Apps op smartphones geven de gebruiker de mogelijkheid om het maximale uit het device te halen. Een bedrijf kan hier op inspringen door een smartphone te zien als extensie om de werkzaamheden van een gebruiker te ondersteunen. Door het realiseren van bedrijfsspecifieke applicaties kan de werknemer efficienter, sneller en mobiel zijn werkzaamheden uitvoeren. Deze apps moeten echter niet voor iedereen beschikbaar zijn, maar alleen voor de werknemers van het bedrijf. De oplossing: Een Enterprise App Store. Dit artikel duikt in de mogelijkheden en bekijkt de keuzes die hiervoor gemaakt kunnen worden.
In de consumentenmarkt is het gebruik van een smartphone al jaren niet meer weg te denken. Terwijl de zakelijke markt al veel eerder met high-end telefoons rondliep (voornamelijk de BlackBerry van RIM), kwam er een ommekeer nadat Apple de eerste iPhone in 2007 had aangekondigd. De opmars van high-end telefoons voor de consument volgde.
We schrijven 2015, en de markt van smartphones voor de consument heeft die van de zakelijke markt allang ingehaald. iPhones, Android of Windows phone apparaten zijn onderdeel geworden van ons dagelijks leven. Deze devices zijn overladen met apps, veelal gedownload van diverse app stores. De apparaten zijn krachtig genoeg om ook de zakelijke markt te bedienen, en door de bring your own device (byod) strategie wordt hier dan ook veelvuldig gebruik van gemaakt.
Emm (enterprise mobility management)
Het ontvangen van mail en het synchroniseren van je adresboek op een apparaat is kinderspel, maar voor bedrijfsspecifieke processen is het soms noodzakelijk om hiervoor zelf een app te realiseren die dit proces ondersteunt. De smartphone wordt dan een extensie van de informatievoorziening. Wanneer besloten is welke werkzaamheden door middel van een mobiel device uitgevoerd kunnen worden, dienen deze apps gerealiseerd te worden.
Deze apps zullen meestal niet beschikbaar moeten zijn in de publieke app stores Het is immers niet wenselijk dat zomaar iedereen van deze bedrijfsspecifieke apps gebruik kan maken. Gelukkig zijn er verschillende emm-partijen die het mogelijk maken om deze apps alleen maar onder werknemers te distribueren. Hier zijn echter diverse methodes voor, waar een keuze uit gemaakt moet worden. Dit artikel gaat verder in op deze mogelijkheden, en kan zo helpen om deze keuze te maken.
Meest lichte variant: html
De eerste keuze die zal moeten worden gemaakt: Moeten de apps gebruik maken van de native functionaliteiten van het besturingssysteem op het device? Denk hierbij onder andere aan de look-and-feel; Is het belangrijk dat de app op een iPhone ook dezelfde soort knoppen heeft als de rest van iOS? Ook wanneer performance, security en het gebruik van alle sensoren belangrijk is om de werkzaamheden uit te kunnen voeren, zal de keuze snel op native vallen.
Wanneer dit alles niet relevant is, kan de functionaliteit van de app middels een (afgeschermde) website beschikbaar wordt gemaakt. Het zijn dan niet echte apps die gedownload worden, en heeft als voordeel dat het hele probleem van een enterprise app store zich niet voordoet; De apps worden immers in de browser getoond.
Echter, wanneer native wel een vereiste is, zijn er nog enkele mogelijkheden voor distributie van de apps over.
Mam (mobile application management)
Zoals de naam doet vermoeden verzorgt mam alleen de distributie van (enterprise) applicaties. De beheerder van het bedrijf kan middels de emm-tooling ervoor zorgen dat apps worden gedistribueerd, en worden weggehaald. Dit is het beste te vergelijken met de diverse publieke app stores die er zijn, want de gebruiker bepaalt welke apps er wanneer gedownload worden.
Het enige wat de gebruiker hiervoor hoeft te doen, is connectie maken met deze variant van een enterprise app store. Gebruikelijk is het dan zo dat de werknemer inlogt met zijn/haar e-mailadres en wachtwoord om toegang te krijgen tot de apps, en kan ze op deze manier gebruiken.
Mdm (mobile device management)
Een andere, ietwat rigoureuze variant om applicaties op devices van werknemers te kunnen plaatsen is door middel van mdm. Hierbij ligt het beheer van het apparaat meer bij de werkgever dan bij de werknemer. De werkgever kan dan onder andere diverse instellingen van het apparaat op afstand wijzigen, beleid afdwingen, andere apps blacklisten, et cetera.
Het voordeel van deze variant is dat je als beheerder altijd weet wat er met de devices, waar bedrijfssoftware op staat, aan de hand is. Een ander voordeel is dat je het als beheerder in staat stelt enterprise applicaties geforceerd te laten downloaden door het apparaat (of zelfs te verwijderen wanneer het apparaat zoek is geraakt), waardoor je zeker weet dat werknemers de laatste versie van de apps hebben. Een enterprise app store is in deze variant niet eens per se nodig, aangezien de beheerder ervoor zorgt dat de werknemer de juiste apps geïnstalleerd krijgt.
Als beheerder is dit dus een ultieme oplossing voor het beheren van apparaten waar bedrijfssoftware op draait. Er kleeft echter wel een groot nadeel aan: het apparaat wordt beheerd door iemand anders dan de gebruiker. Het kan als onprettig ervaren worden wanneer een apparaat zo persoonlijk als een smartphone opeens apps verwijdert, andere dingen onverwacht download en beleid gaat afdwingen. Een “Big Brother is watching you” gevoel kan de medewerker dan snel bekruipen.
Conclusie
Als duidelijk is geworden dat het omsluiten van bedrijfsprocessen middels apps geen gebruik hoeft te maken van de native functionaliteit, is het schrijven van apps met html voor een mobiele webbrowser een prima optie. Echter, als native functionaliteit wel gewenst is, vallen de keuzes terug op mam en mdm.
Wanneer een byod-strategie wordt gehanteerd, zal mam voor de distributie van apps een voor de hand liggende keuze zijn. De ‘o’ in cyod staat immers voor ‘own’, het device is van de gebruiker en het is dan niet wenselijk dat het beheerd wordt door iemand anders.
Als alleen het distribueren van apps een wens is, is mdm met het spreekwoordelijke kanon op een mug schieten. Echter, wanneer mdm vereist is, is byod wellicht niet de beste strategie. Een alternatief hiervoor kan de choose your own device (cyod)-strategie zijn, waarbij de werknemer zelf een apparaat mag kiezen uit een selectie van de werkgever. Het toestel is dus wel van de werkgever, maar de werknemer heeft wel de keuze in bijvoorbeeld het besturingssysteem (iOS, Android of Windows Phone). De werknemer heeft dan meer het gevoel dat het apparaat eigendom is van de werkgever, en zal dan ook makkelijker mdm accepteren.
Marco Kuiper, competence center mobile lead bij Info Support
