Discussies over cloud computing verzanden op Europees niveau al snel in protectionistische standpunten. Amerikaanse afluisterschandalen zorgden voor een roep om datalocatie-eisen, er waren voorstellen om Europese providers voorrang te geven bij aanbestedingen en sommigen opperden zelfs een Schengengebied voor data in te stellen. Erg jammer, want deze ideeën druisen juist in tegen het gehele idee achter de cloud.
Om mee te beginnen: het is een nogal surrealistisch idee om data te beperken tot landsgrenzen, maar bovenal remmen deze voorstellen de cloudadoptie in Europa.
Het bevoordelen van Europese landen lijkt op het eerste gezicht misschien geen slecht idee voor de Europese economie. Net als het stellen van datalocatie-eisen waarbij servers met data fysiek gezien in Europa moeten staan. Innovatie is echter een van de drijvende krachten achter de cloud en innovatie wordt weer grotendeels gedreven door concurrentie. De Europese markt voor cloud computing leeft. Verschillende providers concurreren op het gebied van service levels, privacy en veiligheid, en zelfs opslaglocaties. Dat valt echter weg als bepaalde partijen in de markt worden buitengesloten.
Want dát zijn de gevolgen van het realiseren van een Europese cloud. Waar sommigen met het stellen van datalocatie-eisen hopen zo meer datacenters en werkgelegenheid naar ons continent te halen, zal het er in de praktijk op neerkomen dat de consument minder keuzemogelijkheden krijgt. Lokale Europese datacentra zijn immers niet voor iedereen een betaalbare optie. Vooral niet voor kleinere partijen.
Ik was dan ook positief verrast toen in 2014 het rapport Trusted Cloud Europe werd gepubliceerd. In dit rapport wijst nota bene de EC-adviesgroep op het gebied van cloud computing op de risico’s van een protectionistische benadering van de cloud. Sterker nog: de European Cloud Partnership Steering Board wijst de roep om een digitaal Fort Europa resoluut van de hand: ‘Het is duidelijk dat het potentieel van Europese clouddiensten valt of staat met het vermijden van de schijn van een ‘Fort Europa’-model, waar toegang tot de Europese cloud in feite is voorbehouden aan providers die gevestigd zijn in de EU. Niet-Europese cloudproviders moeten net zo eenvoudig toegang kunnen krijgen tot de Europese cloudmarkt.’
Verrast
De EC-adviesgroep wordt daarin gesteund door BSA The Software Alliance. In een inzending voor de Trusted Cloud Europe consultation spreekt BSA nadrukkelijk zijn steun uit voor de in het rapport geuite afkeuring van het idee van een ‘Fort Europa’. Ook deelt de organisatie het standpunt dat een framework van best practices voor cloudproviders en -gebruikers bijdraagt aan de overstap naar cloud computing, zowel voor de publieke sector als voor de particuliere sector. De cloud is immers al onderwerp van bestaande en toekomstige wetgeving op het gebied van veiligheid, dataprotectie en consumentenrechten. Aparte regelgeving is onnodig en leidt alleen maar tot extra kosten, meer complexiteit en conflicterende verplichtingen.
Om een Europese markt voor de cloud te realiseren, is het belangrijk dat de EC doorgaat met het informeren van burgers, bedrijven en overheden over het enorme potentieel van de cloud. Want dat de cloud zorgt voor meer werkgelegenheid en voordelen oplevert voor zowel het bedrijfsleven als overheden, daar lijkt iedereen het wel over eens. Om te kunnen profiteren van die economische voordelen, is het dan ook te hopen dat de EC verder gaat op de ingeslagen weg naar een meer gebalanceerde en wereldgerichte regelgeving op het gebied van cloud computing in Europa.
Wetgeving gaat voor op een technische oplossing zoals cloud en is het dus ook logisch om je primair op de wetgeving te richten en secundair naar technische oplossingen te kijken.
Dat de BSA moeit heeft met ‘fort Europa’ is begrijpelijk. Een aantal van haar leden hebben er belang bij dat Europa geen gesloten markt wordt.
Het licht voor de hand om voor een protectionistische houding te kiezen als er sprake is van conflicterende wetgeving die in strijd is met o.a. de Europese grondwet. Dan zal men keuzes moeten maken in het algemeen belang.
Discussies verzanden niet per definitie in protectionistische standpunten, vergeet de verschillende opvatten en wetgeving met betrekking privacy niet. Dat heeft ook zijn weerslag op eisen tav lokatie van data opslag (niet primair werkgelegenheid). Privacy en wetgeving leggen we in Europa graag meer de nadruk op, niet geheel zonder reden. Het openstellen – zoals ook de BSA wenst (en ook schrijver aangezien zijn werkgever diensten levert aan de BSA) – is vooral in het belang van partijen, om bijvoorbeeld met een patriot act in de hand en niet gehinderd door ‘vervelende lokale wetjes’, grensoverschrijdend door data te kunnen struinen.
Wetgeving kun je ook zien als een concurrentievoordeel. Geen verbod op encryptie en geen spionerende overheden op jouw data in een nog redelijk beschermde locatie dat zijn toch ook voordelen. Doet me herinneren aan de mailservice van de Egyptische mailprovider en hostingserveprovider. Als gevolg van de Arabische en de komst van de Moslimbroedersschap waren de servers op een gegeven moment uit. Weg al je data en mail.
Hosten van de cloud in een niet stabiele omgeving is het grootste risico van dataverlies en data is nu juist het belangrijkste voor veel bedrijven.
De protectonische maatregelen betreffen niet alleen privacy en veiligheid maar ook de juridische aspecten van eigendomsrechten, tweemaal voor dezelfde film betalen met een thuidkopieheffing omdat je van informatiedrager wisselt is hier een voorbeeld van.
Je hebt het hier dan ook nog niet eens over een technische implementatie.
Dennis van Beem kaart wel een heikel issue aan,
Maar het zou mooi zijn geweest als hij ook met een voorstel voor een alternatieve oplossing hiervoor was gekomen.
Beschermen van een Europeesche cloud is een achterhoede gevecht en daar aandacht aan besteden is zonde van de tijd.
Amerika is niet alleen veel verder met cloud computing, zij verwijderen zich ook steeds verder van ons, daar schuilt het gevaar.
Heb net de biografie van Elon Musk gelezen en wat hij doet voor de ruimtevaart in de VS is niet alleen inspirerend maar bevat ook een les. Veel industrieën zijn in slaap gevallen (auto industrie, ruimtevaart). Om bij te blijven kun je niet anders dan die industrie in andere landen te financieren door ervan afhankelijk te zijn.
We moeten ons niet richten op bescherming, maar op toekomstig relevantie. Waarom wordt er niet agressief en op schaal geïnvesteerd, bijvoorbeeld op het gebied van cloud computing?
Er ligt nog een wereld open in de Kunstmatige Intelligentie en Internet der Dingen. Als we niet een paar Elons krijgen gaat het rap bergafwaarts.
Nu ben ik geen fan van de methode van Musk, maar wel van zijn visie en bereidheid hiervoor risico te nemen.