Onderweg van Los Angeles naar Maui (Hawaï) kijk ik door het vliegtuigraampje naar het wolkendek dat onder me voorbij trekt. Geen wolk is hetzelfde en toch vormen ze samen een prachtige deken die de Grote Oceaan bedekt. Iedere individuele wolk verandert continu van vorm en ziet er vanuit verschillende invalshoeken steeds weer anders uit. Ook de hedendaagse it is continu aan een toenemende snelheid van verandering onderhevig.
Het it-landschap gaat bovendien steeds meer lijken op een dek van wolken (lees: applicaties) van verschillende grootte en veranderlijkheid zoals ik al schreef in eerdere blogpost Continue innovatie, DevOps en cloud. Met als groot verschil dat binnen ondernemingen het ‘wolkendek’ aan vele regels moet voldoen.
Dit bracht me tot een inzicht. In de blogpost Cloud consumption should be like Lego uit 2012 voor IBM’s blog ThoughtsOnCloud.com schreef, maakte ik de analogie tussen Lego en de mogelijkheden van cloud computing. Beschouw individuele clouddiensten als losse Legosteentjes, en ieder bedrijf of persoon kan een huisje (lees: businessfunctionaliteit) bouwen naar eigen inzicht. In essentie is dit juist, zeker nu cloud-platformen voor applicatieontwikkel- en hosting zoals IBM Bluemix, Google Apps Engine en Microsoft Azure en Amazon AWS steeds volwassener en ook vaker toegepast worden.
Maar er is een groot verschil tussen beide analogieën: de manier van koppelen. Legostenen werken zo goed omdat deze een gestandaardiseerde en onveranderlijke koppeling hebben. Maar probeer hier nu eens een blokje van een Chinees Lego-alternatief op te plaatsen… Toch even anders! Wolken kennen op hun beurt alleen maar veranderlijke vormen, alhoewel we wel verschillende wolkentypen onderkennen.
Voor backoffice-systemen hebben bedrijven vaak al communicatiestandaarden afgesproken, om volgens service georiënteerde architectuur (soa) informatie uit te wisselen. Dat kan, omdat services van interne systemen vaak naar eigen inzicht aangepast kunnen worden. Deze systemen integreren we nu steeds vaker met een groeiend aantal SaaS-applicaties, die vaak ieder een eigen, individueel evaluerende taal praten. Hier ligt een prachtige uitdaging, die om continue aanpassing vraagt. It zal morgen dus net weer anders zijn dan vandaag, It zal nooit meer hetzelfde zijn.
Same shit, different day als we overwegen dat Cobol nog de boventoon voert, tot op heden worden daarmee dagelijks meer transacties uitgevoerd dan dat er met Google gezocht wordt. Iemand die bij IBM werkt zou moeten weten dat er twee werelden bestaan, die van de Systems of Engagement en die van de Systems of Record. Dat back-office systemen moeilijker naar de cloud zijn te migreren heeft te maken met het feit dat ze veelal batch-georiënteerd (ETL) zijn, in 9 van de 10 gevallen is er dus alleen een SOA-laag bovenop geplaatst.
@Ewout, eens met de verschillende “Systems of” (is overigens System of Record, System of Engagement en System of Innovation) zoals ik ook al beschreef in eerdere blog posts. Essentie van deze post is, op begrijpelijke manier, uit te leggen dat koppelvlakken tussen applicaties en services steeds meer een uitdaging gaat worden. Voor “Core IT” (back-office systemen) is dit inderdaad vaak SOA, voor de “Cloud Native” (System of Engagement) spreken we over de “API Economy”.