Elke werkdag behandelt Computable een technisch onderwerp waarover lezers kunnen discussiëren. Vandaag gaat het over de komst van de Apple Watch die de weg moet vrijmaken voor andere weaables. Maar wat zijn zakelijk de gevolgen van de komst van wearables en de Apple Watch in het bijzonder? Discussieer nu ook mee!
De Consumer Electronics Show was rijk aan nieuwe en aankomende wearables. De devices lopen uiteen van smartwatches tot slimme broekriemen en andere kledingstukken. Maar het is en blijft wachten op Apple die met zijn Watch de markt voor wearables gaat valideren. Net zoals het dat eerder heeft gedaan met smartphones en met tablets. Want wearable-pioniers als Pebble zijn er al best lang, maar tot op heden blijven smartwatches en andere draagbare elektronica beperkt tot de technorati. De Apple Watch brengt daar – naar verluidt in maart – verandering in. Wat vind jij?
Wearables zitten nu nog in de hype-cycle, ik geloof niet meteen dat Apple Watch eenzelfde impact zal hebben als iPhone en iPad, maar na wat iteraties zal de early majority vanzelf aansluiten.
We schrijven pagina’s vol over dat we onze IT moeten meten, maar veel kritischere systemen zoals ons lichaam, daarop acteren we pas als er iets mis gaat. Da’s gek, toch?
Wearables zullen pas tractie krijgen als ze problemen oplossen. Zo loop ik graag hard en praat mijn telefoon wel tegen me, maar kan hem niet goed zijn omdat hij in een hoesje aan mijn arm zit. Als ik makkelijk op de app kan zien wat ik wil zien incl. hartslag, of dat ik tegen mijn watch kan zeggen: Hartslag en dat ie dan switcht, dan zou het een beginnetje zijn, en volgens mij moet dat kunnen.
Met mountainbike moet ik mijn telefoon op mijn fiets schroeven, maar op een lange dag vraagt dat nogal wat van het scherm, ook hier denk ik dat een horloge een handig hulp middel kan zijn.
Betalen zou ik ook graag doen met mijn horloge, evenals het gebruik als “bonus kaart” en duizend andere pasjes.
Als dit gemakkelijk wordt gemaakt met wearables, dan neemt dit snel genoeg een vlucht.
Nog een laatste : Ik denk ook dat het een enorme impuls kan geven als het horloge genoeg power heeft om zelfstandig zonder telefoon zou functioneren.
Er komen leuke tijden aan, voorspelling: Het duurt nog zo’n vier/vijf jaar voordat wearables mainstream worden, maar dat ze het worden daar twijfel ik geen seconde aan.
@ Henri,
Goede toevoeging waar in ik mij volledig kan vinden. Alleen vind ik je voor jou doen wel een beetje conservatief. Ik verwacht zelf dat we over 3 jaar mogelijk daar al zijn.
De grootste uitdagingen liggen op het gebied van standaardistatie. Denk hierbij aan IPV6, OS en ontsluiting van de data en daarbijhorende privary en security.
Op hardloopgebied is er al heel veel qua wearables. Ik gebruik mijn telefoon al tijden niet meer. Maar dat is op zich ook logisch aangezien ik graag in de regen loop en op die manier al een iphone versleten heb.
En qua pasjes is er al een zeer leuke app op de markt waar in je al je pasjes kan zetten. Even je telefoon scannen aan de kassa en klaar is Kees.
Tja… ik loop niet hard, maar doe aan volleybal. Zo’n wearable is dan helemaal niet handig dus 🙁
En die pasjes-app … ik heb hem ook gehad, conceptueel best leuk, maar 9 van de 10 scanners pikken het niet (vermoedelijk spiegelt mijn scherm te veel)
De smartphone die ik heb is waterdicht, dus van dat fietstochtje in de regen heeft ‘ie verder ook geen last.
Kortom, ik zie voor mezelf nog geen toegevoegde waarde.
Alhoewel smartphones heel veel leuke dingen bieden, zie ik met de komst van wearables het sociaal gedrag van de nieuwe generatie alleen nog maar verder achter uit gaan.
Onlangs een avondje gehad met een club meiden van rond de 13 jaar. Deze generatie zit tussen iedere gang van het eten op hun mobieltje, naar anderen te “communiceren”. Blijkbaar zijn al die social-media contacten véél belangrijker dan de mensen waar je een avondje mee uit bent.
Ik kan verschillende toepassingen voor Wearables bedenken!
– Denk bv aan in de toekomst een TBSèr die op verlof gaat en zijn emotionele gedrag en ontwikkeling op die dag gemonitord en vergeleken worden met informatie die tijdens zijn behandeling afgenomen zijn. Hierdoor kan er snel aan de bel getrokken worden als hij weer iets verkeerds gaat doen.
– Denk aan ontwikkelingen rondom dopingcontrole.
– Denk aan gedragsstoornis van je kind en de hieraan gerelateerde emotionele ontwikkeling tijdens deze verandering. Hierdoor hebben ze meer informatie over wat het effect van de omgeving en situatie op het kind was.
– Denk aan alle onderwerpen waar Reclassering Nederland haar dienstverlening mee verbeteren kan.
En wat nog belangrijk is is de Wearables zelf “niet” maar wel de “technologie” erachter!
Deze technologie kan de bron zijn voor andere nieuwe uitvindingen. Bijvoorbeeld door het combineren met andere ontwikkelingen op het gebied van NFC, IoT etc
Kortom, kijk niet alleen naar Wearables, bekijk deze ontwikkeling wat holistisch dan kom je nog meer tegen.
En of ze op Apple Watch zitten te wachten……..geen idee! Dat kan waar zijn als we naar innovatieve kracht van Apple kijken.
Persoonlijk vind ik deze apparaten weinig toevoegen aan de kwaliteit van leven behalve misschien voor hypochonders en fitnessfreaks. Persoonlijk vind ik dergelijke niveau’s van introspectie enigzins afwijkend.
Wellicht dat je met die wearables ettelijke duizenden bedlegerige patienten alhier remote mee kan monitoren en laten bewaken door mensen in een lage-lonen land, maar daar wordt je ook niet echt vrolijk van.
Het ligt natuurlijk voor de hand dat de big data die deze apparaten genereren ergens in een cloud terechtkomt en uiteindelijk bij een verzekeraar.
Smullen, wat hebben we daar, hartslag, huidweerstand, zuurgraad en vochtigheid v.d.huid, bewegingsprofile en dat 24x7x365 per jaar.
Dat verkoopt zich goed aan ziektekosten verzekeraars!
De volgende stap nar de glazen consument (is dit nog een mens?).
Jan, je hebt gelijk in het gevaar wat er schuilt in al die data, niettemin zijn wearables een feit en een begin. Nu is het aan ons een grens te trekken welke data gebruikt mag worden.
Wat mij betreft zijn er al grenzen overschreden als het gaat om de belastingdienst die parkeergegevens opeist van een parkeergarage en parkeer apps. Iedere partij die dit soort dingen voorstelt c.q. goedkeurt zal mijn stem niet krijgen.
Henri, leg mij eens uit welke grens er gemiddeld van gebruikers getrokken wordt met betrekking tot de grote verzamelaars Google, Facebook en Amazon etc.
Mensen begrijpen de gevolgen niet van uitsluitend zoeken met Google en het vullen van Facebook met al hun privégegevens.
De politiek doet niets want die wil maar al te graag die data afvangen en gebruiken, Nederland is inmiddels een negatief voorbeeld omdat het Europese wetten negeert.
Wie zou daar dan paal en perk aan moeten stellen?
Kijk eens naar het zogenaamde ‘supercookie’ dat Verizon gebruikt.
Er wordt door wetenschappers al gewaarschuwd voor IA en voor algoritmen die gebruikt worden, waar beslissingen uitkomen die blind vertrouwd worden. Menselijkheid komt hier niet ter sprake, slechts een verdienmodel met zo min mogelijk kosten, zo min mogelijk risico en een zo groot mogelijke winst. De rechten van werknemers worden afgebouwd, zie Uber.
De toekomst is niet rooskleurig.
Ik zit nog in holistische denkmodus van Jack maar waar hebben we hier over als ik overweeg dat sensors en telemetrie niet echt nieuw is, hele ontwikkeling is enkel een vorm van Consumerization of IT. Daarin zie ik – net als Jan – dus wel enkele bezwaren want feitelijk gezien hebben we het hier dus inderdaad over medische gegevens als sensoren het fysisch welzijn gaan monitoren. En dan wordt discussie opeens grappig als ik overweeg dat we maatschappelijk toch wat bezwaren hadden om EPD in de cloud, met name de Amerikaanse cloud te brengen.
Wat is er trouwens gebeurt met Google Glass, heeft iemand er een racefiets van gemaakt ofzo?
Sensor techniek in combinatie met computerkracht wordt tenslotte steeds beter en ik kan me voorstellen dat je straks met zo’n bril dwars door iemands kleren heen kunt kijken, warmtebeeld was ooit eens een militair voordeel om zodoende in het donker te kunnen kijken maar dit wordt ook al naar de consument gebracht. Misschien dus het moment om Nederlandse textiel industrie weer wat leven in te blazen en een ‘wearable’ antwoord te produceren voor ons recht op privacy.
Dat klinkt misschien wat te holistisch maar ik kan me nog een internationale discussie over ’toegepaste IT’ herinneren toen we het over de mogelijkheden hadden om met een slimme formule te achterhalen of Brazilliaantje, geheel of niet gschoren nu de mode was. Het was geen mannen onder elkaar en dus was de inbreng van andere sexe de interesse in ‘kinderarmtje’, de ‘pielemuis’ of een opgerolde sok als ik even aangaande privacy mag refereren aan ‘de schaamte voorbij’ welke grappig is aangaande de opvoedkundige boodschappen aangaande onze pin. Je mag alles van me weten…
Moest toch even aan dit artikel denken , haha : http://goo.gl/TX0Qxb