De huidige voorstelling van Urland (Productiehuis Rotterdam) heet 'MSDOS/Prometheus geketend'. Hierin neemt het theatergezelschap de bezoekers mee naar het mythische verhaal van de geboorte van het vuur, naar de mensen gebracht door Prometheus die hiervoor zwaar gestraft werd door de andere goden. Volgens Urland betekende dit moment een beslissende wending voor de mensheid, met zoals de introductie van het internet dat is. In de uitvoering 'MSDOS/Prometheus geketend' trekken ze de parallel.
Vanavond en morgen speelt Urland de voorstelling in Theater Kikker in Utrecht. Daarna is deze nog te zien op een aantal andere locaties in Nederland. Volgens de theatergroep gaat het bij ‘MSDOS/Prometheus geketend’ niet om een klassieke vertelling, maar om ‘een performance vol onhandige dansjes, oneliners in televisie-Duits, betekenisrijke beelden, Jimi Hendrix, Rammstein en technobeats die de vooruitgang voortstuwen, luidruchtig en onontkoombaar.’
‘MSDOS/Prometheus geketend’ is het eerste deel van ‘De Internet Trilogie’, waarin Urland contrasten en verbanden zoekt tussen de Prometheia van Aischylos en het Internet. Later volgen nog de performancers ‘(s)Explorer/Prometheus ontketend’ en ‘Firefox/Prometheus de Vuurbrenger’.
Bewegingstaal
Het internet noemt Urland het digitale vuur van de twintigste eeuw. ‘Een vonk, meer heb je niet nodig om de hele wereld op zijn kop te zetten’, aldus de groep. Samen met choreografe Rita Vilhena ‘kraakt’ Urland binaire codes en de patronen van het internet, om deze te vertalen naar een eigen bewegingstaal. Met deze bewegingstaal maakt Urland een performance gebaseerd op het eerste deel van de Prometheia uit 430 voor Christus: Prometheus geketend. Prometheus, ‘hij die vooruitblikt’, stal het vuur van de goden en bracht de mens daarmee vooruitgang, zelfontplooiing en moderniteit. Hij wordt gestraft. Geketend aan een rots, in volledige immobiliteit, overziet hij zijn eigen lot en dat van de mens.
Urland bestaat uit Ludwig Bindervoet, Thomas Dudkiewicz, Marijn Alexander de Jong en Jimi Zoet. Sinds hun studie aan de Toneelacademie in Maastricht maken ze beeldende, muzikale en fysieke performances die het publiek confronteren met een radicale theatervorm en universele thema’s en vragen.