Datamanagement was jarenlang het feestje van it. Uit onderzoek blijkt dat nog altijd het merendeel van data gebruikt wordt om bedrijfsprocessen te optimaliseren. Anders dan de huidige belofte, dat data steeds meer een bedrijfsasset is waarmee je het verschil kan maken in klantbeleving of het bieden van onderscheidende producten en diensten. Maar tijden veranderen.
Dezelfde onderzoeken vertellen dat we data nu en straks veel meer inzetten om het verschil te maken in bedrijfssucces. Daarmee is datamanagement allang geen eenzijdige verantwoordelijkheid meer van de it-afdeling. Daar zal ook iedereen het mee eens zijn.
Wie moet dan verantwoordelijk zijn voor het beheer van alle data? Op die vraag volgt vaak een oorverdovende stilte. De nieuwe geïnteresseerden in een goede datahuishouding zijn de marketeers of andere professionals uit de business die weinig tot geen kaas hebben gegeten van data-inhoudelijke activiteiten. Dus die willen daar hun vingers niet aan branden. Ook de it-professionals hebben het idee dat er weinig eer te behalen valt aan de bak van applicatiespaghetti die door de jaren heen steeds complexer is geworden in de organisatie. Kortom, wie steekt dan zijn vinger op?
De vraag is natuurlijk of deze vrees voor data-eigenaarschap terecht is. Eerst maar eens even op een rij zetten welke vrees vandaag de dag aan de orde is.
Onbekend maakt onbemind
Dat data grote waardepotentie heeft gelooft men wel. Echter, data en het eigenaarschap wordt veelal als iets abstracts ervaren. Het is ook een beetje onbekend maakt onbemind. Hoe krijg ik in hemelsnaam grip op deze zogenaamde nieuwe olie? Data legt binnen veel organisaties doorgaans als een glibberende slang een flink parcours af langs diverse applicaties, staging areas, warehouses, presentatielagen, et cetera. Daardoor lijkt grip krijgen op de kwaliteit een bijna onmogelijke taak.
Bovendien is verantwoordelijkheid voor velen in dit kader een eng woord. Wellicht is het niet zozeer het ‘data’ element in de vrees voor eigenaarschap, maar de achterliggende verantwoordelijkheid die de rol van databeheerder met zich meebrengt. Verantwoordelijkheid heeft toch de connotatie van ‘dat gaat me veel tijd en moeite kosten’. In veel gevallen wordt de rol van databeheerder in deeltijdfunctie vervuld. Verder hebben datakwaliteitsprojecten in het verleden helaas weinig succes gekend. Dat waren veelal volledig it-gedreven projecten die niet of nauwelijks op steun van de business konden rekenen. Tenslotte is het helaas bij veel organisaties nog altijd zo dat de kwaliteit van de data als erbarmelijk te boek staat.
Allemaal zorgen uit de hedendaagse praktijk. En toch valt deze terechte vrees wel te weerleggen.
Datavrees
Om de waarde van data concreet te maken, helpt het in ieder geval dat data als product of onderdeel gezien wordt van de bedrijfsprocessen. Een belangrijke voorwaarde voor een goede datakwaliteit is dan ook een goed gedefinieerd en werkbaar bedrijfsproces met dito applicaties. Datavrees spreekt een zeker wantrouwen uit naar de correctheid van de bedrijfsprocessen. Als die processen op orde zijn, is de kans groot dat de data ook van behoorlijke kwaliteit is.
De crux is om deze reis in onderdelen op te splitsen. En per oversteek duidelijk de eisen aan data te stellen en te controleren. Het initieel opzetten van een stuk data management kan inderdaad best wat tijd kosten, maar indien het regelmatig wordt verzorgd en bijgehouden, als ware het een prachtige tuin in bloei wordt, zal het dagelijkse onderhoud enorm meevallen.
Tot slot moet je leren van je fouten. Maak de functie van databeheerder onderdeel van de business. Data is tenslotte een business asset hadden we al geconcludeerd. Met een goede data governance structuur krijgt het datamanagementproject de broodnodige steun en sturing van hogerhand.
Jan Joost de Josselin de Jong, datamanagement consultant bij Sogeti
Bi-symposium
Meer weten? Kom op 24 en 25 november a.s. naar het grootste BI-symposium van ons land. Kijk voor registratie of meer informatie op www.bisymposium.nl.
Dat klinkt logisch Jan Joost. Ik ben wel benieuwd naar jouw bron in deze. Is het artikel, vanaf de derde alinea, gebaseerd op een onderzoek?
“De crux is om deze reis in onderdelen op te splitsen”
Precies. Door in het artikel lang op een abstract niveau te blijven; ik qoute “beheer van alle data?” zorg je er precies voor dat de angst in stand blijft.
Als iemand mij vraagt om iets in beheer te nemen dan heb ik een aantal vervolgvragen zoals:
– Wat is het?
– Waar staat het?
– Wie beheerd de infrastructuur?
– Wie beheerd de functionele opslag?
– Waar staat het nog meer, ofwel, is er een backup / versiegeschiedenis?
En zo verder.
Maar buiten dat. Ik krijg maandelijks, zo niet wekelijks de vraag om beter te kunnen sturen op data. Daarvoor heb ik een simpel stappen plan om het tastbaar te maken en een bedrijf het te laten ervaren.
1) Heb je analytics over je website? (bedrijven die geen online shop hebben vaak niet)
2) Wie gebruikt je website en waarom?
Dit is de aanzet tot “data driven decision making”
Door via stap 1 stap 2 uit te voeren verkrijg je inzicht, bijvoorbeeld waar gebruikers nu op zoeken, of welke link het meest gebruikt wordt.
Door wat het meest gebruikt wordt gebruiksvriendelijker te maken, of prominent op de voorpagina te zetten kun je al meten of dit een positief effect heeft.
Ja dit is een zeer simpel voorbeeld, maar heel tastbaar en daardoor bruikbaar. Vervolg erop is door dit bij iemand te beleggen. Je weet waar de data staat, en met welke tools je BI bedrijft, dus nu dat tastbaar is kun je ook wel iemand vinden die dit naar zich toe wil trekken.
Als dit succesvol is, kun je naar andere zaken kijken zoals betalingsstromen, order stromen, data over de uitvoering van je primaire bedrijfsproces, et cetera.
Tastbaar maken, dimensioneren, itereren, evolueren. Bam.
@Henri,
Volgens mij gaat het artikel meer over het beheer van data in de zin van “Wie zorgt ervoor dat het klantenbestand up-to-date blijft?”, bijvoorbeeld ten behoeve van afdeling financiën, distributie en marketing. Of “Wie beheert de artikelomschrijving?” ten behoeve van het sales en webteam.
Dat heeft naar mijn idee minder te maken met het inzichtelijk maken van gegevens, maar meer met het daadwerkelijke beheer ervan. Beheer van data hoeft niet abstract te zijn, middels een MDM oplossing kan dit heel concreet gemaakt worden. Het beheer wordt dan tevens een stuk eenvoudiger en sneller en beheerders kunnen bij ingebruikname van de MDM aangesteld worden. Groot voordeel is dan dat dit doorgaans slimme systemen zijn waardoor de beheerders nog maar een fractie van hun tijd hoeven te besteden aan dit beheer.
Beste Silke,
Dank voor je reactie. Mijn artikel is gebaseerd op mijn ervaringen bij klanten. De initiele bereidheid tot participatie aan verbeteringstrajecten op het gebied van datakwaliteit bijvoorbeeld verdwijnt snel wanneer het eigenaarschap ter sprake komt heb ik ervaren.
Jan Joost,
Ik heb je collega Ronald Bakker onlangs gewezen op een oplossing van Protected Networks (8MAN). De vraag “Wie kan/mag bij Welke data” lossen zij in een mum van tijd op. De business wordt (mede) verantwoordelijk gemaakt en de ICT afdeling heeft de middelen om deze vraag op elk gewenst moment te benatwoorden.
Meer vind je op http://www.prianto.nl/producten-services/producten/8man/
Ook wil ik je graag uitnodigen voor ons seminar alwaar een presentatie hieromtrent gegeven zal worden.
Dank Silke voor je antwoord. Zo zie je hoe snel al verwarring ontstaat over het beheer van data. Je kunt het ook over het letterlijke beheer van data hebben, ofwel de mensen van infrastructuur. Of vind je dit het onderscheid tussen technisch beheer en functioneel beheer?
Afkortingen zoals MDM kunnen ook tot verwarring leiden, je bedoeld hiermee Master Data Management, maar tegenwoordig wordt het ook veel gebruikt voor Mobile Device Management.
Overigens bestaan er geen “slimme systemen”, hooguit handige systemen gemaakt door slimme mensen.
Volgens mij is het uitzoeken wie eigenaar is van (master) data al iets wat functioneel al bepaald is. Als ik je twee voorbeelden neem:
1) Wie beheert de artikelomschrijving?
2) Wie zorgt ervoor dat het klantenbestand up-to-date blijft?
1) Met wie krijg je ruzie als je de artikel omschrijving wijzigd? Of wie heeft er uberhaupt toegang tot de artikel omschrijving?
2) Is wel een aardige, maar ook een lastige. Dit zou met name ondergebracht moeten worden in je processen. Zo zijn er bijvoorbeeld heel veel tools / diensten die suggestie geven over dat iemand van adres gewijzigd is, maar dit overnemen leidt vaak tot incorrecte situaties, bijvoorbeeld na een scheiding, of als een kind het huis uit gaat.
Marcel: 8MAN geeft je inderdaad inzicht in wie wat mag enzo, maar daarmee los je denk ik niet de gestelde problematiek op over het eigenaarschap.
Maar goed, genoeg haakjes voor vervolg artikelen.
Jan Joost,
Leuk artikel maar naar mijn mening blijft dit maar als een verhaaltje op Computable.
Waarom?
Omdat je “nooit” je data kunt managen, eisen stellen, kwaliteit bepalen en nog meer!
Waarom?
Omdat je met de nieuwe ontwikkelingen zeer weinig grip hebt op je data (kijk naar de punten van Henri). Wie is de eigenaar van de data (bijvoorbeeld vanaf) 2016? Hoe ga je hier eisen aan stellen als je er geen eigenaar van bent?
Ik ben met de punten die Henri benoemd heeft helemaal eens. Data zit vandaag de dag niet meer “alleen” op de schijven van je storage!
– je hebt te maken met verschillende soorten data (kijk naar IoT),
– je hebt te maken met verschillende plekken waar data gegeneerd wordt en ook verschillende plekken waar data opgeslagen kan worden. Deze twee plekken kunnen los van elkaar staan!
Kijk naar ontwikkelingen binnen Cloud zoals SaaS:
Veel bedrijven zullen de komende jaren van verschillende SaaS oplossingen gebruik gaan maken. Dit betekent:
1- Data wordt ergens anders gegenereerd waar je geen management op uit zou kunnen oefenen dan in je eigen DC,
2- Data kan per leverancier en afhankelijk van applicatie, OS en nog andere zaken verschillende eigenschappen hebben,
3- regels uit je contract kunnen je beperken voor je datamanagement en het uitvoeren van je visie (als je dat hebt),
Kijk naar ontwikkelingen binnen IoT:
Er is geen standaardisatie rondom DNA van data die door apparaten gemaakt wordt. Een Apple device maakt ander soort DNA dan een device van concurrent Samsung! Hoe ga je dat beheren en managen?
Kijk naar gebruik van app`s:
Er zijn genoeg gebruikers die op hun mobile device gebruik maken van een “gratis” app. Data die ze genereren blijft meestal achter bij die externe leverancier. Ik kan genieten van de mogelijkheden van Evernote of Instagram. Maar ik deel de (business)data met 3e partij. Kun je die gebruikers in hun vrijheid beperken? Kun je die data managen? Hoe ga je je datakwaliteit bepalen als je geen grip hebt op deze externe applicatie?
Als je het over datamanagement op je SAN-Storage hebt dan is het verhaal anders. Vergis je niet, zelfs daar heb je ook geen grip op veel data-zaken.
En voor dit vraagstuk hoef je niet veel en vaak onderzoeken gaan verrichten. Kijk op deze site en dan zie je genoeg artikelen en toelichten van Ewout Dekkinga die hier eerder en vaak over terechte opmerkingen gemaakt heeft.
Let wel dat je zijn artikelen of reacties 2 tot 3 keer moet lezen om te begrijpen wat hij bedoelt 🙂 maar als je zover bent dan heb je er meestal wat aan 🙂
P.s. klopt dat Jan Joost de Josselin de Jong = itk_02152?
Oeps, betrapt!
Niet beheerde data is geen data maar een verzameling gegevens.
Iedereen die ervaringen heeft met CMS/Sharepoint iniatieven waar de klad in is gekomen omdat de persoon(en) die dit bij moesten houden achter lopen of eenvoudigweg gestopt zijn.
Oftewel wil je data beheren zul je daar mensen voor nodig hebben die goed hun werk kunnen doen met goed gereedschap.
Jan-Joost,
herkenbaar verhaal.
Misschien spreek ik je maandag even, de presentatie van Ron van der Starre gaat ook deels over dit onderwerp:
http://www.bisymposium.nl/SiteCollectionImages/Breakout%20IBM%20Ron%20van%20der%20Starre.pdf
Drie kernwoorden
Veranderend datamanagement
Data hoort bij de business-owners, IT zorgt voor de beschikbaarheid. daar is niets aan veranderd. Aan de kennis over , en hoe belangrijk data, en slimme analyse ervan (BI – PowerPivot)kan zijn , is gelukkig de laatste jaren enorm toegenomen! Correct opgemerkt dus.
De business profiteer er immers van…
Beheer van data is 2-erlei , aan de en kant spreekt de DBA zijn woordje mee, want “Garbage in, means garbage out!” en aan de andere zijde is systeem management verantwoordelijk voor het operationeel houden van de data. Dat dit zware verantwoordelijkheden met zich meebrengt, lijkt me overduidelijk… Maar of aan alle wetten van databeheer wordt voldaan, heb ik mij dikwijls afgevraagd. Mijn beperkte data(base) kennis heb ik hier http://technet.microsoft.com/en-us/security/gg483744.aspx opgedaan en ik volg nog steeds enkele aanwijzingen die H.Shebbeare destijds heeft opgediend.
Waardepotentie van Data
Dit zou in elke “boardroom” onderdeel van gesprek moeten zijn, want hoe weet men anders hoe men ervoor staat, wat moet er gebeuren, hoe ervaren onze klanten onze diensten etc..etc..
Dat er verkeerde keuzes (applicatie – architectuur) gemaakt worden bij analyse en interpretatie van data komt door ons, (Euh wij moeten zeggen wat wel en niet goed is en daaraan vast houden)
Excel is bij elke manager de “lieveling”, maar bij het lezen van aardig wat complexiteit (logische bewerkingen) in de achterliggende VBA code , gaan de rillingen mij vaak weer over de rug. Uitkomsten moeten nou eenmaal regelmatig getoetst en bekend is dat er vaak te rooskleuring gekeken wordt naar dit soort data-veredeling. Het kan zomaar voorkomen dat men de leugen niet ziet , puur omdat men op de data vertrouwt. De berekening c.q. conclusie hoe men aan deze waarde-interpretatie komt kent men vaak niet.
Daarmee wordt meteen duidelijk dat het geen sinecure is om goed en deugdelijk databeleid te ontwikkelen en te beheren.
Volgens mij past en hoort dat gewoon in het plaatje wat “Data Life Cycle management” wordt genoemd. Onbemind zou dan heel snel plaats maken voor geliefd en omarmd.
Want het hebben van de “juiste” stuurinformatie geeft in elk geval duidelijkheid.
Datavrees
Het is natuurlijk taak van de ingehuurde of in-huis opererende data-architecten en IT man of vrouw(en) dat zij aantonen, prima opgewassen te zijn tegen het beheer en operationeel houden van data!
Zij bewaken de “Data life cycle” en zorgen ervoor dat de business kan sturen…
Wanneer er sprake is van geen idee over data-beheer binnen een bedrijf, dan mag je jezelf de vraag stellen hoe serieus dit bedrijf zich zelf wil nemen.
Overigens is het bij SharePoint zo, dat zonder goed uitgevoerde Governance het helemaal gierend uit de klauwen kan en zal lopen, daarvan zijn wel voorbeelden bekend lijkt me! Maar dat is niet bij Mickeysoft alleen hoor…
Bij het bespreken van “Data life cycle”en “Data Governance” wordt het nerd gehalte al snel bereikt en zal de verantwoordelijkheid al snel bij diegene gelegd worden die er voor gestudeerd hebben!