Elke werkdag behandelt Computable een onderwerp waarover lezers kunnen discussiëren. Vandaag over het verkeerde woordgebruik voor oude, bewezen ict-systemen.
Auteur George Orwell heeft in zijn beruchte boek 1984 de fictieve taal Newspeak geïntroduceerd en daarmee de kracht van woordkeuze aangetoond. Ict-leveranciers lijken hier van te hebben geleerd. ‘Legacy’ is de term die veel aanbieders van moderne systemen al jaren gebruiken voor de dienst doende omgevingen die zij graag willen vervangen. Mainframes, minicomputers, Unix-servers, Cobol, C++, diverse databases, uiteenlopende applicatieraamwerken en meerdere besturingssystemen zijn achtereenvolgens voorzien van het etiket ‘legacy’.
Maar eigenlijk is dat label niet altijd van toepassing. Soms is de oude omgeving beter, al was het maar omdat het gewoon z’n werk doet en dat dan zonder forse ontwikkel- en migratiekosten. Nee, dit is geen pleidooi om alles maar bij het oude te houden. Maar wel een oproep om niet alle voorgaande ict over één kam te scheren. Sommige oudere systemen zijn namelijk niet simpelweg een lastige nalatenschap, maar juist waardevol erfgoed. Heritage dus. Iets om zorgvuldig mee om te gaan en om aan te sluiten op moderne middelen, zoals front-facing webdiensten en mobiele apps. Wat vind jij?
Je zegt het zelf al Jasper, ik ben het met je eens. Alleen de term legacy is al een nietszeggend argument om het eens helemaal anders en opnieuw te doen. Kan ook staan voor bewezen en betrouwbaar. En wat je vandaag maakt is de legacy van morgen. Het is een misbruikte term, ook al moet je soms mee met de tijd maar dat kan inderdaad op meerdere manieren.
Heritage is misschien inderdaad een wat betere term. Vaak wordt vergeten naar de erfenis en historie te kijken van “de oudjes”
In sommige apparaten die we als legacy bestempelen zit vaak een fors kapitaal aan investeringen en omdat nu simpelweg te gaan vervangen omdat het (gemeten naar hedendaagse maatstaven) binnen 2 jaar al weer oud is, is een vorm van kapitaalvernietiging.
Bij veel apparaten uit de “maak-industrie” is de uitdaging niet zozeer dat de software niet meer goed genoeg zou zijn, maar dat bepaalde hardware niet meer te krijgen is, waardoor bij defecte onderdelen ook software aanpassingen nodig zijn om het apparaat weer werkend te maken.
Dit zijn inderdaad erfenissen uit het verleden (deze apparaten waren destijds state-of-the-art), waardoor heritage een betere term is.
Ik heb even met google translate opgezocht wat het verschil is tussen legacy en heritage. het gaat hier om het subtiele verschil tussen nalatenschap en erfgoed.
Geen van beide woorden hebben in mijn ogen een negatieve betekenis. Dat die er door sommige, niet al te ervaren of deskundige mensen aan gegeven wordt ervaar ik niet als een probleem. Is de muziek van de beatles (of Mozart) legacy of heritage? Ik zou het niet weten, maar beide hebben tijdloze muziek gecomponeerd.
Hetzelfde geldt voor sommige informatie systemen. Meer tijdloos dan de Beatles, (nog) minder tijdloos dan Mozart. En of we at nou legacy of heritage noemen, verandert daar niets aan.
Het ‘uitfaseren’ van legacy systemen biedt volgens mij aan meer mensen een boterham dan het in stand houden ervan.
En dan heb ik het nog niet eens over de fabrikanten/leveranciers die echt niet meer zonder de extra omzet van de allernieuwste (en vaak nog halfvolwassen) ‘new technology’ kunnen en over elkaar heen vallen om maar het allernieuwste snufje te kunnen verkopen.
Toegegeven, er is/wordt ook echt wel vooruitgang geboekt. Toevallig vergeleek ik gisteren mijn 1 GB harddisk uit 1978 (>5 Kg) met de 1 TB SSD van mijn laptop :-). Maar als ik de leveranciers mag geloven is mijn Windows 2008 server met 320 Mbit SCSI storage al ‘legacy’.
Tegenwoordig leven we in een tijd waarin technologie verkocht wordt die het embryonale stadium nauwelijks ontgroeit is en die tegen de ‘pubertijd’ al weer ingehaald is door nieuwere broertjes en zusjes.
Eerlijk gezegd wel fijn want daardoor hebben wij IT-ers nog wel steeds werk en steeds meer collega’s nodig. Maar of we met z’n allen de wereld nou echt beter maken is natuurlijk wel de vraag.
Heel af en toe betrap ik mezelf er wel eens op te mijmeren over hoe het zou zijn als we eens een keer níet met de nieuwste trend mee te gaan… Maar gelukkig wordt ik dan onmiddellijk gecorrigeerd omdat de leveranciers al vrij snel de ‘ondersteuning’ intrekken 🙂 en daar is de baas natuurlijk heel erg bang voor.
Het woord legacy heeft in de computer industrie een negatieve betekenis gekregen, maar het betekent zoiets als erfenis of nalatenschap. Meestal is een erfenis iets positiefs. Het woord heritage verschilt slechts subtiel van legacy. Het introduceren van het begrip heritage is wat mij betreft verspilde moeite.
Ik hoorde laatst iemand legacy defnieren als “the working systems”. Maar ja, je gaat geen geld verdienen met een project wat als doel heeft “the working systems” te vervangen…
Het is maar hoe het bekijkt. Legacy toepassingen die het goed doen zouden het nog steeds (moeten) doen op “niewe” hard- en software. Dat dit niet zo is zegt meer over onze niet houdbare wergwerpcultuur dan de houdbare toepassingen uit het verleden.
Helaas is compatabiliteit en interoperabiliteit ondergeschikt aan de verdienmodellen van de (ICT) industrie. Het maatschappelijk verdienmodel pleit al 30 jaar voor op een open, vendor indipendent, model.
Een boeiende stelling, waar het antwoord al heel precies gegeven wordt:
“Sommige oudere systemen zijn namelijk niet simpelweg een lastige nalatenschap, maar juist waardevol erfgoed.”
Legacy staat voor monolitische, in beton gegoten, silo-applicaties, die gekenmerkt worden door redundantie en verwevenheid van data, functionaliteit, flow (bedrijfsafwikkeling) en presentatie. Daarnaast is legacy vaak sterk batchgeorienteerd, hetgeen haaks staat op het realtime afhandelen van klantwensen door middel van selfservice.
De negatieve connotatie van legacy is dus gewoon terecht; het zijn verouderde applicaties die steeds slechter scoren op punten als flexibiliteit, aanpasbaarheid, betrouwbaarheid, stabiliteit, snelheid, complexiteit, transparantie, gebruikersvriendelijkheid, etc, etc,.
Dit alles kun je beslist niet van alle legacy zeggen; er is ook goed gebouwde legacy, die nog steeds goed scoort ten aanzien van betrouwbaarheid, stabiliteit en snelheid. Maar ook in dat geval blijft flexibiliteit, de aanpasbaarheid aan veranderende bedrijfsomstandigheden in de markt, de wetgeving en de technologie het heikele punt.
In een enkel geval kun je oudere systemen tot waardevol erfgoed (ofwel heritage) rekenen, waar je op verder kunt bouwen, maar in veel gevallen is het toch een lastige nalatenschap; legacy dus.
Het is dus niet raadzaam om legacy voortaan heritage te noemen.