Ict-dienstverlener Capgemini veegt de vloer aan met een kritisch rapport over de kwaliteit van het multiregelingensysteem van de SVB (Sociale Verzekerings Bank). De Software Improvement Group (SIG) onderzocht de kwaliteit van dat systeem. Volgens de onderzoekers is de opgeleverde software ondermaats en is het terecht dat de ontwikkeling van het systeem is gestaakt. Volgens Capgemini kloppen de conclusies uit het rapport niet en zijn verkeerde onderzoeksmethoden gebruikt.
Dat blijkt uit een reactie van Capgemini op de eindconclusie van de Software Improvement Group (SIG). SIG stelt na onderzoek onder leiding van ict-professor Lieneke Sneller en voormalig RDW-directeur Johan Hakkenberg dat de gemeten kwaliteit van de programmatuur onder het marktgemiddelde ligt. Volgens SIG is de software slecht onderhoudbaar en zitten er fouten in de programmatuur. Daardoor zou het systeem niet geschikt zijn voor implementatie op korte termijn.
Capgemini laat zich in een reactie op het eindrapport van SIG kritisch uit over het onderzoek. De dienstverlener spreekt van een ‘ontoereikende onderzoeksmethode’ en schrijft: ‘In plaats van een integrale analyse is slechts één van acht criteria van Product Quality conform de standaard ISO/IEC 25010-norm (hierna ‘ISO 25010’) onderzocht.’
Volgens de dienstverlener is sprake van eenzijdige informatie en een niet transparant proces en geeft een reeks kritische inhoudelijke en technische kanttekeningen bij het rapport. De dienstverlener hekelt het ontbreken van een duiding van de business en it-context van het multiregelingensysteem.
Dat systeem had het sluitstuk moeten worden van een enorm ict-project bij de SVB. Maar die organisatie besloot in september na een tussentijdse rapportage van SIG de verdere ontwikkeling van het systeem te staken. Het stoppen van het multiregelingensysteem zou SVB een strop betekenen van 43,7 miljoen euro.
Nieuwe rechtzaak?
Mogelijk volgt een rechtszaak over de financiële gevolgen van de zaak. Volgens SVB is de continuiteit van de dienstverlening niet in gevaar, doordat het huidige systeem voorlopig nog wel even meekan voordat een definitief besluit is genomen over de volgende stappen.
Capgemini is in de Equiholdzaak in een soortgelijke situatie beland. Ook daar is een conflict ontstaan over de afspraken en opgeleverde software.
@henri Het is was me niet duidelijk uit het verhaal of die licenties voor Oracle in het geval van het SVB al betaald werden voor systemen die nog niet in productie waren. Was het nu in (half) productie of niet, dat Multi Regelingen Systeem? Maar ik geloof het meteen wat je schrijft en waarom je nu al licenties betaalt voor iets wat niet in productie is ontgaat me ook.
Wat ik wel weet dat die licenties heel lucratief zijn voor een sofware leverancier. Zeker als je die nog heel geniepig opzet, naar gebruiker, processor bijvoorbeeld. Want het zijn die licenties maar het zijn ook de consultancy uurtjes die daarbij komen en die zullen heel stevig zijn. Wat je ook ziet is dat een ICT dienstverlener ook ‘partners’ heeft, software leveranciers. Dus het kiezen voor een ICT dienstverlener kan ook betekenen dat je meteen voor bepaalde software kiest. Het mes snijdt van twee kanten.
Daarom is het zeker interessant om naar Open Source oplossingen te kijken als er zoveel geld naar licenties plus de rest gaat. Waar organisaties echter als de dood voor zijn is het ‘geen ondersteuning’ hebben. Men wil als er problemen zijn kunnen terugvallen op een leverancier. Al was het maar om te kunnen wijzen.
@henri en Louis,
een piepklein deel staat wel in productie en daar zijn dus licentiekosten aan verbonden. Maar los daarvan, bij zo’n groot traject zijn behalve productie, natuurlijk ook talloze testomgevingen betrokken. Een software leverancier zal dit toch niet gratis ter beschikking stellen voor zo’n lange periode? Plus dat er vast allerlei zogenaamde package deals met “kortingen” afgesproken zijn.
@Friso Een piepklein gedeelte staat wel in productie, dat maakt de zaak nog ergers als ik lees wat voor vermogen aan licenties is betaald. Heb het zelf ook anders meegemaakt, voor een ontwikkel/test geen licentie, alleen voor productie. Al zegt het natuurlijk niet alles, dat zal ook van de kortingen afhangen. Zou in het geval van het SVB ook een afspraak met Oracle gemaakt zijn over kortingen? Ik vind het wel bizarre bedragen die betaald worden, een troost je krijg er wel wat voor.
De wereld volgens het huidige Capgemini: je mag een product niet afkeuren als die ten aanzien van slechts 1 criterium te slecht scoort. Dit is als dat een auto bij de APK niet afgekeurd mag worden wegens te slechte remmen om dat de motor, het chassis en de stuurinrichting nog goed genoeg zijn. Je kan immers nog altijd met de auto pronken zonder er mee te rijden.
Natuurlijk kan alles hersteld worden, maar de vraag is of dit herstel de extra kosten waard is. Volgens PWC heeft Capgemini het multiregelingensysteem te snel en voor te weinig geld willen maken. Daardoor is het project in de problemen gekomen. Uiteindelijk heeft het veel te lang geduurd en te veel gekost. Ook is er slechts een klein deel van multiregelingensysteem te gebruiken. De SVB moet de oude systemen opnieuw langer in gebruik houden en van Capgemini maar blijven doorbetalen en hopen dat het multiregelingensysteem ooit operationeel kan gaan. Als je tien jaar blijft doormodderen, dan ben je tien jaar bezig om software te maken die voor een deel verouderd is. Wie betaalt daarvoor?
@ Ronald en Michael, SIG heeft niet “de inhoud van de klacht van Equihold” bekeken maar alleen de onderhoudbaarheid van de code. Capgemini probeert het rapport van SIG met betrekking tot 1-2 Focus zodanig te interpreteren dat hun product alsnog goed genoeg lijkt. Zij stellen dat hun gloednieuwe software van een gemiddelde kwaliteit is ten opzichte van alle software; van gloednieuwe tot en met legacy van decennia oud. De code was dus vergelijkbaar met die van een programma waar pakweg 15 jaar lang aan gesleuteld is.
Dit is net als dat een gloednieuwe auto slechts net zo goed moet zijn als een auto van ruim 10 jaar oud. Welke baas bij Capgemini koopt een nieuwe auto met matige slijtage, een beetje roest, wat krassen en deukjes, gebaseerd op verouderde technische normen van ergonomie, milieu, energie en veiligheid?
Dat het systeem in het klein in productie staat, waarschijnlijk voor een productie test en dat en al voor een vermogen aan licenties is betaald geeft aan dat er heel veel fout is gegaan in een dergelijk groots en daardoor waanzinnig project. Om zoveel geld uit te mogen geven is er hoog in de top van SVB autorisatie gegeven, dus hoe kan dat en op basis van wat doe je dat?
Dat de software volgens de SIG onvoldoende is zegt nu ook weer niet zo heel veel. Laat een andere partij een contra expertise uitvoeren je krijgt weer een ander beeld.
Wat ik mij eigenlijk afvraag is waarom er niet aan een reddingsplan wordt gewerkt. als dit zo doorgaat wordt de strop alleen maar groter, oftewel is er nu sturing op projectresultaten die uiteindelijk de business case gaan opleveren of laten we het maar versloffen….