It-manager Hans Louwhoff van de Sociale Verzekeringsbank verbood medewerkers kritiek te hebben op de gang van zaken rond de uiteindelijk faliekant mislukte bouw van het multiregelingensysteem (mrs). Ook zou de winnende combinatie Capgemini/Oracle zijn voorgetrokken in de aanbesteding. Dat zegt weblog Geenstijl op basis van een ingezonden brief van een anonieme betrokkene.
Volgens de briefschrijver was het eerste wat Hans Louwhoff deed nadat hij hoofd van de it-afdeling werd bij de SVB, alle bestaande managers en teamleiders vervangen. Daardoor ontstond er een complete chaos bij het mrs-project. Bovendien verbood Louwhoff tijdens het project uitdrukkelijk iedere vorm van kritiek. Degene die toch bedenkingen uitten over de gang van zaken, kregen een slechte beoordeling. Louwhoff werd, na het fiasco van het mrs, daarna verantwoordelijkvoor de it voor de nieuwe opzet van het persoonsgebonden budget (pgb). Ook rond dit project ontstonden – zoals bekend – grote problemen, aldus de klokkenluider van Geenstijl.
In de brief stelt de schrijver ook de manier van aanbesteden rond het mrs-project aan de kaak. Daarin zou het duo Joop Groen en Ron Roozenboom, die als adviseurs/begeleiders waren aangetrokken, voorstander zijn geweest van de uiteindelijk gekozen combinatie Capgemini/Oracle. Het tweetal zou bewust op deze keuze hebben aangestuurd door tijdens de scoretoekenning aan de verschillende offertes in ‘hidden’ columns in Excel deze leverancierscombinatie extra punten te geven.
Ook zouden zij in rapportages hebben aangegeven dat de tests voor bijna 90 procent goed gingen terwijl in werkelijkheid er nog niet één testscenario door het systeem kwam. Ook twee door Louwhoff aangetrokken Oracle-architecten/adviseurs waren lovend over het mrs en duldden geen kritiek van SVB-medewerkers, aldus de briefschrijver op de website van Geenstijl.
Reactie SVB
Bij de SVB zegt een woordvoerster dat de instelling het artikel heeft gelezen, maar dat er niet wordt gereageerd op anonieme brieven. De instelling vindt het vervelend dat er werknemers met naam en toenaam worden genoemd. Verder zal de SVB nog eens kijken naar de gang van zaken rond de mrs-aanbesteding. Mochten er alsnog aanwijzingen voor strafbare feiten boven tafel komen, dan zal de SVB een onderzoek laten instellen. Vooralsnog zijn daar geen signalen voor, aldus de zegsvrouw.
De redactie van Computable begaat in mijn ogen een grote fout door hier namen van personen te noemen of herhalen zonder dat door de juiste instanties hun betrokkenheid met vermeende feiten is aangetoond. Stel je eens voor dat ten onrechte jouw naam in de media komt te staan. Een anonieme brief op Geen Stijl als bron is in mijn ogen ondeugdelijke journalistiek! Ik hoor graag van het College Bescherming Persoonsgegevens wat ze hiervan vinden.
Ik trek ook even de wenkbrauwen op. Ik vind het, behoudens zeer publieke personen, niet zo kies om met namen te komen. Ik begrijp uit het artikel dat de informatie op anonieme is aangedragen en dit artikel had ook kunnen worden geschreven zonder naam en toenaam, me dunkt. Jammer.
Kennis hebben met enkele van de processen van het SVB, zit het probleem totaal ergens anders, wat vervolgens, wat mij betreft volkomen voorspelbaar, ook in de opzet en inzet van de ICT volkomen fout gaat.
De grote fout die Schipper, Klijnsma en van Rijn maken, voor hen natuurlijk hun voorgangers, waarvan enkelen puissant ‘beloond’ zijn voor aanzienlijk professioneel falen, is de volgende.
“Menselijke gezondheid is NOOIT of te NIMMER een financieel commodity te maken.”
Ik hoop van ganse harte dat deze ene regel, elke lezer, met Respect voor de individuele ervaringen, kennis en kunde meteen diep tussen de oren stelt.
De reden is zeer eenvoudig. De factoren de van invloed zijn op het onderwerp gezondheid, dus ook de zorg, dus ook de zorgverzekering, dus ook ALLE zaken die men daaromtrent politiek/ambtelijk/commercieel bedenkt, zullen mank lopen.
Het is zeer eenvoudig, de variabelen die met onderwerp Gezondheid gepaard gaan zijn onmeetbaar groot dat er op geen enkele wijze sprake kan en zal zijn voor standaardisatie. Laat staan dat er een standaard te bedenken is om gezondheidszorg te financieren. Sinds mevrouw Borst roep ik dit al dat je IT nooit in moet proberen te zetten voor zog en zorgsystemen met als uitgangspunt zorg goedkoper te maken vanuit commercieel opzicht.
Zonder mijzelf op de ‘borst’ te kloppen worden mijn waarschuwingen sinds Ab Klink telkens weer in de praktijk bewezen.
Wellicht kan Computable in dat aspect duiken om ICT falen in gezondheidszorg aan de kaak te stellen en dit artikel zelf terug te trekken?
Niet handig.
Het noemen van namen en bedrijven die op geen enkele manier officieel zijn aangeklaagd is niet correct en zouden direct moeten worden verwijderd.
Ik ben wel groot voorstander om op dit soort anonieme brieven verschillende waakhonden activeren om direct en actief moeten gaan zoeken naar een klokkenluider die ook mede een aanklacht naar de verschillende partijen en personen kan onderbouwen.
Het lijken weer 2 falende IT projecten die honderden miljoenen kosten en niets opleveren, niet door techniek maar door falende managers, processen en interne politiek.
@Mark, had je er minder problemen mee gehad als slechts de namen achter een mislukking als bij het SVB genoemd zouden worden? Dus zonder de ‘juicy details’?
Ik vind dat dat bij overheids-ict juist veel vaker moet gebeuren. Sterker nog, ik vind dat de direct betrokken managers en eventueel ook overige leden van het management, raden van toezicht e.d. persoonlijke aansprakelijkheid moeten krijgen voor dit soort mislukkingen. Men werpt zich op als kundig en verantwoordelijk (overheids)bestuurder. Niet alleen blijven ze in gebreke, hun aanwezigheid sluit ook uit dat een wel kundig persoon in de betreffende hoedanigheid had kunnen ingrijpen.
Ik heb wel eens meegemaakt gezien dat iedere medeverantwoordelijke de andere kant op stond te kijken terwijl een eindverantwoordelijke disfunctioneerde. Moet je kijken hoe snel ze in actie waren gekomen als het hun bedrijf of hun portemonnee betrof.
De betrokken personen met naam en toenaam noemen, vind ik in dat soort situaties het volste recht van de media. Het zijn in dat geval ook geen beschuldigingen. Het is het vermelden van hun betrokkenheid en iedereen is in de gelegenheid hun rol of hun onvermogen het debacle te keren toe te lichten. Private bestuurders mogen toch ook gewoon genoemd als hun bedrijven in de fout gaan? Nederland is dringend toe aan een mentaliteitsverandering op dit gebied.
Ik vind het werkelijk schokkend dat zo’n organisatie als SVB niet eens de moeite neemt erop te reageren. Omdat het anoniem is? Kom nou.
Beste redactie van Computable, u doet er goed aan om de namen van de mensen uit dit artikel te halen. Uw bron is een anonieme brief op Geen Stijl??? Daar komt nog eens bij dat er niets is bewezen verklaard. Het is echt onhandig.
Normaal gesproken noem je geen namen van mensen die een fout hebben gemaakt.
Maar een directielid zoals Directeur IT Bedrijf Sociale Verzekeringsbank Hans Louwhoff, vangt als hoge boom nu eenmaal meer wind omdat hij medeverantwoordelijk is voor haagse wind. Zijn medewerkers moesten de huik naar de wind hangen anders kregen ze tegenwind. Nu willen zijn medewerkers er geen doekjes meer om winden, en dus zal Louwhoff als politieke windvaan storm oogsten. Ook de staatssecretaris, wiens naam wel genoemd mag worden, merkt dat de wind uit een andere hoek is gaan waaien. Ten slotte kunnen de kiezers die door de MRS debacle geen geld kregen, ook niet van de wind leven. Alleen Capgemini kan nog steeds zeggen dat MRS ze geen windeieren heeft gelegd, immers het is een kwade wind die niemand voordeel brengt.
@ Rob
Ik snap je emotie wel maar sec genomen gaat het m.i. om het volgende;
Hoor wederhoor
Dat is journalistiek een aanvaardbare manier van het verifiëren van informatie. Dat zul je als eerste moeten doen en wil een betreffend persoon zelf niet reageren, vanwege wens of juridische reden, zul je andere wegen moeten bewandelen je informatie te staven.
Gevaar
Het gevaar is nu erg groot dat dit juridische consequentie heeft want het is nog maar helemaal de vraag of die anonieme informatie wel helemaal klopt. Aansluitend, je kunt ook dit artikel schrijven met alleen het noemen van functie van betrokkenen en het minder expliciet maken. Zelfs het gebruik van gefingeerde namen is een gebruikelijke mogelijkheid.
Dat zou aan de intensiteit van het artikel verder niet veel af doen. Tenminste, voor de IT professional volgens mij ook niet. In juridische zin is de gang van zaken sec een interne aangelegenheid van de betrokkenen en zal dit door SVB en/of hoger moeten worden opgepakt ter onderzoek.
Er zijn nog flink wat hiaten die nog moeten worden ingevuld. Een beetje meer research had zeker een ingevuld beeld opgeleverd. Nu krijg je veel commentaar op…
Wellicht dat Auteur zich hier wil beroepen op verwijtbare feiten welke waar zijn en dat het in het algemeen belang is om deze feiten te verspreiden. Zo te zien beschouwt auteur deze publicatie voldoende in het kader van “algemeen belang”! Getuige het zonder wederhoor overnemen van naam en toenaam van betrokken personen.
Het hoeft hier geen betoog dat a.d.h.v. deze informatie in elk geval op journalistiek vlak nog wat “te halen” valt.
Dat de, in deze materie, geïnteresseerde Computable lezer hierbij een nogal uitgesproken mening overhoud, lijkt me evident!
Even inhoudelijk en afgezien van bovenstaande commentaren: als de gepubliceerde programma board klopt, dan was heb toch wel zeer ernstig van het pad.
Zwaar overbevolkt. En (minimaal) twee externe adviseurs? Als deze twee inderdaad zitting hadden in de programma board, dan was er geen sprake van een echte programma board en trek ik hun integriteit in twijfel. In een echte programma board horen geen externen en dat horen externen, zeker van een zwaar niveau, zich ook te realiseren.
Voordat de discussie verzandt in een ‘name and shame’ verwijt is het misschien wel aardig om eerst eens te kijken naar de cultuur van angst & macht die blijkbaar geschapen is. Ik wijs hierop naar aanleiding van soortgelijke case bij NZa, bij mijn weten hebben genoemde functionarissen geen koninklijke status.
In dat kader is onderwerp privacy interessant, heb de partijprogramma’s door genomen op zoekterm ‘als je niets te verbergen hebt’ en daaruit blijkt dat er politiek dus geen grond is voor terughoudendheid. Tussen strafbare feiten en laakbaar handelen, het nalaten om te acteren op signalen die een ander beeld van de situatie schetsten, zit nog groot verschil als we kijken naar een onderwerp als integriteit. Betreffende ‘zelfreinigende’ vermogen van de slager die zijn eigen vlees keurt hoef ik hopelijk niets te zeggen.