Formele aandacht voor ethiek had ict-fiasco’s bij overheid door organisaties als Capgemini kunnen voorkomen. Dat meent althans Ngi-NGN. De beroepsvereniging pleit voor een register en beroepscode voor ict-professionals, zodat financiële fiasco’s bij bijvoorbeeld de Sociale Verzekeringsbank (SVB) kunnen worden voorkomen.
‘De leiding van de Sociale Verzekeringsbank zou willens en wetens miljoenen te veel hebben betaald aan een automatiseringsproject waarvan al snel duidelijk was dat het gedoemd was te mislukken’, stelt bestuurslid Maarten Emons van ict-beroepsvereniging Ngi-NGN. ‘Uiteindelijk werd het project zelfs na vier jaar gestopt.’ Gevolg: een schadepost van tientallen miljoenen, zo niet ruim honderd miljoen euro.
Het ging hierbij om het Multiregelingensysteem (MRS), dat veertig miljard euro aan uitkeringen voor aow en kinderbijslag moest verwerken. Er zou formeel 43,7 miljoen zijn uitgegeven, maar volgens ex-werknemers van de SVB in het onderzoeksprogramma Zembla is het werkelijke bedrag tientallen miljoenen hoger. Opvallend is dat werknemers die de gang van zaken ter discussie stelden, werden weggehoond.
‘Een register en beroepscode kan echter helpen om een cultuur te creëren waarbij medewerkers elkaar eerder aanspreken op hun ongewenste en onethische gedrag’, vervolgt Emons. De Ngi-NGN is dan ook begonnen met de ontwikkeling van dit register en deze beroepscode. Emons: ‘Ik roep bedrijven dan ook op om zich actief hierbij aan te sluiten.’
Ik ben reeds 30 jaar lid van NGI (en dus Ngi-NGN), en ook van IEEE en ACM. Ik teken graag!
Had ik maar 30 jaar geleden een beroep gekozen, in plaats van een ambacht.
Hulde aan Ngi-NGN voor deze initiatief!
Blijkbaar ziet de Ngi-NGN hier een mogelijkheid om ook wat te verdienen aan de ICT-faalindustrie, want gratis zal de inschrijving in dat register niet worden.
En een beroepscode? Alsof dat bij de bankiers heeft geholpen. Zolang ICT een bruikbaar vehikel is voor allerlei charlatans om flink te graaien zal er niet echt iets veranderen.
Maar we hebben de Nederlandse Vereniging van Register Informatici (VRI) toch al?
In 1984 opgericht, na een afsplitsing van het NGI, en 1 januari 2013 weer opgenomen als afdeling van het Ngi-NGN.
Daarbij hebben de diverse ‘ICT-fiasco’s in de kern weinig te maken met ICT.
Zo ook bij SVB.
Begin 2015 oordeelde de Monitoring Commissie Corporate Governance Code al dat de ‘Code-Tabaksblat’ dringend aan vernieuwing toe is.
Vraag is natuurlijk wél of een register en (alwéér) een code wel helpen.
Ethisch handelen leer je niet uit een boekje, met een training of met een Bureau Integriteitsbevordering.
Aandacht voor ethiek, register en beroepscode; ik vraag mij af of dat zin heeft als toch iedereen die er iets mee te maken heeft gehad gewoon mee wegkomt. Niemand wordt verantwoordelijk gesteld. Geen (sleutel)figuren bij Cap, geen hogeambtenaar, geen staatssecretaris, geen minister en Rutte als hoogste baas lacht het gewoon weg. Waarom kan zoiets zich telkens weer voordoen en wordt het telkens weer gezien als een incident. Juist ja, omdat het om belastingcenten gaat.
Dat is toch geen probleem van een beroepsgroep dat opgelost kan worden op basis van een vrijwillige registratie.
We spreken over een maatschappelijk probleem waar te weinig kontrolle is en vlijtig gegraaid wordt. Iedere dag krijgen we via alle media te horen op welke grote schaal en ongestraft gegraaid wordt. Dat nodigt mensen met een wat zwakkere moraal uit mee te doen.
Ik citeer hier Richard Stallman.
That’s true: raising ethical issues such as freedom, talking about responsibilities as well as convenience, is asking people to think about things they might prefer to ignore, such as whether their conduct is ethical.
Sociaal gedrag moet je leren als je jong bent (in de inprentingsfase), klaarblijkelijk is er bij de opvoeding van een hele generatie toch wat verkeerd gegaan.
Ja, eh, Nederland staat bekend om de bouw van superjachten. Zou toch te gek zijn dat we die dan zelf niet meer kunnen aanschaffen omdat een beetje creatief ondernemen in overheidsland het klootjesvolk schokt.
Dat het niets met ICT te maken heeft, de SVB faal, daar ben ik het gedeeltelijk mee eens. Je kan er in ieder geval een paar lessen uit trekken, offshoren en de outsourcen is de achterdeur uit. In de Zembla uitzending kwam ook Berkleef van Equilhold aan het woord. Die wilde graag direct contact met de ontwikkelaars omdat hij zag dat het niet lekker liep. Mocht niet, maar dat is ook een les, direct contact tussen ontwikkelaars en gebruikers/materiedeskundigen is zinvol. Iets anders wat in de uitzending van Zembla voorkwam was dat medewerkers van de SVB opmerkten dat het 20 jaar oude systeem nog prima voldeet. Nog een ICT les, ga niet zomaar repareren wat niet stuk is of nog erger alles moet volkomen opnieuw.
@Nico Dit van Cap Gemini is niet uniek, ICT een moeilijk en ongrijpbaar vakgebied waar veel mogelijk is en waar alle ruimte is om de andere een poot uit te draaien. Ik heb diverse malen gezien, ik heb het van vrienden en oud collega’s gehoord. ICT, we doen maar wat. Als ik mijn auto naar de garage breng kunnen ze me ook alles verkopen. Met ICT is het precies hetzelfde. Een beroepsode zal daar niet bij helpen maar is inderdaad misschien wel lucratief. Zoiets als een ISO norm, even nietszeggend.
Ik ben het helemaal met Jan eens. Het probleem is een (bedrijfs) cultuur probleem. Zeg maar de Angelsaksische manier van “zaken doen”. Het was duidelijk dat binnen de SVB een cultuur heerste van geen tegenspraak. Dan kan je register tekenen tot je een ons weegt, of opleidingen volgen of weet ik veel wat, dat zal geen zier helpen.
Overigens zie ik niet als een generatie probleem, maar als een menselijk probleem. Het doet me denken aan het probleem van belangenverstrengeling bij openbare aanbestedingen. Het is een illusie dat er een belangeloze samenleving bestaat, want we zijn sociale dieren en interacteren nu eenmaal. En soort zoekt soort.
In de huidige samenleving is keiharde externe controle met wettelijk mandaat met ontslagbevoegdheid tot de hoogste directeur (en bestuursvoorzitter) het enige alternatief. Laat ieder jaar mij maar de SVB (en die paar andere overheidsorganisaties controleren): ik weet zeker dat het snel afgelopen is. Helaas zal dit nooit gebeuren, want als ze al gaan controleren, wordt de Raad van Bestuur vrijgesteld, er worden bakken met juridische onzin verhalen de wereld in geslingerd en uiteindelijk blijft er een schamel vrijblijvend rapport met flinterdunne aanbevelingen over.
Nu lijkt het alsof dit soort fraude alleen gebeurt bij ICT projecten? Dat is een illusie. Weet u nog? De bouwfraude? De aanbesteding van politieauto’s? Wat er bij de SVB gebeurd is heeft op zich niets met ICT te maken. Het had ook de inkoop van papier, het uitbesteden van drukwerk of de bouw van een nieuw gebouw kunnen zijn. Dus voegt het NGI in dee kwestie niets toe. Het is de leiding van de SVB en in het verlengde daarvan de politieke top van het ministerie die, of hebben zitten slapen, of geen idee van de echte wereld hebben, of de zaak bewust door de vingers gezien om wat voor reden dan ook. Daar ligt de verantwoordelijkheid voor integer zaken doen en toezicht houden op de uitgaven en de geleverde producten. Maakt niet uit of het over ict of over de aankoop van voertuigen gaat. Als blijkt dat Cap de zaak bewust geflest heeft is dat een zaak voor justitie wat er ook geleverd werd.
Een register met beroepscode gaat hier niet helpen, zeker niet zolang het op vrijwillige basis is.
Pas als je ergens een eed afgelegd hebt, en alleen een functie mag uitoefenen als je dit gedaan hebt, kan, let wel KAN, het gaan helpen.
Alhoewel … het verhaal rondom de bekende advocaat Bram M. heeft laten zien dat ook dat niet altijd een garantie is.
Cultuurkwesties los je niet op op met een registratie en beroepscode.
Een leuke poging tot zieltjes winnen van het Ngi-NGN, maar ik geloof er niet in.