Door verregaande automatisering verdwijnt 50 tot 60 procent van het werk op de personeels- en salarisadministratie. Dat is goed nieuws voor de huidige hr-professionals, maar zeker voor de generatie Y.
Binnenkort komt de generatie Y op de arbeidsmarkt. Allemaal jonge mensen die vergroeid zijn met automatisering en hun gehele leven managen met hun smartphone. Dat gaat ook impact hebben op de human resource informatiesystemen (hris). Als bankzaken al met een app geregeld kunnen worden, dan is het voor deze generatie helemaal ondenkbaar om papieren bonnetjes te bewaren, aan elkaar te nieten en hier vervolgens een nog zelf in te vullen declaratieformulier aan toe te voegen. Deze generatie maakt tijdens de lunch een foto van de rekening en stuurt die digitaal door naar het systeem. Nog voor ze hun glazen leeg hebben gedronken, wordt de declaratie al verwerkt.
Dit soort ontwikkelingen is al in gang gezet en biedt enorme kansen. Ik ken bedrijven waar medewerkers zich met een what’s app’je kunnen ziekmelden bij hun leidinggevende. Handig natuurlijk, maar het is wel van belang dat er een systeem achter zit. Want als die manager vervolgens de ziekmelding weer in een ander systeem moet inkloppen, is het niet efficiënt meer en ligt het niet goed vast. Wanneer de melding direct in het systeem wordt ingegeven, krijgt de leidinggevende niet alleen de melding, maar ziet ook dat dit bijvoorbeeld de derde keer in korte tijd is. Dan heb je daarna een heel ander gesprek met die medewerker.
Ess en mss
In de afgelopen twee jaar zijn de begrippen employee self service (ess) en/of manager self service (mss) gemeengoed geworden binnen human resource management en dat zal alleen maar verder toenemen! Employee self service en/of manager self service geven aan dat medewerkers zelf hun verantwoordelijk nemen. Zowel in hun werk als in de geautomatiseerde administratieve afhandeling van hun personeelsdossier.
De komende jaren dienen organisaties en medewerkers samen nog meer stappen te maken. Samenwerking is daarbij cruciaal. Vaak zijn veel hr-systemen wel gedigitaliseerd, maar nog niet geautomatiseerd. En voor de duidelijkheid: knippen en plakken van gegevens is geen automatisering.
Automatisering volgt op standaardiseren. Bedrijfsprocessen worden duidelijk vastgelegd, van waaruit het administratiesysteem het werk geautomatiseerd verwerkt. Als een medewerker van functie wisselt, dan rolt de complete administratie daar automatisch achteraan, inclusief de juiste salarisstrook.
Generatie Y kunnen we niet motiveren om saai en routinematig werk te doen. Laten wij ons door deze generatie inspireren. Generatie Y wil alleen doen waarvoor zij gestudeerd heeft. De focus van de hr-professionals is de afgelopen jaren verschoven naar administratie in plaats van belangrijke en inspirerende werkzaamheden, zoals arbeidsmarktcommunicatie, talentontwikkeling, het voorkomen van ziekteverzuim en het aanscherpen van het declaratiebeleid.
Door elkaar te inspireren en van elkaar te leren, kunnen alle hr-professionals weer met volle passie aan de slag met alle medewerkers.
Ook de huidige generatie heeft weinig zin om papieren bonnetjes in te moeten leveren, maar zolang de bedrijfsprocessen, accountants en fiscus om papieren bonnetjes blijven vragen zul je hier niet aan ontkomen vrees ik
Wie op basis van een foto van een bon een declaratie uitbetaalt is in mijn ogen niet erg slim bezig. Voor sommige zaken heb je nu eenmaal het fysieke bewijs nodig. Maar wie weet gaat automatisering straks zover dat je bij het betalen van een bon kunt aangeven of je werkgever een afschrift van bon en betalingsbewijs krijgt. Dan werkt het echt goed.
Verder: als Generatie Y alleen wil doen waarvoor zij gestudeerd heeft kan HR verder wel inpakken. En achteraf motiveren van personeel middels talentontwikkeling is in mijn ogen het paard achter de wagen spannen. Talentontwikkeling begint op (de basis-) school. Als dat goed van de grond komt maken veel meer kinderen de direct de juiste studiekeuze. ICT zal daar ook een rol bij kunnen spelen. Werving & Selectie wordt dan een stuk plezieriger, met uiteindelijk als gevolg dat ook het HR personeelsbestand zal worden uitgedund.
De werkelijke uitdaging van HR is m.i. straks het nog beschikbare werk en inkomen op zinvolle wijze (evenredig) te verdelen over het beschikbare talent. Al is het maar om te voorkomen dat anders hele volksstammen afzakken in armoede en een uitzichtloos bestaan.
Geen positief beeld van generatie Y, inflexibel, verwend, privacy-onbewust en laten we wel wezen, gezien de leeftijdsopbouw van de maatschappij een minderheid.
Ik geloof niet dat dit verhaal met de realiteit overeenstemt.
Goed verhaal. Jammer dat er meteen in de reacties een negatieve draai aan gegeven wordt.
Jan, natuurlijk is arrogantie en verwend gedrag ongepast en ongewenst. Als er gewerkt moet worden mag dat best eens moeite kosten.
Maar bekijk het eens anders. Generatie Y die door Google en digitaal leren sneller veel weet en kan mag kiezen tussen bedrijf A welk ouderwets is en bedrijf B die sexy is en uitdagend, dan mag je raden waar ze voor zullen kiezen. En bedrijven staan nog steeds aan het roer. Lapzwansen zullen ze niet aannemen.
In mijn ogen zullen mensen of goed met hun handen of goed met hun hoofd moeten werken en een specialisatie kiezen. Al het middelmatige zal door automatisering wellicht moeilijk aan een goed betaalde baan komen.
Dat we gaan automatiseren en digitaliseren is gewoon een feit en onomkeerbaar (als er geen ramp gebeurd). Je hoeft echt niet achter elke trend aan te lopen om dat te zien.
Bedenk je goed waarin je een opleiding zoekt. HR medewerker of boekhouder of trein machinist is wellicht niet de meest handige keuze…
Dat de digitale generatie Y doorgaans geen zin heeft in structuur, standaarden, et cetera, dat klopt wel. Jan noemt het als, inflexibel (t.o.v. het bedrijf neem ik aan), verwend (zoals de bekende knip en plak scriptie), privacy-onbewust. Maar wil generatie Y alleen doen waarvoor zij gestudeerd heeft? Nee, in het algemeen willen ze zichzelf zijn en doen ze dus liever wat ze leuk vinden en wat in hun ogen nuttig is. Dat kan botsen met de bedrijfsprocessen, maar HRM kan op generatie Y druk uitoefenen; wil jij je loon, wil je een vergoeding, dan moet je je aanpassen. En dat doet generatie Y dan ook, vanwege hun relatief grote behoefte aan consumeren en hun stress gevoeligheid.
Nee, de vraag is of HRM klaar is voor de “moderne” HRM-processen. HRM-afdelingen hebben heel veel moeite om hun visie ten aanzien van HRM-processen in de organisatie te laten landen, vooral bij het lijnmanagement, die op HRM-gebied liever wat aanrommelt. En voor een succesvolle implementatie moet het lijnmanagement in hun HR-rol op één lijn zitten met de eigen collega’s en met de afdeling HRM. De te kiezen techniek speelt een minder grote rol.
Als efficiency de norm is zijn HR medewerkers nauwelijks meer nodig omdat de “lifecycle” van een medewerker binnen een bedrijf vrijwel volledig te automatiseren is.
(1) – Selectie gebeurd aan de hand van een checklist met certificaten en psychologische testen. Daarna wat gesprekken met een aantal mensen van de toekomstige afdeling en afgesloten met contract onderhandelingen, het invullen van een aantal (web)formulieren en het maken van een selfie.
(2) – Op de eerste werkdag aanloggen op een selfservice portal waarna je doorverwezen wordt naar een afhaal balie voor je “gereedschap”. Dit wordt je gebracht door een robot die je feilloos weet te vinden en identificeren vanwege gezichtsherkenning – immers, je had op een eerder moment een selfie achter gelaten… 🙂
(3) – Je manager heeft inmiddels een seintje gekregen om je op te halen om een introductie te geven. Na afloop kan je aan de slag!
… maanden/jaren later … ontwikkelingen/veranderingen op een vergelijkbare manier vastgelegd …
(3) – Exit gesprek met je manager.
(2) – Onder begeleiding van je manager naar de inlever balie om je “gereedschap” in te leveren. Aanloggen op een selfservice portal voor afmelding en een ontvangstbewijs. Een robot is inmiddels gearriveerd om je “gereedschap” in ontvangst te nemen. Ook nu weet die je weer feilloos te vinden en identificeren vanwege gezichtsherkenning – immers, door de tijd heen had je een paar selfie-updates gestuurd… 🙂
(1) – Op naar de volgende!
Efficiënter kan ik het niet maken – wel menselijker… 😉
@hk:
Van elke rekening een betalingsbewijs overleggen?
Als prive persoon schiet ik de onkosten voor door ze betalen met mijn credit card of betaalpas. Enige idee wat zoiets aan twee kanten voor een administratieve rompslomp met zich meebrengt?
@Will Moonen … ja, dat brengt administratieve rompslomp met zich mee. Maar je wil niet weten bij hoeveel bedrijven dit nog steeds een “must” is.
Je wil overigens ook niet weten hoeveel hier in het verleden misbruik van gemaakt is. Ik ken gevallen waar je voor 70% van je declaraties na een zakenreis bonnetjes moest kunnen overleggen. Wat gebeurt: men neemt alle bonnetjes, en declareert vervolgens 1.4 keer dit bedrag. Tel uit je winst …
Letterlijk betekent human resource management het beheer van menselijke productiemiddelen, steeds vaker de vlottende activa op de balans waardoor er een brallende klasse ontstaat die fantastische titels (paradigmologist?) gebruiken maar geen enkele vaardigheid heeft. Oke, ze kunnen zoals Henri al aangeeft zoeken met Google maar zodra je ze afsluit van Internet blijken ze maar weinig kennis te hebben. Betreffende de genoemde middelmaat zijn er dan ook veel omgekeerde negens als we kijken naar deplorabele staat van ons onderwijs;-)
Dan betreffende de bonnetjes, altijd een vervelende kwestie maar zoals hier al aangegeven dus een noodzakelijk kwaad als we kijken naar btw-carrouselfraude. Uiteraard kunnen we er ook een closed loop van maken door alleen nog maar elektronische betalingen te accepteren maar ik denk dat de meeste mensen zich dan bespied voelen. In het kader van menselijke productiemiddelen is er trouwens wat af te dingen op belastingvoordelen aangaande arbeid, uiteindelijk een vorm van concurrentievervalsing als ik kijk naar bruto-netto verhoudingen.
Auteur houdt zich bezig met outsourcing, payroll constructies waar zoals ik zei menselijke productiemiddelen gewoon cijfers op de balans zijn. Het management by Excel wat niet echt acceleert als we kijken naar lessen van ‘undercover boss’ waarin geleerd werd dat er dus twee werkelijkheden zijn. Zo heb je dus die van Henri welke stelt dat menselijkheid maar een lastig gegeven is omdat je dat zo moeilijk kunt digitaliseren en die van de realiteit welke steeds vaker pijn doet nu blijkt dat kennis niet in systemen zit maar mensen.
Lekker makkelijk om te generaliseren middels alfabet, persoonlijk ken ik vooral ‘over het paard getilde producten van hun opvoeding’ als ik even kijk naar de realiteit van participatie binnen het generatieconflict. Oke, ik ben gevormd door LETRA oefeningen in de praktijk waarbij je met een te korte plank of een te lang touw over een hindernis komt (of niet) en het niet om cijfers maar de inzichten gaat. Hierin gaat het niet om wat je kunt maar wat je wilt leren want wat je gestudeerd hebt is tenslotte morgen alweer achterhaald.
Even voor de duidelijkheid, een leidinggevende heeft in eerste instantie een rol om leiding te geven wat dus meestal iets meer omvat dan het cijfermatige kader van de Excel sheet.Tot op heden heb ik dus slechte ervaringen met HR-professionals, ben met één ervan getrouwd…. Grappige is dat ze dus in een ethisch conflict komt aangaande de ‘ontmenselijking’ van de payroll constructies welke enkel en alleen om de cijfers gaan. Zeker als deze even frauduleus zijn als de LIBOR-rente want de glimlach van een kind is meer waard en en generatie Z is de opvolgende letter in het alfabet.
Ach Henri, wist je nog niet dat ICT zichzelf aan het automatiseren is?
Dus kan boekhouder toch een betere keuze zijn of liever advokaat, die krijgen namelijk altijd betaald of ze winnen of niet.