben.
Een registratie zou misschien kunnen helpen, maar hebben medewerkers van de SVB en andere ambtenaren niet een gelofte moeten afleggen: de ambtenaren eed?
En we hebben het hier niet over een registratie, maar over een bij wet geregelde zaak. Helaas kan zelfs dat corruptie en wantoestanden niet geheel voorkomen dus het blijft dus maar de vraag of een registratie alleen veel zou veranderen. Je hebt daar wel iets meer voor nodig.
Ik denk meer aan een onafhankelijke waakhond voorzien van voldoende slagkracht. Zoiets als een landelijke ombudsman of zoals de financiele autoriteit markten(AFM).
Een alternatief is misschien zoiets als een consumenten bond voor ICT diensten. Dit is mogelijk een rol is welke de NGI-NGN op zich kan nemen?
Het mooiste is dus niet alleen een registratie, maar ook een oorganisatie waar tips kunnen worden onderzocht en die op regelmatige tijdstippen een soort performance onderzoek publiceert.
Dat laatste wordt dat bijvoorbeeld al gedaan door bijvoorbeeld Giarte, die zich bezighoud met de performance van outsourcing bedrijven.
Eigenlijk is het helemaal niet zo complex om op te zetten, want het meeste bestaat al, het is alleen nodig om die extra stap te zetten en alles bij elkaar te brengen en te publiceren via een kanaal.
Het bestaat al voor notarissen, voor banken, voor mobiele telefoons en voor klussers.
Waarom dan niet voor ICT-ers?
Dat lijkt me nu een mooie taak voor de NGI.
Weten we op voorhand waar de grens tussen ethisch en onethisch gedrag ligt dan? Ik wil wedden van niet.
In een wereld waar marktwerking de mores bepaalt en rechtvaardigt dat sommige mensen 100 x meer “verdienen” dan anderen, zullen er op allerlei niveaus situaties blijven ontstaan waar mensen hun verworven positie (inkomen en aanzien) blijven beschermen. En daartoe beslissingen nemen die achteraf gezien niet door de beugel kunnen. Omdat de grens tussen ethisch en onethisch pas achteraf, op basis van gevolg(schade) en eventueel persoonlijk leed, duidelijk wordt.
Tot die tijd rotzooit men maar wat aan.