Capgemini en Sogeti hebben samen onderzoek gedaan naar de uitgaven aan software testen en kwaliteitsborging. Uit dit onderzoek bleek dat bijna alle (93 procent) ondervraagde organisaties dit jaar Agile-methoden gebruiken bij nieuwe ontwikkelprojecten. Dat is 10 procent meer dan in 2013. Maar waarom is deze toename waargenomen? Computable-experts geven de belangrijkste redenen om over te gaan op Agile-ontwikkelmethoden.
1. ‘Iedereen doet het’. Een belangrijke reden voor bedrijven om over te gaan op Agile-ontwikkelmethoden is volgens Maurice Siteur, managing consultant bij Capgemini, omdat iedereen het doet en dat blijkt dan ook wel uit de cijfers. Hij vraagt zich alleen af in hoeverre zij echt ‘Agile’ bezig zijn. ‘Ik denk dat minstens de helft van de bedrijven er een potje van maakt. ‘In name only’ is ook hier van toepassing.’ Volgens Siteur is het grootste probleem de product owner. Bedrijven hebben deze namelijk vaak niet beschikbaar, omdat het best veel tijd kost. ‘Vroeger hadden bedrijven vet op de botten, ‘medewerkers over’, maar ze hebben nu echt iedereen nodig voor de operatie. Voor projecten is bijna per definitie geen ruimte.’
Ook Maarten Veger, senior bpm-architect bij BPM Company, meent dat ‘meelopen’ een belangrijke reden voor bedrijven is om over te gaan op Agile-ontwikkelmethoden. ‘Bovendien horen ze vooral de succesverhalen van de andere organisaties, zoals de snellere business value in plaats van het lange wachten op een eerste oplevering van software.’
2. Het werkt prettig en is motiverend. Veger merkt alleen wel dat de keuze hierbij niet alleen top-down wordt gemaakt, maar ook bottom-up. ‘It-teams vinden dit zelf prettig werken en het is erg motiverend door het self-steering principe. Ik denk dat het nu ook wel een standaard is voor ontwikkeling.’ Veger maakt wel de kanttekening dat de Agile manier van werken dan ook niet organisatie-breed wordt gebruikt, maar vooral binnen de it-afdelingen. ‘Projectmanagers rondom de it-projecten vinden dit wel lastig omdat ze de grip kwijt raken en zij binnen budget moeten werken.’
3. Ideale aanpak voor lichtere toepassingen. André Weber, chief technology officer bij Axent, zegt dat Agile-ontwikkelen vooral de ideale aanpak is voor lichtere toepassing die een relatief korte levenscyclus hebben (één tot vijf jaar). Hij vindt dit omdat hier een aantal dingen mee kunnen worden bereikt, namelijk dat:
- het opgeleverde resultaat goed aansluit op de wens doordat er eerder in het traject terugkoppeling op het resultaat gegeven kan worden.
- de time-to-market wordt versneld.
- het ontwikkeltraject efficiënter en daardoor met lagere kosten kan worden doorlopen.
‘Voor zwaardere en omvangrijke toepassingen zoals polisadministratie, luchtverkeersleiding en uitkeringssystemen geniet de oude watervalmethode of een hybride aanpak van waterval en Agile nog steeds mijn voorkeur.’
Scrum is favoriet
Op de vraag welke soort Agile-ontwikkelmethoden de voorkeur hebben van deze Computable experts, was het antwoord van iedereen Scrum. Siteur gebruikt het liefst Scrum door de heldere aanpak. Volgens Veger is Scrum simpel en duidelijk, wat hij illustreert met het feit dat de handleiding dan ook zeventien pagina’s telt. Bovendien wordt er snel geïdentificeerd wat de ‘blockers’ zijn en dit zorgt er volgens hem voor dat mensen die voorheen problemen weken lieten sudderen, dit nu uitspreken, waardoor deze snel worden verholpen. Ten slotte geeft Weber aan dat hij de beste componenten van verschillende methoden gebruikt. ‘Dat hangt er ook vanaf of het een onderhoudssituatie of een groter project is.’ Maar die aanpak heeft de meeste kenmerken van Scrum.
Ondanks de toename in het aantal organisaties dat overstapt op Agile-ontwikkelmethoden, hebben zij nog altijd te maken met een gebrek aan testmethoden die passen binnen een Agile-aanpak, zo blijkt ook uit het onderzoek. In het whitepaper ‘Agile in de praktijk’ wordt de problematiek van Agile in de praktijk beschreven, wordt er een helder inzicht in de kern van de oorzaken van de problematiek geschetst bij het invoeren van Agile en wordt er een concrete aanpak om problemen duurzaam op te lossen gegeven.
Prima ontwikkeling die blijkbaar graag gevolgd wordt of dit nu is omdat iedereen het doet of dat het daadwerkelijk tot betere en snellere resultaten leidt. Dit laatste is dan de vraag die onbeantwoord blijft. De succesverhalen komen van die organisaties waar dat dan ook zo gebleken is. Maar bij hoeveel organisaties komt het niet uit de verf?
Ik verwacht dat net als bij andere methodieken (ITIL, ASL, BiSL, Prince2, enz.) de implementatie van tools, processchema’s, werkinstructies en overleggen wel is gelukt. Maar dan komt de grootste succesfactor om de hoek kijken; de mens. Er is meestal weinig aandacht aan besteed hoe de mensen kunnen werken binnen die proces- en planmatige activiteiten. Afhankelijk van hun persoonlijke eigenschappen, gedrag en communicatie wordt bepaald of het wel tot de vereiste samenwerking en resultaten komt die met deze methoden wordt beoogt.
Ook bij Agile hangt succes vooral af van de betrokkenheid van de mensen, de tijd die zij daarvoor vrij (mogen) maken, de wijze waarop zij tot een efficiënte en effectieve samenwerking komen en last but not least of men het initiatief en de verantwoordelijkheid neemt om de afspraken die gemaakt worden binnen deze werkwijze wel nakomen.
Herkenbaar ?
Hmm ik kan niet zeggen dat ik sta te juichen van dit artikel en heb daarom eigenlijk eens wat reacties afgewacht.. dat valt dus tegen…
Gewoon even ingaan op de genoemde punten
1) Iedereen doet het….
Sorry hoor moet ik dat echt toelichten ?
Iedereen kijkt ook elke avond RTL4 en SBS6. is dat nu echt een goede grond om dat patroon dan maar te volgen ?
Als it bedrijf kun je jezelf juist onderscheiden door dingen anders te doen.
Niet door te zeggen dat je dat doet om vervolgens het zelfde te doen als de rest van de wereld.
2) Ik kan niet bevestigen dat het motiverend werkt.
Sterker nog het ondermijnt eigen initiatief en dus innovatie.
Reden ? ik ga echt geen iddle time besteden aan het uitdenken van concepten die op voorhand al in de prullenbak verdwijnen omdat met pas veel te laat de voordelen er van in ziet.
3) Voor kleine projecten denk ik dat je veel sneller kunt anticiperen als je niet gehinderd wordt door allerlij rompslomp.
Voor middelgrote projecten waar samenwerking echt onontbeerlijk is lijken de voordelen echt tot zijn recht te komen
Voor grote systemen.. tja ik deel daar de visie van Birgit..
Een systeem als luchtverkeersleiding (haar voorbeeld en mij niet geheel onbekend) moet je vooraf echt goed opzetten en alle ins en outs overwegen.
Dat je daarna portie gewijs de zaak gaat optuigen lijkt me een goede aanpak.
Agile is daadwerkelijk een van de ‘innovaties’ binnen projectmanagement die toegevoegde waarde brengen. De weerstand bij projectleiders is logisch, want in een scrum team heb je feitelijk geen projectmanager meer nodig. Maar er moet ook nuchter gekeken worden naar nadelen en risico’s van agile: http://www.projectmanagement-training.nl/weblog/2014/06/12/de-dark-side-van-agile/
We kunnen in ieder geval constateren dat met agile werkwijzen er veel macht is verschoven van leidinggevenden naar de werkers zelf en dat past helemaal in het ‘unboss’ tijdperk dat we binnentreden. Maar het is wel oppassen voor het ‘heilig’ verklaren van agile en scrum. Laatste opmerking: inhoudelijk is er niet zo veel verschil tussen de verschillende agile stromingen. Scrum en XP lijken erg op elkaar, ook DSDM (agile) en scrum is in feite in de kern hetzelfde. Het zijn verschillende ‘diploma-winkeltjes’ die met elkaar strijden.