Om beter te kunnen anticiperen op toekomstige criminele en terroristische incidenten kunnen opsporingsinstanties binnenkort gebruikmaken van een model waarin scenario’s van films en boeken gecombineerd worden met scenario’s van historisch crimineel gedrag. Dat blijkt uit het proefschrift van Peter de Kock die op 10 september 2014 promoveert aan de Tilburg University. De basis voor het model zijn analysetechnieken voor big data.
Het proefschrift combineert inzichten uit de wereld van film, met die van criminaliteit- en terrorismebestrijding. Het scenariomodel dat De Kock ontworpen heeft, legt criminele of terroristische gebeurtenissen vast als verhalende scenario’s, opgebouwd uit vaste scenariocomponenten. De in het model verzamelde scenario’s (criminele gebeurtenissen) maken trends en relaties zichtbaar die kunnen worden gebruikt om de aannemelijkheid van toekomstige criminele incidenten te berekenen.
Bovendien biedt het model de mogelijkheid om scenario’s van historische criminele gebeurtenissen te combineren met de fictieve scenario’s van films en boeken. De gecombineerde data kunnen daarna met behulp van big data-analysetechnieken worden hergebruikt en aangewend om adequaat te kunnen anticiperen op toekomstig crimineel gedrag.
Peter de Kock studeerde aan de filmacademie in Amsterdam waar hij zijn Bachelor of Arts behaalde, en werkte vijftien jaar als cameraman en regisseur van films en documentaires. In 2009 behaalde hij zijn Master of Criminal Investigations en sindsdien werkt hij bij een afgeschermde afdeling van de Nationale Politie.
’three days of the condor’ goes Millenium 🙂
De voor niemand duidelijke bigdata algoritmen worden dus op ons losgelaten op gecombineerd met fictieve scenario’s van films en boeken. Hopen dat je rechter je een offer you cant refuse doet en dat je niet te vaak “are you talking to me ?” heb gezegd.
“de aannemelijkheid van toekomstige criminele incidenten te berekenen”
Daar wordt ik een beetje achterdochtig en heel erg voorzichtig, Kafka laat groeten.
De technieken waarmee terroristen kunnen worden opgespoord kunnen ook gebruikt worden om ‘dissonante’ individuen op te kunnen sporen.
U zult wel denken, kom kom zo erg zal het niet worden.
De Amerikaanse DoD is al vanaf 2008 bezig met het Minerva project.
http://isanet.typepad.com/blog/2008/07/minerva-researc.html
Voor zowel de auteur van het artikel als criticaster, heb je geen kennis en idee van terreur, dan is het onzinnig ook maar iets te roepen. Big data is al een groter gevaar voor autoriteiten omdat een aanzienlijk deel van die big data volkomen onbetrouwbaar is, dan men zelf beseft of geneigd is toe te geven.
Terreur en terrorisme kent vele facetten en omdat je uit de wereld van de filmmakerij komt en je masters hebt gehaald in criminaliteit, wil niets zeggen over je kennis van terreur.
Het feit dat hier word gesteld dat je werkzaam bent bij een afgeschermde afdeling van de nationale politie, zou al helemaal veelzeggend moeten zijn in de zin van Discretie en de gratie van de anonimiteit.
Het terzijde schuiven van dit alleszeggende principe is op zich al veelzeggend. Criminelen opsporen met big data? Think again zou ik zeggen.
We weten allemaal hoe Minority Report afliep denk ik?
Het gaat dus om een tool om de opsporingsambtenaar creatiever met data te laten werken. Die moet beoordelen of de data betrouwbaar zijn, of er data missen en de analysetools met veel creativiteit bedienen. De zwakste schakel in de opsporing is wellicht het gebrek aan creativiteit van de agent of AIVD-er en niet het gebrek aan gegevens. Het is dus de vraag in hoeverre de tool het probleem gaat helpen oplossen, want de grootste criminelen en terroristen zijn niet zozeer slim maar wel non-conformistisch.
Dus als u straks buiten de norm valt dan bent u een terroristen verdachte.