De laatste tijd heb ik veel blogs geschreven over de falende overheid, ook voor Computable. Maar alleen daarover schrijven is niet goed voor mijn imago. En mijn scheermes is zo scherp.
U moet namelijk weten: ik ben ict-consultant maar eigenlijk econoom. Ik functioneer prima als ict-consultant met als basis een klein setje van basisprincipes en redeneermechanismen. Die basisprincipes ontleen ik aan briljante mensen, mijn helden. Een zo’n held is Alan Turing (ja, van de film). Turing bewees dat alle computers (of computerconfiguraties) elkaar kunnen imiteren. Computers kunnen meer opslagcapaciteit en rekenkracht krijgen maar principieel niets nieuws doen. Elke keer als er een hype langskomt – distributed database, client-server, datacenters, de cloud, enzovoorts – haal ik Turing van stal om onzin te elimineren. Soms blijft er dan niets over.
Isaac Asimov, de science fiction-auteur, is een andere held van mij. In sommige van zijn mid-twintigste-eeuwse verhalen schrijft hij over computers. Logisch nadenkend stelt hij zich een toetsenbord en een beeldscherm voor, verbonden met één reusachtig computerbrein. Turing maakt het niet uit, maar centralisatie van dure computercapaciteit is gewoon zo vreselijk logisch.
Mijn eerste ict-werkgever in 1986 was Raet, heldenvrij maar eens de koning van het centrale rekencentrum. Had ik mijn collega-mainframeboeren verteld dat het pc-lan/wan en de (fat) client-server architectuur op komst was dan was ik subiet de deur uitgewerkt – en terecht. Nu, dertig jaar later, wint de logica weer terrein, nadat honderden miljarden zijn uitgegeven aan dwaalwegen. Ik herinner mij nog die bijna huilende ict-directeur van een kleinere bank die mij vertelde dat de besparingen van client-server toch tegenvielen. Na vervanging van alle domme terminals door IBM PS/2 clients waren de ict-kosten zomaar 40% gestegen! Ach, de jaren ‘90.
Laten we eens (ver) vooruit kijken. Krijgen we op een dag die ene Asimov-superserver? Onze overheid zou het graag willen maar is het nog wel nodig? Rekenkracht is bij spotgoedkope hardware geen issue meer en opslagcapaciteit wordt ook gratis. We hoeven vanuit kostenperspectief dus geen centraal rekencentrum. Desondanks blijft het hollebolledatacentrum een logisch perspectief. Waarom? Vanwege superheld Albert Einstein die postuleerde dat informatie nimmer sneller wordt overgedragen dan met de lichtsnelheid (c = 300.000.000 m/s). Zolang er geen wormgaten worden ontdekt is het logisch om gegevensopslag te centraliseren en dat ongeacht de ontwikkeling van de bandbreedte.
‘Dataservers aller landen: verenigt u!’,zeg ik een held na wiens naam mij ontglipt.
Dit artikel is eerder verschenen in Computable magazine jaargang 48, nummer 4 van april 2015.
U ziet (maar daar bent u dan ook econoom voor) een ding over het hoofd: als alle mensen spiritueel beter verbonden zijn, is ICT helemaal niet meer nodig. Daar zijn ook al boeken over geschreven. Helaas wordt in een door materialisme (en het daarmee samenhangende kapitaal) geregeerde wereld alles dat spiritueel is als vage onzin en onmogelijk terzijde geschoven. Toch denk ik dat daar de werkelijke toekomst ligt. Kwestie van evolutie. Tot die tijd modderen we nog wel even door met de spullenboel die we hebben, gecentraliseerd of niet. Laten we er in elk geval het beste van maken.
Als eerste dient vermeld te worden dat economen even vaak falen in hun voorspellingen als ICT projecten bij de overheid. Wil geen causaal verband leggen maar het lenen van basis principes die door geniale mensen bedacht zijn lijkt hier grotendeels aan ten grondslag te liggen want economen lijken vooral goed in het voorspellen van het verleden. Centraliseren van informatie omdat overdracht door fysologische tekortkomingen beperkt wordt klinkt in dat kader dan ook als de bibliotheek van Alexandrië.
If you run naked around a tree at about 87km/h, there is a possibility of fucking yourself.
Ik kan met de snelheid van het licht mijn belastingaangifte deponeren (aankomst) bij het hollebolledatacentrum in Apeldoorn maar desondanks duurt verwerking ervan nog weken tot maanden omdat de verdeling zo complex is gemaakt. Belastingen dienen tenslotte zo eenvoudig mogelijk te zijn, maar niet eenvoudiger. Opmerking van Bill Gates en Larry Page op Google I/O congres dat als antwoord op Moore’s wet commerciële software elke 18 maanden met 50% vertraagd zegt dus vooral iets over het principe van Kendall.
René Veldwijk, schrijven over falende ICT projecten bij de overheid ligt je een stuk beter 🙂
Je opinie is niet zo scherp als je scheermes deze keer.
Hier mijn mening over jouw mening 🙂
Dat je Alan Turing verbind aan de film over hem vind ik jammer aangezien de film echt een film is en naast de noodzakelijke oppervlakkigheid niet heel veel recht doet aan het persoon, al is het wel goed om hem onder de aandacht te brengen bij het grote publiek.
Door te schrijven over dat er principieel niet nieuws komt en dat je daarvoor Alan Turing gebruikt is doet geen recht aan de praktijk. Sure, de manier waarop we “computen” is vooral op basis van Von Neumann architectuur. Maar je hoeft aan de principes niets te veranderen om wel radicaal andere oplossingen mogelijk te maken, en daar gaat het uiteindelijk om.
Google / Amazon / Apple zijn voorbeelden van organisaties die echt wel een enorme wereldwijde verandering hebben veroorzaakt op gebied van technologie en SSD is toch echt een principiële verandering over hoe data opgeslagen en opgevraagd wordt.
“Ik herinner mij nog die bijna huilende ict-directeur van een kleinere bank die mij vertelde dat de besparingen van client-server toch tegenvielen.”
Viel het tegen omdat je geen besparing kunt hebben met een client-server model? Of ging het om dat dingen niet goed waren uitgedacht of de leverancier een mooi praatje had en iets verkocht heeft wat niet functioneert. Van iemand scherp als een scheermes (metafoor voor iemand die op details let) vind ik vooral een groot gebrek aan details.
“Krijgen we op een dag die ene Asimov-superserver?” Ging dat om een server of om een centraal systeem?
Ach Asimov, een slimme vent. Hij zag een rekentafel op zijn vijfde en wist zonder uitleg erachter te komen wat het was. Slim, en zijn verhalen vermakelijk. Maar ook in zijn verhalen roken mensen als een ketter en is zijn kennis van kernenergie gebrekkig. Wat ik dan wel weer leuk vind is zijn filosofie dat als je de kennis verliest van “middleware” je ver terug in de tijd gegooid wordt.
De essentie is dat het steeds minder uitmaakt waar je data verwerkt mits je maar de juiste technieken voor het juiste probleem pakt.
Dus nogmaals, leuk om te lezen wat je schrijft, maar ik mis onderbouwing en detail. Als we op basis van dit soort zaken ons ICT gaan bepalen zal de geschiedenis zich blijven herhalen.
Je zet je af tegen je eerder opgebouwde Imago, maar gaat vervolgens verder met waar je gebleven bent: Afbreuk doen aan de capaciteit van de overheid.
Eigenlijk helemaal niet zo verkeerd gedacht van René, de kracht van centraal verwerken werkt toch al met het “pay per use” afrekenmodel. Microsoft doet al zoiets met API beheer in Azure. En met Big-Data denkt men in Redmond iets met data-lake uitgevonden te hebben waar de wereld op zit te wachten.
Het hollebolledatacentrum van de toekomst zou zomaar een zekere vorm van bits and bytes appetijt kunnen hebben waar je bang van zou worden. Ik zou bijvoorbeeld niet durven zeggen hoeveel nodes er opgeschaald kunnen worden voor Google haar “compute engine”. Maar dat zullen er vast en zeker meer zijn dan ik in heel mijn leven bij elkaar heb gezien!
Maar of dat nou in het bedrijven model plaatje van de groten der aarde past… ik ben er nu niet zo zeker van 😉 Wat als ze nou eens zouden samenspannen…. oeps!
En toen werd ik wakker uit mijn droom, want wat gaat quantum-technologie in dit speelveld voor veranderingen teweeg brengen? Qubits dus, zie : http://www.quantumplayground.net Volgens mij is dat geen Asimov fictie, maar gewoon een kwestie van tijd!