De besluitvorming bij grote ict-projecten van de overheid moet drastisch veranderen. Projecten moeten beter getoetst worden op haalbaarheid en de verantwoordelijkheid moet bij de uitvoerende ambtenaren en bedrijven komen te liggen. Dat stelt ict-beroepsvereniging Ngi-NGN. Volgens de belangenorganisatie wordt het falen van ict-projecten bij de overheid vaak onterecht toegewezen aan technisch falen of fouten bij aanbesteding. De belangenorganisatie stelt samen met betrokkenen een lijst op van maatregelen die ict-debacles moeten voorkomen.
De belangenorganisatie vraagt leden om via een openbaar Github-document bij te dragen aan verbeterpunten voor ict-projecten bij de overheid. Volgens de branchevereniging worden vaak onterecht problemen met aanbestedingen en technisch falen naar voren gehaald als oorzaak van mislukte ict-projecten. Volgens de brancheorganisatie heeft het mislukken van de projecten een veel fundamentelere oorzaak. Het stelt dat het misloopt doordat projecten kosten wat het kost worden doorgedrukt.
‘Veel grootschalige ict-projecten binnen de overheid worden gestart door een opeenstapeling van amendementen en wetgeving. De initiatiefnemers en ondersteuners hebben verschillende politieke achtergronden en dat leidt al vaak tot een onwerkbaar compromis. De toets vooraf op enig object realiteitsgehalte wordt niet of nauwelijks uitgevoerd. En als die al wordt gedaan, wordt hij vaak genegeerd of weggeredeneerd. Het project moet en zal plaats vinden’, schrijft Ngi-NGN-lid Atilla Vigh, die de kritiek van de leden van de belangenorganisatie samenvat.
Verantwoordelijkheid
Volgens de leden moet de wet gewijzigd worden om die besluitvorming en verantwoordelijkheden te veranderen. ‘Definieer de ambtenaren en werknemers bij uitvoeringsorganisaties als de daadwerkelijke uitvoerende macht.’ Bovendien pleiten de leden voor objectieve toetsing op haalbaarheid van projecten. Volgens hen is dat nu te vrijblijvend en lopen projecten in de soep doordat ze vooraf onvoldoende onder de loep zijn genomen. Er is inmiddels een eerste versie van de tekst met voorstellen.
Over ongeveer twee maanden moet de conclusie van die rondvraag aangeboden worden aan politiek en publiek.
Dit is de goede link: https://github.com/NgiNGN/ICTprojectenOverheid/blob/master/Aanbeveling.md
Ook bij de overheid zit er, voorzover toegepast, te veel IT in de IT Governance modellen. Terecht de opmerking in dit artikel dat de ‘business’ er meer bij betrokken moet zijn. Dat begint al in de fase van de initiatie wanneer besloten wordt een project wel of niet te doen.
Zou het niet gewoon systemisch zijn als ik kijk naar hetzelfde falen bij allerlei non-ICT projecten?
Heb nergens gelezen dat HSL een daverend succes was, wel dat er allemaal politieke spelletjes gespeeld werden: “De initiatiefnemers en ondersteuners hebben verschillende politieke achtergronden en dat leidt al vaak tot een onwerkbaar compromis”
En ook lokaal zijn er nogal wat projecten waar ambitie groter was dan het verstand, voor miljoenen een sporthal laten bouwen zonder consultatie over de eisen bij de verschillende sportbonden levert een nutteloos gebouw op. Nu is politiek uit projecten halen een leuk idee maar ik denk dat het niet haalbaar is, misschien zelfs wel onwenselijk. Beter om de rekenkamers meer mandaat te geven want ik denk dat ook de objectiviteit moeilijk te handhaven is als machtsverhoudingen niet aangepast worden.
Opvallend vaak worden door regering en colleges de ‘lijken in de kast’ dus gewoon doorgeschoven door conclusies te verduisteren. Het is opvallend hoeveel stukken ineens geheim verklaard worden als de conclusies bepaalde partijen onwelgevallig zijn. Participatie is leuk maar inderdaad dan wel op basis van een aantal andere spelregels, zeg maar een stukje due dillence waaraan het nu compleet ontbreekt. Een stukje ‘leveling’ van het spelersveld wat de achterliggende gedachte van aanbesteding was maar door de slechte regie dus tot een last verworden is.
PPS wordt nog steeds teveel ingevuld vanuit een kruideniersmentaliteit, uitvragingen eisen innovatie maar beoordelen op een boodschappenlijstje waarbij hele prijzing tot op het laatste schroefje gegeven moet worden. Als ik op grond van de WOB vraag om het achterliggende prijsmodel van de diensten die overheid levert tot op twee cijfers achter de komma nauwkeurig krijg ik de melding dat dit mijn zaken niet zijn.
Dat is gek want in tegenstelling tot de overheid kent de private sector wel zoiets als risicoopslag en concurrentie omdat ze niet de zomaar alle pijzen (belastingen en leges) kunnen verhogen als er wat gaten in de begroting zitten. Een regering die een boegbeeld ICT aanstelt en klaagt over het imago van de ICT-sector heeft niet alleen de regie maar ook de realiteit verloren.
Een vos kan wel zijn haren verliezen maar niet zijn politieke streken.
Dus van alle it-projecten open source-projecten maken waarbij de geschreven code openbaar is. Dan kunnen thuis/bankzittende it’ers er ook aan meewerken.
Eigenaardig: de journalist schrijft: “… Dat stelt ict-brancheorganisatie Ngi-NGN. Volgens de belangenorganisatie …”
Ik dacht altijd dat Ngi-NGN een beroepsvereniging was.