Laatst realiseerde ik me dat ik bijna nooit meer voicemail gebruik. ‘Waarom eigenlijk niet?’, dacht ik. De enige simpele conclusie die ik kon trekken: voicemail is niet efficiënt genoeg.
Negen van de tien keer dat ik gebeld word, is dat door een bekende, bijvoorbeeld een collega. Zie ik een gemiste oproep, dan bel ik zelf wel terug. Als ik op mijn beurt iemand bel met een vraag, wil ik het liefst zo snel mogelijk een antwoord. Dat krijg ik niet als ik eerst zijn of haar voicemail inspreek. Het is dan makkelijker Whatsapp te openen en een berichtje te tikken. De ontvanger kan dat meteen lezen, als het hem of haar uitkomt, en direct antwoorden – in plaats van eerst naar de voicemail te bellen, misschien een pincode in te moeten voeren, het bericht af te luisteren en dan nog eens terug te bellen.
Volg het goede voorbeeld
Ik ben niet de enige die denkt dat het allemaal efficiënter kan. Grote bedrijven als Coca-Cola en JP Morgan Chase hebben dit jaar al afscheid van voicemail genomen. Medewerkers hebben niet langer de mogelijkheid om bij elkaar een gesproken bericht achter te laten, en ook klanten kunnen bij hun contactpersoon geen voicemail meer inspreken.
Waarom die organisaties deze keuze gemaakt hebben? Om de werkervaring van het personeel, maar ook die van klanten en leveranciers, zo positief mogelijk te maken. Weg met de irritaties over collega’s die je voicemail vullen met ellenlange verhalen en dan verwachten dat je alles uitgebreid beluisterd hebt. Datzelfde betoog had hij of zij beter in een e-mail kunnen zetten, zodat je het meteen zwart-op-wit hebt. Is effectiever én sneller. En natuurlijk bespaar je op deze manier indirect ook kosten, want tijd is nu eenmaal geld.
De vraag loopt terug
Wat voor zakelijke gebruikers het geval is, geldt ook privé. In mijn persoonlijke omgeving zie ik eveneens dat steeds minder mensen voicemail gebruiken. Jongeren bellen zelfs helemaal nauwelijks meer. En zij zijn de toekomst, dus lijkt het logisch dat voicemail vanzelf wel verdwijnt. Maar ik denk dat dat moment al sneller bereikt wordt.
Nu al merk ik dat klanten bij de selectie van een telefonieoplossing niet meer specifiek om een voicemailoptie vragen. Ze nemen telefonie steeds meer als een clouddienst af, wat van voicemail geen ‘key asset’ meer maakt. En als men toch voicemail wil gebruiken, dan moeten de berichten wel automatisch in hun e-mailinbox beschikbaar zijn. Dan ‘past’ het in de workflow.
Zo kan het ook
Maar wat zijn de alternatieven? Intern – het contact tussen medewerkers – zijn Whatsapp en e-mail favoriet. Neemt iemand niet op, omdat hij bijvoorbeeld in een vergadering zit? Misschien heeft hij wél de gelegenheid een tekstbericht te beantwoorden. Wordt het gesprek doorgeschakeld naar de telefoniste? Het e-mailtje dat op dat moment wordt geschreven met de vraag of men mij terug wil bellen, kan ik zelf ook wel tikken.
Voor het externe contact – tussen de klant of leverancier en het bedrijf – zie je dat telefoontjes steeds vaker naar een contactcenter gaan. Ook in dit geval is e-mail een optie. Of denk aan social-kanalen of een contactformulier op de website. Mogelijkheden te over. Tijd om vanaf volgend jaar voicemail te begraven.
Dag Buurman (Rontgenlaan),
Helemaal mee eens. Leuke opinie, leest lekker weg en inderdaad heb zelf ook een afkeer gekregen voor voicemail.
De laatste tijd wordt ik steeds vaker over What’s app en Facetime gebeld, valt dat eigenlijk ook onder VOIP?
En wat denk je van vaste telefonie? Komt daar ook een einde aan?
Uiteindelijk gaat het om communicatie en vaak van persoon tot persoon. Als ik een kaartje krijg van iemand kies ik altijd voor mobiel.
Wat staat er nog meer op stapel de komende jaren?
Fijn om te lezen dat ik een trendsetter ben, want ik heb het gebruik van voicemail al vijftien jaar geleden afgeschaft omdat ik merkte dat het voor mij niet werkte, zowel als ontvanger als verzender. Ook ik gebruikte tekstuele asynchrone alternatieven zoals email of SMS, en later IM-diensten zoals WhatsApp.
Hoi Henry, (neem me niet kwalijk dat ik je vragen beantwoord en nog wat commentaar aan het oorspronkelijke bericht toevoeg)
Via What’s app en Facetime bellen is natuurlijk een vorm van VOIP. Je belt immers over hetzelfde medium als de What’s app berichten zelf zijn weg vindt, namelijk het internet (of dat nu het mobiele internet is of een Wifi verbinding). De implementatie zal wel iets anders zijn als VOIP die mensen vaak thuis hebben in het kader van een 3-1 abo.
Ik begreep uit vele artikelen en berichten de laatste jaren dat jongeren al helemaal niet meer bellen of sms-en. Daarom hebben veel mobiele telefoonboeren hun aandacht op dataverbruik (waar dat allemaal in zit) en bellen/sms-en kost geen drol meer.
Wat betreft dat kaartje, vind ik dat nog lastig. Is er een manier waarop je je kaartje tussen alle mobiele telefoons snel en effectief kan uitwisselen? Ook tussen merken en eco systmemen (Apple – Android – Windows). Het moet natuurlijk net zo snel gaan als een fysiek kaartje afgeven.
Waar ik in het kader van het artikel nog een opmerking over wil maken is het feit dat veel organisaties (met name overheid) een sport van gemaakt hebben, is een doolhof van telefoonsystemen gemaakt hebben om vooral niet bereikbaar te zijn. Maar goed, dat gaan we met techniek niet oplossen, dat zit hem meer op de transparantie van de organisaties zelf (vaak gewoon zwaar onderbezet en dat neem ik de medewerkers niet kwalijk, wel de leidinggevende).
Voicemail is inderdaad achterhaald, maar mail… alsjeblieft zeg, dan voor elke scheet een mail tikken. Laat je gewoon terugbellen of bel op een later tijdstip, want van al die mails hebben de meesten ook een afkeer.
Merkwaardig, hier geeft iemand aan dat hij sneller typt dan spreekt..? Voor asynchrone communicatie is voicemail, tekstberichtje, Skype e.d handig, maar het doel is uiteindelijk elkaar spreken en misschien wel zien.
Nou Roel, dat ligt helemaal aan waar het over gaat. Ik ben heel erg van het tikken en ook mailen / messagen op een platform / et cetera.
Telefoongesprekken deel je niet makkelijk en zeker gemaakte afspraken tijdens gesprekken vind ik dodelijk. Vaak moet je die dan achteraf alsnog tikken en da’s dan dubbel werk. Dus het hangt er helemaal vanaf waarover de communicatie gaat. Bellen is ook een vorm van incontinentie : Je kunt het niet ophouden.
Atilla : Met kaartje bedoelde ik niet SIM kaart, maar business card. Als ik een business card van iemand krijg (fyiek of virtueel) dan sla ik zelfs alleen maar het mobiele nummer op.
VOIP gaat ook met een “vaste telefoon”. Ik heb de “normale” vaste lijn al een tijd geleden afgeschaft, omdat ISDN en Faxen inmiddels achterhaald zijn (in Duitsland is ISDN al afgeschaft) en daarnaast ook nog veel te duur.
Voicemail is een fenomeen waarmee ik sinds de invoering problemen heb gehad, net als antwoordapparaten, voor mij was een nummermelder de betere oplossing, terug bellen toont werkelijke interesse.
Wat atilla’s kaartje betreft, ik gebruik een mobiele wlanrouter, dan kun je met ieder apparaat naar internet, ook onderweg. Die keuze is gemaakt omdat in deze omgeving veel met 30 tot 40 cm dik graniet gebouwd is waar een smartphone of tablet binnen niets ontvangt, die router kan in het kozijn gelegd worden en binnen met wlan communiceren.