Zijn bedrijven het it-werk weer naar hun eigen land aan het halen? Staat offshoring in de achteruit? Ik hoor vaak mensen zeggen dat dit het geval is. Het klinkt vaak als ‘harde feiten’, dus heb ik besloten om wat onderzoek te doen.
Het eerste wat ik gevonden heb is dat er geen onderzoek is. Er is bijna geen onderzoek gedaan naar de landen waar mensen offshore of nearshore uitbesteden (tenminste, van Nederland kon ik geen data vinden). Er is ook geen onderzoek gedaan over het netto effect van banen die naar het buitenland verplaatsen versus banen ‘die terug komen’. Misschien een wake-up call voor sommige onderzoekers?
Ik heb wel verhalen gevonden over ‘reshoring’. In de VS bestaat een beweging genaamd Reshorenow. Dit is een groep mensen die bewustzijn creëren bij bedrijven om banen in de industrie terug te halen naar de VS. Ze doen een beroep op mensen door de voordelen van het creëren van ‘banen thuis’ te vertellen. Als we ons iets verder verdiepen in de beweging, blijkt dat er geen hard bewijs is dat banen inderdaad weer terugkeren, hoewel er natuurlijk individuele cases zijn. Dit relateert ook aan banen in de industrie en niet it-banen.
In Nederland heeft het Financieel Dagblad (FD) onderzoek gedaan in 2013 dat aantoonde dat 10 procent van de bedrijven die hun werk naar offshore hadden gebracht, hun banen terug haalden naar Nederland. En 5 procent overweegt dit ook te doen. Ik vind dit onderzoek niet echt overtuigend, omdat het niets zegt over de beweging in de andere richting: hoeveel procent van de bedrijven beweegt zijn werk offshore? En van de 15 procent waarvan gezegd wordt hun werk terug te brengen, hoeveel zijn er op hetzelfde moment nog steeds die speciaal werk offshore laten doen? Wederom, het gaat om banen in de productiesector.
De Boston Consulting Group, heeft een gelijksoortig onderzoek gedaan in 2013. Dit onderzoek toonde aan dat 54 procent van de manufacturing-bedrijven het overwegen om hun banen terug te brengen terwijl 21 procent actief hun banen terug aan het brengen is.
Voor de situatie in Nederland is er een interessante analyse gedaan over reshoring versus offshoring. Men heeft mensen geïnterviewd met verschillende achtergronden (een directeur, een economist, een onderzoeker) om commentaar te geven op het idee dat banen inderdaad terugkeren naar Nederland. Het lijkt dat ze het er allemaal over eens zijn dat de media ervan houdt om te rapporteren dat banen inderdaad terugkeren, maar apart van sommige individuele cases, dat de trend is om banen offshore te laten doen en niet andersom.
Vanuit mijn non-academische bevindingen in de markt, heb ik ook geobserveerd dat offshoring en nearshoring in populariteit stijgen. Ik geloof ook dat de trend niet te stoppen is, omdat we in Europa te weinig vakbekwame mensen hebben in bepaalde gebieden. En meer werk wordt op afstand gedaan dan mensen doorhebben (omdat de meeste media alleen de hypes publiceren). Ik sprak met consultancy bedrijven, die me vertellen dat de meeste rapporten worden geschreven door collega’s in India. Voor sommige consultancy banen vliegen ze zelfs mensen van India naar hun klant toe. De Nederlandse postdienst heeft mensen in de Filipijnen die enveloppen screenen die hun systemen niet konden lezen zodat ze op het juiste adres worden bezorgd. Het lijkt er volgens mij op dat de beweging naar het Oosten is en niet de andere kant op.
‘Reshoring’ zal pas in een duidelijk daglicht komen te staan, na brede acceptatie van cognitieve intelligentie, en dat hoeft niet lang meer te duren. Momenteel zijn robotiseringspercentages voor IT beheer van 56% al een duidelijke aanwijzing van de mogelijkheden, en dan heb ik het nog niet over de komende introductie van de virtuele medewerkster ‘Amelia’.
Duidelijke en onafhankelijke informatie over reshoring VS leest U op de website van het Brookings Institute: http://www.brookings.edu ( zoek op reshoring)
Om een trend te kunnen signaleren heb je een reeks cijfers nodig over een bepaalde periode want één zwaluw maakt nog geen zomer. Statistiek staat altijd de koe in de kont te kijken want betreffende reshoring zullen ook politiek-maatschappelijke factoren meegenomen moeten worden.
Aangaande de opmerking dat mensen niet weten hoeveel werk naar lage lonen is verplaatst en de beweging van ReshoreNow verwijs ik graag naar de politiek-maatschappelijke factoren waar sociale media een grote rol in lijken te spelen. Aantal individuele cases lijken namelijk rechtstreeks het gevolg van maatschappelijke druk, de oproep om maatschappelijk verantwoord te ondernemen – lees meer aandacht voor integriteit en compliance.
“De Nederlandse postdienst heeft mensen in de Filipijnen die enveloppen screenen die hun systemen niet konden lezen zodat ze op het juiste adres worden bezorgd.”
Hopelijk leest CPB en ACM mee want dat klinkt niet alleen als opslaan en verwerken van persoonsgegevens buiten de Europese unie maar dus ook een schending van het grondwettelijke briefgeheim. De uit India ingevlogen consultant die dit bedacht heeft had blijkbaar geen kennis van dit soort politiek-maatschappelijke beperkingen.
“It was luxuries like air conditioning that brought down the Roman empire. With air conditioning the windows were shut, they couldn’t hear the barbarians coming.”
Het argument dat er gebrek is aan specifieke kennis is onzin, het is eerder de desinteresse in ‘human capital’ waar ook Menno naar verwijst. Want andere rapporten laten namelijk zien dat hierdoor het innovatieve vermogen van veel organisaties niet verder komt dan de door INSEAD beschreven rode zee van kostenverlaging. Blik is inderdaad op het oosten gericht maar het is een zorgelijke blik nu risico’s in de supply chain ontstaan. En blik naar het westen is er nu dus één van verrassing want Safe Harbor blijkt niet eens het papier waard waarop het geschreven is.
Offshoring staat gelijk aan ondermijning van het sociale stelsel. Want elke baan die naar het buitenland gaat betekend minder geld in het sociale potje, en vaak ook geld uit het potje omdat er een uitkeringstrekker bij komt.
Dat de Neo-liberalen hier driftig aan meewerken is niet onverwacht. Maar ook de ‘het moet eerlijker’ partij gaat hier in mee. Oftewel van de politiek geeft weer eens niet thuis.
Wees wijs en boycot deze asociale bedrijven zo veel en zo vaak mogelijk. Wordt klant bij de reshorders.
Ja, verwarring alom in ict-land, als ik Computable mag geloven :
– CMO’s worden CIO’s
– gebruikers worden systeembeheerders
– hele generatie Z wordt geboren als ICT’er
Toch is is een tekort aan ICT-professionals, niet aan te slepen. Maar goed, iemand moet de rommel natuurlijk opruimen.
Uiteraard zou bij je de bedrijven die werk naar het buitenland verplaatsen de premies van de bespaarde fte’s gewoon moeten blijven incasseren, maar daar ziet ICT Nederland niet zoveel brood in.
Maar zou je nog moeten outsourcen? Je kan ook gewoon goedkope IT-ers importeren. De EU stelt dat je die minstens 1.5 * modaal moet laten verdienen, waarbij 30 procent onbelast blijft vanwege de “schaarse kennis”. Daarbij komt ook nog eens de partiele belastingplicht waarbij, inkomsten uit box 3 niet in Nederland worden belast, maar door het moederland (alsof daar aangifte van wordt gedaan).
Concurreer daar maar eens mee als net afgestudeerde ict’er met een schuld van 21.000 euro.
Reshoring: waarheid of mythe?
De vraag is vooral: Voor wie is het antwoord interessant? Wat kun je met die waarheid?
Welke onderliggende waarheden kunnen we iets mee?